พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| ขี้เสียด | ขี้สยฯด | [ขี้เสียด] | น.สีเสียด - ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง กิ่งมีหนาม ยางสีดำเมื่อแห้งใช้ ผสมปูนกินกับหมาก ย้อมผ้า และฟอกหนัง; สีเสียด ก็ว่า |
| นกจอกฟ้า | น฿กฯจอฯกฟ้า | [นกจอกฟ้า] | น.นกกระจาบ - นกขนาดเล็กเช่นเดียวกับนกกระจอก ทำรังสานด้วยหญ้าห้อยอยู่กับกิ่งไม้รูปคล้ายนวมสำหรับชกมวย มีปากรังอยู่ด้านล่าง |
| นกเก๊าผีก๋ะ | น฿กฯเคั้าฯผีกะ | [นกเค้าผีกะ] | น.นกแสก/นกเค้าแยก - นกที่นำข่าวจากผีปอบ หรือ ผีก๋ะ ไปบอก โดยบินไปเกาะบนหลังคา หรือต้นไม้ใกล้บ้านผู้ที่ผีปอบจะไปเข้าสิง แล้วร้องเสียงดัง โดยปกติจะเป็นนกเค้าแมว หรือ นกเค้าแยก; นกผีพราย ก็ว่า; ดู...นกแสก |
| วางหนั๋ก | วาฯงฯหันฯก | [วางหนัก] | ก.มอบภาระหรือความรับผิดชอบให้; ไว้หนั๋ก,ป๋งหนั๋ก ก็ว่า |
| ตาดเหมย | ตาดฯเหิมฯอฯยฯ | [ตาดเหมย] | น.ลานหินที่มีน้ำตกเป็นละอองฟุ้งกระจายคล้ายหมอก |
| สะหลอด | สๆลฯอฯด | [สลอด] | ก.สอด - แทรกเข้าไปในระหว่าง |
| หอมขื่น | หอฯมขื่นฯ | [หอมขื่น] | ก.หอมตลบ,หอมฟุ้ง ว.มีกลิ่นหอมคลุ้ง,มีกลิ่นหอมตลบ,; หอมขึ๋หอมขื่น ก็ว่า |
| ถี่ | ถี่ | [ถี่] | ก.ตระหนี่,มัธยัสถ์,ประหยัด ว๑.รอบคอบ,รัดกุม,ชัดแจ้ง; ว๒.บ่อย,ชิดกัน |
| กิ้งก่า | กิ้งฯก่า | [กิ้งก่า] | น.กิ้งก่า ภาษาถิ่นเหนือเรียก 'จั๋กก่า''; ดู...จั๋กก่า |
| คือ | ฅื | [ฅือ] | น.คู - ร่องน้ำที่ขุดเพื่อเป็นสิ่งกีดขวางหรือป้องกันข้าศึกศัตรู เช่น คือเมือง - คูเมือง |