พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.ตัง - ยางไม้หลายๆ ชนิด เช่น ยางไม้ข่อย ยางไม้ฮี้ ยางไม้ลุง ยางไม้มะเดื่อ เป็นต้น ผสมน้ำมันยาง คนให้เข้ากัน ต้ม หรือเคี่ยวให้ข้นเป็นยางเหนียว ใช้ดักสัตว์ เล็ก เช่น จั๊กจั่น มด แมลงวัน เป็นต้น; ยางตั๋ง ก็ว่า ว๑.เรียกคนที่นั่งคุยนานๆ ว่าก้นตั๋ง ว๒.กลิ่นเหม็นหืน อย่างกลิ่นน้ำมันพืชที่ทิ้งไว้นานๆ เรียก เหม็นตั๋ง ว๓.เป็นยางเหนียวหนืด มักใช้รวมกันว่า เป๋นตั๋งเป๋นเหนียว เช่น น้ำลายเป๋นตั๋งเป๋นเหนียว - น้ำลายเหนียวหนืด
ตั๋ง (ตังฯ)