น.บ่าแขว่น เป็นอีกชื่อหนึ่งที่ชาวล้านนา หรือคนเมืองใช้เรียก ''ลูกระมาศ หรือ กำจัดต้น''; ดู...บ่าแข่น
(ภาษาไทย) (English)
น.ลูกระมาศ,กำจัดต้น ภาษาถิ่นเหนือ เรียก ''บ่าแข่น หรือ บ่าแขว่น''; - เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ผลัดใบ สูง 12-20 เมตร เปลือกต้นสีขาว มีหนามแหลมรูปกรวย ปลายตรงหรือโค้งเล็กน้อย ขึ้นตามลำต้น กิ่ง และก้านใบ, ใบเป็นใบประกอบเรียงสลับแบบขนนก ยาว 15-20 ซ.ม.โคนใบเบี้ยว ขอบเรียบหรือเป็นคลื่น ปลายใบเรียวแหลม, ดอกเป็นช่อออกที่ซอกก้านใบหรือปลายยอด ดอกเล็กสีขาวอมเขียวเป็นกระจุกอยู่ที่ปลายช่อ มีกลีบ 4 กลีบ, ผลกลม ขนาดเมล็ดพริกไทย ผลอ่อนสีเขียว 0.5-0.7 ซ.ม.เมื่อแก่เปลือกเป็นสีน้ำตาล และแตกอ้าเห็นเมล็ดสีดำเป็นมัน กลิ่นฉุนรสเผ็ดร้อน: ประโยชน์ทางสมุนไพร ใช้เป็นยาบำรุงหัวใจ หน้ามืด ตาลาย วิงเวียน, ใบขยี้อุดฟันแก้รำมะนาด, ตำรายาจีน ใช้แก้ปวดท้อง ท้องอืด ท้องเฟ้อ แก้อาเจียน, ทางด้านโภชนาการ ใบและยอดอ่อนรับประทานเป็นผักสดจิ้มน้ำพริก ลาบ ยำ, ผลแห้งและเมล็ดใช้ผสมเป็นเครื่องเทศ เครื่องแกง เพื่อให้มีรสเผ็ดร้อน และกลิ่นหอม หรือเพื่อชูรสอาหาร ทางภาคเหนือนิยมใช้เป็นเครื่องปรุงน้ำพริกลาบ หลู้ มีรสเผ็ด ใส่ยำเนื้อไก่ แกงผักกาด (ผักกาดเขียวปลี หรือ ผักโสภณ) ทำให้อาหารมีรสชาติดีขึ้น
บ่าแขว่น (บ่าฯแข่วฯร)