พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.เรียกไม้ที่ใช้พุ้ยให้เรือแล่นว่า ไม้ฟาย ก.พุ้ย เช่น พายเรือ, กวาด,ตัก,เช็ด เช่น เอามือฟายน้ำตา, สังเวย เช่น สังเวยครูในฐานะเทพเพื่อเชิญมาสถิตในการแสดงโขน เป็นต้น
ฟาย (ฟายฯ)