พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.ป้อด - โพรงใต้ดิน หรือโคลน ตามบ่อ คู ทุ่งนา ที่สัตว์บางชนิด เช่น กบ ขุดรูลงไปฝังตัวอยู่อย่างสงบ นอนนิ่ง หลับตา ปิดรูจมูก และหุบปากสนิท หายใจทางผิวหนังเป็นส่วนใหญ่ เพื่อให้สูญเสียพลังงานในตัวน้อยที่สุด อาหารที่ใช้เลี้ยงตัวเองในระหว่างนี้ จะได้จากไขมันที่สะสมอยู่ภายในร่างกาย จึงเรียกการปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมนี้ว่า ''กบจำศีล''; ปากรูที่ขุดลงไปหาโพรง เรียก ''ปากป้อด'' มีดินโคลนเปียกชื้นกองพูนอยู่รอบๆ ปากรู เห็นได้อย่างชัดเจน
ป้อด (พอฯด)