พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
จ้าดงาม | ชาดฯงามฯ | [ชาดงาม] | ว.สวยมาก; เช่น อี่น้องจ้าดงามอู้ก็จ้าดม่วน - น้องสวยเหลือเกินพูดก็เพราะ |
ตะหานบ๋ก | ตหารฯบ฿กฯ | [ตะหานบก] | น.ทหารบก |
ดงลี | ด฿งฯรี | [ดงรี] | น.ป่าใหญ่ (มักพบในวรรณกรรม) |
เปิงกั๋น | เพิงฯกันฯ | [เพิงกัน] | ว.เหมาะสมกัน,สมน้ำสมเนื้อ,คู่ควร,เข้ากันได้ |
ฝ้ายล้วง | ฝ้ายฯล้วฯง | [ฝ้ายล้วง] | น.ด้ายดิบสีขาวที่ล้วง หรือผ่านการทบแล้ว เพื่อนำมาใช้ในพิธีทางศาสนา เช่น ด้ายสายสิญจน์สำหรับพระถือในเวลาสวดมนต์ หรือด้ายผูกข้อมือ เป็นต้น |
กะด้าง | ระฯกด้างฯ | [กระด้าง] | กระด้าง - น.ชื่อเห็ดหลายชนิดขึ้นตามขอนไม้ ดอกเห็ดรูปพัดหรือครึ่งวงกลม ไม่มีก้านดอก เนื้อค่อนข้างแข็งและเหนียว สีขาว สีนวล หรือสีน้ำตาล น๒.ชื่อแกงชนิดหนึ่ง ดู...แก๋งกะด้าง ว๑.กิริยาวาจาไม่นิ่มนวล เช่นพูดจาหยาบกระด้าง ว๒.แข็ง,ไม่นิ่มนวล,หยาบ |
เจี้ยจ่อน | เจ้ยฯจ่อฯร | [เจี้ยจ่อน] | น.เรื่องราวที่แต่งหรือนิพนธ์ขึ้นโดยมีสาระเนื้อหาในทางดีงามเป็นคติคำสอน |
ห่ง | ห฿งฯ | [ห่ง] | ดู...บ่าหุ่ง |
ฝอย | ฝอฯ | [ฝอย] | น.สิ่งที่เป็นเส้นเล็กละเอียด,ขยะมูลฝอย; ขี้ฝอย ก็ว่า |
บ่ลำ | บลำ | [บ่ลำ] | ว.ไม่อร่อย,ไม่มีรสชาติ |