หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ยากลำบากยากฯลำบาฯกฯ[ยากลำบาก]ดู...ยากนัก
ยีย่อยยีย่อฯยฯ[ยีย่อย]ว.ย่อยยับ,ละเอียด
มดง่ามม฿ดฯง่ามฯ[มดง่าม]น.มดง่าม - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) ก็เรียก ''มดง่าม'' เช่นเดียวกับภาษาไทยกลาง: มดง่าม มีลักษณะสีน้ำตาลเข้ม กรามใหญ่ หนวดมี 4-12 ปล้อง ส่วนมากมี 12 ปล้อง เว้าลง ลำตัวแบ่งออกเป็น 3 ส่วน คือหัว อก และท้อง อกปล้องแรกและปล้องกลาง มีลักษณะนูน ปล้องสุดท้ายเว้าลง ส่วนท้องกว้าง รูปไข่ ลำตัวยาว 4.5-13 ม.ม. มดง่ามไม่มีเหล็กใน อาวุธของมันมีเพียงง่ามปากกัด พิษของมันอยู่ที่คมกราม ทำให้เกิดอาการเจ็บคัน และ ชา เป็นผื่น; สถานที่ทำรังของมดง่ามมีหลายรูปแบบ ได้แก่ ใต้พื้นดิน ใต้ใบไม้ผุ ขอนไม้ผุ ใต้ก้อนหิน เป็นต้น; มดง่ามไม่กินน้ำหวาน หรือน้ำตาล อาหารหลักของมันคือ เมล็ดพืช และซากสัตว์ มันจะขนอาหารสะสมไว้ในโพรงใต้ดินเพื่อกินในหน้าแล้งอย่างพอเพียง
ขาบไหว้ขาปฯไห้วฯ,ระฯกาปฯไห้วฯ[กราบไหว้,ขาบไหว้]ก.กราบไหว้
ข้าข้า[ข้า]น.ข้าทาส,บ่าวไพร่,คนรับใช้; ขี้ข้า ก็ว่า ก.ฆ่า - ทำให้ตาย,ทำลาย ส.สรรพนามบุรุษที่ ๑ ใช้แทนตัวผู้พูดทั้งหญิงและชาย ปกตินิยมใช้กับชายที่มีวัยใกล้เคียงกัน หรือเพื่อนสนิท เช่นถามว่า หนัง สือเหล้มนี้ของไผ-หนังสือเล่มนี้ของใคร ตอบว่า ของข้า- ของเรา; ปัจจุบันชาย นิยมใช้ตามภาษากลางแทนตัวว่าผม แทนคำรับว่าครับ ส่วนสตรียังคง นิยมใช้ คำแทนตัวว่าข้าเจ้า และแทนคำรับว่าเจ้า
อินดูอินฯดู[อินดู]ก.เอ็นดู,สงสาร,เห็นใจ; อิ่นดู ก็ว่า
บอกไฟหม้อบอฯกไฟหํมฯอฯ[บอกไฟหม้อ]ดู...บอกไฟบ่าขี้เบ้า
ป็๋อดปัอฯด[ป็อด]ก.สั้น,ห้วน,ขาดหาย,ไม่ครบ เช่น เรียกซอสั้น หรือซอที่ไม่มีดนตรีประกอบว่า ซอป๋อด
หัวใสมาบๆห฿วฯไสมาปฯๆ[หัวใสมาบๆ]น.หัวล้านเหน่ง
นายบ้านนาฯยฯบ้าฯนฯ[นายบ้าน]น.ผู้ใหญ่บ้าน - ตำแหน่งผู้ปกครองท้องที่ระดับหมู่บ้าน มีอำนาจหน้าที่ปกครองดูแลราษฎรในหมู่บ้านที่ตนรับผิดชอบ; แก่บ้าน,ป้อหลวง ก็ว่า