หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ลืมลูกลืมเต้าลืมฯลลืมฯ[ลืมลูกลืมเต้า]ก.พ่อแม่ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่เลี้ยงดูลูกปล่อยให้ลูกๆ ดำเนินชีวิตไปตามยถากรรม ถือว่าไม่เป็นมงคลกับตนเอง
ไผ่ไล่ไผ่ไร่[ไผ่ไร่]น.ไม้ไร่ - ไม้ไผ่ป่า ลำต้นขนาดเล็ก สีเขียวแกมเทา เนื้อแน่น ไม่มีหนาม ผิวสาก กาบหุ้มหน่อมีคายมาก นิยมใช้หน่อไร่ไปต้มให้สุกที่น้ำพุร้อน เรียก "หน่อต้มโป่ง" ทำให้รสดีขึ้นและกรอบ ใช้ประกอบอาหารได้หลายเมนู
ไว้เวรไว้เวรฯ[ไว้เวร]ก.ผูกพยาบาท
ยามมียามฯมี[ยามมี]น.ตอนมีเงิน,เวลามีทรัพย์สมบัติ
ยิบๆยิปฯๆ[ยิบๆ]ว๑.ระยิบระยับ เช่น แดดส่องยิบๆ - แสงแดดส่องระยิบระยับ ว๒.เปิดและปิดสลับกันถี่ๆ ใช้กับตา เช่น พับต๋ายิบๆ - กะพริบตาถี่ๆ
บ่างบ่าฯงฯ[บ่าง]น๑.สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมคล้ายกระรอก มีหนังเป็นพังผืดสองข้าง ตั้งแต่คอไปถึงปลายนิ้วตีน สำหรับกางออกแล้วร่อนถลาลงจากที่สูงไปยังที่ต่ำ จากต้นไม้ต้นหนึ่งไปยังอีกต้นหนึ่ง น๒.แผ่นบางๆ ขนาดเล็ก เช่นใบตองที่ใช้ห่อขนมเทียน; ถ้าแผ่นบางโตพอที่จะใช้หุ้มห่อของได้ เช่นใบตองที่แม่ค้าใช้ห่อผัก หรือห่อช่อดอกไม้ใช้ "เบิ่ง"
ฝ้ายไหมมือฝ้ายฯไหมฯมื[ฝ้ายไหมมือ]น.ด้ายสำหรับผูกมือ อย่างที่ใช้ผูกมือคู่สมรส หรือเรียกขวัญ เป็นต้น; ไหมมือ ก็ว่า
ขี้จ๊ะขี้ชะ[ขี้ชะ]ว.น่ารังเกียจ,น่าขยะแขยง ขี้เดียด,ขี้เหลียด,จ๊ะ ก็ว่า
ผ้าไกผ้าไค[ผ้าไค]น.ผ้าไตร - ผ้าสามผืน ที่พระวินัยอนุญาตให้ภิกษุมีไว้ใช้ประจำตัว คือ ๑.สังฆาฏิ ผ้าทาบ เรียกสามัญว่า ผ้าพาดไหล่,ผ้าพาดบ่า ๒.อุตราสงค์ ผ้าห่ม เรียกสามัญว่า ผ้าจีวร ๓.อันตร--วาสก ผ้านุ่ง เรียกสามัญว่า ผ้าสบง
กิ๋นแต๊กิ๋นว่ากินฯแท้กินฯว่าฯ[กินแท้กินว่า]ก.กินมากมาย