พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ตูด | ตูด | [ตูด] | น.หวูด - เขาที่เป่าเพื่อเป็นสัญญาณ |
สิว | สิวฯ | [สิว] | น.ตุ่มเม็ดใหญ่หรือเล็ก มีหนองอยู่ข้างใน มักขึ้นตามใบหน้า เกิดจากการอุดตันและติดเชื้อที่รูขุมขน |
หยฺวาด | อยฯวฯาดฯ | [อฺยฺวาด] | น.เรียกดาวตกหรือผีพุ่งใต้ว่า ดาวหยฺวาด ก.หยาด - ร่วง,หล่นลงอย่างช้าๆ เช่น หยฺวาดน้ำ - หยาดน้ำ |
สั๋กยันต์ | สักฯยัน์ตฯ | [สักยันต์] | ก.สักยันต์ - สักลวดลายและอักขระบนร่างกาย นิยมสักเป็นยันต์ต่างๆ เพื่อความคงกระพันชาตรี ใช้ป้องกันตัวยามศึกสงคราม ตลอดจนป้อง กันพิษสัตว์ต่างๆ เช่น งู ตะขาบ เป็นต้น |
เจี้อกดัง | เชิอฯกดังฯ | [เชือกดัง] | น.ตะพาย - เชือกที่ร้อยจมูกวัวหรือควาย; เจี้อกสายดังก็ว่า. ก.เรียกกิริยาที่เอาเชือกร้อยจมูกวัวควายว่า "ฮ้อยสายดัง - สนตะพาย" |
ต๋ายหนึ้ง | ตายฯหึ้นฯง | [ตายหนึ้ง] | ก.ตายนึ่ง - ตายเพราะแดดจัด อย่างตะไคร่น้ำ เป็นต้น |
ก่ำ | กํา | [ก่ำ] | ว.สีคล้ำ,สีม่วงเข้ม เช่น เข้าสาลีก่ำ - ข้าวโพดที่มีสีคล้ำ; หน้าแดงก่ำ - สีหน้าที่โกรธจัด หรือถูกแดดร้อนจัด |
ล้อนบ่าลำไย | ล้อฯรบ่าฯลำไย | [ล้อนบ่าลำไย] | ก.เก็บผลลำไยให้หมด |
เข | เข | [เข] | ก.บังคับ,ขู่เข็ญ,ทรมาน เช่น เขหื้อกิ๋น - บังคับให้กิน, เขหื้ออู้ - บังคับให้พูด; จ๋ำ ก็ว่า |
แมงบ่าขี้เบ้า | แมงฯบ่าฯขี้เบั้าฯ | [แมงบ่าขี้เบ้า] | น.ด้วงดิน - เมื่อยังเป็นตัวอ่อนอาศัยนอยู่ในดินขี้ช้างหรือขี้ควาย เอาดินนี้หุ้มตัวเองเป็นลูกกลม ตัวโตกว่าด้วงมะพร้าว รับประทานได้ |