หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
อะหลิ๋ดจิ๋ดจ็๋อดอหิลฯดจิดฯจัอฯด[อะหลิดจิดจ็อด]ว.กระจุ๋มกระจิ๋ม; อะหลิ๋ดอะหล๋อด, บ่าหลิ๋ดจิ๋ดจ๋อด ก็ว่า
แกงแคงฯ[แคง]น.ตัวมวนชนิดหนึ่งกลิ่นฉุนจัด มักทำลายผลไม้ เช่น ลำไยเป็นต้น เรียกแมงแกง ว.แกร็น,ไม่โตตามขนาดปกติ
หึ๋บหึปฯ[หึบ]ก.กรู,พรั่งพรู,วิ่งเข้าไปหรือออกมาพร้อมๆ กัน
สะแลสแล[สะแล]น.พรรณไม้เถา นิยมใช้ผลอ่อนมาแกงกิน มีสองอย่างคือ สะแลป้อม และ สะแลยาว บางท้องที่ เรียก สะแหล
วอกโตนวอฯกโท฿นฯ[วอกโทน]น.ลิงที่อยู่ตามลำพัง สำ.ใช้เรียกหรือด่าผู้ที่โกหกตลบตะแลง มีเล่ห์เหลี่ยม; วอกหลวง ก็ว่า
คูป๋ายระฯคูปลฯายฯ[ครูปลาย]น.ครูคนปัจจุบัน หรือครูรุ่นปัจจุบัน ที่ได้รับความรู้และศิลปวิทยาต่างๆ จากครูในอดีตแล้วนำมาถ่ายทอดให้แก่อนุชนรุ่นปัจจุบัน
แบ่งเข้าแบ่งของแบ่งฯเขั้าแบ่งฯขอฯง[แบ่งเข้าแบ่งของ]ก.แบ่งสมบัติ
บ่าต่อมบ่าฯต่อฯม[บ่าต่อม]น.กระดุม ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''บ่าต่อม'': กระดุม หรือ บ่าต่อม - วัตถุที่เป็นชิ้นส่วนเล็กๆ ลักษณะโค้งมน หรือกลมแบน หรืออาจมีลวดลาย ใช้สำหรับกลัดเสื้อผ้าให้ติดกัน เพื่อปกปิดหรือไม่ให้หลุดออกจากร่างกาย หรือเพื่อใช้ในการตกแต่งเสื้อผ้าเพียงเท่านั้น ใช้งานโดยการกลัดเข้ากับรังดุม หรือใช้ห่วงบนผ้าอีกชิ้นหนึ่งคล้องไว้ จะทำให้ปลายผ้าที่มีกระดุมกับรังดุมอยู่ติดกัน: กระดุม ผลิตได้ด้วยวัสดุหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็นวัสดุจากธรรมชาติ อาทิ เขาสัตว์ กระดูก เปลือกหอย ไม้ หรือวัสดุสังเคราะห์ เช่น แก้ว โลหะ พลาสติก เป็นต้น กระดุมมีหลายรูปแบบ อาจจะเป็นแบบมีรู หรือกระกดุมมีก้าน
เหล็๋กชาบเหัลฯกซาปฯ[เหล็กชาบ]น.เหล็กกล้า
จอดจั้งจอฯดจั้งฯ[จอดจั้ง]ก.หยุด,หยุดพัก; จอดยั้ง ก็ว่า