ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ดีกิ๋นดีเอา | ดีกินฯดี´า | [ดีกินดีเอา] | ว.เหมาะที่จะใช้ประโยชน์ |
ยีย่อย | ยีย่อฯยฯ | [ยีย่อย] | ว.ย่อยยับ,ละเอียด |
ป๋กเหมียด | ป฿กฯหมฯด | [ปกเหมียด] | ก.เก็บรักษาให้มิดชิด,ปกปิด |
เหล็๋กซี | เหัลฯกซี | [เหล็กซี] | น.ตะไบเหล็ก |
แหย่งจ๊าง | แอยฯงฯช้างฯ | [แอฺยฺ่งช้าง] | น.สัปคับบนหลังช้าง; ก..บจ๊าง ก็ว่า |
ฮ้องต๋ายฮ้องวาย | ร้อฯงตายฯร้อฯงวาฯยฯ | [ร้องตายร้องวาย] | ก.ร้องโวยวายเหมือนจะขาดใจตาย |
หวานเข้าใหม่ | หวฯานฯเขั้าไห่มฯ | [หวานเข้าใหม่] | น.เตย /เตยหอม /ใบเตย ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกหวานเข้าใหม่ เป็นไม้ยืนต้นพุ่มเล็ก ขึ้นเป็นกอ ใบเดี่ยวเรียงสลับเวียนเป็นเกลียวขึ้นไปจนถึงยอด ใบเป็นทางยาว ค่อนข้างแข็ง สีเขียวเป็นมัน ขอบใบเรียบ แต่ใบบางต้นอาจมีหนาม มีกลิ่นหอมของน้ำมันระเหย คล้ายกับกลิ่นดอกชมนาด ใช้ได้ทั้งใบสดและใบแห้ง นิยมใช้กันอย่างแพร่หลาย เช่น ปรุงแต่งอาหาร ขนม ให้มีกลิ่นหอม อร่อย มีสีสันน่ารับประทาน การดื่มน้ำใบเตยจะช่วยให้ดับกระหาย คลายร้อน ช่วยแก้อาการอ่อนเพลีย เป็นต้น |
เดือนบ้าง | เดิอฯรบ้าฯงฯ | [เดือนบ้าง] | น.เดือนแหว่ง - ข้างแรมพระจันทร์ไม่เต็มดวง |
แป๋งหน้าบี่ | แปลฯงห้นฯาบี่ | [แปลงหน้าบี่] | ก.ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ |
บ่าจมปู | บ่าฯช฿ม | [บ่าชมพู] | น.ชมพู่ - ไม้ต้นขนาดกลาง มีหลายชนิด ผลกินได้ เช่น ชมพู่มะเหมี่ยว ชมพู่สาแหรก |