พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ไหว้วอน | ไห้วฯวอฯร | [ไหว้วอน] | ก.ขอร้อง,อ้อนวอน |
ลถเคื่อง | ร฿ถฯเระฯคิ่อฯง | [รถเครื่อง] | น.รถจักรยานยนต์,รถมอเตอร์ไซค์ |
ต๋กธรรม | ต฿กฯธัม์มฯ | [ตกธัมม์] | ก.กำหนดตัวพระธรรมกถึก,มอบหมายคัมภีร์เพื่อเทศนา |
มื่น | มื่นฯ | [มื่น] | น.เรียกเม็ดกระบก หรือผลของต้นกระบกว่า ''บ่ามื่น''; ดู...บ่ามื่น: ก.ลื่น - เคลื่อนที่ไปได้คล่องบนพื้นเรียบมัน หรือพื้นเรียบที่มีน้ำหก เป็นต้น; ว.มีลักษณะที่ทำให้เคลื่อนที่ไปได้คล่อง หรือรวดเร็วบนพื้นที่เรียบมัน เป็นต้น |
แนถ้า | แนถ้า | [แนถ้า] | ก.ตั้งหลักรอ,รอคอย,คอยท่า |
ปวน | พวฯร | [พวน] | น๑.นั่งร้าน - โครงที่ทำด้วยไม้หรือโลหะอย่างหยาบๆ สำหรับ นั่ง ยืน หรือปีนป่ายในการก่อสร้างหรือซ่อมแซม อาคารสูงๆ เช่น ตึกหรือเจดีย์ เป็นต้น เมื่อเสร็จงานแล้วจึงรื้อออก น๒.เรียกปลากระพงว่า ป๋าปวน น๓.เชือกเกลียวขนาดใหญ่ |
ก้าน | ก้านฯ | [ก้าน] | น.ส่วนของต้นไม้ที่ต่อดอก ใบ หรือผลกับกิ่งไม้,เส้นแข็งกลางใบไม้ทุกชนิดเช่น กล้วย มะพร้าว ลาน,สิ่งที่เป็นแท่งยาวๆ เชื่อมต่อกับส่วนอื่น เช่น ก้านเตียนแส้ - ก้านธูป |
กู้อันปันเจื๊อ | คู่อันฯพันฯเชิ้อฯอ | [คู่อันพันเชื้อ] | ว.ทุก สิ่งทุกอย่าง; ปั๋ดต๋กปั๋ดเสี้ยง ก็ว่า |
ขำเคือ | ขำเระฯคิอฯอ | [ขำเครือ] | ว.คาเครือ,คาต้น; ดู...ก้วยสุ๋กขำเคือ |
หน้าตี้ | ห้นฯาที่ | [หน้าที่] | น.หน้าที่ - กิจวัตรที่ต้องทำเป็นประจำ |