พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ก.โปรย - ใช้สิ่งที่เป็นผง หรือเป็นเม็ด เป็นก้อนขนาดเล็กโปรยให้กระจายทั่วไปในรัศมีที่ไม่กว้าง เช่น ผุยเข้าตอก - โปรยข้าวตอก เป็นต้น; ถ้าโปรยให้กระจายเป็นรัศมีกว้าง เรียก ผาย
ผุย (ผุ)