พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เกิ๊ง | เคิ้งฯ | [เคิ้ง] | น.ตาข่ายขนาดเล็ก อย่างที่ใช้ดักแมงดาหรือจับปลา; ห่าย ก็ว่า ก.พาด เอียง,นั่งเอนตัวแบบครึ่งนั่งครึ่งนอน เช่นนั่งเกิ๊งหมอน - นั่งพิงหมอน |
ง่อนต่อ | ง่อฯรตํอฯ | [ง่อนต่อ] | น.คอต่อ |
ผะตา | ผทาฯ | [ผทา] | น.ปรอท - ธาตุลำดับที่ ๘๐ สัญลักษณ์ Hg เป็นโลหะเหลวสีคล้ายสีเงิน เป็นตัวนำไฟฟ้าและตัวนำความร้อนที่ดี นำไปใช้ในเทอร์โมมิเตอร์ เครื่องวัดความดันโลหิต หลอดไฟฟ้าบางชนิด เป็นต้น |
บ่าแต๋งอ้ม | บ่าฯแตงฯอ้฿มฯ | [บ่าแตงอ้ม] | น.แตงกวาขนาดใหญ่ เปลือกสีขาว ผลปุ้ม มีกลิ่นหอม |
บ่าเขือบ้า | บ่าฯเขิอฯอบ้าฯ | [บ่าเขือบ้า] | น.ลำโพง -ไม้พุ่มยืนต้นที่มีลำต้นอ่อนและอมน้ำ เป็นพืชสมุนไพรทุกส่วนมีฤทธิ์เป็นยาเสพติด ยาระงับความเจ็บปวด แก้อาการเกร็ง เป็นต้น มีหลายพันธุ์ ดอก สีขาว ส้ม ม่วง เหลือง เป็นรูปแตร หรือลำโพงขยายเสียง บ้างก็เรียก แตรนางฟ้า มี ๕ กลีบ ยาง เป็นอันตรายมาก อย่าให้เข้าปากหรือตาเป็นอันขาด |
หว้อง | ห้วฯอฯง | [หว้อง] | ว.หายลับไป ดู...จ้อยหว้อง |
แหลวไก่หน้อย | แหลฯวฯไก่ห้นฯอฯย | [แหลวไก่หน้อย] | น.นกเหยี่ยวที่บินโฉบลูกไก่ไปกิน |
ขอเจา | ขํอฯเชัา | [ขอเชา] | น.จอบ; ดู...ขอบ๋ก |
สะเตือง | สเทิอฯง | [สะเทือง] | ก๑.ประเทือง - ทำให้ดีขึ้น ก๒.สะเทือน,หวั่นไหว |
แม่เจ้า | แม่เจั้า | [แม่เจ้า] | น.หญิงสามัญที่เป็นชายาและมีโอรสธิดากับเจ้า (ถ้าเป็นสตรีผู้มีเชื้อสายเจ้าผู้ครองนคร เรียกเจ้าแม่) |