พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์​ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
เฮี่ยเร่ยฯ[เรี่ย]เรี่ย - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียก ''เฮี่ย''; เรี่ย หรือ เฮี่ย หมายถึง: ว.เรี่ยราด - กระจัดกระจาย,เกลื่อนกลาด,กระจายไปอย่างเลอะเทอะ,กระจายอย่างไม่มีระเบียบ เช่น เยี่ยวเฮี่ย(ปัสสาวะเรี่ยราด เลอะเทอะไม่เป็นที่เป็นทาง); ก.ทอดทิ้ง - ทิ้งขว้าง ไม่ใส่ใจ ละเลย ไม่เอาธุระ ไม่นำพา เช่น ไข่เฮี่ย (ปาก) - ทำผู้หญิงท้องแล้วทอดทิ้ง ไม่ใส่ใจ ไม่เลี้ยงดู เป็นต้น
พะหยืฺดระฯพอยฯดฯ[พระอฺยืฺด]น.พระเหล็กไหล ว่ากันว่าเมื่อจุดเทียนลนจะขยายตัวได้ให้เห็นอย่างชัดเจน
ปู๋นงืดปูรงืดฯ[ปูนงืด]ว.น่าอัศจรรย์
หลายเยื่องหลายข้อหลฯายฯเยิ่อฯงหลฯายฯขํอฯ[หลายเยื่องหลายข้อ]ว.หลายสิ่งหลายอย่าง
กวั๋งเมากัวฯงเมัา[กวังเมา]ก.มัวเมา,คลั่งไคล้ใหลหลง
ขี้ลู่ขี้ลู่[ขี้ลู่]ก.แย่ง - ชิงเอาไป,ฉวยเอาไป,ยื้อเอาไป เช่น ลู่เอาของเหล้น-ชิงเอาของเล่น
จิ๋งจิงฯ[จิง]น.เรียกไม้หรือไม้เนื้อแข็งว่า ไม้จิ๋ง; เรียกน้ำเย็นสำหรับดื่มว่า น้ำจิ๋ง; เรียกเขียดชนิดหนึ่งว่า เขียดจิ๋ง ว.แท้,บริสุทธิ์ เช่น ใจ๋จิ๋ง-ใจจริง,ใจซื่อ,ใจบริสุทธิ์; น้ำจิ๋ง-น้ำบริสุทธิ์,น้ำสะอาด
เป๋นเวียกเป๋นก๋ารเปนฯวยฯกเปนฯการฯ[เปนเวียกเปนการ]ว.วุ่นวาย,ต้องรับภาระโดยไม่จำเป็น
หัวหม๋ดห฿วฯห฿มฯด[หัวหมด]น.หัวโล้น - หัวที่โกนผมหมด,คำที่ฆราวาสมักเรียกพระภิกษุสามเณรที่ประพฤติผิดพระธรรมวินัย หรือไม่ดำรงตนอยู่ในสมณวิสัย
ป๊นเจ้นพ้฿นฯเช่นฯ[พ้นเช่น]ว.หมดกำหนด,หมดอายุ,มากเกินไป

สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2564-65 / Copyright 2021-22. All rights reserved.
จรีย์ สุนทรสิงห์ สำนักมรดกล้านนา จ.เชียงใหม่