พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ก๑.ซัด - อาการที่ใช้สิ่งที่เป็นฝุ่นผงปริมาณน้อย หรือสิ่งละเอียดซัด เช่น เอาฝุ่นผ๋อกหัว - เอาฝุ่นซัดที่หัว ; ต๋ดผ๋อกดัง - กำตดซัดจมูก เป็นต้น ถ้าซัดของปริมาณมากเรียก ผุ๋ก,ถ้าซัดน้ำใช้ แผ๋ด ก๒.พูดยอซึ่งหน้า
ผ๋อก (ผัอฯก)