พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
เรียน 10 คำใหม่
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| หละแหง (ง สะกด) | รแหงฯ | [ระแหง] | น.ระแหง - รอยแยกขนาดแคบๆ ของแผ่นดินเป็นต้นที่แยกออกจากกัน เช่น ดินแตกระแหง; ล้านนาเรียก แตกขาบ: (ยืม-ระแหง,แตกระแหง) |
| เวนตาน | เวนฯทาฯนฯ | [เวนทาน] | ก.กล่าวนำการถวายทาน โดยมัคนายก(ปู่จ๋ารย์)พรรณนาถึงการทำทาน และเครื่องไทยทาน ก่อนจะถวายแด่พระสงฆ์ |
| เลิกอังจุ๊ลี | เลิกฯอังฯชุลี | [เลิกอังชุลี] | ก.ยกมือไหว้ |
| ฮอมปอย | รอฯมพอฯยฯ | [รอมพอย] | ก.ร่วมบริจาคเงินหรือสิ่งของในงานปอย ดู...ปอย สำ.มีส่วนร่วมในกิจการงานต่างๆ เช่นเขา กำลังตะลุมบอนกันอยู่ เราเข้าไปร่วม ลงไม้ ลงมือกับเขาด้วย, เข้าไปร่วมอยู่ในกลุ่มชน ที่เดินขบวนเรียกร้องสิทธิ์ เป็นต้น |
| อุ่ย | อุ่ | [อุ่ย] | ก.โรย,โปรย; อ่อย ก็ว่า ว.เหม็นกลิ่นโชยมา,เหม็นตุๆ; ดู...เหมนอุ่ย |
| เกื๋อ | เกิลฯอฯอ | [เกลือ] | น.เกลือ - วัตถุที่มีรสเค็ม มีสีขาว ส่วนใหญ่ได้มาจากทะเล ใช้ปรุงรสอาหาร เป็นต้น |
| กว่าเจ้น | ก่วฯาเช่นฯ | [กว่าเช่น] | ว.เกินขนาด |
| หลอบ | หลฯอฯบ | [หลอบ] | ว.หลุบ - ลู่ลง,ปกลง เช่น หมาหางหลอบ - สุนัขที่หลุบหางลง เพราะความกลัว |
| หม้อแหม้ | หํมฯอฯมฯอฯแห้มฯ | [หม้อแหม้] | น.นั่งพับเพียบ; ป้อหละแหม้ ก็ว่า |
| หนั๋ด | หันฯด | [หนัด] | น.เรียกสับปะรดว่าขะหนั๋ด, บ่าหนั๋ด, บ่าขะหนัด. |