| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| หั๋ด | หัดฯ | [หัด] | น๑.สิ่งของเม็ดเล็กๆและแข็ง พบในอาหาร เช่น เม็ดทรายปนในข้าว เป็นต้น น๒.โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัสเข้าสู่ร่างกาย มีอาการไข้สูง ตัวร้อน และปวดศีรษะ เป็นผื่นแดงๆ ขึ้นตามตัว ก.ฝึกฝน,ฝึกทำให้ชำนาญ เช่น หัดเขียน หัดอ่าน หัดทำ หัดคิด |
| ใส่โต้งใส่นา | ไส่โท่฿งฯไส่นาฯ | [ใส่โท่งใส่นา] | ดู...ใส่นา |
| วันศุ๋กร์ | วันฯสุระฯก์ | [วันศุกร์] | น.วันศุกร์ |
| หงบ่านาว | ห฿งฯบ่าฯนาฯวฯ | [หงบ่านาว] | ก.ทิ้งมะนาว,โยนมะนาว - ทิ้งทาน ใช้เหรียญกษาปณ์สอดในลูกมะนาวโปรยให้ทาน; ผุยบ่านาว ก็ว่า |
| จ๋กกะเป๋า | จ฿กฯระฯกเปัา | [จกกระเป๋า] | ก.ล้วงกระเป๋า |
| เถิงว่า | เถิงฯว่าฯ | [เถิงว่า] | สัน.แม้นว่า,หากว่า |
| ตุงก้าคิง | ทุงค่าฯฅิงฯ | [ทุงค่าฅิง] | น.ตุงที่มีความยาวเท่ากับความสูงของคน ใช้ในพิธีสืบชะตา หมายถึงรูปคือร่างกายของคนเราที่ปรากฏให้เห็นได้ด้วยตา |
| ซะป๊ะซะเป้ด | ซะพะซะเพดฯ | [ซะพะซะเพด] | ดู... ซะป๊ะ |
| เนื้อเหมย | เนิ้อฯอเหิมฯอฯ | [เนื้อเหมย] | ว.ผิวเนียน,เนื้อละเอียดเหมือนเหมย หรือน้ำค้าง |
| บ่านอยต๋อบ | บ่าฯนอฯยฯตัอฯปฯฯ | [บ่านอยต็อบ] | น.บวบขนาดเล็กกลมขนาดมะเขือขื่น หรือยาวรีประมาณ ๓ - ๔ เซ็นติเมตร บางชนิดผิวมันบางชนิดผิวคายเล็กน้อย นิยมลวกหรือนึ่งจิ้มน้ำพริก หรือประกอบอาหารเช่น แกง ผัด เป็นต้น |