พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ฟองไฟ | ฟอฯงไฟ | [ฟองไฟ] | น.เปลวไฟ - ไฟที่ลุกโชนขึ้น |
เฝียดเข้าเฝียดของ | ฝยฯดเขั้าฝยฯดขอฯง | [เฝียดเข้าเฝียดของ] | ก.จัดเก็บสิ่งของต่างๆ ให้เรียบร้อย; เฝียดคัว ก็ว่า |
พ่ายตี๋นพ่ายมือ | ระฯพ่ายฯตีนฯระฯพ่ายฯมื | [พร่ายตีนพร่ายมือ] | ว.มืออ่อนตีนอ่อนไม่สามารถหยิบจับอะไรได้ |
อี่บึ้ง | อี่บึ้งฯ | [อี่บึ้ง] | น.บึ้ง - ชื่อแมงมุมขนาดใหญ่ ตัวสีน้ำตาล หรือน้ำตาลอมดำ มีขนเต็มตัว ไม่ถักใย ขุดรูอยู่คอยจับสัตว์กิน; เรียกแมงมุมขนาดเล็ก ''ก่ำปุ๊ง'' |
ฮักแต๊ | รักฯแท้ | [รักแท้] | ว.รักแท้,รักจริง,รักจริงยิ่งนัก,รักจริงแน่นอน. |
เฟ็ด | เฟัดฯ | [เฟ็ด] | ก.รวบ,หด,สั้น,ถลกขึ้นสูง เช่น นุ่งผ้าหยักรั้ง; เคว็ด ก็ว่า |
ก๋องไจ | กลฯอฯงไชยฯ | [กลองไชย] | น.กลองชัย - กลองที่ใช้ตีเพื่อเป็นอาณัติสัญญาณในการศึกสงครามเพื่อให้เกิดชัยชนะต่อข้าศึกศัตรู |
ต๋ามใจ๋ปากลำบากต๊อง | ตาไจปากฯลำบาฯกฯท้อฯง | [ตามใจตามปากลำบากท้อง] | สำ.เห็นแก่กินจะทำให้เกิดการเจ็บป่วย (เช่น ท้องร่วง ท้องอืด ท้องเฟ้อ ปวดท้อง เป็นต้น) |
เรียก แมงมุม ว่า ก่ำปุ๊ง | แมงฯมุม | [แมงมุม] | น.แมงมุม ภาษาล้านนา (คำเมือง) เรียก ''ก่ำปุ๊ง''; ดู...ก่ำปุ๊ง |
สะแหล็๋ดสะแหล้ | แสัๆลฯดแส้ๆลฯ | [สะแหล็ดสะแหล้] | ดู...แส้แหล้ |