พจนานุกรมภาษาล้านนา-ไทย ฉบับมรดกล้านนา
เวอร์ชัน 2, ม.ค. 65 โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.ดอกกระดังงา ถิ่นภาคเหนือเรียก ''ดอกสะบันงา'': กระดังงา หรือ สะบันงา - ไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ไม่ผลัดใบ สูงประมาณ 15-20 เมตร ทรงพุ่มแน่น ใบเป็นใบเดี่ยวดกหนาทึบ กว้าง 4-9 ซ.ม. ยาว 7-12 ซ.ม.โคนมนกลม ปลายแหลม ช่อดอกสั้น ช่อหนึ่งๆ มี 3-6 ดอก ขณะยังอ่อนสีเขียว เมื่อแก่เป็นสีเหลือง มีกลิ่นหอมแรง กลีบยาว อ่อน มี 6 กลีบ แบ่งเป็น 2 ชั้นๆ ละ 3 กลีบ ห้อยปลายลง บิดเป็นเกลียว นิยมนำมาลนไฟ ใช้อบน้ำร่วมกับดอกไม้หอมชนิดอื่น ผลรูปไข่สีเขียวเข้ม เมื่อแก่เปลี่ยนเป็นสีดำ ออกดอกออกผลตลอดปี
ดอกสะบันงา (ดอฯกสบันฯงา)