พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.มะเขือเปราะ/มะเขือเสวย - พืชล้มลุกทรงพุ่มขนาดเล็ก เป็นพืชผักสมุนไพร ลำต้นเดี่ยวตั้งตรง แข็งและเหนียว สีน้ำตาลอมเขียวมีขนอ่อนปกคลุม สูงประมาณ ๒๐-๑๐๐ เซนติเมตร ใบเดี่ยวขนาดใหญ่สีเขียว ดอกออกบริเวณซอกใบ/ที่ข้อของกิ่ง/หรือปลายยอด กลีบดอกสีม่วงหรือขาว เกสรสีเหลือง ผลรูปไข่ทรงรีหรือกลมแป้น ผิวบางเรียบเป็นมัน กินเป็นผักคู่กับอาหารต่างๆ อาทิ น้ำพริก ส้มตำ ลาบ และใช้ประกอบอาหารอื่นๆ และใช้ทำยาได้
บ่าเขือผ่อย (บ่าฯเขิอฯอผ่อฯยฯ)