| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| ซ้าเป๊าะ | ซ้าโพอฯะ | [ซ้าเพาะ] | ดู...ซ้า |
| แมงป๋อ | แมงฯปํอฯ | [แมงปอ] | น.แมลงชนิดหนึ่งตัวยาวประมาณ ๑ - ๑.๕ ซ.ม. ปีกสีส้มอมแดง มีจุดสีดำ ๒ จุด คล้ายตาอยู่บนปีก อาศัยอยู่ตามต้นปอ และลูกปอ |
| ดูกะลา | ดูระฯกา | [ดูกรา] | ว.ดูกร/ดูก่อน/นี่แน่ะ - คำขึ้นต้นประโยคทักทาย เช่น ดูกราอามาตย์ตังหลาย - นี่แน่ะท่านอามาตย์ทั้งหลาย; ดูรา ก็ว่า |
| เอ่า | เอั่า | [เอ่า] | ก๑.ใช้ไฟลน,เพิ่มอุณหภูมิ,เผาให้ร้อน ก๒.วิ่งหนี ว.ร้อนมาก |
| ป๋าดุ๋กด้อง | ปลฯาดุกด้อฯง | [ปลาดุกด้อง] | น.ปลาดุกด้าน - ปลาน้ำจืดไม่มีเกล็ด ลำตัวเรียวยาวสีน้ำตาลเข้ม หัวเล็ก ครีบหูมีก้านครีบแข็งปลายแหลม ขอบหยักเป็นฟันเลื่อยทั้งด้านในและนอก ครีบหลัง ครีบก้น และครีบหาง แยกออกจากกัน อาศัยอยู่ตามคู หนอง บึง |
| สะเตือง | สเทิอฯง | [สะเทือง] | ก๑.ประเทือง - ทำให้ดีขึ้น ก๒.สะเทือน,หวั่นไหว |
| บ่อั้นก็ | บอั้นฯคํดี | [บ่อั้นค็] | สัน.มิฉะนั้นก็ - ใช้นำเสนอข้อความที่แย้งกับใจความที่มาข้าง ต้น เช่น ถ้าบ่กิ๋นบ่อั้นก็บ่อิ่ม - ถ้าไม่กิน มิฉะนั้นก็ไม่อิ่ม |
| ฮ่มใบบุญ | ร่฿มฯไบบุญ | [ร่มใบบุญ] | น๑.ผู้ให้ความคุ้มครองช่วยเหลือ,ผู้ให้ความอบอุ่นร่มเย็น เช่น พ่อแม่เป็นร่มใบบุญของลูก,ปู่ย่าตายายเป็นร่มใบบุญของหลาน,พระสงฆ์เป็นร่มใบบุญของอุบาสกอุบาสิกา เป็นต้น น๒.ที่พึ่งพาอาศัย,ที่พึ่งพิง,ที่ซึ่งให้พักอาศัยและช่วยเหลือเกื้อก..ล |
| หน่อต๋ายพาย | หนฯอฯตายฯระฯพายฯ | [หน่อตายพราย] | น.หน่อไม้ไผ่ที่แห้งตายก่อนที่จะโตเป็นต้นไผ่ มักใช้ทำยา และใช้ในพิธีทางไสยศาสตร์ |
| เผ้ว | เผ้วฯ,ผ้ยฯว | [เผ้ว,เผี้ยว] | ก.แผ้วถาง,ทำความสะอาด,กำจัดความรุงรัง,ปัดกวาด,เก็บให้เรียบร้อย; เผี้ยว ก็ว่า |