พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ก๋องโอ๊ะโยะ | กอฯงโอ฿ะโย฿ะ | [กองโอ๊ะโยะ] | ดู...ก๋องโอกโหยก |
หน้างอคอหั๋ก | ห้นฯางํอฯฅํอฯหักฯ | [หน้างอคอหัก] | ดู...หน้างอก๊อกง็อก |
ก๋าลักน้ำ | กาลักฯนาฯ | [กาลักน้ำ] | น.เครื่องมือที่ใช้สำหรับถ่ายเทของเหลวจากภาชนะ โดยใช้หลอดหรือท่อโค้งโค้งงอ ถ่ายเทของเหลวไปสู่ระดับที่ต่ำกว่า |
เตี้ยงแต๊ | ท่ยฯงแท้ | [เที่ยงแท้] | ว.แน่นอน |
หนอก | หนฯอฯก | [หนอก] | น๑.หนอก - ก้อนเนื้อที่ต้นคอของ สัตว์บางชนิด เช่น วัว; น๒.ใบบัวบก - ใบและต้นกินได้ ทำยาได้ เรียก ผั๋กหนอก |
ตี้เลิ้ก | ที่เลิกฯ | [ที่เลิก็] | น.ที่ไกลลงไปจากพื้นดินปกติ เช่น ห้วยเลิ้ก - ห้วยลึก, น้ำบ่อเลิ้ก - บ่อน้ำลึก เป็นต้น |
อุ้ก | อุ้ก | [อุ้ก] | ก.บ่มเพื่อให้สุก เช่นบ่มผลไม้ |
เข้าไคล | เขั้าไคลฯฯ | [เข้าไคล] | ว.เข้าไคล - ภาษาถิ่นเหนือ(คำเมือง)เรียก ''เข้าค้าว''; ดู...เข้าค้าว |
สะหลั๋บสะเหลียว | สัๆลฯฯบเสๆลฯว | [สลับเสลว] | ว.ฉลาดเฉลียว |
เบิ่ง | เบิ่งฯ | [เบิ่ง] | ว.แผ่นบางๆ ขนาดโตพอประมาณ เช่นใบตองที่แม่ค้าใช้ห่อผักหรือห่อดอกไม้; ถ้าแผ่นเล็กใช้ บ่าง เช่น ใบตองที่ใช้ห่อขนมเทียน ก.มองเหม่อ - มองอย่างตาลอย,จ้องดูอย่างเต็มตา |