ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ยอดม้อน | ยอฯดม้อฯร | [ยอดม้อน] | ว.ยอดม้อน - คือ ลักษณะที่ยิ่งกว่าสิ่งกว่าสิ่งอื่นๆในพวกเดียวกัน, เยี่ยมที่สุดในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ดีที่สุด ดีเลิศ เลิศที่สุด ยอดเยี่ยม เยี่ยมยอด วิเศษ ประเสริฐ พิเศษสุด สวยสุด เก่งที่สุด น่ารักที่สุด เป็นต้น; ดู...ยอดม้อนกำอู้ |
ขาก่ายง้อน | ขาก่ายฯง้อฯร | [ขาก่ายง้อน] | ก.ขาไขว่ห้าง |
ดุม | ดุม | [ดุม] | น๑.ส่วนกลางของวงล้อเกวียนหรือล้อรถที่มีรูไว้สอดเพลา; ดุมล้อ ก็ว่า น๒.กระดุม-เครื่องกลัดเสื้อผ้าไม่ให้แยกออกจากกัน มีรังดุมหรือห่วงสำหรับเกี่ยว |
หล็๋อดแหล็๋ด | หัลฯอฯดแหัลฯด | [หล็อดแหล็ด] | ว.เถลไถล,แชเชือน,บิดพริ้ว,หลีกเลี่ยงความรับผิดชอบ; หล๋อดแหล๋ดส๋อดแส๋ด,อะหล๋อดส๋อดแส๋ด ก็ว่า. |
สมคะเน | ส฿มฯระฯคเน | [สมคระเน] | ว.คาดการณ์ได้ถูกต้อง |
มะปราง | มะระฯบาฯงฯ | [มะปราง] | น.มะปราง ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าผาง''; ดู...บ่าผาง |
กิ๋นเข้าลำ | กินฯเขั้าลำ | [กินเข้าลำ] | ก.รับประทานอาหารอร่อย |
ต้นเสี้ยวดอกขาว | ต้฿นฯส้ยฯวดอฯกขาวฯ | [ต้นเสี้ยวดอกขาว] | น.ต้นกาหลง ไม้ยืนต้นดอกสีขาวหรือขาวอมม่วง ออกดอกหลังใบร่วง |
ผ๋ก | ผ฿กฯ | [ผก] | ก.แอบซุ่ม,ดักรอ,ซ่อนคอยที |
บ่าแหล่มแต่มแต๋ะ | บ่าฯแห่ลฯมแต่มฯแตะ | [บ่าแหล่มแต่มแตะ] | ว.ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน,กระจัดกระจาย,เละเทะ; อะแหล่มแต่ม แต๋ะ ก็ว่า |