พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
เรียน 10 คำใหม่
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| บ้วงสิ้น | บ้วฯงสิ้นฯ | [บ้วงสิ้น] | น.วงซิ่น หรือต่วงซิ่นของผู้หญิง |
| ขวี | ขีวฯ | [ขวี] | น.ขุยไม้ไผ่; ขี ก็ว่า ว.เดือดร้อนร้อน,ไหม้ |
| จ๊ำ | ชํา | [ช้ำ] | ว๑.น่วมระบมเพราะถูกกระทบอย่างแรง หรือบ่อยๆ ว๒.คล้ำ,หม่นหมอง |
| ลัวะ | ลวฯะ | [ลัวะ] | น.ชื่อของชนเผ่าหนึ่ง ตระก..ลมอญ เขมร ปัจจุบันยังมีอาศัยอยู่ในถิ่นล้านนา ก.ตัด,ทำให้หลุดออกจากที่เดิม. เช่น ลัวะกิ่งไม้ - ตัดกิ่งไม้ออก; ลิด ก็ว่า |
| กวมฮ้อน | ควฯมร้อฯร | [ควมร้อน] | น.เวลาที่แดดจัดหรืออากาศร้อน |
| เต้าตืน | เทัาฯฯทืนฯ | [เท่าทืน] | ว.เท่าทุน |
| เป๋น | เปนฯ | [เปน] | ก.รับสภาพ,ทำหน้าที่ ว.ยังมีชีวิตอยู่ เช่น ไก่เป๋น - ไก่ที่ยังไม่ตาย |
| หลีด | หีลฯด | [หลีด] | น.ลูกของเหลน; ดู...ลูก |
| ก้วยเตี๊ยะ | ก้ลฯวฯยฯเทยฯะ | [กล้วยเทียะ] | น.กล้วยสุกงอม |
| หละเอ็๋กหละอ่อน | หลฯะเอักฯหลฯะอ่อฯร | [หละเอ็กหละอ่อน] | ดู...หละอ่อนต่อนแต่น |