พจนานุกรมภาษาล้านนา-ไทย ฉบับมรดกล้านนา
เวอร์ชัน 2, ม.ค. 65 โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ว.ดาย - ถ่ายเดียว,เพิกเฉย,อย่างเดียว,ง่าย,เท่านั้น,เปล่า,ไม่เอาใจใส่; บ่ดาย,บ่าดาย,บ่าดอกบ่าดาย ก็ว่า เช่น กิ๋นเข้าบ่ดาย - กินข้าวเปล่าๆ (ไม่มีอา หาร),อยู่ดาย-อยู่เฉยๆ(ไม่ทำอะไรเลย), อู้บ่าดอกบ่าดาย - ดีแต่พูด (ที่จริงไม่ได้ทำอย่างที่พูด)
ดาย (ดายฯ)