พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.มะม่วงแก้ว - ไม้ยืนต้นทรงพุ่มไม่ผลัดใบขนาดกลาง ลำต้นสูงประมาณ ๑๕-๒๐ เมตร กิ่งหลักและกิ่งแขนงมีมาก ใบรูปหอกเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับกันตามปลายกิ่ง โคนใบมนปลายใบแหลม สีเขียวเข้มเป็นมัน ออกดอกเป็นช่อแขนงแทงออกบริเวณยอดกิ่ง ผลรูปทรงค่อนข้างกลม มีขนาดเล็กถึงปานกลาง เมื่อดิบค่อนข้างเหนียว เมื่อสุกเนื้ออ่อนนุ่มและฉ่ำน้ำ รสหวาน กลิ่นหอม นิยมใช้ผลแก่ทำมะม่วงดอง ใบอ่อนใช้ประกอบอาหาร และมีสรรพคุณทางยา
บ่าม่วงแก้ว (บ่าฯม่วฯงแก้วฯ)