พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
อวดดี | อวฯดดี | [อวดดี] | ก.อวดดี - ทะนงตนว่าตัวดี,ถือดี,แสดงให้เห็นว่าตนเองดีแต่ไม่เป็นเช่นนั้น |
วัง | วังฯ | [วัง] | น.ห้วงน้ำลึก,ห้วงน้ำที่น้ำหมุนวน, ก.ขัง,ปิดล้อม,ล้อม |
เลขหน | เลขฯห฿นฯ | [เลขหน] | น.เลขสำหรับหารเลขจำนวนอื่น,ตัวหาร; เรียกสูตรในการหารเลขว่า แม่เลขหน |
ยอบนั่ง | ยอฯปฯฯนั่งฯ | [ยอบนั่ง] | ก.นั่งลง,ทรุดตัวนั่งลง |
ป๋าก่อ | ปลฯากํอฯ | [ปลาก่อ] | น.ปลาชะโด - ปลาน้ำจืด รูปร่างคล้ายปลาช่อน แต่เกล็ดเล็กและมีจำนวนมากกว่า ข้างลำตัวมีแถบสีดำเรียงคู่กันจากนัยน์ตาถึงหาง ระหว่างแถบเป็นสีแดง เมื่อโตเต็มที่สีคล้ำอมน้ำเงินหรือเขียวเหลือบ ด้านหลังมีลายเส้นสีดำหรือลายเหลือบเขียวคล้ายปีกแมลงภู่ |
แดดล้วง | แดดฯล้วฯง | [แดดล้วง] | ว.แสงแดดส่องลอดเข้าไปในส่วนที่มีหลังคากำบัง เช่นส่องเข้าไปในเรือน เป็นต้น |
อ๋กหั๋ก | อ฿กฯหักฯ | [อกหัก] | ว.พลาดหวัง มักใช้ในด้านความรัก |
เตียมนอน | ทยฯมนอฯร | [เทียมนอน] | ก.นอนเคียงกัน,เป็นสามีภรรยากัน |
แกเดี่ยว | แคด่ยฯว | [แคเดี่ยว] | น.แตรเดี่ยว |
ฝั๋ก | ฝักฯ | [ฝัก] | น๑.ซอง - สิ่งที่ใช้ห่อหุ้มของมีคมบางชนิด เช่น ฝั๋กมีด น๒.เปลือกยาวห่อหุ้มเมล็ดพืชบางอย่าง เช่น ฝักถั่ว ฝักมะขาม ฝักเพกา เป็นต้น |