พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ก๊างต๋อง | ค้าฯงฯตอฯง | [ค้างตอง] | น.ที่สำหรับเก็บตับใบต๋องตึง (ตับใบพลวง) |
ต่อแจ้ง | ตํอฯแจ้งฯ | [ต่อแจ้ง] | ว.จนกระทั่งสว่าง |
ต้งย่ง | ทฯท่฿งฯย่฿งฯ | [ท่งย่ง] | ก.ผลุดขึ้น,กระดกขึ้น - อาการที่ของใหญ่โผล่ผลุดขึ้นในทันทีทันใด เช่นโกมลอย เริ่มลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า; โต้งโย่ง ก็ว่า. ถ้าของขนาดเล็กใช้ ต้องย่อง |
วี่วัน | วี่วันฯ | [วี่วัน] | น.วัน,กลางวัน เช่น เมื่อวี่เมื่อวัน - กลางวัน,เวลากลางวัน |
ขากหลาก | ขากฯหลฯากฯ | [ขากหลาก] | ว.ลักษณะของเก่าคร่ำคร่าถูกทิ้งไว้; อากหลาก ก็ว่า |
ตี้ตึ๊ก | ที่ทึกฯ | [ที่ทึก] | น.ที่สิ้นสุด,จุดสุดท้าย |
บ่ถ้า | บถ้า | [บ่ถ้า] | ก.ไม่รอ,ไม่คอย; ว.ไม่ต้อง -ใช้เติมหน้าคำกิริยามีความหมายเชิง ปรามว่า อย่าได้...ซึ่งมีความหมายหนักแน่นน้อยกว่า บ่หื้อ...เช่น บ่ถ้ากองหา - อย่าได้รอคอย เป็นต้น |
ตุ๊ด | ทุด | [ทุด] | ก.ระงับ,หยุด,ยั้ง; มักใช้กับการพยาบาล เช่น ตุ๊ดเลือด -ห้ามเลือด |
ขอดป๋ม | ขอฯดป฿มฯ | [ขอดปม] | ก.ขมวดเป็นปม |
อือ นอ ปอ กำ | อืนํอฯพํอฯคำฯ | [อือนอพอคำ] | ก.ตกลง,เห็นด้วย,ยอมรับตามมติ |