พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.ผักแว่น - เป็นพืชประเภทเฟิร์น ลำต้นค่อนข้างกลมสีเขียว เมื่อแก่เป็นสีน้ำตาล รากงอกที่ลำต้น เลื้อยขนานยาวไปกับพื้นดิน ขึ้นเองตามธรรมชาติ ในร่องสวน ในน้ำ ที่ชื้นแฉะ หรือตามท้องนา ใบเป็นใบประกอบมีใบย่อย ๔ ใบ ลักษณะคล้ายรูปลิ่ม โคนใบสอบหยักเล็กน้อย เถาอ่อนและยอดอ่อนกินเป็นผักสด แกล้มลาบ ส้มตำ จิ้มน้ำพริก ใบอ่อนต้มจืดหรือแกงก็ได้
ผั๋กแว่น (ผักฯแว่นฯ)