พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หลอนหลัง | หลฯอฯรหัลฯง | [หลอนหลัง] | ก.ตลบหลัง - เช่น เข้าขโมยสิ่งของในบ้านเมื่อเจ้าของคล้อยหลัง; ล้องหลัง ก็ว่า |
จะกว๊าย | จก้วฯายฯ | [จะกว๊าย] | ว.เฉยๆ,ทำเป็นเฉย |
บ่าหาด | บ่าฯหาดฯ | [บ่าหาด] | น.มะเดื่อป่า |
หุ่น | หุ่ร | [หุ่น] | น๑.รูป,แบบ,แบบที่จำลองจาก ของจริง,รูปภาพ น๒.รูปร่าง,ทรวดทรง, รูปทรงของร่างกาย เช่น หุ่นดี,หุ่นเลิง น๓.ชื่อการเล่นมหรสพที่ใช้รูปหุ่นแสดงเป็นเรื่องราว เช่น หุ่นกระบอก |
พะเจ้า 700 ปี๋ | ระฯพเจั้า 700 ปี | [พระเจ้า 700 ปี] | น.พระเจ้า ๗๐๐ ปีศรีเมืองเชียงใหม่ - พระพุทธรูปที่ชาวเชียงใหม่ทุกหมู่เหล่า สร้างขึ้นเป็นที่ระลึกในโอกาสที่เชียงใหม่มีอายุครบ ๗๐๐ ปี เมื่อพ.ศ. ๒๕๓๙ หน้าตัก ๗๐ นิ้ว วัดจากบนฐานที่ประทับถึงยอดพระเกตุมาลาในแนวดิ่ง สูง ๙๐ นิ้ว หล่อที่ วัดพระสิงห์ วรมหาวิหาร อ.เมืองชียงใหม่ เมื่อวันที่ ๙ กันยายน ๒๕๓๙ และอัญเชิญไปประดิษฐานวัดเจ็ดยอด พระอารามหลวง (วัดโพธาราม มหาวิหาร) ต.ช้างเผือก อ.เมืองเชียงใหม่ วันที่ ๒๒ มีนาคม ๒๕๔๔ |
แฟะ | แฟะ | [แฟะ] | ก๑.เคล้าเคลีย,พะเน้าพะนอ,เล้าโลม ก๒.อาการที่เด็กทารกกินนมอิ่มแล้วแต่ยังอมหัวนมเล่น เรียก แฟะนม |
มีหั้นจ๊ะแล | มีหั้นฯช¦ | [มีหั้นชะแล] | ว.มีอยู่อย่างนั้น,เป็นอย่างนั้น,มีอยู่ที่นั่นจริง (มักปรากฏท้ายข้อความในเอกสารล้านนา) |
ไปไจ | ไพไช | [ไพไช] | ก.ไปเยี่ยมเยียน; ไปเอยี้ยมไปไจ ก็ว่า |
ปาน | พานฯ | [พาน] | น๑.ปาน - เครื่องตีคล้ายฆ้อง แต่ไม่มีโหนกตรงกลาง ใช้ตีนำขบวนครัวทาน หรือนำขบวนแห่ศพพระเถระ; ปาง,ผ่าง ก็ว่า ปาน น๒.ชื่อปลา เรียกกระดี่ว่า ป๋าปาน |
ส๋ะผม | ระฯสผ฿มฯ | [สะผม] | ก.สระผม - ชำระผมให้สะอาด; ส๋ะหัว ก็ว่า |