พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
หล่ายเปิ้บห่ลฯายฯเพิปฯ[หล่ายเพิบ]น.ด้านกว้าง - เรียกด้านที่เป็นส่วนกว้างของไม้ที่แปรรูปเป็นแผ่นหรือเป็นท่อนสี่เหลี่ยม เช่นไม้แป้น ไม้ระแนง เป็นต้น; เรียกส่วนหนาว่า หล่ายดั้ง
หล่ายเพ้ห่ลฯายฯเระฯพ้,-เภ้[หล่ายเพร้,หล่ายเภ้]น.ฝั่งนี้,ฟากนี้,ด้านนี้
หล่ายหน้าห่ลฯายฯห้นฯา[หล่ายหน้า]น.ฝั่งโน้น,ฝั่งน้ำด้านที่อยู่ตรงกันข้าม,แหล่งชุมชนที่มีความสำคัญมากกว่า
หล่ายเหล้ห่ลฯายฯเห้ลฯ[หล่ายเหล้]ว.โย้,เยื้อง,เอน,เอียง,ทำท่าจะล้ม; ตะเหว้,หล่าเหล้, เหว้ ก็ว่า
หลาวหลฯาวฯ[หลาว]น๑.ไม้เสี้ยมปลายใช้ในการขนข้าวหรือฟาง,ไม้หรือโลหะปลายแหลมใช้เป็นอาวุธ น๒.เรียกรูน้ำจากบนดินสู่ใต้ดิน หรือรูน้ำที่อยู่ใต้ดินว่า ฮูหลาว
หลาวเหล็๋กหลฯาวฯเหัลฯก[หลาวเหล็ก]น.ทิศที่โหรถือว่าไม่ดี
หลำหํลฯา[หลำ]ก.ถลำ - หลง,พลั้งปากพูด,ติดค้างคาอยู่,เผลอ,พลาด,พลัดไปที่อื่น,เข้าไปติดอยู่ในกลุ่มหรือในเขตที่มิใช่พวกของตน;; สะหลำ ก็ว่า
หลำเข้าไปหํลฯาเขั้าไพ[หลำเข้าไป]ก.พลัดเข้าไป,หลุดเข้าไป
หลำต๋าหํลฯาตา[หลำต๋า]ก.พลาดสายตา,เล็ดลอดสายตา
หลำอู้หํลฯาอู้[หลำอู้]ก.พลั้งปากพูด