ว.น่า - ใช้ประกอบหน้าคำกริยา แปลว่า ชอบ,ควร เช่น หน้าดีกิ๋น - น่ากิน,บ่หน้าดีเยียะ - ไม่น่าทำ,บ่หน้าดีไป - ไม่ควรไป; เปิงดี ก็ว่า
หน้าดี (ห้นฯาดี)