พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
เรียน 10 คำใหม่
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| งัวแม่ว้อง | ง฿วฯแม่ว้อฯง | [งัวแม่ว้อง] | น.วัวตัวเมียเขาโง้ง |
| ต้องห.. | ต้อฯงหำ | [ต้องห..] | ก.ทำหมันสัตว์ เช่น สุนัข วัว เป็นต้น โดยการบีบหรือตัดเอาลูกอัณฑะออก; ต๋อนห..,เอาห.. ก็ว่า |
| ข้าเจ้าเอาของ | ข้าเจั้า´าขอฯง | [ข้าเจ้าเอาของ] | สำ.สอยไข่มดแดง ต้องฆ่าตัวมดแดงที่ติดมาทิ้งหมด เลือกเอาแต่ไข่ |
| บิ่น | บิ่นฯ | [บิ่น] | ก๑.เบน,บ่าย,เบือน,ผินหน้าไป,หันหน้าไปหรือหันกลับมาดู เช่น บิ่นหน้าไปตางวันต๋ก - หันหน้าไปทางทิศตะวันตก; เบ่น ก็ว่า ก๒.แตกลิไปเล็กน้อย เช่น แก้วบิ่น มีดบิ่น หม้อบิ่น; บิ่นบ้าง,แหว่ง ก็ว่า |
| แก้ว | แก้วฯ | [แก้ว] | น๔.เรียกภาชนะที่ทำด้วยแก้วสำหรับใส่น้ำว่าแก้ว หรือแก้วน้ำ |
| ผั๋ดมนจ้น | ผัดฯม฿นฯจ้฿นฯๆ | [ผัดมนจ้นๆ] | ดู...ผั๋ดมนแกว๊ด |
| แอกขะแตก | แอกฯขะแตกฯ | [แอกขะแตก] | ก.ทำการล่วงหน้าโดยไม่ปรึกษาผู้อื่น |
| บาท | บาฯทฯ | [บาท] | น๑.บาท - มาตราเงินของไทย ๑๐๐ สตางค์ หรือ ๔ สลึง เท่ากับ ๑ บาท น๒.บาท - มาตราชั่งสำหรับกำหนดน้ำหนักของเงินหนัก ๑๕ กรัม เท่ากับ ๑ บาท |
| หง | ห฿งฯ | [หง] | ก.โยน,ทิ้ง,โปรย เช่น หงบ่านาว - โยนมะนาว; โหง ก็ว่า |
| มือเยน | มืเอยฯนฯ | [มือเอฺยฺน] | น.มือเย็น - เรียกผู้ที่ปลูกต้นไม้ได้งอกงามดีว่า ฅนมือเอยน - คนมือเย็น; ถ้าปลูกไม้ไม่ค่อยขึ้น หรือไม่งาม เรียกว่า ฅนมือฮ้อน - คนมือร้อน |