พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
เรียน 10 คำใหม่
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| อู้กำเมือง | อู้คำฯเมิอฯง | [อู้คำเมือง] | ก.พูดภาษาล้านนา,พูดเรื่องการเมือง |
| วันตะวา | วันฯตวาฯ | [วันตะวา] | น.วันวาน,เมื่อวานนี้ - วันก่อนวันนี้ ๑ วัน ; ตะวา,วันวา ก็ว่า |
| เป๋นปั๊วะ | เปนฯพ฿วฯะ | [เปนพัวะ] | ก.เป็นพวง |
| เข้าแคบ | เขั้าแฅปฯ | [เข้าแฅบ] | น.ข้าวเกรียบแบบล้านนา |
| หางไหล | หางฯไหลฯ | [หางไหล] | น๑.ดู...หางวัน น๒.ชื่อพรรณไม้สมุนไพรหลายชนิด เช่น หางไหลแดง หางไหลเผือก น๓.ส่วนของพืชบางชนิดเช่นบอนและบัวที่เลื้อยหรือชอนไปจากต้นเดิมและไปแตกเป็นหน่อ; ไหล ก็ว่า |
| มานอ่อน | มานฯอ่อฯร | [มานอ่อน] | น.หญิงตั้งครรภ์ได้ประมาณ ๑-๓ เรียกว่า "แม่มานอ่อน" เชื่อว่าการได้ร่วมเพศเสพสุขกับหญิงที่มีครรภ์อ่อน จะมีความสุขสนุกเพลิดเพลินเฉกเช่นได้กิน "ลาบฟาน" หรือลาบเนื้อเก้งซึ่งอร่อยที่สุด ดังคำพังเพยว่า "ลาบฟานแม่มานอ่อน" |
| ป๋าก่อ | ปลฯากํอฯ | [ปลาก่อ] | น.ปลาชะโด - ปลาน้ำจืด รูปร่างคล้ายปลาช่อน แต่เกล็ดเล็กและมีจำนวนมากกว่า ข้างลำตัวมีแถบสีดำเรียงคู่กันจากนัยน์ตาถึงหาง ระหว่างแถบเป็นสีแดง เมื่อโตเต็มที่สีคล้ำอมน้ำเงินหรือเขียวเหลือบ ด้านหลังมีลายเส้นสีดำหรือลายเหลือบเขียวคล้ายปีกแมลงภู่ |
| พะญา | พญา | [พญา] | น๑.พญา (โบ) - เจ้าแผ่นดิน,เจ้าเหนือหัว,เจ้ามหาชีวิต เช่น พญาลิไท,พญามังราย น๒.ผู้เป็นหัวหน้า,ผู้เป็นใหญ่,สิ่งที่เป็นใหญ่ เช่น พญานาค,พญาวัน |
| แก้หน้า | แก้ห้นฯา | [แก้หน้า] | ก.ก..้หน้า - ช่วยทำให้ชื่อเสียงคงดีอยู่ |
| ลูกสิ๋กข์ลูกหา | ลูกสิก์ขฯลูกหา | [ลูกสิกข์ลูกหา] | ดู...ลูกสิ๋กข์ |