พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.เรียกบริเวณสันดินที่แบ่งลำห้วย หรือลำเหมืองออกเป็นสองสายว่า หัวดุ๋ ว๑.ขยัน,หมั่น เช่น เยียะก๋านดุ๋ - ขยันทำงาน ว๒.ใจเด็ด,ใจเหี้ยม,เด็ดเดี่ยว,เด็ดขาด,ไม่หวาดเกรงสิ่งใด; สวก ก็ว่า
ดุ๋ (ดุ)