หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
เมืองฟ้าเมิอฯงฟ้า[เมืองฟ้า]น.สวรรค์ - โลกของเทวดา เป็นแดนอันเลิศล้ำด้วยกามคุณทั้ง ๕ ตามปกติหมายถึงกามาพจรสวรรค์ (สวรรค์ที่ยังเกี่ยวข้องกาม) ๖ ชั้น คือ จาตุมหาราชิก ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมมิตวสวัตดี
หัวหงอกห฿วฯหงฯอฯก[หัวหงอก]น๑.หัวหงอก - หัวที่ผมเปลี่ยนเป็นสีขาว น๒.เรียกตัวบุ้งที่มีขนสีขาวปุกปุยว่า แมงบ้งหัวหงอก น๓. เรียกข้าวต้มมัดโรยมะพร้าวขูดว่าเข้าต้มหัวหงอก
ป๋กป฿กฯ[ปก]น.ชื่อนก: นกตีทอง - นกโพระดกพันธุ์หนึ่ง ตัวเขียว คอและแก้มเหลือง อกและหน้าผากแดง เป็นนกโพระดกขนาดเล็กที่สุด ชอบอยู่บนต้นไม้สูง กินลูกไม้ เช่นลูกไทร เสียงร้องดังต๊งๆ หรือป๊กๆ เหมือนเสียงคนตีทอง ก๑.กลบ,ปิด,บัง,แผ่ออกคลุมเบื้องบน;เช่น เอาดินป๋ก - เอาดินกลบ,ผ้าป๋กหัว - ผ้าคลุมหัว ก๒.ยกขึ้น,ตั้งขึ้น;เช่น ป๋กเสาเอก - ยกเสาเอก เป็นต้น
แจ็๋ดแผ็๋ดแจัดฯแผัดฯ[แจ็ดแผ็ด]ว.ลักษณะของสิ่งที่ซีด ไม่สดใส มีรสจืดชืด เช่น เสื้อเปิดแจ๋ดแผ๋ด - เสื้อมีสีซีดไม่สดใส (เปิด=ซีด); แก๋งจ๋างแจ๋ดแผ๋ด - แกงมีรสจืดชืด.
เว่าเวั่าฯ[เว่า]ว.หลอ,ขาดหายไป,โหว่หรือเป็นช่องเล็กน้อย มักใช้กับฟัน เช่น เขี้ยวเว่า - ฟันหลอ
เล่าลือเลั่าลื[เล่าลือ]ก.แพร่ข่าวกันเซ็งแซ่
อิ๋ดไจ๋อิดฯไจ[อิดใจ]ก.เหนื่อยใจ,ท้อแท้; อิ๋ดอ๋กอิ๋ดไจ๋ ก็ว่า
ขนต๋าหมอยข฿นฯตามอฯยฯ[ขนตาหมอย]น.ขนตายาว
ปั๋งพ่ายปังฯระฯพ่ายฯ,ปังฯภ่ายฯ[ปังพร่าย,ปังภ่าย]น.ผักปลังชนิดที่ดอกไม่เป็นกลุ่มใหญ่ หรือไม่เป็นพวงใหญ่; ปั๋งพุ่ย ก็ว่า
เสยเสิยฯ[เสย]ก.ช้อนขึ้น อย่างเอากำปั้นเสยปลายคาง เอามือลูบผมขึ้นไป เป็นต้น ว.เฉย - นิ่งอยู่