หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
หัวถากห฿วฯถากฯ[หัวถาก]น.หัวที่ตัดผมเกรียนโดยรอบ เหลือผมไว้เฉพาะส่วนบน
หนุนซวะหนฯรซวฯะ[หนุนซวะ]น.ขนุนพันธุ์ลูกเล็ก เปลือกคล้ำ ตาถี่ นิยมใช้ผลอ่อนมาแกง; หนุนเป๋อะ ก็ว่า
หูต็๋อบหูตัอฯบ[หูต็อบ]ว.ส่วนปลายของหูตกห้อยลงกว่าระดับเล็กน้อย ใช้กับสุนัข เป็นต้น
สิ๋เนลุสิเนรุ[สิเนรุ]น.เขาพระสุเมรุ - ชื่อภูเขาที่อยู่กึ่งกลางจักรวาล ยอดเป็นที่ตั้งของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ (นิยมใช้ สิเนโร)
หน่วยไม้ห่นฯวฯฯไม้[หน่วยไม้]น.ผลไม้ทั้งลูก บางครั้งหมายถึงเม็ดใน
ไม้แพ่งไม้แภ่งฯ[ไม้แภ่ง]น.ไม้สะแก - ไม้ต้น เมื่อยังเล็กกิ่งจะมีหนาม กิ่งอ่อนเป็นดเหลี่ยมสันแคบ ๔ สัน ดอกสีขาวหรือเหลืองอ่อน ออกเป็นช่อแบบช่อหางกระรอก ผลแบบผลแห้งมีครีบตามยาวผล ๔ ครีบ เนื้อไม้นิยมใช้ทำฟืน
หน้าด้านห้นฯาด้านฯ[หน้าด้าน]ว.หน้าด้าน - ควรจะอายแต่ไม่อาย
ไม้เกี๊ยะไม้เคยฯะ[ไม้เคียะ]น.ไม้เกี๊ยะ - ไม้ชิ้นเล็กๆ ผ่าซีก ขนาดนิ้วก้อย ยาวประมาณตะเกียบ ทำจากไม้สนชนิดหนึ่งที่เนื้อไม้มียางหรือน้ำยางที่มีคุณสมบัติติดไฟได้ง่าย ใช้สำหรับเป็นอุปกรณ์ช่วยก่อไฟหรือจุดไฟให้กับเชื้อเพลิงในเตาไฟ เช่น ไม้ฟืน ถ่านไม้ เพื่อต้มน้ำ นึ่งข้าว ทำอาหาร เป็นต้น
สีฮักสีรักฯ[สีรัก]น.สีน้ำรัก - สีน้ำตาลคล้ำ, สีดำอมแดง เช่น กว่างฮัก - กว่างที่มีปีก สีดำอมแดง
สะหลิ๋ดหนิมสิลฯๆดหินฯม[สลิดหนิม]ว.เรียบร้อย,สงบเสงี่ยม