พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
โหย้น | โห้฿ยฯร | [โหย้น] | ก.แกว่ง,ไกว,โล้; โต้น โหย้น ก็ว่า |
สะหล็๋อกอ็๋อกแอ็๋ก | สัๆลฯอฯกอัอฯกแอักฯ | [สล็อกอ็อกแอ็ก] | ว.ลักษณะเมือง หรือหมู่บ้านที่มีตรอกซอกซอยมาก,ลักษณะภายในอาคารที่มีเหลี่ยมมีมุมมาก |
เป๋นแก้วเป๋นกุณ | เปนฯแก้วฯเปนฯคุณ | [เปนแก้วเปนคุณ] | ว.มีบุญคุณ,มีประโยชน์ |
ไมค์ก๊าน | ไมค์ค้าฯนฯ | [ไมค์ค้าน] | สำ.(ปาก) คำใช้เรียกผู้ที่ชอบพูดออกทางเครื่องขยายเสียง เห็นไมโครโฟนเป็นไม่ได้ พูดมีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ขอให้ได้พูด; มักไมค์ ก็ว่า |
ดอกทานตะวัน | ดอฯกทาฯนฯตะวันฯ | [ดอกทานตะวัน] | น.ดอกทานตะวัน ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''ดอกบัวผั๋ด''; ดู...ดอกบัวผั๋ด |
สุ๋กขำต้น | สุกขำต้฿นฯ | [สุกขำต้น] | ว.สุกคาต้น - ลักษณะของผลไม้ที่แก่จัดสุกคาต้น ถ้า เป็นกล้วยใช้ สุ๋กขำเคือ |
ตะก่อน | ตก่อฯร | [ตะก่อน] | ว.แต่ก่อน,ครั้งก่อน,ในอดีต; ต๋าก่อน ก็ว่า |
เสมา | เสมา | [เสมา] | ดู...สีมา |
หมาผี | หมฯาผี | [หมาผี] | ดู...หมาจ๘+อกวอ |
เอิ้น | เอิ้นฯ | [เอิ้น] | ก.ตะโกน,ตะโกนเรียก,ตะโกน บอกกล่าว |