พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สัน | สันฯ | [สัน] | น๑.ปีวอก - ชื่อปีนักษัตรปีที่ ๙ ใช้ ลิงเป็นสัญลักษณ์ น๒.สัน - สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหนังสือ น๒.ส่วนหนาของมีดหรือขวานที่อยู่ตรงข้ามกับคม น๓.คำนำหน้าเรียกชื่อสถานที่แสดงว่าที่นั้นเป็นเนินและมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากจนเป็นลักษณะเด่น เช่น สันกำแพง สันคะยอม สันต้นดู่ สันป่าสัก สันปูเลย สันโป่ง เป็นต้น |
มูด | มูด | [มูด] | น๑.เรียกแมลตัวเมียที่มีปีกเพื่อบินไปผสมพันธุ์สร้างรังใหม่ แม่เพ้อ ก็ว่า เช่น แม่เพ้อมดส้ม เป็นต้น ดู...แม่เพ้อ, น๒.เรียกปลาบู่ว่า ป๋ามูด |
บ่าเห็๋บ | บ่าฯเหัปฯ | [บ่าเห็บ] | น๑.ลูกเห็บ - เม็ดน้ำแข็งที่เกิดจากการกลั่นตัวของไอน้ำในอากาศแล้วตกลงมา น๒.ตัวเห็บ - แมลงขนาดเล็กคล้ายไร แต่โตกว่า เป็นตัวเบียนดูดกินเลือดสัตว์ เช่น เห็บหมา เห็บวัว |
เมาะอ๋ก | โมอฯะอ฿กฯ | [เมาะอก] | ก.แนบอก,ซบลงที่อก |
เมืองนอก | เมิอฯงนอฯก | [เมืองนอก] | น.ต่างประเทศ |
ลายมือ | ลายฯมื | [ลายมือ] | น.รอยเส้นที่ฝ่ามือ,ตัวหนังสือเขียน,ตัวหนังสือเขียนที่แสดงลักษณะว่าเป็นของผู้หนึ่งผู้ใดโดยเฉพาะ |
ไก่กุ้ม | ไก่กุ้ม | [ไก่กุ้ม] | น๑.ไก่ไม่มีหางหรือไก่หางสั้นๆ งองุ้มลง น๒.แมลงชนิดหนึ่ง ตัวนิ่มอ้วนป้อมมีขนบางๆเป็นกระจุกตามลำตัว กรามยาวยื่นโค้งเหมือนงาช้าง ฝังตัวอยู่ในหลุมทรายซึ่งขุดเป็นกรวย เมื่อแมลงเช่นมดตกลงไปในหลุมจะถูกจับเป็นอาหารทันที; แมงจ๊าง,แมงอี่หม้อง ก็ว่า |
จะไปฟั่ง | จะไพฟั่งฯ | [จะไพฟั่ง] | ว.อย่ารีบ/อย่ารีบร้อน - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกว่า ''จะไปฟั่ง''; จะไปฟั่ง มาจากคำว่า จะไป(อย่า) + ฟั่ง(รีบ,รีบร้อน) = อย่ารีบ,ย่ารีบร้อน |
ล่องแล่ง | ล่อฯงแล่งฯ | [ล่องแล่ง] | ว๑.กะร่องกะแร่ง,ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน,ไม่จริงจัง,ไม่แน่นอน; ล่องแล่งต่องแต่ง ก็ว่า ว๒.ไม่เข้มข้น,เหลวเละ |
เถียงโต้ง | ถยฯงโท่฿งฯ | [เถียงโท่ง] | น.เพิงที่พักในทุ่งนา; เถียงนา ก็ว่า |