พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
ตึ๋บ	ทึปฯ	[ทึบ]	ว.ทึบ,อึดอัด,ไม่ปลอดโปร่ง (ใช้ กับสถานที่); อึ๋บ ก็ว่า
ก๋ารหน้าหมู่	การฯห้นฯาหู่	[การหน้าหมู่]	น.งานเพื่อสาธารณประโยชน์
ไค่หัวแหล๋ดๆ	ไระฯค่ห฿วฯแหัลฯดๆ	[ใคร่หัวแหล็ดๆ]	ว.หัวเราะร่วน,หัวเราะอย่างครื้นเครง
หอมเตียมโตน	หอฯมทยฯมโท฿นฯ	[หอมเทียมโทน]	น.กระเทียมโทน - หัวกระเทียมที่มีกลีบเดียว มีเนื้อเยอะ กลิ่นไม่ฉุนมาก นิยมกินสดเป็นเครื่องแนมหรือดองน้ำผึ้ง; หอมต้อก ก็ว่า.
เหงาหลั๋บ	เหังฯาหัลฯบ	[เหงาหลับ]	ก.ง่วง,อยากจะหลับ
หนึ๋กๆ	หึนฯกๆ	[หนึกๆ]	ว.ลักษณะสิ่งของที่นุ่มหยุ่น มักใช้ตามหลังคำว่า เหนียว เป็น เหนียวหนึ๋กๆ อย่างซากหมากฝรั่ง; หนุ๋กๆ,หนุ้งๆ ก็ว่า
อี่เก	อี่เค	[อี่เค]	น.ลิเก/ยี่เก - การละเล่นชนิดหนึ่ง มาจากชาวมลายู มีบทเจรจาสลับร้องกลอนด้น พร้อมแสดงท่าทางประกอบ.
จ๋ดลูกก..ยหมู่	จ฿ดฯลูกคุหู่	[จดลูกคุยหมู่]	ก.ต่อยกันอย่างชุลมุน,มวยหมู่
บ่นาน	บนาฯ	[บ่นาน]	ว.เกือบจะ,จวนจะ
ซะตาง	ซะทาฯงฯ	[ซะทาง]	น.เหรียญกษาปณ์ - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกว่า ''ซะตาง'' เพี้ยนมาจากคำว่า สตางค์