พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
เรียน 10 คำใหม่
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| หลั๋บมืน | หัลฯบมืนฯ | [หลับมืน] | น.ชื่อพืชสมุนไพรดูรายละเอียดที่ ลับมืนหลวง ลับมืนหน้อย ก.หลับตาแล้วลืมตา |
| เปง | เพงฯ | [เพง] | ก.เพ็ญ - เต็ม; เช่น จั๋นทร์เปง - พระจันทร์เต็มดวง, ยี่เปง - วันเพ็ญเดือนสอง ตรงกับวันเพ็ญเดือนสิบสองของภาคกลาง: การนับเดือนของล้านนาหรือถิ่นเหนือนำหน้าเดือนของภาคกลางไป ๒ เดือน เช่นเดือน ๕ ภาคกลาง ตรงกับเดือน ๗ เหนือ เป็นต้น |
| กาบ | กาปฯ | [กาบ] | น๑. เปลือกหุ้มชั้นนอกของ ต้น ผล ใบ ดอก ของต้นไม้ หรือห่อหุ้มตัวของสัตว์บางชนิด เช่น กาบกล้วย กาบข้าวโพด กาบหมาก เปลือกแข็งที่หุ้มหอย เป็นต้น; น๒.กาบ - ชื่อของ ''แม่วัน'' ที่เรียกว่า ''แม่มื้อ'' อันดับที่ 1 ในจำนวน 10 อันดับ ได้แก่ ''กาบ'' ดับ รวาย เมือง เปิก กัด กด ร้วง เต่า ก่า; ดู...วันไท |
| ปอกแอว | ปลฯอฯกแอวฯ | [ปลอกแอว] | น.เข็มขัด; ปอบแอว,สายฮั้ง,สายฮ้าง ก็ว่า |
| อู้ก้อม | อู้ก้อฯม | [อู้ก้อม] | ก.พูดไม่ยาว,พูดห้วนๆ |
| สากซ้อม | สากฯซ้อฯม | [สากซ้อม] | น.สากหัวมน สำหรับครกกระเดื่อง ใช้หลังจากที่กระ เทาะเปลือกข้าวออกแล้ว เพื่อให้ไคลของ ข้าวหลุดออกไป |
| นั่งหย่องเข๋าะ | นั่งฯอยฯอฯงโขอฯะ | [นั่งอฺย่องเขาะ] | ก.นั่งยองๆ; นั่งอย่องเอยาะ ก็ว่า |
| เฮือนเก๊า | เริอฯรเคั้าฯ | [เรือนเค้า] | น.เรือนของบรรพบุรุษ,เรือนต้นตระก..ล |
| ป๋กหัวเข่า | ป฿กฯห฿วฯเขั่า | [ปกหัวเข่า] | ก.ยกเข่าขึ้น หมายถึงนั่งชันเข่า |
| สางเหมี้ยง | สางฯห้มฯยฯง | [สางเหมี้ยง] | น.โรงเก็บบ่มใบเมี่ยง ที่ผ่านการนึ่งและมัดเป็นกำจากสวนเมี่ยง มาบ่มในถังหรือหลุมให้ได้ที่ก่อนที่จะนำไปส่งขายตลาดเพื่อบริโภค; ดู...เหมี้ยง |