พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
พานภานฯ[ภาน]น.พาน - ภาชนะมีเชิงประเภทหนึ่ง มีหลายชนิด หลายรูปทรง เช่น พานดอกไม้ พานแว่นฟ้า เป็นต้น
พานแว่นฟ้าภานฯแว่นฯฟ้า[ภานแว่นฟ้า]น.พานที่ซ้อนกันสองชั้นรูปทรงสี่เหลี่ยมย่อมุมไม้สิบสองใบบนเป็นพานทรงสูง ซ้อน กันอยู่ มีขนาดเล็กกว่าใบล่าง
พ่านระฯพ่านฯ[พร่าน]ก.พรั่น - รู้สึกหวั่นกลัว
พ่านหย้านระฯพ่านฯอยฯานฯ[พร่านอฺย้าน]ก.พรั่นพรึง, นึกหวาดหวั่น
พ่ายระฯพ่ายฯ[พร่าย]ก.รุ่ยออก,หลุดออก, หมด สภาพ การใช้งาน, อ่อนแรง
พ่ายเขี้ยวระฯพ่ายฯ[พร่ายเขี้ยว]ว.เข็ดฟัน/เส..วฟัน - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียก ''เข็๋ดเขี้ยว''; ดู...เข็๋ดเขี้ยว เข็๋ดเขี้ยว,อ่อนเขี้ยว ก็ว่า
พ่ายตี๋นพ่ายมือระฯพ่ายฯตีนฯระฯพ่ายฯมื[พร่ายต..นพร่ายมือ]ว.มืออ่อนต..นอ่อนไม่สามารถหยิบจับอะไรได้
พ้ายระฯพ้ายฯ,ภ้ายฯ[พร้าย,ภ้าย]น.ไพ่ - อุปกรณ์เล่นการพนันอย่างหนึ่ง ทำด้วยกระดาษแข็ง หรือวัสดุชนิดอื่น เช่น ไม้ งาช้าง พลาสติก เป็นต้น เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีลวดลายสัญลักษณ์ต่างๆ
พ้ายเก๊าฯระฯพ้ายฯเคั้าฯ[พร้ายเค้า]ก.ไพ่แปดเก้า - การเล่นไพ่ชนิดหนึ่ง เจ้ามือแจกไพ่ให้ผู้เล่น ๒ ใบ ใครได้แต้มรวมเป็น แปด หรือ เก้า ให้หงายไพ่ เรียกว่าได้ "ป๊อกแปด" หรือ "ป๊อกเก้า" ตามแต้มที่ได้ โดยป๊อกเก้าจะชนะป๊อกแปด ถ้าเจ้ามือได้ป๊อก ผู้เล่นไม่ได้ป๊อก หรือได้ป๊อกต่ำกว่าจะแพ้ เสียเดิมพันให้เจ้ามือ ผู้เล่นที่ได้ป๊อกเท่ากับเจ้ามือจะเสมอ ไม่ได้ไม่เสีย
พ้ายป๊อกฯระฯพ้ายฯพัอฯก[พร้ายพ็อก]น.ไพ่ป๊อก - ไพ่ชนิดหนึ่งรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า สำรับหนึ่งมี ๕๒ ใบ ใช้เล่นการพนันได้หลายอย่าง เช่น รัมมี่ โป๊กเกอร๋ บริดจ์ หรือใช้ทำนายโชคชตาได้ด้วย ก.การเล่นไพ่ชนิดหนึ่ง เจ้ามือแจกไพ่ให้ผู้เล่นคนละ ๒ ใบ ถ้าได้แต้ม ๒๑ ถือว่า "ป๊อก" หากแต้มไม่ถึง ๑๕ เรียกไพ่ได้อีก รวมแล้วต้องไม่เกิน ๕ ใบ ถ้าแต้มเกิน ๒๑ ถือว่าตาย คนที่ได้แต้มสูงกว่าเจ้ามือจะได้กินเงิน