พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.แก่นไม้ข่อยหั่นแล้วบดให้เป็นลักษณะขี้เลื่อยหยาบคั่วผสมกับน้ำอ้อยงบ หรือใช้เปลือกมะขามแห้งตำหรือบดก็ได้, ซีโอย ก็ว่า; ใช้ปนกับยาฉุนมวนด้วยตองอ่อนนาบหรือเยื่อกาบหมาก ทำให้รสยาฉุนอ่อนลง เมื่อเป็นมวนแล้วเรียกว่า มูลีขี้โอย หรือ มูลีซีโอย
ขี้โย (ขี้โอยฯ)