หน้าหลัก
Submit
พจนานุกรมภาษาล้านนา-ไทย ฉบับมรดกล้านนา
รุ่น 1.1, ม.ค. 65 โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ขี้แหย่
ขี้
แหย่
ขี้แห่ยฯ
[ขี้แหย่]
น.กาก,ตะกอนชิ้นเล็กๆ เช่น กากมะพร้าวที่เหลือจากการคั้นกะทิ; แหย่ ก็ว่า
ขี้แหย่
ขี้
แหย่
ขี้แหยฯ
[ขี้แหย่]
น.กาก,ตะกอนชิ้นเล็กๆ เช่น กากมะพร้าวที่เหลือจากการคั้นกะทิ; แหย่ ก็ว่า
ย้อนกลับ
เชิญร่วมแสดงความคิดเห็นและยกตัวอย่างประโยคที่ใช้คำนี้
ขี้แหย่
(ขี้แหยฯ)
ขี้แหย่ (ขี้แหยฯ)