พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สีอิ้น | สีอิ้นฯ | [สีอิ้น] | น.สีเขียวอ่อน |
เห็๋ดหน้าม่อย | เหัดฯห้นฯาม่อฯยฯ | [เห็ดหน้าม่อย] | น.เห็ดชนิดหนึ่ง เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๔ - ๘ ซ.ม. ผิวด้านบนมีหลายสีปนกันบนพื้นขาว กินได้ |
หล่อผะเจ้า | หํลฯอฯระฯพเจั้า | [หล่อพระเจ้า] | ก.หล่อพระพุทธรูป |
ไม้ห้า | ไม้ฯห้า | [ไม้ห้า] | น.ไม้หว้า - หว้าเป็นไม้ยืนต้น เนื้อแข็ง ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ อาจสูงได้ถึง ๓๐ เมตร ไม่ผลัดใบ เรือนยอดโปร่ง ผลไม้เมื่อสุกสีม่วงเข้มจนถึงดำคล้ายองุ่น รสหวานอมฝาดเล็กน้อย นิยมทำแปรรูปเป็น น้ำลูกหว้า เยลลี่ และแยม ส่วนต่างๆ เช่น ใบ ผล เปลือก เมล็ด ใช้เป็นยารักษาโรคได้หลายชนิด |
ซักบึ๋ดซักเมื่อ | ซักฯบึดฯซักฯเมิ่อฯอ | [ซักบึดซักเมื่อ] | ว.ชั่วครู่ชั่วยาม; สั๋กบึ๋ดสั๋กเมื่อ ก็ว่า |
ก่ำปอส้ม | กําพํอฯส้฿มฯ | [ก่ำพอส้ม] | ว.อมเปรี้ยวอมหวาน (ออกทางรสเปรี้ยวมากกว่ารสหวาน); ก๋ำปอส้ม ก็ว่า |
กูหนี้บ่าเฮ่ย | คูหี้นฯบ่าฯเฮิ่ | [คูหนี้บ่าเฮ่ย] | คำอุทานของหญิง; ถ้าชายใช้ ฮาหนี้บ่าเฮ่ย |
สั๋กน่อย | สักฯน่อฯยฯ | [สักน่อย] | ดู...สะน่อย |
ผ๋กเยียะฮ้าย | ผ฿กฯเยยฯะร้ายฯ | [ผกเยียะร้าย] | ก.ลอบทำร้าย |
บนตึ๋กเฮียน | บ฿นฯตึกฯรยฯร | [บนตึกเรียน] | น.บนอาคารเรียน |