พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
เตหวะโลก	เทวโล฿กฯ	[เทวโลก]	น.โลกของเทวดา/ที่อยู่ของเทวดา - ได้แก่สวรรค์กามาพจร ๖ ชั้น คือ ๑.จาตุมหาราชิกา ๒.ดาวดึงส์ ๓.ยามา ๔.ดุสิต ๕.นิมมานรดี และ ๖.ปรนิมมิตวสวัตดี
ถ่อ	ถํอฯ	[ถ่อ]	น๑.เรียกไม้สำหรับยันแล้วดันให้เรือหรือแพเคลื่อนที่ว่าไม้ถ่อ น๒.เรียกคนถ่อเรือหรือแพว่า ลูกถ่อ ก.ใช้ไม้ถ่อยัน แล้วดันให้เรือหรือแพเคลื่อนที่
หน้า	ห้นฯา	[หน้า]	น.หน้า - ส่วนของศีรษะตั้งแต่คอลงมาจดคาง,ด้านที่อยู่ตรงข้ามกับหลัง
ผายแก่ง	ผายฯแก่งฯ	[ผายแก่ง]	ก.คัดเรือหรือแพให้ไหลไปตามกระแสน้ำให้ผ่านแก่งโดยปลอดภัย
แลต๋า	แลตา	[แลตา]	ก.ชายตาดู,ชำเลืองตาดู; แลต๋าผ่อ ก็ว่า
แห่งห้อง	แห่งฯห้อฯง	[แห่งห้อง]	น.แห่งหน,สถานที่
สีฮัก	สีรักฯ	[สีรัก]	น.สีน้ำรัก - สีน้ำตาลคล้ำ, สีดำอมแดง เช่น กว่างฮัก - กว่างที่มีปีก สีดำอมแดง
นกเงือก	น฿กฯเงิอฯก	[นกเงือก]	น.นกเงือก ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''นกก๋ก''; ดู...นกก๋ก
เหล้าเถื่อน	เหั้ลฯาเถิ่อฯร	[เหล้าเถื่อน]	น.เหล้าที่ชาวบ้านต้มกลั่นเอง
ไว้ต่า	ไว้ต่า	[ไว้ต่า]	ก.กำหนดให้เป็นการเฉพาะ,มอบหมายงานให้ทำ