พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สอย | สอฯยฯ | [สอย] | ก๑.เย็บผ้าให้เป็นตะเข็บ ก๒.ขวิดหรือต่อยแบบตวัด |
ลูกอ๊อด | ลูกอัอฯด | [ลูกอ๊อด] | น.ลูกอ๊อด ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''อี่ฮวก'' - เป็นชื่อเรียกตัวอ่อนของสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ เช่น กบ เขียด อึ่อ่าง คางคก; ดู...อี่ฮวก |
กำหลั๋วก | คำฯหัลฯวฯก | [คำหลัวก] | น.คำพูดที่มีสาระ |
จ๊ะลือ | ชรฤ | [ชะฤๅ] | ว.เป็นเช่นนั้นหรือ (คำลงท้ายแสดงคำถาม เช่น งามจ๊ะลือ - สวยจริงหรือ |
ขอบ๋ก | ขํอฯบ฿กฯ | [ขอบก] | น๑.จอบ - เครื่องมือสำหรับขุดดิน พรวนดิน หรือ ถากหญ้า เป็นต้น ทำด้วยเหล็ก หน้าแบน มีคม ด้ามยาวกลม ขนาดพอถือได้สะดวก ขอจ๊ก,ขอเจา ก็ว่า น๑.เรียกฟันคู่บนที่ใหญ่กว่าปกติ ลักษณะคล้ายจอบว่า เขี้ยวขอบ๋ก |
ฮ้องหา | ร้อฯงหา | [ร้องหา] | ก.ตะโกนหา,เรียกหา |
ยึ่ง | ยึ่งฯ | [ยึ่ง] | ว.คงอยู่,คงที่,ไม่ลดลง; เช่น น้ำยึ่ง น้ำคงอยู่ |
แหล๋ะ | แหลฯะ | [แหละ] | ก.เฉือน,ชำแหละ,ปาด ว.ขี้ขลาด ดู...ขี้แหล๋ะ |
ฮุ่ย | รุ่ | [รุ่ย] | ว.รุ่ย,หลุดเลื่อนจากที่กำหนด |
ง้วนหมู | ง้วฯรห | [ง้วนหมู] | น.กระทุ้งหมาบ้า- ไม้เถาเนื้อแข็งขนาดใหญ่ เลื้อยพันขึ้นตามต้นไม้; ดูละเอียดที่ ผั๋กฮ้วนหมู |