พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
หัวไชเท้า	ห฿วฯไชเทั้าฯ	[หัวไชเท้า]	น.หัวไชเท้า หรือ ผักกาดหัว ภาษาไทยภาคเหนือเรียก ''ผั๋กกาดโป้ง''; ดู...ผั๋กกาดโป้ง
นักเจ้น	นักฯเช่นฯ	[นักเช่น]	ว.มากมาย
ข๋บ	ข฿ปฯ	[ขบ]	ก๑.กัด เช่น หมาข๋บ - หมากัด ก๒.ใช้ฟันกดเน้นหรือกัดให้ขาด เช่น ข๋บกิ๋นบ่าม่วง - กัดกินมะม่วง
หยฺั่งน้ำบ่อ	อยฯงฯนาฯบํอฯ	[อฺยฺั่งน้ำบ่อ]	ก.วัดดูความลึกของบ่อน้ำ
หลั๋กคันนาแดน	หัลฯกฅันฯนาฯแดนฯ	[หลักคันนาแดน]	น.หลักขนาดใหญ่และยาว ตอกให้ลึก โผล่หัวเพียงเพื่อเป็นจุดสังเกตในสิทธิการครอบครองที่นา
สืบพูกสืบฮือ	สืปฯระฯพูกสืปฯรื	[สืบพรูกสืบรือ]	ก.ผัดวันประกันพรุ่ง,ขอเลื่อนเวลาออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า; สืบมื้อ,สืบมื้อสืบวัน ก็ว่า
คุ่มเคือ	ฅุ่มเระฯคิอฯอ	[ฅุ่มเครือ]	ดู...ฅุ่ม
ปากหวานขานม่วน	ปากฯหวฯานฯขานฯม่วฯร	[ปากหวานขานม่วน]	ก.พูดจาไพเราะ
บ่าป๊าวแห้ง	บ่าฯพ้ลฯาวฯแห้งฯ	[บ่าพล้าวแห้ง]	น.มะพร้าวห้าว - ผลมะพร้าวที่แก่จัด นำเนื้อมาคั้นกะทิหรือทำน้ำมัน
อั๋สส๋ะจั๋น	อัสสฯจันฯ	[อัสสจัน]	น.อัศจรรย์ - ปรากฎการณ์การอันเนื่องแต่บุญญาภินิหารของพระโพธิสัตว์และพระพุทธเจ้า เช่น เมื่อพระพุทธเจ้าประสูติ จะมีความหวั่นไหวปั่นป่วนของโลกธาตุบังเกิดขึ้น ว.อัศจรรย์ - แปลก,ประหลาด,น่าพิศวง.