| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| แกง | แคงฯ | [แคง] | น.ตัวมวนชนิดหนึ่งกลิ่นฉุนจัด มักทำลายผลไม้ เช่น ลำไยเป็นต้น เรียกแมงแกง ว.แกร็น,ไม่โตตามขนาดปกติ |
| สาบตึ๊ง | สาปฯทึ้งฯ | [สาบทึ้ง] | ดู...สาบตึ๋สาบตึ๊ง |
| เหลียก | หลฯก | [เหลียก] | ว.ละเอียด,แหลก |
| ก้วยปี๋หาย | ก้ลฯวฯยฯปีลฯหายฯ | [กล้วยปลีหาย] | น.กล้วยป่าชนิดหนึ่ง ลำต้นไม่สูง ผลเล็กกินไม่ได้ ส่วนปลีจะบานไปเรื่อยๆ จนหมดทุกกลีบ |
| ใจ๋สั้น | ไจสั้นฯ | [ใจสั้น] | ว.ใจคอดุร้าย,โกรธง่าย |
| ดั้ง | ดั้งฯ | [ดั้ง] | น.เรียกเสาที่ตั้งบนขื่อสำหรับรับอกไก่ว่า เสาดั้ง |
| แฝง | แฝงฯ | [แฝง] | ก.หลบ,ซ่อน,แอบ,เร้น |
| หมากเบง | หมฯากฯเบงฯ | [หมากเบง] | น.หมากเบ็ง - หมากที่นำมาทั้งลูก เสียบกับโครงไม้หรือโครงเหล็กที่ทำเป็นพุ่ม หรือใช้ต้นกล้วยเป็นแกน เหลาไม่ไผ่ให้บางโค้งยึดติดกับต้นกล้วย มีทั้งหมด ๖ สาย แต่ละสายประดับด้วยผลหมากที่ประดิษฐ์ไว้ ๔ ลูก รวมเป็น ๒๔ ลูก เท่ากับปัจจัย ๒๔ ในพระมหาปัฏฐาน คือ เหตุปัจจะโย อารัมมะนะปัจจะโย...ไปจนถึง อะวิคะตะปัจจะโย หมากเบ็งใช้เป็นเครื่องสักการะเช่นเดียวกับหมากสุ่ม ในจำนวนเครื่องสักการะ ๕ อย่าง คือ หมากสุ่ม หมากเบ็ง ต้นผึ้ง ต้นเทียน และ ต้นดอก |
| บ่าฟักกิ้ง | บ่าฯฟักฯกิ้ลฯง | [บ่าฟักกลิ้ง] | น.ฟักเขียวชนิดกลม |
| ออกก้อย | ออฯก | [ออกก้อย] | ดู...ออกหัว |