พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
บาบข๋บหัวกิ๋นหัวบาฯปฯข฿ปฯห฿วฯกินฯห฿วฯ[บาปขบหัวกินหัว]ดู...บาบข๋บหัว
บาบนักบาฯปนักฯ[บาปนัก]น.บาปมาก ว.บาปหนา,มีบาปมาก,มีบาปสั่งสมไว้มาก,มีอก..ศลกรรมมาก
บาปบ่แป๊บุญบาฯปฯบํแพ้บุญ[บาปบ่แพ้บุญ]ว.คำที่มักใช้กล่าวถึงผู้ที่พยายามให้ร้ายคนอื่น ในที่สุดสิ่งเลวร้ายนั้นกลับย้อนมาถึงตนเอง
บายบาฯยฯ[บาย]ก.จับ,จับต้อง,ฉวยเอา,ลูบหยิบ
บายสะหลีบาฯยฯระฯสี[บายสรี]น.บายศรี - เครื่องเชิญขวัญและรับขวัญต่างๆ ทำด้วยใบตองพับนำมาต่อกันเป็นชั้นๆ ลดขนาดให้เป็นทรงสอบขึ้นไป
บายหัวบาฯยฯห฿วฯ[บายหัว]ก.เขกหัว; วัดหัว ก็ว่า. จับหัว
บ่ายบ่าฯยฯ[บ่าย]ก.ป้าย - ทำให้ติดเฉพาะที่ใดที่หนึ่ง,ทาอย่างหยาบๆ เช่น แยมบ่ายเข้าหนมปัง-แยมป้ายขนมปัง; บ้าย ก็ว่า: น.เวลาระหว่างเที่ยงวันกับเย็น ว.เหลื่อมกัน,เกยกัน
บ่ายหล้าบ่าฯยฯห้ลฯา[บ่ายหล้า]ก.บ่ายคล้อย,เวลาเย็น
บ้ายบ้าฯยฯ[บ้าย]ก.ป้าย - ทำให้ติดเฉพาะที่ใดที่หนึ่ง, ทาอย่างหยาบๆ
บ่าวบ่าฯวฯ[บ่าว]น.ชายโสด,หนุ่มที่ยังไม่ได้แต่งงาน,เรียกผู้ชายที่เข้าสมรสว่า "เจ้าบ่าว"