น.เรียกเชือกที่ร้อย ใบลานเข้าเป็นปึก เช่น คัมภีร์ใบลาน ว่าสายสะหยอง ก.เหาะ - บินไปในอากาศด้วยกำลังฤทธิ์,กระโดดลอยตัว,โลดขึ้น
สะหยอง (สยฯๆอฯฯง)