พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สะเหลื่อมสะเกื่อม | เสิลฯอฯๆมสเกิ่อฯม | [เสลื่อมสะเกื่อม] | ว.รสชาติอาหารที่ไม่เข้ากัน,สีหน้ากะเรี่ยกะราด; จะเหลื่อมจะเกื่อม ก็ว่า |
ตางเป๋นโหม้ง | ทาฯงฯเปนฯโห้฿มฯง | [ทางเปนโหม้ง] | น.ทางเดินหรือถนนที่เป็นหลุมเป็นบ่อ |
ผาง | ผางฯ | [ผาง] | น.ตะคัน - เครื่องปั้นดินเผารูปคล้ายจานสำหรับใส่น้ำมัน หรือ ขี้ผึ้ง เป็นต้น เพื่อใช้ตามไฟแทนตะเกียง; ผัง ก็ว่า |
ด้าว | ด้าวฯ | [ด้าว] | น.บริเวณ,เขต,แดน,ประเทศ |
สันดอย | สันฯดอฯยฯ | [สันดอย] | น.สันเขา - ส่วนสูงสุดของแนวภูเขาที่ยาวเป็นพืดไป |
ใส่สินไหม | ไส่สินฯไหมฯ | [ใส่สินไหม] | ก.ปรับไหม - ปรับเอาเงินหรือสิ่งของ |
ด้นๆหนๆ | ด้ๆ฿นฯ ห฿นฯๆ | [ด้นๆ หนๆ] | ก.เดินหน้าถอยหลัง,รังเร,รีรอ |
บ่ฟังกำ | บฟังฯคำฯ | [บ่ฟังคำ] | ก.ไม่เชื่อฟัง,ดื้อรั้น, ฝืนคำแนะนำสั่งสอน; เหลือกำ ก็ว่า ว.ไม่เชื่อฟัง, ฝืนคำแนะนำสั่งสอน |
มั่นปูกหมั่นฝัง | หั่มฯรปลฯกหั่มฯรฝังฯ | [หมั่นปลูกหมั่นฝัง] | ก.ขยันปลูกพืชผักผลไม้ ต้นไม้ |
หองไผ | หอฯงไผ | [หองไผ] | ว.ของใคร |