พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
บ่าถั่วดิน	บ่าฯถ฿วฯดินฯ	[บ่าถั่วดิน]	น.ถั่วลิสง - มีฝักเป็นพวงอยู่ใต้ดิน ฝักกลมยาวและหนา ภายในมีเมล็ด ๑-๔ เมล็ดเรียงเป็นแถว
ห นำ ง เป็น หงฯ ออกเสียง หง๋ะ			หงฯ (หง๋ะ) หรือ ห นำ ง เป็นตัวแรกในจำนวน ๖ ตัวของพยัญชนะ ห นำ คือ หง หน หม หย หล หว (หงฯ หนฯ หมฯ หยฯ หลฯ หวฯ)ให้มีเสียงสูง เป็น หงฯ (หง๋ะ) เพื่อให้ผันได้ครบทั้ง ๖ ระดับเสียง ได้แก่ สามัญ เอก โท ตรีเพี้ยน (ครึ่งโทครึ่งตรี) ตรี จัตวา (ระดับเสียง ครึ่งโทครึ่งตรี หรือ ตรีเพี้ยน มีใช้เฉพาะล้านนา) ในพจนานุกรมนี้ คำที่ออกเสียง ตรีเพี้ยน ช่อง "ออกเสียง" จะพิมพ์เป็นตัวเอน เช่น กิ๋นเข้า, ขี้เหมี้ยง, เหงี่ยงหล้างหง้าง
เบ็๋ดจ่อม	เบัดฯจ่อฯม	[เบ็ดจ่อม]	ดู...เบ๋ดควิด
ถะปัง	ระฯตพังฯ,ถพังฯ	[ตระพัง,ถะพัง]	น.สระน้ำที่คนขุดขึ้น
ขะก..๋น	ระฯกกู,ระฯกกูล,ขกูล	[กระก..ล,ขะก..ล]	น.ตระก..ล,โคตร,เชื้อสายญาติ,เครือญาติ; กะก..๋น,ถะก..๋น,ผะก..๋น ก็ว่า
แต่งดา	แต่งฯดา	[แต่งดา]	ก.จัดเตรียมสิ่งของหรืออุปกรณ์ให้พร้อม; แต่งห้าง,ห้างดา ก็ว่า
หลาน	หลฯานฯ	[หลาน]	น.ลูกของลูก,ลูกของพี่หรือน้อง,เด็กในรุ่นเดียวกับหลาน; ดู...ลูก
บ๋ด	บ฿ดฯ	[บด]	ก.บด - ให้แตก,แหลก หรือละเอียดเป็นผงด้วยแรงกดทับไปมา เช่น บดยา ว.มืดครื้ม มีเมฆบังมิให้แสงอาทิตย์ส่องลงมากระทบ
ต๋อนกิ่งไม้	ตอฯร	[ตอนกิ่งไม้]	ก.รานกิ่งไม้
เป๋นด้องเป๋นผอม	เปนฯด้อฯงเปนฯผอฯม	[เปนด้องเปนผอม]	ว.ผอมแห้งแรงน้อย,อดอยากผอมโซ