พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น๑.พื้นดินที่มีเกลือสินเธาว์ผุดเกราะกรังอยู่ น๒.เรียกดินที่มีเกลือสินเธาว์ ในบริเวณโป่งว่า ดินโป่ง น๓.เรียกผีที่อยู่ในที่เช่นนั้นว่า ผีโป่ง น๔.เรียกพื้นดินที่มีน้ำพุผุดขึ้นมาว่า โป่งน้ำ และเรียกน้ำที่ผุดขึ้นมานั้น น้ำโป่ง ก.แตกใบอ่อน,แตกยอดอ่อน,ผลิดอก,ผลิใบ
โป่ง (โป่฿งฯ)