ก.ชักบังสุก..ล - กิริยาที่พระภิกษุชักผ้าที่ทอดไว้หน้าศพ หรือในพิธีอุทิศส่วนก..ศลแด่ผู้ตาย โดยพิจารณาปลงกัมมัฏฐานเป็นภาษาบาลี มีความหมายว่าสังขารร่างกาย เป็นของไม่เที่ยง เมื่อเกิดมาแล้วก็ต้อง ตายเป็นของธรรมดา ไม่มีใครหลีกพ้นไปได้; จั๊กผ้าบังสะก..๋ล ก็ว่า