พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หม้อขาง | หํมฯอฯขางฯ | [หม้อขาง] | น.กระทะ ภาษาถิ่นล้านนาเรียก ''หม้อขาง''; กระทะ หรือ หม้อขาง ในอดีตทำด้วยเหล็กหล่อ(ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ขาง'') ปัจจุบันแม้จะทำด้วยโลหะชนิดอื่นก็ยังคงเรียก ''หม้อขาง'': กระทะ หรือ หม้อขาง - คือ ภาชนะหุงต้ม ลักษณะเป็นแอ่งปากกว้างผายออก ทำด้วยโลหะ เช่น เหล็ก อะลูมิเนียม ทองเหลือง เป็นต้น มีทั้งชนิดก้นลึก ก้นตื้น ก้นแบน ส่วนใหญ่มีหูจับ หรือด้ามจับ |
ผุยบ่านาว | ผุบ่าฯนาฯวฯ | [ผุยบ่านาว] | ก.ทิ้งมะนาว, โยนมะนาว - ทิ้งทาน ใช้เหรียญกษาปณ์สอดในลูกมะนาวโปรยให้ทาน; หงบ่านาว ก็ว่า |
บ่หัน | บหันฯ | [บ่หัน] | ว.ไม่เห็น |
ไอ่หำแดง | ไอ่หำแดงฯ | [ไอ่หำแดง] | น.เด็กหนุ่ม,ชายวัยรุ่น |
มุยป๋าสะเด็๋ด | มุปลฯาสเดัดฯ | [มุยปลาสะเด็ด] | น.ขวานอย่างมุยแง่ม แต่มีลักษณะคอดบริเวณที่ใส่ด้ามกับลำตัวของขวาน |
ใจ๋กีด | ไจกีดฯ | [ใจกีด] | ก.ใจแคบ - ไม่นึกถึงคนอื่น,ไม่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ |
บาดหู | บาฯทฯหู | [บาดหู] | ว.ขัดหู,ทนฟังไม่ได้,ไม่เข้าหู,ระคายหู |
ต่ำยอบ | ตํายอฯบฯฯ,ตํายอฯบ | [ต่ำยอบ] | ว.ตกต่ำ,ต่ำทราม,ไม่เจริญ |
หยังมาก้าย | หัยฯงมาค่าฯยฯ | [หยังมาค่าย] | ก.เบื่อเหลือเกิน,เบื่อสุดๆ |
ไก้ | ไก้ลฯ | [ใกล้] | ว.ไม่ห่าง,เกือบ,เคียง,จวน |