พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.ผักย่านาง - ไม้เถาเลื้อยพัน เถาสีเขียวสด อวบน้ำ ภายในลำต้นมีน้ำเมือกเหนียว มีขนตามกิ่งอ่อน เถาเมื่อแก่ผิวเรียบและเหนียวมาก รากขนาดใหญ่ ใบเดี่ยวสีเขียวรูปไข่แกมรี ผิวมัน โคนใบมนปลายใบแหลม ดอกแยกเพศอยู่คนละต้น ออกเป็นช่อตามซอกใบและตามลำต้น ขนาดเล็กสีเหลือง มีประโยชน์หลายอย่าง ทั้งทางยา ทางอาหาร ทางเครื่องใช้ไม้สอย เช่น ใบอ่อน ยอดอ่อน รับประทานเป็นผักสดร่วมกับลาบ จิ้มน้ำพริก ใช้เพิ่มความกลมกล่อมอาหารเมนูต่างๆ เป็นพืชสมุนไพรที่มีฤทธิ์เย็น ใช้ทำยาได้สารพัด
ผั๋กจ๊อยนาง (ผักฯช้อฯยฯนาฯงฯ)