พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เยฺ็น | เอยฯันฯ | [เอฺยฺ็น] | ว.เย็น - ไม่ร้อน,หนาว,หายร้อน: ใช้เกี่ยวกับ อุณหภูมิ เช่น น้ำเย็น ข้าวเย็น อากาศเย็น ตู้เย็น: "เสือเยนบ่กิ๋นน้ำเยฺน-เสิอฯอเยนฯบํกินฯนาฯเอยฯนฯ" = เสือสมิงไม่ดื่มน้ำเย็น (ถ้าเขียน เยนฯ-เยน ออกเสียงขึ้นจมูก หมายถึง เสือเย็น-เสือสมิง หรือพวกอมนุษย์; ดู...เยน-เยนฯ) |
ขะไจ๋กิ๋น | ขไจกินฯ | [ขะไจกิน] | ก.รีบกิน |
ก้นปู้ด | ก้฿นฯพูด | [ก้นพูด] | น.ก้นที่มีชิ้นเนื้อยื่น ออกมาจากรูทวารหนัก, เรียกนกกะปูดว่า นกก้นปู้ด, เรียกโรคริดสีดวงทวารว่า โรค ก้นปู้ด หรือ บ่าโหกก้นปู้ด |
งูจงอาง | งูช฿งฯอางฯ | [งูชงอาง] | น.งูจงอาง ถิ่นเหนือเรียก ''งูจ๋องละอาง''; ดู...งูจ๋องละอาง |
อึ่งตึ่ง | อึ่งฯตึ่งฯ | [อึ่งตึ่ง] | ว.อวบอัด,เต่งตึง,สมบูรณ์; ดู...อ่องต่อง |
เยียะนา | ฿งฯเยยฯะนาฯ | [เยียะนา] | ดู...เยียะเข้า |
ซิด | ซิดฯ | [ซิด] | ว.ชิด,ใกล้,แนบ,ติด; นอนซิดกั๋น - นอนใกล้กัน, นั่งซิดซี - นั่งใกล้ชิดสนิทแนบแบบมันในอารมณ์ ก.ใช้มีดตัดหรือเฉือนออกเพียงเล็กน้อย เช่น ซิดกิ่งไม้ - เอามีดตัดกิ่งไม้ออกเล็กน้อย |
ล้ำมอก | ลํามอฯก | [ล้ำมอก] | ดู...ล้ำเจ้น |
ต๋ำเนียม | ตำนยฯม | [ตำเนียม] | ดู...ต่ำเนียม |
อี่ก้าง | อี่ค่าฯงฯ | อี่ค่าง | น.ค่าง - ลิงชนิดหนึ่ง ลำตัว แขน ขา และหางยาวกว่าลิงทั่วไป ตัวสีเทาหรือดำ กินใบไม้และผลไม้. |