| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| ไล่เหิบ | ไล่เหิปฯ | [ไล่เหิบ] | ก.ตะโกนไล่,ตวาดให้หนี,ไล่ตะเพิด,พูดด้วยอาการกระโชกหรือข่มขู่; เหิบไล่ ก็ว่า |
| กว่างแม่อู้ด | ก่วฯางฯแม่อู้ด | [กว่างแม่อู้ด] | น.กว่างตัวเมีย ไม่มีเขา กว่างอี่หลุ้ม ก็ว่า |
| จ๋กโจ้จ๋กโจ่ | จ฿กฯโจ้จ฿กฯโจ่ | [จกโจ้จกโจ่] | ว.ตกตะลึง ทำอะไรไม่ถูก |
| งก | ง฿กฯ | [งก] | น.เรียกมีดที่มีสันหนา และปลายตัดว่า มีดงก, เรียกควายทุยที่เขางอหงิก ไม่ยาวออกว่า ควายงก ว.ทุย,โหนกขนาดใหญ่ (ถ้าขนาดเล็กใช้ ง็อก) |
| แหลวแหลว๋ะแหลวแลว่น | แหลฯวฯแหลฯวฯะแหลฯวฯแล่วฯร | [แหลวแหลวะแหลวแลว่น] | ดู...แหลวและแหลวแลว่น |
| หยอดหย้อ | หยฯดหยฯ | [หยอดหย้อ] | ว.แคระแกร็น |
| แหง็๋ก | แหังฯก | [แหง็ก] | ก.คด,เลี้ยว,เอน; มัก ใช้เป็น หง๘+อกแหง๘+ก |
| เจี้อหน้า | เชิ่อฯอห้นฯา | [เชื่อหน้า] | ก.รักษาเกียรติของผู้อื่นไม่ให้เขาอับอายขายหน้า,ไม่หักหน้าผู้อื่น,เห็นแก่หน้า; ไว้หน้า ก็ว่า |
| ปี้กั๋นน้องกั๋น | พี่กันฯน้อฯงกันฯ | [พี่กันน้องกัน] | น.พี่น้องกัน |
| ต้นไม้ป๋วย | ต้฿นฯไม่ปวฯยฯ | [ต้นไม้ปวย] | น.ต้นตะแบก - ไม้ต้นขนาดกลางถึงใหญ่ ผิวเปลือกเรียบแตกล่อนเป็นสะเก็ด ดอกสีม่วง มีหลายชนิด บางชนิดใช้ทำยาได้ |