พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
อะหลิ๋ดจิ๋ดจ็๋อด | อหิลฯดจิดฯจัอฯด | [อะหลิดจิดจ็อด] | ว.กระจุ๋มกระจิ๋ม; อะหลิ๋ดอะหล๋อด, บ่าหลิ๋ดจิ๋ดจ๋อด ก็ว่า |
แกง | แคงฯ | [แคง] | น.ตัวมวนชนิดหนึ่งกลิ่นฉุนจัด มักทำลายผลไม้ เช่น ลำไยเป็นต้น เรียกแมงแกง ว.แกร็น,ไม่โตตามขนาดปกติ |
หึ๋บ | หึปฯ | [หึบ] | ก.กรู,พรั่งพรู,วิ่งเข้าไปหรือออกมาพร้อมๆ กัน |
สะแล | สแล | [สะแล] | น.พรรณไม้เถา นิยมใช้ผลอ่อนมาแกงกิน มีสองอย่างคือ สะแลป้อม และ สะแลยาว บางท้องที่ เรียก สะแหล |
วอกโตน | วอฯกโท฿นฯ | [วอกโทน] | น.ลิงที่อยู่ตามลำพัง สำ.ใช้เรียกหรือด่าผู้ที่โกหกตลบตะแลง มีเล่ห์เหลี่ยม; วอกหลวง ก็ว่า |
คูป๋าย | ระฯคูปลฯายฯ | [ครูปลาย] | น.ครูคนปัจจุบัน หรือครูรุ่นปัจจุบัน ที่ได้รับความรู้และศิลปวิทยาต่างๆ จากครูในอดีตแล้วนำมาถ่ายทอดให้แก่อนุชนรุ่นปัจจุบัน |
แบ่งเข้าแบ่งของ | แบ่งฯเขั้าแบ่งฯขอฯง | [แบ่งเข้าแบ่งของ] | ก.แบ่งสมบัติ |
บ่าต่อม | บ่าฯต่อฯม | [บ่าต่อม] | น.กระดุม ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''บ่าต่อม'': กระดุม หรือ บ่าต่อม - วัตถุที่เป็นชิ้นส่วนเล็กๆ ลักษณะโค้งมน หรือกลมแบน หรืออาจมีลวดลาย ใช้สำหรับกลัดเสื้อผ้าให้ติดกัน เพื่อปกปิดหรือไม่ให้หลุดออกจากร่างกาย หรือเพื่อใช้ในการตกแต่งเสื้อผ้าเพียงเท่านั้น ใช้งานโดยการกลัดเข้ากับรังดุม หรือใช้ห่วงบนผ้าอีกชิ้นหนึ่งคล้องไว้ จะทำให้ปลายผ้าที่มีกระดุมกับรังดุมอยู่ติดกัน: กระดุม ผลิตได้ด้วยวัสดุหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็นวัสดุจากธรรมชาติ อาทิ เขาสัตว์ กระดูก เปลือกหอย ไม้ หรือวัสดุสังเคราะห์ เช่น แก้ว โลหะ พลาสติก เป็นต้น กระดุมมีหลายรูปแบบ อาจจะเป็นแบบมีรู หรือกระกดุมมีก้าน |
เหล็๋กชาบ | เหัลฯกซาปฯ | [เหล็กชาบ] | น.เหล็กกล้า |
จอดจั้ง | จอฯดจั้งฯ | [จอดจั้ง] | ก.หยุด,หยุดพัก; จอดยั้ง ก็ว่า |