ก.ลมกระโชกอย่างแรง พัดพาเอาสิ่งของทั้งเล็กและใหญ่ปลิวว่อน ต้นไม้หักโค่นล้มระเนระนาด สังกะสีมุงหลังคาปลิวว่อน; ปึ๊งปั๊ดปา ก็ว่า
ปึ๊งปา (พึ้งฯพา)