หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
เขี้ยวขอบ๋กข้ยฯวขํอฯบ฿กฯ[เขี้ยวขอบก]น.ฟันกระต่าย - ฟันบนสองซี่ที่มีขนาดโตกว่าปกติคล้ายจอบ (ขอบ๋ก - จอบ)
แล้วขี้ต๋กแลฯวฯขี้ต฿กฯ[แล้วขี้ตก]สำ.จบกัน,ตาย,ไม่ประสบผลสำเร็จ,หมดสิ้น
ฮิมต๋ายริมฯตายฯ[ริมตาย]ว.เกือบตาย,แทบเอาชีวิตไม่รอด
บ่ลำบลำ[บ่ลำ]ว.ไม่อร่อย,ไม่มีรสชาติ
คัวใบระฯค฿วฯไบ[ครัวใบ]น.เครื่องนุ่งห่ม,เสื้อผ้า
เคื่องหย้องเระฯคิอฯงห้ยฯอฯง[เครื่องหย้อง]น.เครื่องประดับ
หละกังหลฯะคังฯ[หละคัง]น.ระฆัง - เครื่องตีอย่างหนึ่ง รูปร่างคล้ายกระดิ่งขนาดใหญ่ ด้านบนมีหูสำหรับแขวน มักทำด้วยทองเหลือง ใช้ตีให้เกิดเสียงเป็นอาณัติสัญญาณ เช่น ตีระฆังบอกเวลาทำวัตรสวดมนต์ (ขนาดเล็กเรียก เดง)
สีหมองสีหมฯอฯง[สีหมอง]น.สีไม่สดชื่น,ระห้อยอมทุกข์
กว๋างเยืฺองกวฯางฯเ£อฯง[กวางเอฺยืฺอง]น.เลียงผา ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''กว๋างเยือง หรือ เยือง'' - สัตว์เคี้ยวเอื้องรูปร่างคล้ายแพะ ขนสีดำ ขายาวแข็งแรง มีต่อมน้ำมันตรงส่วนหน้าของตาทั้งสอง เขารูปกรวยงอโค้งไปทางด้านหลัง หางสั้น อาศัยอยู่ตามบนภูเขาหินปูนที่สูงชัน; เยือง หรือ กว๋างเยือง ก็ว่า
สีสิ้วสีสิ้วฯ[สีสิ้ว]น.สีเหลืองแก่ปนแดง,สีแสด