พจนานุกรมภาษาล้านนา-ไทย ฉบับมรดกล้านนา
เวอร์ชัน 2, ม.ค. 65 โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.ตัวพยาธิที่เกาะติดตามพังผืดของสัตว์เคี้ยวเอื้องหรือปู ว.มักใช้เป็นคำขึ้นต้นของการซอ เช่น "ตว๋าง....วันนี้ วันดีปี้น้องป้อแม่ ตังหนุ่มตังแก่ ถะลามแลว แถ่วเถ้า ตังลูกสิกข์พระมุนีเจ้า....."
ตว๋าง (ตวฯางฯ)