พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ฟู่เหล้นบ่ดาย | ฟู่เห้ลฯรบํดายฯ | [ฟู่เหล้นบ่ดาย] | ก.พูดเล่นๆ สนุกสนานเท่านั้น |
หม้อดอก | หํ้มฯอฯดอฯก | [หม้อดอก] | น.ปูรณฆฏะ หรือลายหม้อดอก ที่ชาวล้านนาเรียกหม้อดอกนั้น เป็นลวดลายโบราณที่มีต้นกำเนิดมาจากประเทศอินเดีย จะเป็นลายคำปิดทอง ลายฉลุุตามวิหาร มีลักษณะเป็นภาพดอกไม้มีก้าน ๗ ก้าน ออกมาจากหม้อน้ำที่มีปากกว้าง และมีเถาไม้เลื้อยออกมาจากปากหม้อทั้งสองข้าง ต่อมาลายหม้อดอกมีพัฒนาการตกแต่ง มีลายกระหนกประกอบ เป็นหม้อน้ำที่ประกอบด้วยลายช่อดอกบัวก้านยาว ๗ ดอก ปักอยู่ในหม้อทรงสูง มีลายเครือเถาที่ทำใบเป็นกระหนกหัวม้วนโค้งปลายแหลมเลื้อยจากปากหม้อลงมา ประกอบอยู่ข้างหม้อทั้งสองด้าน ช่อดอกบัวที่ปักอยู่ตรงกลางหนึ่งดอกจะเป็นดอกบาน มีช่อดอกบัวตูมอยู่ข้างละสามดอก |
แป๋งใส่ | แปลฯงไส่ | [แปลงใส่] | ก.กุเรื่องขึ้นมากล่าวหา,แต่งเรื่องขึ้น,ต่อเติมให้ยาวขึ้น เช่น กำบ่มีแป๋งใส่ - เรื่องราวไม่มี แต่แต่งเรื่องขึ้นเพื่อให้คนอื่นเข้าใจผิด หรือสำคัญผิดในบุคคลนั้น |
ของข่าม | ขอฯงข่ามฯ | [ของข่าม] | น.เครื่องราง,ของขลัง |
ก้อดี (ก็ดี) | คํดี,กีดฯ | [ค็ดี,กีด] | คำแสดงความหมายเป็นส่วนๆ หรือเน้นความให้มีน้ำหนักเท่ากัน |
ใบปัน | ไบพันฯ | [ใบพัน] | น.ธนบัตรชนิดราคา ๑,๐๐๐ บาท |
ขำหงาน | ขำหงฯานฯ | [ขำหงาน] | ก.แก้ไม่ตก,ค้างคาอยู่ |
จ๊ะและ | ช¦ | [ชะและ] | ดู...จ๊ะแล |
อาว | อาวฯ | [อาว] | ดู...อา |
เปิงจั๋ก | เพิงฯจักฯ | [เพิงจัก] | ว.ควรจะ,น่าจะ |