กำลังโหลด...
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| ป้ำ | พํา | [พ่ำ] | ว.ค่อม,เตี้ย; เช่น กล้วยพ่ำ - กล้วยหอมค่อม เป็นต้น |
| ป้ำเปง | พําเพงฯ | [พ่ำเพง] | ก.บำเพ็ญ - ปฏิบัติทำให้เกิดผลตามที่ต้องการ,ใช้ความพยายามอย่างสุดความสามารถ |
| ป้ำเริน | พําเรินฯ | [พ่ำเริน] | ก.รับใช้ |
| ปํ้าเก๊า | ปํลฯา | [ปล้ำ] | ก๑.ปล้ำ - โค่น,ทำให้ล้มลง ก๒.กอดรัดทำให้อีกฝ่ายตกอยู่ในอำนาจที่จะทำได้ตามใจตน เช่น ปล้ำผู้หญิง |
| ปํ้าเก๊า | ปํลฯาเคั้าฯ | [ปล้ำเค้า] | ก๑.โค่นต้น ก๒.ทำดีต่อผู้เป็นใหญ่หรือผู้มีอำนาจโดยหวังสิ่งใดสิ่งหนึ่ง |
| ปํ้าเก๊าเอาหน่วย | ปํลฯาเคั้าฯ´าห่นฯวฯยฯ | [ปล้ำเค้าเอาหน่วย] | ก.โค่นต้นให้ล้มเพื่อเอาผล,ทำดีและเอาอกเอาใจพ่อแม่สาวคนรักให้พอใจในตน หวังได้ลูกสาวของเขา |
| ปํ้าต้นลำไย | ปํลฯาต้฿นฯลำไย | [ปล้ำต้นลำไย] | ก.โค่นต้นลำไย |
| ปํ้าไม้ | ปํลฯาไม้ | [ปล้ำไม้] | ก.ตัดไม้,โค่นไม้ |
| ปํ้าแม่ยิง | ปํลฯาแม่ยิงฯ | [ปล้ำแม่ยิง] | ก.ปล้ำผู้หญิง |
| ปํ้าสาว | ปํลฯาสาวฯ | [ปล้ำสาว] | ก.กอดรัดหญิงสาวให้ล้มลงแล้วขืนใจ |