| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| เตียนขี้เผิ้ง | ทยฯรขี้เผิ้งฯ | [เทียนขี้เผิ้ง] | น.เทียนขี้ผึ้ง |
| งาบเงิง | งาปฯเงิงฯ | [งาบเงิง] | ก.แง้ม,เปิดแต่น้อยๆ ถ้าปิดๆเปิดๆเพียงแต่น้อย อย่างปิดประตู เรียก งาบเงิงๆ; ลักษณะของคนใกล้จะตาย อ้าปาก ปิดปาก ซ้ำๆซากๆ เรียก อ้างาบอ้าเงิง |
| เยือกย้าว | เยิอฯกย้าวฯ | [เยือกย้าว] | ก.ปีติ,ดีใจ,รู้สึกวูบวาบ |
| ถะหลิ๋คะนิง | ระฯติระฯคนิงฯ,ถหิลฯระฯคนิงฯ | [ตริคระนิง,ถะหลิคระนิง] | ก.ครุ่นคำนึง,ตรึกตรอง |
| สุม | สุม | [สุม] | ก.วางรวมกัน,รวมกัน |
| แม่เต๋าก๋ำ | แม่เตัากำ | [แม่เตากำ] | น.หญิงที่ทำหน้าที่ประกอบอาหารภายในปะรำพิธีฟ้อนผีเมง และคอยดูแลเตาไฟในพิธีให้ลุกอยู่เสมอ |
| หลั่น | หั่ลฯร | [หลั่น] | ว.ก่อนหลัง หรือสูงต่ำเป็นลำดับกัน |
| ถี่ย่อย | ถี่ย่อฯยฯ | [ถี่ย่อย] | ว.จู้จี้จุกจิก,ถี่ถ้วน,ละเอียดรอบคอบ |
| ป๋าแบ | ปลฯาแบ | [ปลาแบ] | น.ปลาตัวเขื่องอย่างปลาตะเพียนเป็นต้น นำมาผ่าแผ่แล่เป็นแผ่นหมักเกลือตากแห้ง |
| หญ้าต๋ดหมา | ห้ยฯาต฿ดฯหมฯา | [หย้าตดหมา] | น.หญ้าตดหมูตดหมา - ลำต้นและใบมีขน กลิ่นเหม็น นิยมใช้ยอดกินกับส้มตำ เป็นต้น |