ป-ป๋ะ เทียบตัว ป เป็นอักษรสูง ออกเสียง ป๋ะ ในระดับเสียงวรรณยุกต์จัตวา ใช้เป็นทั้งพยัญชนะต้น ตัวสะกด และตัวตาม ในภาษาบาลีสันสกฤต แต่ พ-ป๊ะ เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นทั้งพยัญชนะต้น ตัวสะกด และตัวตาม เช่นกัน ตัว พ-ป๊ะ เทียบได้กับตัว พ เพื่อผันให้ได้ครบทั้ง ๖ เสียง จึงได้นำมาจัดรวมไว้ในหมวดเดียวกันนี้ เช่น พา ป่า พ่า ป้า พ้า ปา - พา ป่า พ่า ป้า พ้า ป๋า ตัวเอน ออกเสียงตรีเพี้ยน(ครี่งโทครึ่งตรี) ไม่มีใช้ในภาษาไทย