| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| หยฺ่องหยฺื้อ | อยฯอฯงอยฯ | [อฺยฺ่องอฺยฺื้อ] | ก.ชะโงก,ยื่นหน้ามองดู |
| สะนาบ | สนาฯปฯ | [สะนาบ] | ดู...นาบ |
| ไม้กร่าง | ไม้ระฯก่างฯ | [ไม้กร่าง] | น.ไม้กร่าง ถิ่นภาคเหนือเรียก ''ไม้ลุง''; ดู...ไม้ลุง |
| ไก่เกี๋ยง | ไก่กยฯง | [ไก่เกียง] | น.เครื่องหมายกากบาท |
| บ่าโหก | โห฿กฯ | [โหก] | น.ริดสีดวง; ดู...บ่าโหก |
| จ้างมันเติ๊อะ | ช่างฯมันฯเทิอฯะ | [ช่างมันเทิอะ] | ว.ช่างเขาเถอะ/ช่างมัน - ไม่เอาธุระ,ไม่สนใจใดๆทั้งสิ้น |
| ออนซอน | ออฯร | [ออนซอน] | ว.เรื่อยๆ,สวยงาม,นิ่มนวล,เพราะพริ้ง |
| ลีด | ลีดฯ | [ลีด] | ก๑.ทำลาย,รื้อ,รุ่ยลง เช่น สิ้นลีด - ผ้าซิ่นรุ่ยลง (แต่ยังไม่หลุด) ก๒.รื้อแล้วทำใหม่ให้ดีกว่าเดิม |
| ยะ (ออกเสียงขึ้นจมูก) | ย | [ย] | น.อักษร ย - อ่านออกเสียง ยะ ขึ้นจมูก เป็นพยัญชนะอวรรค จัดอยู่ในจำพวกอักษรต่ำ เทียบกับอักษร ''ย'' (ย ยักษ์) ในภาษาไทย แต่การใช้งานแตกต่างกันตรงที่ ''ย ยักษ์'' ในภาษาไทยออกเสียงไม่ขึ้นจมูก แต่ ''ย(ตัว ยะ) กับ ญ(ตัว ญะ)'' ในภาษาล้านนา (ตั๋วเมือง) เมื่อเป็นพยัญชนะต้น เช่น แยงแว่น นกยาง คนยอง คนยาง(ชาวเขา) เสือเย็น แม่ญิง ออกเสียงขึ้นจมูก (เสียงนาสิก) ; ดู...อยะ |
| บ่าผางหวาน | บ่าฯผางฯหวฯานฯ | [บ่าผางหวาน] | น.มะปรางรสหวาน |