พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์​ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา
บ่าเขือผ่อย
อักษรล้านนา
บ่าฯเขิอฯอผ่อฯยฯ
เทียบอักษรไทย
[บ่าเขือผ่อย]
ความหมาย

น.มะเขือเปราะ/มะเขือเสวย - พืชล้มลุกทรงพุ่มขนาดเล็ก เป็นพืชผักสมุนไพร ลำต้นเดี่ยวตั้งตรง แข็งและเหนียว สีน้ำตาลอมเขียวมีขนอ่อนปกคลุม สูงประมาณ ๒๐-๑๐๐ เซนติเมตร ใบเดี่ยวขนาดใหญ่สีเขียว ดอกออกบริเวณซอกใบ/ที่ข้อของกิ่ง/หรือปลายยอด กลีบดอกสีม่วงหรือขาว เกสรสีเหลือง ผลรูปไข่ทรงรีหรือกลมแป้น ผิวบางเรียบเป็นมัน กินเป็นผักคู่กับอาหารต่างๆ อาทิ น้ำพริก ส้มตำ ลาบ และใช้ประกอบอาหารอื่นๆ และใช้ทำยาได้