พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
หวิ๋กๆ	หิวฯกๆ	[หวิกๆ]	ว.เสียงดังอย่างหมูร้อง; อวิ๋กๆ ก็ว่า
บ่ากอกน้ำ	บ่าฯกอฯกนาฯ	[บ่ากอกน้ำ]	น.มะกอกน้ำ - ไม้ต้นขนาดเล็กมักขึ้นริมน้ำ ดอกสีขาว ปลายกลีบดอกจักเป็นฝอย ออกเป็นช่อตามซอกใบ ผลเล็กกลมรี หัวท้ายแหลม รสฝาดอมเปรี้ยว ใช้ดองเป็นของขบเคี้ยว
ดูต้าง	ดูท่าฯงฯ	[ดูท่าง]	ก.สะดวก,ไม่ขัดข้อง,คล่อง,ไม่ติดขัด; ยุท่าง,ยูท่าง,ลุต้าง,ลูต้าง ก็ว่า
สืบส้อนกำเมือง	สืปฯส้อฯรคำฯเมิอฯง	[สืบส้อนคำเมือง]	เจรจาความเมือง
งูจงอาง	งูช฿งฯอางฯ	[งูชงอาง]	น.งูจงอาง ถิ่นเหนือเรียก ''งูจ๋องละอาง''; ดู...งูจ๋องละอาง
เถร,เถระ	เถรฯ,เถร	[เถร,เถระ]	น.เถระ - พระผู้ใหญ่ ตามพระวินัยกำหนดว่าพระผู้บวชแล้วตั้งแต่ ๑๐ พรรษาขึ้นไป
ผีเจ้าตี้	ผีเจั้าที่	[ผีกเจ้าที่]	น.เป็นผีที่สิงสถิตอยู่ในพื้นที่ ก่อนที่จะมีคนเข้ามาตั้งบ้านเรือน ในแต่ละปีจะต้องมีการเลี้ยงผีเพื่อคุ้มครองให้อยู่เย็นเป้นสุข
ไย่	ไย่	[ไย่]	น.ผง,ฝุ่น,ละออง; ก.ปลิว,ฟุ้ง,กระจาย
สูเขา	สูเขัา	[สูเขา]	ส.ท่านทั้งหลาย - สรรพนามบุรุษที่ ๒ พหูพจน์ ใช้กับคนที่ศักดิ์เสมอกันหรือด้อยกว่า; สูเจ้า ก็ว่า
บ่าม่วงแก้ว	บ่าฯม่วฯงแก้วฯ	[บ่าม่วงแก้ว]	น.มะม่วงแก้ว - ไม้ยืนต้นทรงพุ่มไม่ผลัดใบขนาดกลาง ลำต้นสูงประมาณ ๑๕-๒๐ เมตร กิ่งหลักและกิ่งแขนงมีมาก ใบรูปหอกเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับกันตามปลายกิ่ง โคนใบมนปลายใบแหลม สีเขียวเข้มเป็นมัน ออกดอกเป็นช่อแขนงแทงออกบริเวณยอดกิ่ง ผลรูปทรงค่อนข้างกลม มีขนาดเล็กถึงปานกลาง เมื่อดิบค่อนข้างเหนียว เมื่อสุกเนื้ออ่อนนุ่มและฉ่ำน้ำ รสหวาน กลิ่นหอม นิยมใช้ผลแก่ทำมะม่วงดอง ใบอ่อนใช้ประกอบอาหาร และมีสรรพคุณทางยา