ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ธรรมมะธรรมโม | ธัมมฯธัเมมฯา | [ธัมมะธัมโม] | ว.เรียกคนที่เคร่งในศาสนาว่า คนธัมมะธัมโม |
ต๋ายกั้นต๋ายอยาก | ตายฯอ฿ดฯตายฯอยฯากฯ | [ตายกลั้นตายอฺยฺาก] | ดู...ต๋ายกั้น |
เสย | เสิยฯ | [เสย] | ก.ช้อนขึ้น อย่างเอากำปั้นเสยปลายคาง เอามือลูบผมขึ้นไป เป็นต้น ว.เฉย - นิ่งอยู่ |
โธ | โธ | [โธ] | ก๑.เข็น,ไส,ถู,ทา,ครูดไปกับพื้น ก๒.ทา-เอาของเปียก ของเหลว ฝุ่นผง หรือครีมเป็นต้น ลูบ ไล้ ป้าย ระบาย หรือฉาบลงไปให้ติดพื้นผิวของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่นทาเล็บ ทาสี ทายาหม่อง |
ขี้โขด | ขี้โข฿ดฯ | [ขี้โขด] | ก.โกรธง่าย |
ไม้แฮ้ว | ไม้แร้วฯ | [ไม้แร้ว] | ดู...แฮ้ว |
ก๋างป่าง่าไม้ | กลฯางฯป่าง่าไม้ | [กลางป่าง่าไม้] | ก.กลางป่ากลางดง |
ดอกค่ำคืน | ดอฯกฅําฅืนฯ | [ดอกฅ่ำฅืน] | น.ดอกราตรี หรือ ดอกหอมดึก ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ดอกค่ำคืน'' - เป็นไม้พุ่มไม่ผลัดใบ ลำต้นเปลือกสีเทาอ่อนเกือบขาว ใบเดี่ยวรูปหอกแคบเรียบเป็นมัน ดอกเป็นช่อสีขาว วงกลีบดอกรูปหลอดผอม บานตอนกลางคืน กลิ่นหอมแรง มักส่งกลิ่นตอนกลางคืน ผลค่อนข้างกลม สีขาวขุ่น นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ |
อ็๋อกปู๋ | อัอฯกปู | [อ็อกปู] | น.แกงที่ใช้เนื้อปูนาโขลกผสมกับข้าวคั่ว ตั้งบนไฟอ่อนๆ จนน้ำ ขลุกขลิกข้น ชูรสด้วยผักเผ็ด(ผักคราด) |
เต๊าบ่าเดี่ยว | เทั้าฯบ่าฯด่ยฯว | [เท้าบ่าเดี่ยว] | ว.จนถึงปัจจุบัน |