| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| เหย๋าะไย | โอยฯอฯะไอยฯ | [เอฺยฺาะไอฺยฺ] | ก.หยอกเย้า,แหย่เล่น หยอกเหย๋าะ ก็ว่า |
| ล้าง | ล้างฯ | [ล้าง] | ก.ทำให้หมดไปหรือทำให้สะอาดโดยใช้น้ำ เป็นต้น เช่น ล้างผั๋ก - ล้างผัก; ซ่วย,ล้างซ่วย ก็ว่า |
| จ๋ารจ๋า | จารฯจา | [จารจา] | ก.เจรจา,พูดคุย; เจี๋ยนจ๋า ก็ว่า |
| ลืมลูกลืมเต้า | ลืมฯลลืมฯ | [ลืมลูกลืมเต้า] | ก.พ่อแม่ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่เลี้ยงดูลูกปล่อยให้ลูกๆ ดำเนินชีวิตไปตามยถากรรม ถือว่าไม่เป็นมงคลกับตนเอง |
| หึ๋กหยาบ | หึกฯหยฯาปฯ | [หึกหยาบ] | ว.ต่ำช้า,เลวทราม,หนาแน่น |
| กาบป๋าย | กาพ์ยฯปลฯายฯ | [กาพย์ปลาย] | น.คำร้อยกรอง เป็นทำนอง หลังจบเนื้อเรื่องที่แสดงพระธรรมเทศนา โดยปกติจะเป็นมหาเวสสันดรชาดก อาจจะเป็นการสรุปเนื้อหา หรืออานิสงส์ของการฟังธรรม |
| เป๋นใจ๋ | เปนฯไจ | [เปนใจ] | ก.เข้าข้างกัน,สมคบกัน,สมรู้ด้วย |
| ตึงหมู่ตึงจุม | ทึงฯหู่ทึงฯชุม | [ทึงหมู่ทึงชุม] | น.ทั้งกลุ่ม,ทั้งหมู่,ทุกผู้ทุกคน,ทุกๆ ท่าน; ตึงหมู่ตึงมวน ก็ว่า |
| อุ๋ย | อุ | [อุ๋ย] | น.น้ำนมของสตรี อย่าง กิ๋นอุ๋ย - (เด็กทารก) กินนมแม่ |
| กอย | คอฯยฯ | [คอย] | ก.ดู,มอง; ผ่อ ก็ว่า |