พจนานุกรมภาษาล้านนา-ไทย ฉบับมรดกล้านนา
เวอร์ชัน 2, ม.ค. 65 โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.ผักเซียงดา/ผักเชียงดา -ไม้เถาเลื้อย เป็นพืชสมุนไพร ลำต้นสีเขียว ทุกส่วนของต้นที่อยู่เหนือดินจะมีน้ำยางสีขาวคล้ายน้ำนม ใบเป็นใบเดี่ยว ออกตรงข้ามเป็นคู่ รูปรีหรือกลมรี สีเขียวเข้ม ปลายใบเรียวแหลม ดอกเป็นช่อกระจุกแน่นออกที่ซอกใบ ดอกเล็กๆ สีเหลืองหรือเหลืองอมส้ม หรือเขียว ผลรูปหอก นิยมแกงเป็นอาหาร และมีสรรพคุณทางยามากมาย; ผั๋กเซง,ผั๋กม้วนไก่,ผั๋กวัน ก็ว่า
ผั๋กเซียงดา (ผักฯซยฯงดา)