| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| แป๊ะ | แพะ | [แพะ] | น.แพะ - สัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดกลาง กีบคู่ มีเขา ตัวผู้มีเคราใต้คาง |
| อยฺ่างตี้แล้วมา | อยฯางฯที่แลฯวฯมา | [อฺยฺ่างที่แล้วมา] | ว.ดังที่ผ่านมา,เหมือนที่เคยทำมา |
| ไม้ซ้อม | ไม้ซ้อฯม | [ไม้ซ้อม] | น.ไม้ที่ถากให้เป็นเหลี่ยม หรือตามลักษณะที่ต้องการแทนการเลื่อย |
| มะระ | มะระ | [มะระ] | น.มะระ ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าห่อย''; ดู...บ่าห่อย |
| ใบต๋อง | ไบตอฯง | [ใบตอง] | น.ใบตอง หรือใบกล้วย คนล้านนาเรียก ''ใบต๋อง หรือ ต๋องก้วย'' คือใบของต้นกล้วย มีการนำมาใช้หลากหลาย เพราะมีขนาดใหญ่ ยืดหยุ่น กันน้ำ เนื้อใบตองมีความนุ่ม เหนียว ไม่เปราะและฉีกง่าย มีความหนาพอเหมาะ และสามารถนำมาตกแต่งได้ มีการใช้ใบกล้วยในการห่ออาหาร และเป็นภาชนะอาหารอย่างกว้างขวาง ใช้ทำกระทงใส่ขนม ถาด บายศรี มีการนำมาใช้ตกแต่ง และใช้เพื่อเป็นสัญลักษณ์ในพิธีกรรมความเชื่อของฮินดูและพุทธ และยังใช้มวนบุหรี่ได้อีกด้วย |
| ป๋ะป๊บ | ปพ฿ปฯ | [ปะพบ] | ก.พบปะ - เจอและวิส..สะด้วยความสนิทสนม |
| จิ๋บอกไฟ | จิบอฯกไฟ | [จิบอกไฟ] | ก.จุดบ้องไฟ - ใช้ไฟจุดชนวนบ้องไฟเพื่อให้ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า; ดู...บอกไฟขึ้น ประกอบ |
| ขี้มุก | ขี้มูก | [ขี้มูก] | น.น้ำมูก - น้ำเมือกที่ออกจากจมูก |
| ซอถ้อง | ซํอฯถ้อฯง | [ซอถ้อง] | ก.การขับเพลงซอโต้ตอบระหว่างชายหญิง ช่างซอที่เป็น "คู่ถ้อง" คือผู้โต้ตอบจะต้องมีปฏิภาณไหวพริบดี และได้รับการฝึกฝนจนชำนาญ |
| ถอก | ถอฯก | [ถอก] | ก.เท - ทำให้ตกหรือไหลออกเช่น ถอกกระโถน - เทกระโถน,ถอกน้ำ - เทน้ำ ถ้าเททีละน้อย(ใช้กับน้ำ)เรียก ฮิน-ริน เช่น ฮินน้ำชา - รินน้ำชา,ฮินน้ำหยาด - รินน้ำหยาด |