พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น๑.เทวดา - ชาวสวรรค์ (ทั้งเพศชาย-หญิง) ผู้ทำกุศลกรรม ความดี ตายไปจุติบนสวรรค์ เป็นการเกิดแบบโอปปาติกะ คือเกิดผุดขึ้น ไม่มีพ่อไม่มีแม่ ทุกอย่างเป็นของทิพย์หมด เช่นข้าวทิพย์ น้ำทิพย์ มีพระอินทร์ หรือท้าวสักกเทวราช ที่คนล้านนาเรียกว่า ต๊าวปันต๋า(ท้าวพันตา) เป็นหัวหน้า น๒.เทวดาเพศหญิง ได้แก่นางฟ้า หรือเทพธิดา
เตหวะดา (เทวดา)