พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น๑.ชื่อผีบรรพบุรุษของลวะและยอมรับเป็นผีประจำเมืองเชียงใหม่ด้วยเรียกว่า ผีปู่แส๋ะย่าแส๋ะ น๒.รำเพย - ชื่อต้นไม้ขนาดย่อม ทุกส่วนของต้นมีน้ำยางสีขาวเป็นพิษ ใบรูปใบหอกเรียวแคบ สีเขียวสดเป็นมัน ดอกสีเหลือง ส้ม ขาว ออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ผลรูปสี่เหลี่ยมค่อนข้างกลม ก. ถาก,ถาง,ดาย - อาการที่ใช้เครื่อง มือเช่นเสียมเป็นต้น กระแทกออกไป จากตัวไม่ลึกลงไปในดิน เพื่อให้หญ้า เป็นต้น หลุดออกจากที่ ถ้าให้ลึกลงไปเล็กน้อย เรียกว่า สุ๋
แส๋ะ (แสะ)