พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
เรียน 10 คำใหม่
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| หิวหอด | หิวฯหอฯด | [หิวหอด] | ว.โรยแรง,อ่อนล้า; หอดหิว ก็ว่า |
| ฮูเป๋ว | รูเปลฯฯว | [รูเปลว] | ดู...ฮูป่องเป๋ว |
| ขน | ข฿นฯ | [ขน] | น๑.สิ่งที่ขึ้นเป็นเส้นตามผิวหนังของคน สัตว์ และพืช หรือผิวของสิ่งต่างๆ; น๒.ชื่อหญ้าชนิดหนึ่ง เรียกหญ้าขน ขึ้นตามที่ชื้นแฉะและริมน้ำ ใบเรียวยาวรีสีเขียวเข้ม มีขนขาวๆ ขึ้นทั่วทั้งใบ ใช้เลี้ยงสัตว์ เช่น วัว ควาย หนู กระต่าย; ก๑.กรน - หายใจแรงมีเสียงดังในลำคอขณะหลับหรือเคลิ้มๆจวนหลับ; ก๒.ย้ายของจำนวนมากจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง เช่น ขนคน - ย้ายหรือนำคนไปที่อื่น, ขนข้าวขนของ - ย้ายสิ่งของเครื่องอุปโภคบริโภคต่างๆ |
| สังขานต์ล่อง | สังขฯาน์ตฯล่อฯง,สํฯขาน์ตฯล่อฯง | [สังขานต์ล่อง,สังกรานต์ล่อง] | น.วันมหาสงกรานต์; ดู...ปี๋ใหม่เมือง และ วันสังขานล่อง |
| เอ่อนั้นเต๊อะ | เอิ่อฯนั้เทิอฯะ | [เอิ่อนั้นเทิอะ] | ดู...เอ่อนั่น |
| ลูกระมาศ | ลูกระมาศฯ | [ลูกระมาศ] | น.ลูกระมาศ ภาษาถิ่นเหนือ เรียก ''บ่าแข่น หรือ บ่าแขว่น''; ดู...บ่าแข่น |
| เอาต๊าย | ´าท้าฯยฯ | [เอาท้าย] | ก.ถือท้ายเรือ |
| หละอ่อน | หลฯะอ่อฯร | [หละอ่อน] | น.เด็กเล็ก,เด็กรุ่น เช่น หละอ่อนวัยสาว |
| กำค่าวกำเคือ | คำฯระฯค่าวฯคำฯระฯคิอฯอ | [คำคร่าวคำเครือ] | น.คำพูดที่มีการสัมผัสคล้องจองเป็นบทร้อยกรองที่ไพเราะ |
| ถ่อย | ถ่อฯยฯ | [ถ่อย] | ว.ลามก,ต่ำช้า,เลวทราม |