พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
กุ๋มจํ๋า | กุมจำ | [กุมจำ] | ก.ใช้อำนาจบังคับ,สั่งให้ทำ |
ใจ๋ยาว | ไจยาวฯ | [ใจยาว] | ก.มีความอดทน,ไม่ท้อถอย |
สุมหัวมัวเก้า | สุมห฿วฯม฿วฯเกั้ลฯา | [สุมหัวมัวเกล้า] | ดู...สุมหัว |
กอน | คอฯร | [คอน] | น.คอน - ที่หรือกิ่งไม้สำหรับสัตว์จับ ก.คอน - เอาสิ่งของห้อยที่ปลายข้างเดียวแล้วแบกพาไป ว.หนักข้างหนึ่งเบาข้างหนึ่ง สัน.หาก,หากว่า,แม้นว่า |
ปู๋นดีกั๋ว | ปูรดีก฿ลฯวฯ | [ปูนดีกลัว] | ดู...ปู๋นกั๋ว |
เปี๋ยะบ่าลอกซอกแซก | เปยฯะบ่าฯลอฯกซอฯกแซกฯ | [เปียะบ่าลอกซอกแซก] | ว.เปียกโชก - เปียกชุ่มจนน้ำหยด; เปี๋ยะอะลอกซอกแซก ก็ว่า |
หีดคัว | หีดฯระฯค฿วฯ | [หีดครัว] | น.หีบใส่เครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ |
ฮมยฺา | ร฿มฯอยฯา | [รมอฺยฺา] | ก.รมยา - ใช้สมุนไพรหรือสารเคมีเป็นต้น เผาหรือต้มให้เกิดควันหรือไอสำหรับอบหรือสูดดมเพื่อสุขภาพหรือเพื่อวัตถุประสงค์อื่น; อ๋บยา ก็ว่า |
หล๋บก๋าร | ห฿ลฯบการฯ | [หลบการ] | ก.หลีกเลี่ยงการทำงาน |
ไผ่บง | ไผ่บ฿งฯ | [ไผ่บง] | น.ไผ่ขนาดกลาง ขึ้นเป็นกอแน่น แตกกิ่งปลายยอดของลำ ส่วนมากเนื้อหนา แน่นและเหนียว นิยมใช้จักเป็นตอกสานภาชนะ หรือมัดสิ่งของ |