พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หล้อมแหล้มก้อมแก้ม | ห้ลฯอฯมแห้ลฯมก้อฯมแก้มฯ | [หล้อมแหล้มก้อมแก้ม] | ก.แอบหนีไปโดยไม่บอกใคร |
ตุ๊กข์ล้ำตุ๊กข์เหลือ | ทุก์ขฯลาทุก์ขฯเหิลฯอฯอ | [ทุกข์ล้ำทุกข์เหลือ] | ดู...ตุ๊กแต๊ตุ๊กว่า |
สุ่นอ๋ก | สุ่รอ฿กฯ | [สุ่นอก] | ก.ซบอยู่ในอก อย่างเด็กทารกซบอกแม่ |
เส้นผะตั๊ด | เส้นฯระฯบทัดฯ | [เส้นประทัด] | น.เส้นเชือกชุบหมึกใช้ขึงดีดตีเส้น |
กะง็อกหัว | กะงัอฯกห฿วฯ | [กะง็อกหัว] | ก.ผงกศีรษะ,พยักหน้า |
ผู่ลม | ผู่ล฿มฯ | [ผู่ลม] | ก.เป่าลมออกทางปาก; ถ้าเป่าลมออกจากเครื่องปั๊มลมเป็นต้น เรียก เป่าลม หรือ พ่นลม ไม่เรียก ผู่ลม ดู...ก้องผู่ |
ผ - ผ๋ะ | ผ | [ผ] | ผ-ผ๋ะ เทียบตัว ผ เป็นอักษรสูง ออกเสียง ผ๋ะ ในระดับเสียงวรรณยุกต์จัตวา ใช้เป็นพยัญชนะต้น มักมีการใช้ ระฯบ-ปร เขียนแทน ผ-ผ๋ะ เพราะว่า บ อยู่ในระโฮง ระฯ ออกเสียงเป็น ผ ซึ่งเป็นพยัญชนะตัวถัดไปในวรรคเดียวกัน (บ ผ พ ภ ม) เช่น ปราสาท-ระฯบาฯสาทฯ ออกเสียง ผาสาท-ผาสาทฯ ปรารถนา-ระฯบาฯถๆนฯา ออกเสียง ผาถนา - ผาถนาฯ เป็นต้น |
ข่าหยวก | ข่าหยฯวฯก | [ข่าหยวก] | ดู...ข่า น๑. |
เฮือนหน้อย | เริอฯรห้นฯอฯย | [เรือนหน้อย] | น.โรงครัว - ที่ปรุงอาหาร; เต๋าไฟ,ป่าเฮ่วเจ็๋ดแสน,เฮือนไฟ,โฮงไฟ,โฮงห้าง ก็ว่า |
น้ำป่า | นาฯป่า | [น้ำป่า] | น.น้ำที่ไหลมาจากป่าหรือภูเขาที่มีอาการไหลท่วมอย่างรวดเร็ว และลดลงอย่างฉับพลัน |