พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
เรียน 10 คำใหม่
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| ขะแลขะแจ | ขแลขแช | [ขะแลขะแช] | ว.กระจัดกระจาย,ระส่ำระสาย |
| เกิ๋ดยับหมาว้อ | เกิ้ดฯยัปฯหมฯาวํอฯ | [เกิด็ยับหมาว้อ] | ก.สกัดจับหมาบ้า |
| สั๋กเตื้อ | สักฯเทิ่อฯอ | [สักเทื่อ] | ว.สักครั้ง,สักหน,สักที เช่น บ่เกยไปซักเตื้อ - ไม่เคยไปสัก ครั้ง; ซักเตื้อ ก็ว่า |
| กะแหล้ง | กะแห้ลฯง | [กะแหล้ง] | น.เรียกท่อนไม้ไผ่ไขว้กันที่เสียบขายว่า ไม้กะแหล้ง ก.ไขว้กัน,ขัดกัน |
| อู้กอยก่อน | อู้คอฯยฯก่อฯร | [อู้กอยก่อน] | ก.ทาบทาม,พูดหยั่งเชิง,เจรจาดูก่อน |
| สั๋ตว์สิ่ง | สัตฯสิ่งฯ | [สัตสิ่ง] | น.สัตว์,สัตว์ต่างๆ,สัตว์และสิ่งของ |
| บานใจ๋ | บาฯนฯไจ | [บานใจ] | ว.เบิกบาน,เป็นสุข,อิ่มใจ |
| ยกจ้อฟ้า | ย฿กฯชํอฯฟ้า | [ยกช่อฟ้า] | ก.นำช่อฟ้าขึ้นติดหน้าโบสถ หรือวิหาร |
| หน่องแนง | ห่นฯอฯงแนงฯ | [หน่องแนง] | น๑.เรียกสะพานไม้ไผ่สองลำที่ทอดขนานกัน และมัดไว้พอไม่ให้แยกจากกันว่า ขัวหน่องแนง; น๒.เรียกวิธีมัดแบบตีตรวนนักโทษว่า มัดหน่องแนง |
| ห้ามแส็๋บ | ห้ามฯแสัปฯ | [ห้ามแส็บ] | ว.ห้ามเอาไปโดยไม่ได้รับอนุญาต |