พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ดู...ดอกเกี๋ยง
น.ดอกลำเจียก หรือ ดอกปาหนัน ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''ดอกเกี๋ยง''; ลำเจียก หรือ ปาหนัน - เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก ทรงพุ่ม สูงประมาณ 5-6 เมตร ลักษณะกลม สีขาวหรือน้ำตาลอ่อน มีรากอากาศ มีหนามแหลมสั้นกระจายอยู่ทั่วไป ใบเดี่ยวรูปขอบขนานปลายเรียวแหลม ออกเรียงสลับเวียนรอบขึ้นไปจนถึงยอด ดอกออกเป็นช่อ ตามซอกใบและปลายกิ่ง ต้นที่มีดอกเพศผู้เรียก ''ลำเจียก'' ถ้ามีดอกเพศเมียเรียก ''เตยทะเล'' ผล รูปกลมหรือขอบขนานคล้ายสับปะรด ผลอ่อนสีเขียวอมขาว ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีเหลือง เมื่อสุกเป็นสีส้มหรือส้มอมแดง กลิ่นหอมอ่อนๆ ออกผลลอดทั้งปี ; ดอกเกี๋ยงคำ ก็ว่า
ดอกเกี๋ยงคำ (ดอฯกกยฯงฅำ)