พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ถ้องถาม | ถ้อฯงถามฯ | [ถ้องถาม] | ก.ไต่ถาม - สอบถาม,ซักถาม,ถามไถ่,ไถ่ถาม |
ผักสลัด | ผักฯสัๆลฯด | [ผักสลัด] | น.ผักสลัด ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ผั๋กกาดยี''; ดู...ผั๋กกาดยี |
นอนก้น | นอฯรกั฿นฯ | [นอนก้น] | ก.ตกตะกอน;นอนเนียน ก็ว่า |
ส้องๆ | ส้อฯงๆ | [ส้องๆ] | ว.หึ่งๆ เสียงดังอย่างเสียงฝูงผึ้งบิน. ถ้าเสียงดังอย่างเสียงยุงบิน เรียกหว้องๆ เช่น ยุงบินหว้องๆ |
หยุ้ยๆ | ห้ยฯยๆ | [หยุ้ยๆ] | ว๑.ลักษณะที่ยิ้มอย่างเบิกบาน เช่น ยิ้มหยุ้ยๆ - ยิ้มอย่างมีความสุข,ยิ้มอย่างร่าเริงเบิกบาน ว๒.ไม่แน่น,เปื่อยยุ่ย; ยุ้ยๆ ก็ว่า |
เสียศ๋พ | เสยฯส฿พฯ | [เสียสพ] | ก.ปลงศพ - ทำพิธีฝังหรือเผาศพ; ส่งส๋ะก๋าน - ส่งสการ ก็ว่า |
ต้งย่ง | ทฯท่฿งฯย่฿งฯ | [ท่งย่ง] | ก.ผลุดขึ้น,กระดกขึ้น - อาการที่ของใหญ่โผล่ผลุดขึ้นในทันทีทันใด เช่นโกมลอย เริ่มลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า; โต้งโย่ง ก็ว่า. ถ้าของขนาดเล็กใช้ ต้องย่อง |
งูทับสมิงคลา | งูทัปฯสิๆมฯงคลฯฯา | [งูทับสมิงคลา] | น.งูทับสมิงคลา ถิ่นเหนือเรียก ''งูก่านป้องขาว''; ดู...งูก่านป้องขาว |
มือกุ๋ด | มืกุด | [มือกุด] | ดู...มือก๘+อด |
จี๊ | ชี้ | [ชี้] | น. นิ้วชี้ - เรียกชื่อของนิ้วที่ถัดจากนิ้วหัวแม่มือว่า นิ้วจี้ ก๑.ชูนิ้วชี้ออกไป ก๒.แนะนำ,บอกให้เช่น จี๊ตาง - บอกทาง; จี๊หื้อผ่อ - ชี้ให้ดู,แนะนำให้ดู |