หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
หลุมแมงมันหลฯมแมงฯมันฯ[หลุมแมงมัน]น.โพรง หรือรังของแมงมัน ดู...แมงมัน
เป่อเปิ่อฯ[เป่อ]ว.ทื่อ,ไม่คม หรือคมเยินง่าย; เป้อ,ขี้เป่อ ก็ว่า เช่น เรียกมีดที่ไม่คมว่า มีดขี้เป่อ หรือ มีดขี้เป้อ เป็นต้น
โจ้ยโจ้฿ยฯ[โจ้ย]ดู...จ๊วย
เนื้อย่างเนิ้อฯอย่างฯ[เนื้อย่าง]น.เนื้อย่าง - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกว่า ''จิ๊นหย้าง''; เนื้อย่าง หรือ จิ๊นหย้าง คือ เนื้อ (ระบุชื่อเป็นเนื้ออะไร) เช่น งัวหย้าง-วัวย่าง,หมูหย้าง-หมูย่าง,เป็๋ดหย้าง-เป็ดย่าง) ทำให้สุกโดยการย่าง; ดู...หย้าง
ย่าขวัญเข้าย่าขัวฯรเขั้า[ย่าขวันเข้า]น.พระแม่โพสพ - สิ่งที่เป็นสิริมงคลที่สถิตอยู่ในต้นข้าวหรือเม็ดข้าว เชื่อว่ามีสภาวะเป็นผี เทพ หรือวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ประจำต้นข้าวหรือเม็ดข้าว มีพลังอำนาจที่สามารถปกปักรักษาเม็ดข้าวให้อุดมสมบูรณ์ และให้ผลผลิตที่มีคุณค่าสำหรับหล่อเลี้ยงชีวิตมนุษย์
ปุ๋นดีไค่ได้ปุรดีไระฯค่ได้[ปุนดีใคร่ได้]ว.อยากได้,อยากมี
อะหล๋กข๋กขั๋กอห฿ลฯกข฿กฯขักฯ[อะหลกขกขัก]ว.ไม่เรียบ,ขรุขระ,เป็นตะปุ่มตะป่ำ
ภาษาถิ่นภาษาถิ่นฯ[ภาษาถิ่น]น.ภาษาถิ่น - ภาษาที่ใช้กันเฉพาะในท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่ง ซึ่งมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เช่น ภาษาถิ่นเหนือ - ภาษาที่ใช้ในถิ่นล้านนา ๘ จังหวัดภาคเหนือของประเทศไทย คือ เชียงใหม่ ลำพูน ลำปางเชียงราย พะเยา แพร่ น่าน และแม่ฮ่องสอน มีทั้งภาษาพูดเรียก "กำเมือง" และภาษาเขียนเรียก "ตั๋วเมือง"
หัวปึ๋กห฿วฯปึกฯ[หัวปึก]ดู...ผะหยาหลึ๋ก
วื่นๆวื่นฯๆ[วื่นๆ]ดู...วึ่นๆ