พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ถ้วน | ถ้วฯร | [ถ้วน] | ว.ครบ,เต็มจำนวน,ลำดับที่ เช่น ๑๐๐ บาทถ้วน-ครบ ๑๐๐ บาท,นับถ้วนแล้ว-นับครบแล้ว,ลูกคนถ้วนสอง-ลูกคนที่สอง |
ตั๋ดมูลี | ตัดฯมูลี | [ตัดมูลี] | ก.เลิกสูบบุหรี |
ถะลงตุ๊กข๋ะเวต๊ะนา | ระฯท฿งฯทุกขฯเวทนาฯ | [ทรงทุกขเวทนา] | ว.ได้รับความเดือนร้อนยากลำบาก |
เฝิ๋ก | เฝิ้กฯ | [เฝิ็ก] | ก.หัด/ซ้อม - ทำเป็นประจำหรือทำบ่อยๆ จนเป็นและมีความรู้ความเชี่ยวชาญในด้านนั้นๆ เช่นฝึกร้องเพลง ฝึกซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ ฝึกเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ |
ยอกลูกกุย | ยอฯกลูกคุ | [ยอกลูกคุย] | ก.ชกต่อย |
ลากแค่งลากขา | ลากฯแฅ่งฯลากฯขา | [ลากแฅ่งลากขา] | ก.ลากแข้งลากขา, เดินไม่สะดวก |
มีดซุย | มีดฯซุ | [มีดซุย] | น.มีดพก - มีดเล็กปลายแหลม |
ปุ๋กก๊ะละ(บาลี) | บุคลฯะ,บุคลฯฯะ | [ปุคละ] | น.บุคคล |
สั๋ก | สักฯ | [สัก] | น.ชื่อไม้ต้น ผิวใบมีขนสาก เนื้อไม้แข็ง คงทน เหมาะสำหรับทำเครื่องใช้ และสร้างบ้านเรือน ก.ใช้เหล็กแหลมคมจุ่มหมึกหรือน้ำมันแทงที่ผิวหนัง ให้เป็นลวดลายหรืออักขระ; สั๋บ ก็ว่า ว.เพียง,ราว,อย่างน้อย |
ก๊องโหย้ง | ค้อฯงโห้฿ยฯง | [ค้องโหย้ง] | ดู...ก๊องไจ |