ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ต๋าโมก | ตาโม฿กฯ | [ตาโมก] | ก.ตาที่มีลักษณะโปนโต,ตาถลน; ต๋าโมด ก็ว่า |
สิ้นป้อง | สิ้นฯป้ลฯอฯง | [สิ้นปล้อง] | น.ผ้าซิ่นที่มีลวดลายตามขวาง; สิ้นลายขวาง ก็ว่า |
วายวอด | วาฯยฯวอฯด | [วายวอด] | ก.หมดสิ้นไม่เหลือ |
หล๋ดๆหลาดๆ | ห฿ลฯดๆ หลฯาดฯๆ | [หลดๆ หลาดๆ] | ว.อาการเคลื่อนไหวไปมาอย่างต่อเนื่องกันเหมือนระลอกคลื่น |
มะระ | มะระ | [มะระ] | น.มะระ ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าห่อย''; ดู...บ่าห่อย |
พะเวสสันดร | ระฯพเวสสฯันดฯอฯร | [พระเวสสันดร] | น.พระเวสสันดร - พระนามพระโพธิสัตว์ชาติที่ ๑๐ ในทศชาติ เป็นพระชาติสุดท้ายก่อนที่จะได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในปริยายหมายถึงผู้มีใจกว้างขวาง ชอบให้ของแก่ผู้อื่นอย่างไม่มีขอบเขตจำกัด มีอะไรให้เขาหมด ดังปรากฏใน ''มหาเวสสันดรชาดก'' เป็นชาดกเรื่องหนึ่งในทศชาติ กล่าวถึงพระชาติสุดท้ายของพระโพธิสัตว์ในการบำเพ็ญทานบารมี ก่อนจะทรงอุบ้ติเป็นพระโคตมพุทธเจ้า |
ยฺาผู่ | อยฯาผู่ | [อฺยฺาผู่] | น.ยาที่ใช้เคี้ยวหรือผสมน้ำแล้วพ่นใส่ผู้ป่วย |
ลูกในไส้ | ลูกไนไส้ | [ลูกในไส้] | น.ลูกแท้ๆ ของพ่อแม่ไม่ใช่ลูกเลี้ยง; ลูกตั๋ว ก็ว่า |
ผาสาทแก้ววิมานคำ | ผา(ระฯบาฯ)สาทฯแก้วฯวิมานฯฅำ | [ผา(ปรา)สาทแก้ววิมานฅำ] | น.ปราสาทวิมานที่ประดับตกแต่ง ด้วยแก้วและทอง ว่ากันว่ามีอยู่ในสวรรค์ เมื่ออยู่ในมนุษย์โลก หากทำความดี บำเพ็ญบุญก..ศลไว้มาก เมื่อตายแล้วได้ไปเกิดในสวรรค์ จักได้พำนักอยู่ในปราสาทนี้ |
โธ้งน้ำ | โธ้฿งฯ¢ | [โธ้งน้ำ] | น.คุ้งน้ำ; โท้งน้ำ ก็ว่า |