พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
สะเหล็๋กสะน่อย	เสัๆลฯกสน่อฯยฯ	[สะเหล็กสะน่อย]	ว.สักเล็กสักน้อย,ด้อยความสามารถ; สะเหล๋กสะหน้อย, สั๋กเหล็๋ก สั๋กหน้อย ก็ว่า
จว้าก	ชวฯากฯ	[ชวาก]	น.มันมือเสือ ก.อาการที่ใช้เครื่องมือ เช่น จอบ เสียม เป็นต้น ขุด แยงทำให้กว้างขึ้น หรือทำให้หลุดออก เช่น จว้ากหย้า - ทำให้หญ้าหลุดออก
จ๋กฮูดัง	จ฿กฯรูดังฯ	[จกรูดัง]	ก.แหย่นิ้วมือเข้าไปในรูจมูก
ผ่อแวดง่อน	ผํอฯแวดฯง่อฯร	[ผ่อแวดง่อน]	สำ.ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท,ระแวดระวัง
สะพาน	สะพานฯ	[สะพาน]	น.สะพาน ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ขัว''; ดู...ขัว
ฟักข้าว	ฟักฯข้าวฯ	[ฟักข้าว]	น.ฟักข้าว ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าฟักเข้า''; ดู...บ่าฟักเข้า
อี่ยิ้น	อี่ยิ้นฯ	[อี่ยิ้น]	น.ค้างคาวพันธุ์หนึ่ง ตัวขนาดเล็กกว่าค้างคาวทั่วไป สีดำ; อี่หยิ้น,อี่หวิ้น ก็ว่า
เหลือก	เหิลฯอฯก	[เหลือก]	น.เหลือบ - ชื่อแมลงรูปร่างคล้ายแมลงวันแต่โตกว่า ตัวเมียดูดเลือดคนและสัตว์ ก.อาการที่ทำให้ตาดำอยู่ด้านบน เรียก เหลือกต๋า
พ้าโต้	ระฯพ้าโต้	[พร้าโต้]	น.มีดอีโต้
บ่เป๋นดี	บเปนฯดี	[บ่เปนดี]	ว.คำนำหน้าคำกิริยาที่มีความหมายว่า ไม่ดี ไม่น่า ไม่ควร ไม่เหมาะ เช่น บ่เป๋นดีกิ๋น - ไม่น่ากิน,บ่เป๋นดีผ่อ - ไม่น่าดู เป็นต้น