พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ไข่ | ไข่ | [ไข่] | น.ตัวสืบพันธุ์ ประกอบด้วยเซลล์สืบพันธุ์เพศเมียกับสิ่งห่อหุ้ม ส่วนมากมี รูปร่างกลม ว.ร้อน,แห้งแล้ง เช่น ออกแล้ง แห้งไข่ -เข้าสู่หน้าแล้ง |
จ้างบีบ | ช่างฯบีปฯ | [ช่างบีบ] | น.ผู้ชำนาญในการบีบนวดเส้นหรือกล้ามเนื้อ เพื่อผ่อนคลายหรือแก้เมื่อยขบ; หมอนวด ก็ว่า |
ไม้ขอน | ไม้ขอฯร | [ไม้ขอน] | น.ท่อนไม้ใหญ่ที่ยังไม่ได้เกลาให้เป็นรูปเช่น ท่อนซุง, ท่อนไม้ที่แห้ง หรือผุพังนอนอยู่กับพื้น; ขอน,ขอนไม้ ก็ว่า |
ฝาควบ | ฝาฅวฯบ | [ฝาฅวบ] | น.ฝาครอบ - ฝาที่ใช้ปิดกั้นภาชนะหรือสิ่งของในลักษณะครอบหรือคร่อมไว้ |
ข๋กหย๋ก | ข฿กฯ£฿กฯ | [ขกอฺยฺก] | ก.กระโดดขึ้น |
ป้อกหัว | พอฯกห฿วฯ | [พอกหัว] | ก.โพกหัว,โพกศีรษะ |
ผ้ายสู่ | ผ้ายฯสู่ | [ผ้ายสู่] | ก.ไปสู่,ไปหา |
เหน่า | เหั่นฯา | [เหน่า] | ดู...หัวเหน่า |
เจ็๋ดเจ้นขะกู๋ล | เจัดฯเช่นฯขะกูล | [เจ็ดเช่นขะกูล] | ว.เจ็ดชั่วโคตร; ดู...ล่ำดั๋บขะกู๋ลล้านนา |
ค้าว | ฅ้าวฯ | [ฅ้าว] | น๑.ปลาค้าว - ปลาน้ำจืดคล้ายปลาคางเบือน แต่มีขนาดใหญ่กว่า คือยาวถึง ๑.๕ เมตร หัวแหลม ฟันแหลมคม ปากกว้าง ลำตัวแบนยาวเรียวไปทางหาง น๒.เรียกกล้วยหอมว่า กล้วยค้าว ว.แก่จัด,เข้าไคล มักใช้กับมะม่วง ถ้าใช้กับคนมักปรากฏในกวีนิพนธ์ |