พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เตียมแต่ | ทยฯมแต่ | [เทียมแต่] | ว.ตั้งแต่,นับจาก |
อ่อนมุ้ยๆ | อ่อฯรมุ้ๆ | [อ่อนมุ้ยๆ] | ว.เปื่อย,ยุ่ย,ไม่เหนียว |
ลาบ | ลาปฯ | [ลาบ] | น.อาหารชนิดหนึ่ง ใช้ ปลา ไก่ หมู หรือ เนื้อ สับให้ละเอียด ปรุงหรือเคล้าด้วย "น้ำพริกลาบ" เครื่องปรุงที่อุดมไปด้วยเครื่องเทศหลากหลายชนิด เช่น ข่า ตะไคร้ พริก กระเทียม ดีปลี เป็นต้น ชนิดและปริมาณของเครื่องเทศที่ใส่ลงไปในน้ำพริกลาบ ถือเป็นเคล็ดลับสูตรเด็ดของการปรุงลาบแต่ละชุมชน แต่ละท้องถิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ เรียกชื่อตามชนิดของเนื้อสัตว์ที่นำมาทำลาบ เช่น ลาบหมู ลาบวัว ลาบควาย ลาบปลา ลาบไก่ เป็นต้น ซึ่งมีทั้งลาบดิ๋บ ลาบขั้ว และลาบสะดุ้ง ก.การนำเนื้อสัตว์มาสับให้ละเอียดแล้วปรุงรสด้วยน้ำพริกลาบลาบที่ปรุงเสร็จแล้วเรียก ลาบดิ๋บ - ลาบดิบ,ถ้านำไปคั่วให้สุกเรียก ลาบขั้ว,ถ้าคั่วสุกบ้างไม่สุกบ้างเรียก ลาบสะดุ้ง |
แล่วๆ | แล่วฯๆ | [แล่วๆ] | ว.เรื่อยๆ,ดำเนินต่อไป,แต้วๆ ก็ว่า |
แสว (ว สะกด) | แสวฯ | [แสว] | น๑.เนื้อที่ใช้เป็นเหยื่อล่อสัตว์ หรือใช้ผสมเป็นอาหารสัตว์ น๒.กลิ่นคาว,ของคาว,สาบคาว เช่น มักแสว - ชอบกินของคาว |
แจ้ | แจ้ | [แจ้] | ว.แคระ,แกร็น - ไม่เติบโตตามปกติ,เตี้ยกว่าปกติ,เล็กกว่าปกติ: ใช้แก่คน สัตว์ พืช เช่น คนแจ้ (คนแคระ), ไก้แจ้, จ่อนแจ้ (กระจ้อน คล้ายกระรอกแต่ตัวเล็กกว่า), ต้นไม้แจ้ (ต้นไม้แคระ-บอนไซ ต้นไม้ใหญ่ที่ถูกย่อให้เล็กลง ปลูกในพื้นที่ที่จำกัด อย่างกระถางได้) |
ขะแนม | ขแนมฯ | [ขะแนม] | สัน.ถ้า,หากว่า,เพียงแต่ว่า,แม้นว่า,ขอเพียงว่า |
เจ้าป้อ | เจั้าพํอฯ | [เจ้าพ่อ] | น.เจ้าพ่อ - คำเรียกผีเจ้านาย (ถ้า กษัตริย์เรียก ป้อเจ้า - พ่อเจ้า) |
หล่ายต้า | ห่ลฯายฯท่าฯ | [หล่ายท่า] | น.ฝั่งโน้น,ฟากโน้น,ฝั่งน้ำตรงกันข้าม; หล่ายปุ๊น ก็ว่า |
มาบโมง | มาปฯโม฿งฯ | [มาบโมง] | ว.ลักษณะของแสงไฟที่วูบวาบ เป็นประกาย |