พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
ซ้าเป๊าะ	ซ้าโพอฯะ	[ซ้าเพาะ]	ดู...ซ้า
แมงป๋อ	แมงฯปํอฯ	[แมงปอ]	น.แมลงชนิดหนึ่งตัวยาวประมาณ ๑ - ๑.๕ ซ.ม. ปีกสีส้มอมแดง มีจุดสีดำ ๒ จุด คล้ายตาอยู่บนปีก อาศัยอยู่ตามต้นปอ และลูกปอ
ดูกะลา	ดูระฯกา	[ดูกรา]	ว.ดูกร/ดูก่อน/นี่แน่ะ - คำขึ้นต้นประโยคทักทาย เช่น ดูกราอามาตย์ตังหลาย - นี่แน่ะท่านอามาตย์ทั้งหลาย; ดูรา ก็ว่า
เอ่า	เอั่า	[เอ่า]	ก๑.ใช้ไฟลน,เพิ่มอุณหภูมิ,เผาให้ร้อน ก๒.วิ่งหนี ว.ร้อนมาก
ป๋าดุ๋กด้อง	ปลฯาดุกด้อฯง	[ปลาดุกด้อง]	น.ปลาดุกด้าน - ปลาน้ำจืดไม่มีเกล็ด ลำตัวเรียวยาวสีน้ำตาลเข้ม หัวเล็ก ครีบหูมีก้านครีบแข็งปลายแหลม ขอบหยักเป็นฟันเลื่อยทั้งด้านในและนอก ครีบหลัง ครีบก้น และครีบหาง แยกออกจากกัน อาศัยอยู่ตามคู หนอง บึง
สะเตือง	สเทิอฯง	[สะเทือง]	ก๑.ประเทือง - ทำให้ดีขึ้น ก๒.สะเทือน,หวั่นไหว
บ่อั้นก็	บอั้นฯคํดี	[บ่อั้นค็]	สัน.มิฉะนั้นก็ - ใช้นำเสนอข้อความที่แย้งกับใจความที่มาข้าง ต้น เช่น ถ้าบ่กิ๋นบ่อั้นก็บ่อิ่ม - ถ้าไม่กิน มิฉะนั้นก็ไม่อิ่ม
ฮ่มใบบุญ	ร่฿มฯไบบุญ	[ร่มใบบุญ]	น๑.ผู้ให้ความคุ้มครองช่วยเหลือ,ผู้ให้ความอบอุ่นร่มเย็น เช่น พ่อแม่เป็นร่มใบบุญของลูก,ปู่ย่าตายายเป็นร่มใบบุญของหลาน,พระสงฆ์เป็นร่มใบบุญของอุบาสกอุบาสิกา เป็นต้น น๒.ที่พึ่งพาอาศัย,ที่พึ่งพิง,ที่ซึ่งให้พักอาศัยและช่วยเหลือเกื้อก..ล
หน่อต๋ายพาย	หนฯอฯตายฯระฯพายฯ	[หน่อตายพราย]	น.หน่อไม้ไผ่ที่แห้งตายก่อนที่จะโตเป็นต้นไผ่ มักใช้ทำยา และใช้ในพิธีทางไสยศาสตร์
เผ้ว	เผ้วฯ,ผ้ยฯว	[เผ้ว,เผี้ยว]	ก.แผ้วถาง,ทำความสะอาด,กำจัดความรุงรัง,ปัดกวาด,เก็บให้เรียบร้อย; เผี้ยว ก็ว่า