พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| นายล้อย | นาฯยฯร้อฯยฯ | [นายร้อย] | น.นายร้อย - ยศนายทหารบก หรือนายตำรวจชั้นสัญญาบัตรชั้นต้น ต่ำกว่านายพัน หรือนายพันตำรวจ ได้แก่ นายร้อยตรี ร้อยโท ร้อยเอก, นายร้อยตำรวจตรี ร้อยตำรวจโท ร้อยตำรวจเอก (ถ้าเป็นนายทหารเรือเรียกเรือตรี เรือโท เรือเอก, นายทหารอากาศ เรียกเรืออากาศตรี เรืออากาศโท เรืออากาศเอก) |
| ล้างขึ๋ด | ล้างฯขึดฯ | [ล้างขึด] | ก.ปัดรังควาญ,ไล่เสนียด; ดู...ขึ๋ด |
| เต่า | เตั่า | [เต่า] | น1.เต่า - สัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง มี ๔ ขา ตัวมีกระดองแข็งหุ้มหัวโผล่ออกมาจากกระดอง มีหลายชนิดทั้งอาศัยอยู่ในน้ำจืดและในทะเล; น2.เต่า - ชื่อของ ''แม่วัน'' ที่เรียกว่า ''แม่มื้อ'' อันดับที่ 9 ในจำนวน 10 อันดับ ได้แก่ กาบ ดับ รวาย เมือง เปิก กัด กด ร้วง ''เต่า'' ก่า; ดู...วันไท |
| เซาะว่าหากิ๋น | โซอฯะว่าฯหากินฯ | [เซาะว่าหากิน] | ดู...เซาะกิ๋นเซาะว่า |
| นอนขาบ | นอฯรขาปฯ | [นอนขาบ] | ก.แสร้งทำเป็นนอนหลับ |
| แอ่ง | แอ่งฯ | [แอ่ง] | น.หม้อใส่น้ำขนาดเล็ก ก้นตื้นและลาดโค้ง ปากกว้าง |
| ม็อกก๊อก | มัอฯกคัอฯก | [ม็อกค็อก] | ว.ลักษณะ คนสัตว์ หรือ สิ่งของที่มีสัณฐานเตี้ยเล็ก แต่ล่ำสันหรือเข้มแข็ง; ถ้าขนาดเล็กใช้ มิกกิ๊ก,ถ้าขนาดใหญ่ใช้ มึกกึ๊ก |
| ขอบ๋ก | ขํอฯบ฿กฯ | [ขอบก] | น๑.จอบ - เครื่องมือสำหรับขุดดิน พรวนดิน หรือ ถากหญ้า เป็นต้น ทำด้วยเหล็ก หน้าแบน มีคม ด้ามยาวกลม ขนาดพอถือได้สะดวก ขอจ๊ก,ขอเจา ก็ว่า น๑.เรียกฟันคู่บนที่ใหญ่กว่าปกติ ลักษณะคล้ายจอบว่า เขี้ยวขอบ๋ก |
| เงิ้ม | เงิ้มฯ | [เงิ้ม] | ก.ง้ำ,โน้มไปข้างหน้า |
| ผ้าลวม | ผ้าลวฯม | [ผ้าลวม] | น.ผ้านวม |