| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| แจ้ง | แช่งฯ | [แช่ง] | ก.แช่ง - กล่าวด้วยตั้งใจมุ่งร้ายโดยหวังให้เขามีอันเป็นไปตามที่กล่าวนั้น |
| สุ่มไก่ | สุ่มไก่ | [สุ่มไก่] | น.เครื่องสานด้วยไม้ไผ่ สำหรับครอบขังไก่ ลักษณะคล้ายขันคว่ำ ข้างบนมีช่องกลมสำหรับล้วงลงไปจับไก่; ก..่มไก่ ก็ว่า |
| ต๋ำแหล่ | ตำแห่ลฯ | [ตำแหล่] | ก.กระทบไหล่ |
| เต็๋กเม็ก | เตักฯเมักฯ | [เต็กเม็ก] | ก.ข่มขืน,ขืนใจ,โทรมผู้หญิง |
| หญ้าหูหนวก | ห้ยฯาหูหนฯวฯฯก | [หย้าหูหนวก] | น.หญ้าถอดบ้อง |
| ผีมด | ผีม฿ดฯ | [ผีมด] | น.ผีบรรพบุรุษของคนเผ่ามอญในล้านนา คู่กับ ผีเมง ในแต่ละปีจะมีการเซ่นไหว้ด้วยข้าวน้ำอาหาร ของส้มของหวาน และมีการฟ้อนรำ เรียกฟ้อนผีมด ด้วยเครื่องแต่งกายสีฉูดฉาด เช่น เขียว แดง เป็นต้น |
| เหล้นพ้าย | เห้ลฯรภ้ายฯ | [เหล้นภ้าย] | ก.เล่นไพ่ |
| เสื้อบ้าน | เสิ้อฯอบ้าฯนฯ | [เสื้อบ้าน] | น.อารักษ์ที่คุ้มครองหมู่บ้าน |
| ป้อด | พอฯด | [พอด] | น.ป้อด - โพรงใต้ดิน หรือโคลน ตามบ่อ คู ทุ่งนา ที่สัตว์บางชนิด เช่น กบ ขุดรูลงไปฝังตัวอยู่อย่างสงบ นอนนิ่ง หลับตา ปิดรูจมูก และหุบปากสนิท หายใจทางผิวหนังเป็นส่วนใหญ่ เพื่อให้สูญเสียพลังงานในตัวน้อยที่สุด อาหารที่ใช้เลี้ยงตัวเองในระหว่างนี้ จะได้จากไขมันที่สะสมอยู่ภายในร่างกาย จึงเรียกการปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมนี้ว่า ''กบจำศีล''; ปากรูที่ขุดลงไปหาโพรง เรียก ''ปากป้อด'' มีดินโคลนเปียกชื้นกองพูนอยู่รอบๆ ปากรู เห็นได้อย่างชัดเจน |
| ป๋าสา | ปลฯฯาสา | [ปลาสา] | น.ปลากระโห้ - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียก ''ป๋ากะมัน/ป๋าสา''; ดู...ป๋ากะมัน |