พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สะหลำ | สํๆลฯา | [สลำ] | ก.ถลำ - หลง,พลั้งปากพูด,ติดค้างคาอยู่,เผลอ,พลาด,พลัดไปที่อื่น, เข้าไปติดอยู่ในกลุ่มหรือในเขตที่มิใช่พวกของตน; หลำ ก็ว่า |
หิวหน | หิวฯห฿นฯ | [หิวหน] | ว.อ่อนล้าเนื่องจากการเดินทาง |
ลูกเก๊า | ลูกเคั้าฯ | [ลูกเค้า] | น.ลูกคนโต,ลูกคนแรก,ลูกหัวปี |
ซักบึ๋ด | ซักฯบึดฯ | [ซักบึด] | ว.ชั่วขณะ,ชั่วครู่; สั๋กบึ๋ด ก็ว่า |
เมื่อตอน | เมิ่อฯอทอฯร | [เมื่อทอน] | ว.เวลากลางวัน |
เข้าสังฆ์ | เขั้าสัง์ฆฯ | [เข้าสังฆ์] | น.ข้าวสังฆ์ - อาหารถวายพระสงฆ์เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ผู้ตาย |
เฟ่า | เฟั่า | [เฟ่า] | น.ฟ่อน,มัด เรียกข้าวหรือพืชอย่างอื่นที่คล้ายกัน ซึ่งเก็บเกี่ยวมากองตากให้แห้งก่อนจะนวดหรือเก็บเอาเมล็ด |
อู้เอางาม | อู้´างามฯ | [อู้เอางาม] | ก.พูดเพียงเพื่อรักษาน้ำใจ |
ลายดี | ลายฯดี | [ลายดี] | น.ลายทอหรือลายสานที่ทำเป็นตาขนาดใหญ่รูปขนมเปียกปูน |
สำสา | สำสา | [สำสา] | น.ต้นฉำฉา,ต้นจามจุรี |