พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
จะไปอู้ ดัง | จะไพอู้ดังฯ | [จะไพอู้ดัง] | ว.อย่าพูดเสียงดัง |
ขะโจ้ | ขโจ้ | [ขะโจ้] | น.ชงโลง- อุปกรณ์ใช้วิดน้ำทำด้วยตอกไม้ไผ่หรือหวาย สานให้ทึบ มีด้ามยาวประมาณ ๑.๕ - ๒ เมตรสำหรับใช้ถือในการวิดน้ำ |
ด่าป๊อง | ด่าพ้อฯง | [ด่าพ้อง] | ก.ดุด่าเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง |
คูบาสะหลีวิไจ | ระฯคูบาฯระฯสีวิไชยฯ | [ครูบาสรีวิไชย] | น.ครูบาศรีวิชัย - พระสงฆ์ที่รู้จักกันทั่วไป โดยเฉพาะในดินแดนล้านนาว่าเป็น "ตนบุญ" หรือ "นักบุญ" ซึ่งมีความหมายเชิงยกย่องว่าเป็นนักบวชที่มีคุณสมบัติพิเศษ มีศีลาจารวัตรที่งดงาม เคร่งครัดในพระวินัย อาจพบว่ามีการเรียกขานชื่อท่านว่า ครูบาศรีวิชัย ครูบาเจ้าศรีวิชัย ครูบาศีลธรรม |
หันกั๋บ | หันฯกัปฯ | [หันกับ] | ก.เข้าใจด้วย,เข้าเป็นพวกด้วย,คล้อยตาม,เห็นด้วย; หันตวย,ฮู้กั๋บ,ฮู้ตวย ก็ว่า |
ว่าว | ว่าฯวฯ | [ว่าว] | น.เครื่องเล่นชนิดหนึ่ง ใช้ไม้ไผ่เหลากลมผูกเชือกเป็นโครงรูปต่างๆ แล้วปิดด้วยกระดาษหรือผ้าบางๆ มีเชือกหรือป่านผูกกับสายซุงสำหรับชักให้ลอยขึ้นไปในอากาศ |
ปิ้วแมง | ปิ้วฯแมงฯ | [ปิ้วแมง] | น.รอยที่เกิดจากแมลงเจาะ เช่น ผลไม้ เป็นต้น |
สุม | สุม | [สุม] | ก.วางรวมกัน,รวมกัน |
มอกอี้ | มอฯกอี้ | [มอกอี้] | ว.แค่นี้,เท่านี้,ขนาดนี้,เพียงนี้; เม้าอี้ ก็ว่า |