พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
คนปากม่วน | ฅ฿นฯปากฯม่วฯร | [ฅนปากม่วน] | น.คนพูดจาไพเราะอ่อนหวาน |
หล๋บจ๋อง | ห฿ลฯบจอฯง | [หลบจอง] | ก.อาการที่ใช้ตับหญ้าคา หรือตับใบพลวงมุงบนสันของหลังคาบ้าน |
หนำหนา | หํนฯาหนฯา | [หนำหนา] | ว.มากมาย; หนาหนำ ก็ว่า |
ตี๋นขั้นได | ตีนฯขั้นฯได | [ตีน] | น.เชิงบันได |
เจิม | เชิมฯ | [เชิม] | ก.พอใจ,ยินดี,อิ่มใจ มักใช้เป็น เจิมใจ๋-เชิมใจ |
กั้น | กั้นฯ | [กั้น] | ก.กีดขวาง หรือ กำบังไว้ |
หีกะหล๋ก | หีกห฿ลฯก | [หีกะหลก] | น.ช่องยาวที่เจาะข้างเกราะ เพื่อตีให้เกิดเสียงดัง |
ตุ๊หน้อย | ทุห้นฯอฯยฯ | [ทุหน้อย] | น.พระลูกวัด |
ต๋อม | ตอฯม | [ตอม] | ก.ตอม - รุมกันเข้ามา เช่น แมงงนต๋อมจิ๊นเน่า - แมลงวันตอมเนื้อเน่า; เผิ้งต๋อมดอกไม้ - ผึ้งตอมดอกไม้ |
หวดลูกกุย | หวฯดลูกคุ | [หวดลูกคุย] | ก.ชกกัน,ต่อยกัน |