กำลังโหลด...
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| โหย้ง | โห้฿ยฯง | [โหย้ง] | น๑.เรียกฆ้องชัยว่าก๊องโหย้ง น๑.เรียกเรือนที่ผุพังว่า เฮือนโหย้ง หรือ เฮือนขี้โหย้ง ว๑.โย่ง - สูงเกิน ใช้บอกลักษณะที่สูงกว่าปกติ เช่น ไอ่คำโหย้ง - นายคำเป็นคนสูงกว่าคนธรรมดาทั่วไป ว๒.เบามาก ใช้กับของสิ่งใหญ่ที่มีน้ำหนักเบา; ดู...เบาโหย้ง |
| โหย้น | โห้฿ยฯร | [โหย้น] | ก.แกว่ง,ไกว,โล้; โต้น โหย้น ก็ว่า |
| ใหญ่ | ไห่ยฯ | [ใหย่] | ว.ใหญ่ - โต เช่น ต้นไม้ใหญ๋ พี่คนใหญ่. มีขนาดโตกว่า หรือสำคัญกว่าเมื่อเทียบกัน เช่น ข่าวใหญ่ เมืองใหญ่. มีขนาดไม่เล็ก เช่น ไข่ฟองใหญ่ |
| ใหญ่ก้าหน้าบาน | ไห่ยฯก้ลฯฯาห้นฯาบาฯนฯ | [ใหย่กล้าหน้าบาน] | ว.ใหญ่กล้าหน้าบาน-เติบโตขึ้น |
| ใหญ่หน้อย | ไห่ยฯห้นฯอฯย | [ใหย่หน้อย] | ว.ทั้งหลาย,ทั้งปวง,บรรดา เช่น มีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ไปเที่ยวทะเล |
| ใหญ่หลวง | ไห่ยฯหลฯวฯง | [ใหย่หลวง] | ว.ใหญ่หลวง - มากมาย,หนักหนา เช่น บุญคุณใหญ่หลวง. รุนแรง เช่น เกิดความเสียหายใหญ่หลวง |
| ไหย้ | ไห้ยฯ | [ไหย้] | น.พี่สาว (ใช้ในจังหวัดแพร่) |
| ห นำ ล เป็น หลฯ | หลฯ (หล๋ะ) หรือ ห นำ ล เป็นตัวที่ ๕ ในจำนวน ๖ ตัวของพยัญชนะ ห นำ คือ หง หน หม หย หล หว (หงฯ หนฯ หมฯ หยฯฯ หลฯ หวฯ) ให้มีเสียงสูง เป็น หลฯ (หล๋ะ) เพื่อให้ผันได้ครบทั้ง ๖ ระดับเสียง ได้แก่ สามัญ เอก โท ตรีเพี้ยน (ครึ่งโทครึ่งตรี) ตรี จัตวา (ระดับเสียง ครึ่งโทครึ่งตรี หรือ ตรีเพี้ยน มีใช้เฉพาะล้านนา) ในพจนานุกรมนี้ คำที่ออกเสียง ตรีเพี้ยน ช่อง "เทียบเสียงล้านนา" จะพิมพ์เป็นตัวเอนผันด้วยวรรณยุกต์โท เช่น หล้า หล้อง เหล้น เป็นต้น | ||
| หล๋ก | ห฿ลฯก | [หลก] | ก.ถอน - ฉุดขึ้นโดยแรง,ดึงให้หลุดออกมา เช่น ถอนฟัน ถอนหงอก ถอนต้นไม้. |
| หล๋กก้า | ห฿ลฯกก้ลฯา | [หลกกล้า] | ก.ถอนข้าวกล้า |