กำลังโหลด...
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| บาบข๋บหัวกิ๋นหัว | บาฯปฯข฿ปฯห฿วฯกินฯห฿วฯ | [บาปขบหัวกินหัว] | ดู...บาบข๋บหัว |
| บาบนัก | บาฯปนักฯ | [บาปนัก] | น.บาปมาก ว.บาปหนา,มีบาปมาก,มีบาปสั่งสมไว้มาก,มีอก..ศลกรรมมาก |
| บาปบ่แป๊บุญ | บาฯปฯบํแพ้บุญ | [บาปบ่แพ้บุญ] | ว.คำที่มักใช้กล่าวถึงผู้ที่พยายามให้ร้ายคนอื่น ในที่สุดสิ่งเลวร้ายนั้นกลับย้อนมาถึงตนเอง |
| บาย | บาฯยฯ | [บาย] | ก.จับ,จับต้อง,ฉวยเอา,ลูบหยิบ |
| บายสะหลี | บาฯยฯระฯสี | [บายสรี] | น.บายศรี - เครื่องเชิญขวัญและรับขวัญต่างๆ ทำด้วยใบตองพับนำมาต่อกันเป็นชั้นๆ ลดขนาดให้เป็นทรงสอบขึ้นไป |
| บายหัว | บาฯยฯห฿วฯ | [บายหัว] | ก.เขกหัว; วัดหัว ก็ว่า. จับหัว |
| บ่าย | บ่าฯยฯ | [บ่าย] | ก.ป้าย - ทำให้ติดเฉพาะที่ใดที่หนึ่ง,ทาอย่างหยาบๆ เช่น แยมบ่ายเข้าหนมปัง-แยมป้ายขนมปัง; บ้าย ก็ว่า: น.เวลาระหว่างเที่ยงวันกับเย็น ว.เหลื่อมกัน,เกยกัน |
| บ่ายหล้า | บ่าฯยฯห้ลฯา | [บ่ายหล้า] | ก.บ่ายคล้อย,เวลาเย็น |
| บ้าย | บ้าฯยฯ | [บ้าย] | ก.ป้าย - ทำให้ติดเฉพาะที่ใดที่หนึ่ง, ทาอย่างหยาบๆ |
| บ่าว | บ่าฯวฯ | [บ่าว] | น.ชายโสด,หนุ่มที่ยังไม่ได้แต่งงาน,เรียกผู้ชายที่เข้าสมรสว่า "เจ้าบ่าว" |