พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.ปลาตะเพียน/ตะเพียนขาว - ปลาน้ำจืด ลำตัวแบนข้าง ขอบหลังโค้งยกสูงขึ้น หัวเล็ก ปากเล็ก ริมฝีปากบาง จะงอยปากแหลม มีหนวดเส้นเล็กๆ ๒ คู่ มีเกล็ดสีเงินตามเส้นข้างตัว ส่วนหลังมีสีคล้ำ ส่วนท้องสีขาวนวล ปลาตะเพียนขาวที่มีขนาดโตเต็มที่ยาวถึง ๕๐ เซนติเมตร กินพืช เมล็ดพืชตระกูลหญ้า ข้าว สาหร่าย ตะไคร่น้ำ ซากสัตว์และพืชที่เน่าเปลื่อย แมลงและตัวอ่อน อยู่เป็นฝูงในแม่น้ำและหนองบึงทั่วไป
ป๋าโมงก้า (ปลฯาโม฿งฯค่าฯ)