พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ฮ่องฮูดัง | ร่อฯงรูดังฯ | [ร่องรูดัง] | น.ร่องที่อยู่ระหว่างริมฝีปากบนกับฐานจมูก |
หน่อขวบ | หนฯอฯขวฯบ | [หน่อขวบ] | น.หน่อไม้ไผ่ที่นำมาดองเพื่อเก็บไว้กินตลอดปี |
ถ๋อบ | ถัอฯปฯฯ | [ถ็อบ] | ดู...ก้องถ๋บ |
นกกิ๋นปี๋หางเขียว | น฿กฯกินฯปีลฯหางฯขยฯว | [นกกินปลีหางเขียว] | น.นกตัวเล็กสีสวยแวววาวราวมณีบินได้ กินน้ำหวานจากดอกไม้เป็นหลัก |
จั๋กขาบ | จักฯขาปฯ | [จักขาบ] | น๑.ตัวตะเข็บ ภาษาถิ่นเหนือเรียก 'จั๋กขาบ'' - สัตว์เลื้อยคลานตัวเล็กๆ จำพวกเดียวกันกับตะขาบ แต่ตะเข็บ(จั๋กขาบ) ขนาดเล็กกว่า ยาวไม่เกิน ๕ ซ.ม. ลำตัวเป็นปล้องประมาณ 20 ปล้องเท่านั้น ตัวสีน้ำตาล เคลื่อนไหวช้า กินตะไคร่น้ำและซากพืช ตะเข็บ(จั๋กขาบ)ตัวเล็กไม่น่ากลัว ไม่กัดคน |
ยามตุ๊กข์ยามยาก | ยามฯทุก์ขฯยามฯยากฯ | [ยามทุกข์ยามยาก] | ดู...ยามตุ๊ก |
สุ๋ดใจ๋ | สุดไจ | [สุดใจ] | ว.ยอดรัก,สุดที่รัก,สุดที่จะคิด,อย่างยอด |
เฮือก | เริอฯก | [เรือก] | น.เรือก - ไม้ไผ่ที่ผ่าเป็นซีกๆ แล้วถักด้วยหวายสำหรับปูพื้นสะพาน หรือกั้นเป็นรั้ว |
จื้ดๆ | ชืดฯๆ | [ชืดๆ] | ก.เคลื่อนไปอย่างช้าๆ ว.(คำเสริมท้าย) เย็นชา,ไม่รับรู้. เช่น หมึนจื้ดๆ; ดู...หมึน |
ตั่ง | ตั่งฯ | [ตั่ง] | น.ม้า,ม้านั่ง - เครื่องรองนั่งหรือนอน มีสี่ขา ไม่มีพนัก |