พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.ต้นไม้ที่ใช้สังเกตเส้นทางจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่ง เป็นจุดหมายตาของคนโบราณ เช่น ถนนสายเชียงใหม่ - ลำพูน มีต้นยางตลอดสองข้างทางซึ่งปลูกไว้ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๕ ห้วยตึงเฒ่า มีไม้ตึง(ไม้ พลวง)เป็นไม้หมายเมือง ซึ่งคนโบราณตั้งชื่อตามชื่อต้นตึงซึ่งเป็นไม้ประจำท้องถิ่นที่ขึ้นอยู่ในบริเวณนั้น
ไม้หมายตาง (ไม้หมฯายฯทาฯงฯ)