พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
บ่าห้า	บ่าฯห้า	[บ่าห้า]	น.ลูกหว้า - หว้าเป็นไม้ยืนต้น เนื้อแข็ง ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ อาจสูงได้ถึง ๓๐ เมตร ไม่ผลัดใบ เรือนยอดโปร่ง ผลไม้เมื่อสุกสีม่วงเข้มจนถึงดำคล้ายองุ่น รสหวานอมฝาดเล็กน้อย นิยมทำแปรรูปเป็น น้ำลูกหว้า เยลลี่ และแยม ส่วนต่างๆ เช่น ใบ ผล เปลือก เมล็ด ใช้เป็นยารักษาโรคได้หลายชนิด
เปียงอั้น	พยฯงอั้นฯ	[เพียงอั้น]	ว.เพียงนั้น,เท่านั้น
ต๋ามใจ๋ปากลำบากต๊อง	ตาไจปากฯลำบาฯกฯท้อฯง	[ตามใจตามปากลำบากท้อง]	สำ.เห็นแก่กินจะทำให้เกิดการเจ็บป่วย (เช่น ท้องร่วง ท้องอืด ท้องเฟ้อ ปวดท้อง เป็นต้น)
หูจ๊าง	หูช้างฯ	[หูช้าง]	น๑.แผ่นกระดานที่ทำเป็นรูปฉากสำหรับติดกับมุมของสิ่งของ น๒.คันทวย - สิ่งที่ใช้ค้ำยันระหว่างเสากับปลายเต้า คือส่วนที่รับชายคาของอาคารที่สร้างในวัด เช่น โบสถ์ วิหาร. ถ้าใช้กับบ้านเรือน เรียก ปีกยาง น๓.แผ่นกระจกที่ติดอยู่บานประตูของรถยนต์บางรุ่น ใช้เปิดรับลมหรือระบายลม น๔.ฉากที่เป็นเครื่องมือวัดมุมของช่างไม้
เจ้ากำ	เจั้าฅำ	[เจ้าคำ]	น.โจทย์,ผู้ฟ้อง
แป๋ะ	แปะ	[แปะ]	ก.ซื้อของโดยจ่ายเงินทีหลัง
มุ	มุ	[มุ]	ก.ซบ อย่างซบหน้าลงบนโต๊ะ; ถ้าก้มหน้าลงไม่มากอย่างซบบนท่อนแขน เรียก เมาะ
เคิงควี	เฅิงฯฅีวฯ	[เฅิงฅวี]	ก.ทำให้เคือง
เป๋นล้ำ	เปนฯลา	[เปนล้ำ]	ว.มากเกินไป; เป๋น ล้ำเป๋นเหลือ ก็ว่า
จ๋กก่องเข้า	จ฿กฯก่ลฯอฯงเขั้า	[จกกล่องเข้า]	ก.เอามือล้วงเข้าไปในกล่องข้าวเพื่อหยิบข้าวเหนียวนึ่ง