พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เจ๊าจี้ | เชั้าชี่ | [เช้าชี่] | ว.เช้ามาก,เช้ามืด |
ยฺาน้ำคุ | อยฯานาฯฅุ | [อฺยฺาน้ำฅุ] | ก.อุดรอยรั่วถังน้ำด้วยการบัดกรี เชื่อม หรือวัสดุกันซึม กันรั่ว ชนิดอื่น |
ตูน | ทูร | [ทูร] | ดู...ตุน |
ป่องเป๋ว | ป่ลฯอฯงเปลฯวฯ | [ปล่องเปลว] | น.รูที่สัตว์อย่างแย้ทำเพิ่มขึ้นแยกจากรูที่อยู่ปกติ ใช้หลบภัยและช่วยในการหายใจ,ช่องระบายควันจากเตาเผา,ช่องอุโมงค์ระบายลมภายในถ้ำ; ฮูป่องเป๋ว,ฮูเป๋ว ก็ว่า |
เยฺวว่า | อยฯยฯวว่าฯ | [เอฺยฺียวว่า] | ดู...เยว |
แลควาย | แลฅวฯายฯ | [แลฅวาย] | ก.ชายตาดูอย่างควายชำเลือง |
กุ๋มหี่ | กุมหี่ | [กุมหี่] | ก.ปิดบัง,อำพราง |
เจียด | จยฯด | [เจียด] | น.ภาชนะชนิดหนึ่งคล้ายตะลุ่ม มีฝาคล้ายฝาชี ใช้ใส่เสื้อผ้า เป็นต้น ก๑.กรีด-ขีดหรือครูดให้เป็นรอยหรือให้ขาดออก เช่นเจียดมีด- เอาคมมีดกรีดสะบัดไปมาบนของแข็งเพื่อให้คม ก๒.ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งป้ายให้สนิท อย่างใช้กาวผสมขี้เถ้าอุดรอยแตกของไม้; ดู...จีด ว.เขียม,ใช้อย่างประณีต |
ฮ้าป๋าสะเด็๋ด | ร้าปลฯฯาสเดัดฯ | [ร้าปลาสะเด็ด] | น.ปลาร้าที่ทำจากปลาหมอไทย |
ฮม | ร฿มฯ | [รม] | ก.อบด้วยควันหรือด้วยความร้อนแห่งไฟหรือด้วยกลิ่น ทำให้ควันหรือไอเป็นต้นเกลือกกลั้วหรือเกาะติดอยู่ |