หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
เยี่ยวแตกย่ยฯว[เยี่ยวแตก]ก.กลั้นปัสสาวะไม่อยู่เพราะกลัวหรือตกใจมาก;เยี่ยวแตกเยี่ยวแต๋น ก็ว่า
หอกโจกหอฯกโจ฿กฯ[หอกโจก]น.หอกซัด - หอกด้ามสั้น ไช้พุ่งหรือซัดไป
ระฆังระฆังฯ[ระฆัง]น.ระฆัง ภาษาถิ่นพายัพ(คำเมือง)เรียก ''หละกัง''; ดู...หละกัง
ตั๋งโอตังฯโอ[ตั๋งโอ]น.ตังโอ๋ - ไม้ล้มลุก ใบหนา รูปไข่เรียงสลับกันขอบเป็นหยัก กลิ่นหอม ดกอสีขาวหรือเหลืองอ่อนเป็นช่อที่ปลายยอด ใบอ่อนใช้ปรุงอาหาร
เบียนบยฯร[เบียน]น.ภาชนะรูปแบน ขอบกลม มักใช้ปิดปากกระบุง หรือฝัดข้าว ถ้าขนาดโต เรียกด้ง - กระด้ง; ถ้ามีตาห่างเรียก เหิง - ตะแกรง
นานาฯ[นา]น.พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลงๆสำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อย่างอื่น เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกื๋อ นากุ้ง
สุ่นซายสุ่รซายฯ[สุ่นซาย]ก.แทรกอยู่ในกองทราย อย่างแมงช้าง
บ่ได้อยฺู่บได้อยฯู่[บ่ได้อฺยฺู่]ว.มีธุระยุ่ง,ไม่มีเวลา
สะเด็๋ดสเดัดฯ[สะเด็ด]น๑.ปลาหมอ - ปลาน้ำจืด ตัวป้อมแบน เกล็ดแข็ง คอดหาง กว้าง หัวโต น๒.เรียกขวานชนิดที่มีคอดอยู่ถัดจากช่องที่สวมด้ามว่า มุยป๋าสะเด็ด ว๑.ทำให้น้ำหยุดหยดหรือทำให้ไหลออกไปจนเกือบแห้ง เช่น ล้างจานคว่ำทิ้งไว้ให้สะเด็ดน้ำ ว๒.บิ่น,ลิ เช่น คมขวาน หรือคมมีดที่บิ่น
หม่นไหม้ห฿มฯรไห้มฯ[หม่นไหม้]ว.มีทุกข์ร้อนจนเศร้าหมอง