| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| ฮวบ | รวฯบ | [รวบ] | ก.รวบ - กอด,รัด,อาการที่รวมเอาสิ่งต่างๆ เข้ามาไว้ด้วยกันให้เป็นกองเป็นกลุ่ม เป็นฟ่อน เป็นมัด ด้วยวิธีต่างๆ |
| ปึ้ดเขียด | พึดฯขยฯด | [พึดเขียด] | ก.อาการที่เปิดดันยกก้อนหิน |
| โผ้งเผ๋าะ | โผ้งฯโผอฯะ | [โผ้งเผ๋าะ] | ดู...ผ้งเผ๋าะ |
| เหนงหนีบ | เหนฯงหีนฯบ | [เหนงหนีบ] | ก.ข่มเหง,บังคับ |
| ก้วยปิ้ง | ก้ลฯวฯยฯปิ้งฯ | [กล้วยปิ้ง] | น.กล้วยน้ำว้าสุก แต่ไม่ถึงกับงอมปิ้งไฟ ใช้กินเป็นขนม หรืออาหารว่าง |
| แฟกั๋น | แฟกันฯ | [แฟกัน] | ก.เคียงคู่กัน,ชิดกัน |
| แอ็๋บหมาก | แอัปฯหมฯากฯ | [แอ็บหมาก] | น.เ..ยนหมาก |
| บ่าห่อย | บ่าฯห่อฯยฯ | [บ่าห่อย] | น.มะระ ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าห่อย''; มะระ หรือ บ่าห่อย - เป็นไม้เถาเลื้อย มีมือเกาะ ใบเดี่ยวรูปฝ่ามือ เว้าเป็นแฉกลึก 5-7 แฉก ใบและลำต้นมีขนสากอยู่ทั่วไป ดอกสีเหลืองรูปแตร ปลายกลีบดอกแยกเป็น 5 แฉก ออกเดี่ยวตามซอกใบ ผลรูปกระสวยผิวขรุขระ สีเขียวเข้ม รสขม เมื่อสุกสีเหลือง ใช้ยอดอ่อนและผลที่ยังไม่สุกเป็นอาหาร ผักจิ้ม ต้ม แกง สรรพคุณทางยาตำราไทย ช่วยเจริญอาหาร รักษาเบาหวาน ผลแก่หั่นเนื้อตากแห้งชงน้ำร้อนดื่มต่างน้ำชา เป็นต้น: ''มะระ หรือ บ่าห่อย'' ที่รู้จักกันดีมี ๒ สายพันธุ์ คือ มะระขี้นก และ มะระจีน |
| อยฺากไค่เยียะกิ๋น | อยฯากฯกฯระฯไค่เยยฯะกินฯ | [อฺยฺากใคร่เยียะกิน] | ก.ต้องการทำอาหาร,อยากจะทำอาหาร |
| กว๊านจอด | ค้วฯาฯนฯจอฯด | [คว้านจอด] | น.ที่พัก,ที่พักแรม |