พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
จ่องห้อย | จ่อฯงห้อฯ | [จ่องห้อย] | ก.ติดสอยห้อยตาม,ติดตามอย่างกระชั้นชิด |
แป่ | แป่ | [แป่] | น.สิ่งที่ต้องคัดออก เช่น ไม้แป่-ไม้ที่ต้องคัดออก (มีตำหนิ แตกร้าว คดงอ ไม่ได้ขนาด),คนงานแป่ (พนักงานที่ถูกนายจ้างไล่ออก); ก.ขับออก ไล่ออก (จากตำแหน่งหรือสถานที่),ดีดตัวออกจาก ผลักออกจาก เด้งออกจาก เช่น ดีดตัวออกจากเครื่องบิน(ขณะฉุกเฉิน); ว.ด้อยคุณภาพ,ปลีก,ย่อย,ไม่สำคัญ,ไม่ต้องการ,ไม่ได้มาตรฐาน |
เขี้ยวซาว | ข้ยฯวซาวฯ | [เขี้ยวซาว] | น.ฟันกราม - เหตุที่เรียกว่าเขี้ยวซาวคงเนื่องมาจากฟันกรามนี้ขึ้นเมื่อเป็นหนุ่มสาวอายุใกล้ ๒๐ (ซาว - ๒๐). เขี้ยวเก๊า ก็ว่า |
ต๋ามาบ | ตามาปฯ | [ตามาบ] | น.ตาเบิกโพลง,ตาลุก |
กาดนัด | กาดฯนัดฯ | [กาดนัด] | น.ตลาดที่มีการนัดกันซื้อขายเป็นบางวัน |
ก๋าปั๊ดเข้า | กาพัดฯเขั้า | [กาพัดเข้า] | น.พัดขนาดใหญ่ ทำด้วยไม้ไผ่สานทึบ ลักษณะกลมเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๑.๕ - ๒.๐ ฟุต มีด้ามถือ ใช้พัดวีข้าวเปลือกหลังจากตีข้าว(นวดข้าว)แล้ว เพื่อให้ข้าวลีบหรือสิ่งปลอมปนอื่นๆ ปลิวออกไป; ก๋าฝั๋ดเข้า,วีปั๊ดเข้า ก็ว่า |
อ๋อย | ออฯยฯ | [ออย] | ก.บาง,มีน้อย เช่น หัวอ๋อย - ผมบาง,ผมมีน้อย |
สมปาน | ส฿มฯพานฯ,ส฿มฯพารฯ | [สมพาน,สมพาร] | น.การ รวบรวม,การสะสม,บารมีที่ได้สะสมไว้ |
ย้น | ยันฯ | [ย้น] | ก.ดันเข้า,ยัดเข้า,อัดเข้า |
ไผ่ซางบ้าน | ไผ่ซางฯบ้าฯนฯ | [ไผ่ซางบ้าน] | น.ไม้ซางหม่น ที่ปลูกไว้ตามบ้าน |