พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ตึ๋ดหูตึ๋ดต๋า | ตึดฯหูตึดฯตา | [ตึดหูตึดตา] | ก.ปิดหูปิดตา |
หมึ๋กขาตั๋น | หึมฯกขาตันฯ | [หมึกขาตัน] | น.การสักหมึกจากเอวถึงขา ให้มีสีดำทึบโดยไม่มีจุดว่าง |
โหนกแก้ม | โห฿นฯกแก้มฯ | [โหนกแก้ม] | น.ส่วนที่อยู่บนใบหน้าจากใต้และข้างกระบอกตา ยาวไปจนถึงหน้ารูหู คลำได้มีลักษณะนุนๆ ทำให้ใบหน้าได้รูป มีมิติ ทั้งหน้าด้านข้างและหน้าตรง ช่วยให้มีใบหน้าดูสวย หวานขึ้น |
สันฝาย | สันฯฝายฯ | [สันฝาย] | น.ส่วนบนสุดของทำนบที่ทำขึ้นให้น้ำไหลข้ามไป |
เล็บตี๋น | เลัปฯตีนฯ | [เล็บตีน] | น.เล็บเท้า |
ขี้คู่ | ขี้ฅู่ | [ขี้ฅู่] | น.หืด,ไอกรน |
จ๋อกป๋อก | จัอฯกปัอฯก | [จ็อกป็อก] | ว.คำเสริมท้ายคำว่า สูง แสดงลักษณะของสิ่งของขนาดกลางที่มียอดเป็นเนินสูงเด่นหรือมียอดแหลมเช่น จุ๋มปวกสูงจ๘+อกป๘+อก - จอมปลวกสูง; ถ้าขนาดเล็กใช้ จิ๋กปิ๋ก; ถ้าขนาดใหญ่ใช้ เจ๘+กเป๘+ก ว.คำเสริมท้ายคำว่า ก แสดงลักษณะของสิ่ง ล ที่ |
แก้บ | แคปฯ | [แคบ] | น.ไม้ประกบแก้มทั้งสองข้างของลูกวัวหรือลูกควาย เพื่อมัดเชือกล่าม เพราะยังสนตะพาย (แตงดัง) ไม่ได้ |
ควายปอน | [ฅวายพอน] | น.ควายเผือก | |
เข้าน้ำนม | เขั้า¢น฿มฯ | [เข้าน้ำนม] | น.เมล็ดข้าวที่ยังมีลักษณะเป็นของเหลวข้นคล้ายน้ำนม |