พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
แล | แล | [แล] | น.เรียกนกแก้วว่า นกแล ก.ชายตาดู,ชำเลือง,มอง |
เขียดแส่ง | ขยฯดแส่งฯ | [เขียดแแส่ง] | ก.เขียดตาย - เขียดที่ตายแล้วนอนเหยียดแบะขาหน้าขาหลัง |
ส๋ดใส่ | ส฿ดฯไส | [สดใส่] | ก.กระโดดเข้าหา,โผนเข้าใส่ |
ฟักหม่น | ฟักฯห่฿มฯร | [ฟักหม่น] | น.ฟักเขียว - ไม้เถาเลื้อยตระกูลแตง ลำต้นสีเขียวมีขนปกคลุม แตกกิ่งก้านสาขามากมาย ใบหยาบมีสีเขียวเป็นหยัก ขอบใบแยกเป็น ๕-๗ แฉก ดอกสีเหลือง ผลทรงกลมเรียวยาว เปลือกเรียบแข็งสีเขียว เนื้อในสีขาวนวล เนื้อแน่น ฉ่ำน้ำ มีเมล็ดสีขาวออกเหลืองอยู่ภายในจำนวนมาก บริโภคได้ทั้งผลอ่อนและผลแก่ เมล็ดในอุดมด้วยน้ำมันและโปรตีน |
กะเบ้อจ๊าง ออกเสียง กะเบ้อจ๊าง | กะเบิ้อฯช้างฯ | [กะเบ้อช้าง] | น.ผีเสื้อขนาดใหญ่; ก่ำเบ้อจ๊าง ก็ว่า |
ขี้ตี๋น | ขี้ตีนฯ | [ขี้ตีน] | น.ฝุ่นผงหรือสิ่งสกปรกที่ติดเท้า |
มีป่าเลอะ | มีป่าเลิอฯะ | [มีป่าเลอะ] | ว.มีมากมาย,มีเยอะแยะ |
เหล็๋กใน | เหัลฯกใน | [เหล็กใน] | น.เหล็กใน - อวัยวะเป็นเดือยแหลมที่อยู่ในก้นหรือปลายหางของสัตว์บางชนิด เช่น ต่อ แตน ผึ้ง แมงป่อง: ล้านนาใช้ "ไม"; (ยืม-เหล็กใน) |
อยฺู่ถ้อยฟังกำ | อยฯู่ถ้อฯยฯฟังฯคำฯ | [อฺยฺู่ถ้อยฟังคำ] | ก.เชื่อฟัง,ทำตาม,คล้อยตาม; ฟังกำ ก็ว่า |
ฮ้วน | ฮ้วฯร | [ฮ้วน] | น.ไส้ตัน,มดลูกของสัตว์บางชนิด เช่น หมู |