สำ.(ปาก) คำใช้เรียกผู้ที่ชอบพูดออกทางเครื่องขยายเสียง เห็นไมโครโฟนเป็นไม่ได้ พูดมีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ขอให้ได้พูด; มักไมค์ ก็ว่า
ไมค์ก๊าน (ไมค์ค้าฯนฯ)