กำลังโหลด...
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| ต๊องแม่ | ท้อฯงแม่ | [ท้องแม่] | น.ครรภ์ของมารดา |
| ต๋อง | ตอฯง | [ตอง] | น.เรียกใบไม้ชนิดต่างๆที่มีขนาดใหญ่ ว่า "ต๋อง" เช่น ต๋องตึง-ใบพลวง |
| ต๋องก้วย | ตอฯงก้ลฯวฯ | [ตองกล้วย] | น.ใบตอง หรือใบกล้วย ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ต๋องก้วย หรือ ใบต๋อง''; ดู...ใบต๋อง |
| ต๋องก้วยงำเคือ | ตอฯงก้ลฯวฯงำเระฯคิอฯอ | [ตองกล้วยงำเครือ] | น.ใบตองใบเล็กๆใบสุดท้ายที่คลุมบนเครือกล้วย |
| ต๋องจ่อ | ตอฯงจํอฯ | [ตองจ่อ] | น.ใบตองอ่อนที่นาบด้วยเตารีดหรือถุงทรายร้อน เพื่อใช้มวนบุหรี่; ต๋องจ่า ก็ว่า |
| ต๋องจ่า | ตอฯงจ่า | [ตองจ่า] | ดู...ต๋องจ่อ |
| ต๋องตึง | ตอฯงทึงฯ | [ตองทึง] | น.ใบพลวง คนเมืองเหนือเรียก ''ต๋องตึง'' - คือใบของต้นพลวง หรือต้นไม้ตึง เป็นรูปไข่มีขนาดใหญ่ กว้าง 12-20 ซ.ม. ยาว 14-36 ซ.ม. เนื้อหนาเกลี้ยงเป็นมัน ยืดหยุ่น ไม่แตกหรือฉีกง่าย บางชนิดมีขนกระจายประปราย โคนใบหยักเว้า ปลายสอบ ใบอ่อนสีน้ำตาลแดง กาบหุ้มยอดอ่อนสีเทามีขนสั้น ใบที่ยังไม่แก่คนในภาคเหนือนิยมเก็บมาห่อของ เช่น ห่อผัก ห่อข้าวห่อ คล้ายใบตองหรือใบบัวในภาคกลาง ใบพลวง(ต๋องตึง) เมื่อแก่จะหล่นจากต้น ชาวบ้านเก็บมาไพรเป็นตับใช้ม..หลังคาคล้ายหญ้าคา มีความทนทานหลายปี |
| ต๋องตึงหมานั่ง | ตอฯงทึงฯหมฯานั่งฯ | [ตองทึงหมานั่ง] | น.ใบหลวงชนิดต้นเตี้ยเป็นพุ่มติดกับพื้นนิยมใช้ใบสดห่อของ |
| ต๋องมูลี | ตอฯงมูลี | [ตองมูลี] | น.ใบตองที่ใช้มวนบุหรี่ ได้แก่ ต๋องจ่อ หรือ ต๋องจ่า รวมถึงใบตองแห้งที่ใช้มวนบุหรี่ด้วย |
| ต๋องเห..ยง | ตอฯงหยฯง | [ตองเห..ยง] | น.ใบเห..ยง ขนาดเล็กกว่าใบพลวง มีขน ไม่นิยมไพรเป็นตับม..หลังคา |