พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ยู้ | ยู้ | [ยู้] | ก.เข็น,ดัน,ผลัก |
ย่ายๆ | ย่ายฯๆ | [ย่ายๆ] | ว.กระจัดกระจาย,แตกออกจากกัน อย่างผึ้งแตกรัง |
เยี่ยวแตก | ย่ยฯว | [เยี่ยวแตก] | ก.กลั้นปัสสาวะไม่อยู่เพราะกลัวหรือตกใจมาก;เยี่ยวแตกเยี่ยวแต๋น ก็ว่า |
ใจ๋มัก | ไจมักฯ | [ใจมัก] | ก.ชอบใจ,ต้องการ,ประสงค์,ปรารถนา |
แม่เฮือน | แม่เริอฯร | [แม่เรือน] | น.สตรีที่แต่งงานแล้ว รวมถึงหญิงที่แยกเรือนจากพ่อแม่ไปอยู่กับครอบครัวของตน |
ดอกด้าย | ดอฯกด้ายฯ | [ดอกด้าย] | น.ดอกฟอน/หงอนไก่ไทย - ไม้พุ่มล้มลุกเนื้ออ่อนขนาดเล็ก ขนาดเล็ก สูงประมาณ ๓๐-๖๐ เซนติเมตร ลำต้นอาจมีสีเขียวอ่อน เขียวแก่ หรือแดง เป็นสัน แตกกิ่งก้านสาขามาก ใบเดี่ยวเรียงสลับ ช่อดอกเป็นรูปทรงกระบอกดอกเป็นช่อตั้งขึ้นตรง กลีบดอกมีหลายสี เช่น แดงสด ขาว และเหลือง |
เดือนยี่ | เดิอฯรยี่ | [เดือนยี่] | น.เดือนสองทางจันทรคติของถิ่นเหนือ ตรงกับเดือน ๑๒ ของไทยภาคกลาง |
ม้ม | ม้฿มฯ | [ม้ม] | ก.กินอาหารทีละมากๆ จนเต็มปาก; โม้ม ก็ว่า |
กระทะ | ระฯกทะ | [กระทะ] | น.กระทะ ภาษาถิ่นล้านนาเรียก ''หม้อขาง''; ดู...หม้อขาง |
งูเหลิม | งูเหิลฯม | [งูเหลิม] | น.งูเหลือม - ชื่องูขนาดใหญ่ ตัวโตเรียวยาว ลายสีน้ำตาลเหลืองยาวได้ถึง ๙ เมตร ที่กลางหัวมีเส้นสีดำ ซึ่งมักจะเรียกว่าศรดำ ไม่มีพิษ; งูเหลือม ก็ว่า |