พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
เหล๋าะแหล๋ะล่องแล่ง	โหลฯอฯะแหลฯะล่อฯงแล่งฯ	[เหลาะแหละล่องแล่ง]	ดู...เหล๋าะแหล๋ะ
บ่าจุ๋ก	บ่าฯจุก	[บ่าจุก]	น.ผลไม้ชนิดหนึ่งคล้ายส้มเขียวหวาน แต่หัวเป็นจุกเล็กนูนขึ้นเล็กน้อย; บ่าบาง ก็ว่า
บ่าเกี๋ยง	บ่าฯกยฯง	[บ่าเกี๋ยง]	น.มะเกี๋ยง - ไม้พื้นเมืองตามภาคเหนือ เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง ๑๕-๒๐ เมตร เปลือกค่อนข้างเรียบ สีเทาหรือน้ำตาลปนเทา ผลคล้ายลูกหว้า (บ่าห้า) แต่โตกว่า เมื่อสุกสีม่วงแดงหรือแดงอมดำ รสเปรี้ยวกว่าลูกหว้า นิยมนำมาทำเป็นผลไม้แปรรูปหลายชนิด เช่น ดอง ไวน์ น้ำผลไม้
ตา	ทาฯ	[ทา]	ก.ทา - อาการที่เอาของเหลว หรือเปียก ป้าย ลูบ ฉาบ ไล้ สิ่งของอย่างอื่นเช่น ตาสี - ทาสี; โธ ก็ว่า
ยุ่มใจ๋	ยุ่ม	[ยุ่มใจ]	ก.เชื่อมั่น,มั่นใจ
เต๊า	เทั้าฯ	[เท้า]	ก.ค้ำ,ยัน; ว.ตราบถึง,จนกระทั่ง เช่น เต๊าแจ้ง - จนกระทั่งสว่าง,ยันสว่าง
เดิ๋กมะม้อย	เดิกฯมม้อฯ	[เดิกมะม้อย]	ว.ค่อนข้างดึก; เดิ๋กออนซอน ก็ว่า: "...เดิ๋กมะม้อย สาวหน้อยมาอู้กั๋น ไผหันจ้างมัน ของเฮาหล้างได้ - ดึกแล้วน๊ะน้อง เรามาคุยกันเถอะ ไม่ต้องกลัวใครเห็น เพราะเราต่างก็รักกัน"
เป๋นดี	เปนฯดี	[เปนดี]	ว.ร่ำรวย, มีฐานะดี; เป๋นดีมีฮ่าง ก็ว่า
ปิ๊ก	พิกฯ	[พิก]	ก.กลับ,คืน
สะแกง	สแคงฯ	[สะแคง]	ก.ตะแคง - เอาข้างลง,เอียง เช่น นอนสะแกง - นอนตะแคง