พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หมึ๋ | หึมฯ | [หมึ] | ก.รุมกันเข้าไป,กลุ้มรุม |
ถะหนั๋ด | ระฯตัๆนฯด,ถัๆนฯด | [ตระหนัด,ถนัด] | ก.ถนัด - เชี่ยวชาญ,ชำนาญ,สันทัด เช่น เขาถนัดทางด้านการกีฬามาก ว.สะดวก เช่น ไม่มีรถจะไปไหนก็ไม่สะดวก, ชัดเจน,แม่นยำ เช่น มองไม่ถนัด |
เหมยจ๊าง | เหิมฯอฯยช้างฯ | [เหมิยช้าง] | น.น้ำค้างที่ลงจัดจนเหมือนละอองฝน |
ขี้จ้าง | ขี้ช่างฯ | [ขี้ช่าง] | ว.มักจะ |
เฮือบิน | เริอฯอบินฯ | [เรือบิน] | น.เครื่องบิน - พาหนะเดินทางที่สามารถเคลื่อนที่ไปในอากาศได้ (อากาศยาน) โดยเครื่องบินเป็นอากาศยานที่หนักกว่าอากาศ สามารถบินได้โดยแรงยกจากปีก ตามหลักของอากาศพลศาสตร์ (อากาศยานที่เบากว่าอากาศ เรียก เรือเหาะ) เครื่องบินมีทั้งแบบใช้เครื่องยนต์และไม่ใช้เครื่องยนต์ แบบที่ไม่ใช้เครื่องยนต์เรียก "เครื่องร่อน" |
นกปู่ติ๊ด | น฿กฯปู่ทิดฯ | [นกปู่ทิด] | น.นกถึดทือ ภาษาถิ่นภาคเหนือเรียก ''นกปู่ติ๊ด''; - นกล่าเหยื่อชนิดหนึ่งในวงศ์นกเค้าแมว เป็นนกขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ลำตัวยาวประมาณ 55 ซ.ม. หนัก 2-2.5 ก.ก. แข้งเปลือยไม่มีขนปกคลุม ลำตัวด้านบนและปีกสีน้ำตาลเข้มแกมเทา ด้านท้องน้ำตาลแกมส้ม มีลายขีดบางๆ ขนคิ้วยาว ตาสีเหลือง เสียงร้องทุ้มต่ำ ดัง ''ถึด-ทือ-ทือ ๆ ๆ'' ออกหากินกลางคืน |
ข่ามมีด | ข่ามฯมีดฯ | [ข่ามมีด] | ก.ใช้มีดฟันไม่เข้า |
อึ๋บอยากยากกั้น | อึปฯอึปฯ | [อึบอยากยากกลั้น] | ดู...อึ๋บอยาก |
บ่าเฮงคุดขึ้นหัว | บ่าฯเรงฯฅุดขึ้นฯห฿วฯ | [บ่าเรงฅุตขึ้นหัว] | น.ชื่อโรคลมที่มีอาการปวดหัวเริ่มจากปวดเล็กน้อยแล้วปวดมากขึ้นเรื่อยๆ ราวหัวจะระเบิด รู้สึกหนักและเวียนหัวร่วมด้วย และบ่าเรงชื่อเดียวกันนี่ยังมีอาการแตกต่างไป คือ หน้าตา มือเท้าบวม ตาฝ้าฟาง สามารถรักษาด้วยยาสมุนไพรพื้นบ้านล้านนา และใช้ยาประคบ |
นับได้นับเยียะ | นัปฯได้นัปฯเยยฯะ | [นับได้นับเยียะ] | ก.ทำอะไรโดยขาดการไตร่ตรอง |