| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| ผิวบ่าตันดิ๋บ | ผิวฯบ่าฯทันฯดิปฯ | [ผิวบ่าทันดิบ] | ว.ผิวคล้ำ;ว่ากันว่าหญิงสาวที่มีผิวสีบ่าตันดิ๋บ มีเสน่ห์ยิ่งนัก สีมอย,สีดำมอย,สีตุ๊เจ้าไห้สิ๋ก ก็ว่า |
| ยอง | ยอฯง | [ยอง] | น๑.ชื่อเมืองยอง ในรัฐฉาน ประเทศเมียนม่าร์ น๒.ชาวยอง - กลุ่มชนที่สืบเชื้อสายจากบรรพบุรุษที่อพยพมาจากเมืองยอง น๓.ภาษายอง - ภาษาที่ชาวยองใช้สื่อสารกัน: (ยอง ที่เป็นคำกริยา หมายถึง ตั้ง หรือวาง เขียน อฺยฺอง) |
| น้ำต้น | นาฯต้฿นฯ | [น้ำต้น] | น.คนโท - ภาชนะดินเผาแบบล้านนาชนิดหนึ่ง มีลักษณะสูงคล้ายขวด ตัวน้ำต้นอ้วน มีคอยาว ปากเล็ก ใช้ สำหรับใส่น้ำไว้ดื่ม และใช้ในพิธีกรรมอื่นๆ ในวัฒนธรรมของคนล้านนา |
| ไห้ซ้าวๆ | ไห้ซ้าวฯๆ | [ไห้ซ้าวๆ] | ดู...ไห้ซะซ้าว |
| หยุ้งหยาบ | ห้ยฯงหยฯาปฯ | [หยุ้งหยาบ] | ดู...หยาบหยุ้ง |
| ตื้น | ตื้นฯ | [ตื้น] | ว.ไม่ลึกจากผิวหรือขอบบน เช่นน้ำตื้น,ต่ำลงไปจากขอบ |
| ผื้อหลื้อ | ผื้หื้ลฯ | [ผื้อหลื้อ] | ว.ลักษณะสิ่งที่ยื่นออกหรือบานออกจนน่าเกลียด เช่น ปากบืน ผื้อหลื้อ - ริมฝีปากบานมาก;ถ้าบานและแบะออกบ้าง อย่างดอกไม้บาน เรียก บาน เผ้อเหล้อ; ถ้าบานแบะแฉ่ง อย่างดอกไม้บานเต็มที่เริ่มโรย เรียก บานแผ้แหล้ |
| ต๊อม | ท้อฯม | [ท้อม] | น.ที่กำบัง,ห้องขนาดเล็ก มักหมายถึงห้องนอน หรือห้องน้ำ |
| หน้าอ่ก | ห้นฯาอ฿กฯ | [หน้าอก] | น.หน้าอก - ด้านหน้าของอก |
| หนุ่ม | ห่นฯม | [หนุ่ม] | ว.หนุ่ม - ไม่แก่,อ่อน,เยาว์,ยังไม่ครบเกณฑ์ |