| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| จ๊างปู้ | ช้างฯพู้ | [ช้างพู้] | น.ช้างพลาย - ช้างตัวผู้ที่มีงายาว ถ้าเป็นช้างตัวผู้ที่ยังอยู่ในวัยฉกรรจ์ งายังสั้น เรียก จ๊างสะดอ-ช้างสีดอ |
| แก้ว | แก้วฯ | [แก้ว] | น๖.เรียกสิ่งที่เคารพนับถือ หรือสิ่งที่มีค่า สิ่งที่น่ารัก สิ่งที่ทะนุถนอม เช่น แก้วแก่นต๋า - ลูกรัก, แขกแก้ว - แขกผู้มีเกียรติ, เวียงแก้ว - พระนิพพาน เป็นต้น |
| ปิ๋ดนม | ปิดฯน฿มฯ | [ปิดนม] | ก.หย่านม,อดนม |
| บ่ต๊า | บท้าฯ | [บ่ท้า] | ก.ไม่นับ,ไม่สู้,ยอมแพ้ |
| ปวั๊ะดอก | พัวฯะดอฯก | [พวัะดอก] | ดู...ปวงดอก |
| นั่งกองนอนกอง | นั่งฯคอฯงนอฯรคอฯง | [นั่งคองนอนคอง] | ก.นั่งคอยนอนคอย,รอคอยเป็นเวลานาน |
| แป๋งหน้าไก้ | แปลฯงห้นฯาไค่ | [แปลงหน้าไค่] | ก.ทำหน้าบูด,ทำหน้าบึ้ง,ทำหน้าตึง; แป๋งหน้าบืน ก็ว่า |
| จ๋กบาตร | จ฿กฯบาฯระฯต | [จกบาตร] | น.ชื่อพระอุปคุตหรือพระบัวเข็มปางเอามือล้วงเข้าไปในบาตร ก.ล้วงบาตร - เอามือล้วงเข้าไปในบาตร |
| สิ้นหลูด | สิ้นฯหลฯด | [สิ้นหลูด] | น.ซิ่นหลุด,ผ้าถุงหลุด |
| ปากบืน | ปากฯบืนฯ | [ปากบืน] | น.ปากแบะ,ริมฝีปากเปิด; ปากบืนผื้อจื้อ ก็ว่า |