หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ผ้าสะโหล่งผ้าสโระฯห่฿งฯ[ผ้าสะโหร่ง]น.ผ้าโสร่ง,ผ้านุ่งของชาย
ดอกต๋ายเหินดอฯกตายฯเหินฯ[ดอกตายเหิน]น.ดอกมหาหงส์/หางหงส์ - ไม้ล้มลุกลำต้นอยู่ใต้ดิน ใบรูปหอกแกมขอขขนาน ยาว ๓๐-๕๐ เซนติเมตร ใบผิวเกลี้ยงเป็นมัน หลังใบมีขนนุ่มบางๆ ส่วนของก้านใบห่อเป็นลำชูขึ้นมาเหนือพื้นดินเป็นกอหลายลำ ดอกสีขาว มีกลิ่นหอม
ป๊ะซะป้างซ่างพชพ่างฯช่างฯ[พะซะพ่างซ่าง]ว.ไม่เรียบร้อย,เป็นกระเซิง
ต่าไผต่ามันต่าไผต่ามันฯ[ต่าไผต่ามัน]ว.ทีใครทีมัน
เบ้าเบั้าฯ[เบ้า]ก.ขุดพืชขึ้นจากพื้น โดยมีรากและดินติด เพื่อย้ายไปปลูกที่อื่น ล.มวน - ลักษณะนามที่ใช้เรียกจำนวนบุหรี่ เช่น มูลี ๒ เบ้า - บุหรี่ ๒ มวน
โธ้งน้ำโธ้฿งฯ¢[โธ้งน้ำ]น.คุ้งน้ำ; โท้งน้ำ ก็ว่า
กำอู้แหลวแล็ดคำฯอู้แหลฯวแลัดฯ[คำอู้แหลวแล็ด]ดู...กำฟู่แหลวแล็ด
หยอมแหยมหยฯมแหยฯม[หยอมแหยม]ว.หย็อมแหย็ม,หร็อมแหร็ม - มีเล็กน้อย,มีบ้างประปราย,มีห่างๆ เช่น มีผมหยอมแหยม (ผมบางไม่ถึงกับล้าน)
แข๋บหลังแขัปฯหัลฯง[แข็บหลัง]น.สะบักหลัง
ผางโกมผางฯโค฿มฯ[ผางโคม]น.โคม,ตะเกียง; ผางมัน ก็ว่า