พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ขาก | ขากฯ | [ขาก] | น.ขี้กลาก; ขี้ขาก ก็ว่า ก.อาการที่ทำให้สิ่งที่อยู่ในลำคอ เช่น เสมหะ เป็นต้น หลุดออกมา |
เนื้อ | เนิ้อฯอ | [เนื้อ] | น๑.สัตว์ป่า,สัตว์ประเภทกวาง น๒.สิ่งที่เป็นลักษณะประจำตัวของสิ่งต่างๆ เช่น เนื้อเงิน เนื้อผ้า |
ล่ำดั๋บ | ลําดัปฯ | [ล่ำดับ] | ว.การเรียงกันอย่างเป็นระเบียบตามตำแหน่ง อันดับ เช่น เรียงจากน้อยไปหามาก |
เดือเหลี้ยม | เดิอฯอห้ลฯม | [เดือเหลี้ยม] | น.เดือยที่มีลักษณะแหลมคม |
ไก่น้ำ | ไก่นาฯ | [ไก่น้ำ] | น.นกชนิดหนึ่งเหมือนไก่ ปากแดง ชอบอยู่ตามหนองน้ำเหมือนนกเป็ดน้ำ |
เหล้นกิ๋นเหล้น | เห้ลฯรกินฯเห้ลฯร | [เหล้นกินเหล้น] | ก.เล่นการพนันเพื่อความสนุก หรือผ่อนคลายอารมณ์ เช่นเล่นไพ่เอาเงินกัน แต่พอเลิกเล่นแล้วคืนเงินที่ได้- เสียให้แก่เจ้าของ |
จ๋ด | จ฿ดฯ | [จด] | ก๑.(ปาก)พูดอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยที่ความหมายจะเปลี่ยนไปตามคำที่อยู่ข้างหลังนั้น เช่น จ๋ดเข้า-กินข้าว,จ๋ดลูกกุย-ชกต่อย,จ๋ดบ่าต่อมเสื้อ-กลัดกระดุมเสื้อ,จ๋ดปอบแอว-คาดเข็มขัด เป็นต้น ก๒.กำหนดไว้,หมายไว้,เขียนไว้ เช่น จ๋ดจื้อไว้ - เขียนชื่อไว้, จ๋ดไว้กั๋นลืม - เขียนไว้กันลืม |
โหย่งโหย๋ะ | โอยฯ฿ะ | [โอฺยฺ่งโอฺยฺะ] | ก.ยงโย่ - โหย่งตัวขึ้นลักษณะครึ่งนั่งครึ่งยืน |
จ๋ำจื่อ | จำจื่ | [จำจื่อ] | ก.จดจำ - กำหนดไว้ในใจ,จำไว้ในใจ; จื่อจ๋ำ ก็ว่า |
หล้างได้ | ห้ลฯางฯได้ | [หล้างได้] | ก.สมควรจะได้,อาจจะได้; หล้างดีได้ ก็ว่า. |