พจนานุกรมภาษาล้านนา-ไทย ฉบับมรดกล้านนา
เวอร์ชัน 2, ม.ค. 65 โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น๑.ที่สำหรับนั่ง,คนที่เป็นร่างให้เจ้าเข้าทรง(ร่างทรง หรือม้าขี่) น๒.(จังหวัดน่าน)เรียกพระสงฆ์นักเทศน์ธรรมมหาชาติที่มีความชำนาญ เช่น ตี้นั่งตุ๊จ๋ก - พระสงฆ์ที่ชำนาญเทศน์กัณฑ์ชูชก เป็นต้น(เชียงใหม่ใช้ กิ๋น เช่น กิ๋นมัทรีกิ๋นนคร)
ตี้นั่ง (ที่นั่งฯ)