พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
เขี้ยวซุน ออกเสียง เขี้ยวซุน	ข้ยฯวซุร	[เขี้ยวซุน]	น.ฟันยื่น ถิ่นล้านนาเรียก ''เขี้ยวซุน'' - คือฟันที่มีลักษณะฟันบนหรือฟันล่างไม่สบกัน โดยฟันหน้ายื่นครอบปิดฟันล่าง หรือฟันล่างยื่นครอบฟันบน
หนูปุ๊ก	หูพุก	[หนูพุก]	น.หนูชนิดหนึ่ง พบ ตามไร่นาทั่วไป หน้าสั้น ขนสีน้ำตาล ดำ เทา มีทั้งขนาดเล็กและใหญ่ นิยมบริโภค เป็นอาหาร
ตังผอง	ทังฯผอฯง	[ทังผอง]	ว.ทั้งปวง,ทั้งมวล; ผอง ก็ว่า
เติงเหล้า	เทิงฯเหั้ลฯา	[เทิงเหล้าท่งย่ง]	ก.เมาเหล้า
จ่าหน้าก๋อง	จ่าห้นฯากลฯอฯง	[จ่าหน้ากลอง]	ก.อาการที่ใช้ จ่าก๋อง ถ่วงหน้ากลอง เพื่อให้เกิดเสียงดัง หรือเกิดเสียงต่างระดับกันตามความต้องการ; ดู...จ่าก๋อง
บ๋ะ	บะ	[บ๋ะ]	ก.ใช้มือทำให้ของแตกหรือหลุดออกเป็นชิ้นใหญ่ เรียก บ๋ะ เช่น บ๋ะบ่าโอ - ทำให้ส้มโอแยกออกเป็นกลีบ ว.แตกออก,หลุดออก; ดู...บิ๋
ขี้จุ๋	ขี้จุ	[ขี้จุ]	ก.โกหก,พูดเท็จ,สร้างเรื่อง; ขี้จุ๋ขี้ล่าย,อุ๋ผิ๋ ก็ว่า
ถ้วม	ถ้วฯม	[ถ้วม]	น.มาตราวัดความลึกแบบโบราณเท่ากับความสูงท่วมหัวสุดมือเหยียด ประมาณ ๒ เมตร เช่น น้ำบ่อเลิ้ก ๕ ถ้วม - บ่อน้ำลึก ๕ ท่วม ก.ท่วม,ไหลบ่า,เอ่อขึ้น
กัน	คันฯ	[กัน]	น.ที่จับ,ที่ถือ เช่น กันจ้อง - คันร่ม
สืบส..สะนา	สืปฯสาสนาฯ	[สืบส..สะนา]	สืบต่ออายุศาสนา ทำให้อายุของศาสนายืนยาวขึ้น