พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
ส้ายก๋รรมส้าย..ร	ส้ายฯกัม์มฯส้ายฯเวรฯ	[ส้ายกัมม์ส้าย..ร]	ก.ชดใช้..รกรรม
หลามหลู้หลามหลูด	หลฯามฯห้ลฯหลฯามฯหลฯด	[หลามหลู้หลามหลูด]	ว.มีมากเกินปรกติ,ติดผลดก,ล้นหลาม (มักใช้กับผลไม้); หลามโหล้หลามโหลด ก็ว่า
จะไปอวดหลั๋วก	จะไพอวฯดหัลฯวฯก	[จะไพอวดหลัวก]	ว.อย่าอวดว่าฉลาด
ขนกาง	ข฿นฯคาฯงฯ	[ขนคาง]	น.ขนที่ขึ้นตามแก้ม หรือขากรรไก หรือใต้คางของคน; หมุยกาง ก็ว่า
เกิด	เกิดฯ	[เกิด]	ก.เกิด - กำเนิด,ปรากฏขึ้น,มีขึ้น,อุบัติขึ้น
ถูก	ถูก	[ถูก]	ก.โดน,แตะต้อง,สัมผัส ว.จริง,ชอบ,เหมาะสม,ไม่ผิด,ราคาไม่แพง
กิ้งก่า	กิ้งฯก่า	[กิ้งก่า]	น.กิ้งก่า ภาษาถิ่นเหนือเรียก 'จั๋กก่า''; ดู...จั๋กก่า
ก๋องอากหยาก	กอฯงอากฯหยฯากฯ	กองอากหยาก	ว.ลักษณะสิ่งของที่กองไว้แต่เกลี่ยกระจายอยู่
กะโหล้ง	กะโห้฿ลฯง	[กะโหล้ง]	น.กะลา/กะโหลก ภาษาถิ่นเหนือ(คำเมือง)เรียก ''กะโหล้ง''; กะลา - เปลือกแข็งที่หุ้มเนื้อในของผลไม้บางชนิด เช่น กะลามะพร้าว กะลาตาล; กะโหลก - กระดูกที่เป็นโครงร่างสำคัญของมนุษย์ สัตว์บางชนิด รวมทั้งสัตว์ที่มีกระดูกสันหลังทุกชนิด เรียกว่า ''กะโหลกศีรษะ'' มีหน้าที่ปกป้องสมองซึ่งเป็นศูนย์กลางของระบบประสาท รวมทั้งเป็นโครงร่างที่ค้ำจุนอวัยวะรับสัมผัสต่างๆ ทั้งตา หู จมูก และลิ้น
พูก	ระฯพูก	[พรูก]	น.พรุ่ง - วันถัดจากวันนี้ไปข้างหน้าอีกหนึ่งวัน