ว.ดาย - ใช้เป็นคำลงท้ายข้อความ หรือท้ายประโยคก่อนที่จะขึ้นข้อความใหม่ คล้ายกับเป็นการเว้นวรรค มักปรากฏในวรรณกรรมตำนาน เช่น "เมื่อพระสังฆเจ้าเทศนาธรรมจบแล้วด่ายหมู่ชาวบ้านก็ชมชื่นยินดีด่าย" เป็นต้น ซึ่งหากใช้ ดาย น่าจะเหมาะสมกว่า