หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
แป๋งหน้าจ๋างแปลฯงห้นฯาจางฯ[แปลงหน้าจาง]ก.ทำหน้าซีด,ทำหน้ากระอักกระอ่วน
ไน่ไน่[ไน่]ว๑.เปื่อยหรืออ่อนตัวลง,ละลาย,หลอมเหลว เช่น น้ำแข็งไน่ - น้ำแข็งละลาย,ขี้เผิ้งไน่ - ขี้ผึ้งหลอมเหลว; น่าย ก็ว่า ว๒.ระรื่น เช่น แป๋งหน้าไน่ - ทำหน้าระรื่น
บั๋กหน้าบักฯห้นฯา[บักหน้า]ก.บากต้นไม้ทางด้านที่ให้ล้มลงไป ตรงข้ามกับ ด๋ะหลัง หรือแด๋ะหลัง, มุ่งหน้าไป
ลอมล่อลอฯม[ลอมล่อ]ก.ผลุบๆโผล่ๆ,จะเข้าก็ไม่เข้า จะออกก็ไม่ออก; ลอมเลาะลอมล่อ ก็ว่า
พูกนี้ระฯพูกนี้[พรูกนี้]น.พรุ่งนี้,วันพรุ่งนี้,วันรุ่งขึ้น
แข้แข้[แข้]น๑.ชื่อปลาน้ำจืดชนืดหนึ่ง ไม่ มีเกล็ด น๒.อวัยวะเพศชาย(ใช้ในบางท้องที่) ว.กันดาร,ขาดแคลน,หายาก
บ่าฟักเข้าบ่าฯฟักฯเขั้า[บ่าฟักเข้า]น.ฟักข้าว ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าฟักเข้า''; ฟักข้าว หรือ บ่าฟักเข้า - พืช สมุนไพรไม้เถาเลื้อยพัน เป็นพืชประเภทฟักแฟง มีมือเกาะ พาดพันกับต้นไม้ หรือขึ้นตามร้านที่ทำไว้ให้ ใบรูปหัวใจหรือรูปไข่ ขอบใบหยักลึกเข้าเป็น ๓ แฉก หรือ ๕ แฉก กลีบดอกสีขาวแกมเหลือง ตรงกลางมีสีน้ำตาลแกมม่วง ผลมี ๒ ชนิด ยาวรีและกลม มีหนามเล็กๆ รอบผล ผลอ่อนสีเขียวอมเหลือง เมื่อสุกสีแดง เรียกยอดอ่อนว่า ผั๋กเข้า ทั้งยอดและผลกินได้; บ่าฟักเข้า,ฟักเข้า ก็ว่า
วางจิ๋ตวาฯงฯจิต์ตฯ[วางจิตต์]ก.กำหนดสติระลึกถึงคุณงามความดี หรือกุศลกรรมที่ได้ทำมาขณะที่ยังมีชีวิต เพื่อไปสู่สุคติภพก่อนจะสิ้นชีวิต
กำสูมาแก้วตังสามคำฯสูมาแก้วฯทังฯสามฯ[คำสูมาแก้วทังสาม]น.คำกล่าวขอขมาพระรัตนตรัย ใช้กล่าวตอนจบในพิธีถวายวัตถุไทยทานต่างๆ ล้านนานิยมใช้ "วันทาหลวง" เริ่มจาก วันทามิ พุทธัง ไปจบที่ อะหัง วันทามิ สัพพะโส
ดั๋ดดัดฯ[ดัด]ก.ดัด - ทำให้คด โค้ง งอ หรือตรง