พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ปาล้มปาเสีย | พาล้฿มฯพาเสยฯ | [พาล้มพาเสีย] | ก.ชักชวนไปในทางไม่ดี |
ตี๋ลูกกุย | ตีลูกคุ | [ตีลูกคุย] | ก.ชกต่อย; ตี๋ หละกุย ก็ว่า |
หน้าไม้ | ห้นฯาไม้ | [หน้าไม้] | น.หน้าไม้ - เครื่องมือยิงสัตว์เป็นต้น ที่ยิงด้วยแรงดีดของคันยิงคล้ายคันธนู ซึ่งทำด้วยไม้เนื้อแข็งเซาะเป็นรางวางลูกศรสำหรับยิง; ด้ามไม้ ก็ว่า. |
หนั๋กคอ | หันฯกฅํอฯ | [หนักฅอ] | ว.ลักษณะของเกวียนที่บรรทุกน้ำหนักค่อนไปด้านหน้า |
บ่าลิ้นไม้ | บ่าฯลิ้นฯไม้ | [บ่าลิ้นไม้] | น.บ่าลิ้นไม้ เป็นอีกชื่อหนึ่งที่ชาวล้านนาใช้เรียก ''เพกา''; ดู...บ่าลิดไม้ |
ผ้าตุ๊มผะเจ้า | ผ้าทุ้มระฯพเจั้า | [ผ้าทุ้มพระเจ้า] | น.ผ้าที่ใช้ห่มพระพุทธรูป |
หีดคัว | หีดฯระฯค฿วฯ | [หีดครัว] | น.หีบใส่เครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ |
โบส๋ถ | โบส฿ถฯฯ | [โบสถ] | น.อุโบสถ - ที่ทำสังฆกรรมของพระสงฆ์; บัวส๋ด ก็ว่า |
กุ้มแจ้ง | กุ้มแจ้งฯ | [กุ้มแจ้ง] | น.ตราบจนรุ่งสว่าง |
ปั่นลดถีบ | ปั่นฯร฿ถฯถีปฯ | [ปั่นรถถีบ] | ก.ขี่จักรยาน: เพลงสาวมอเตอร์ไซค์ "อ้ายคนจ๋นต้อง จ๋ำทนปั่นรถถีบ จะไปจีบอี่น้องคนงาม..." |