พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
จาม | ชามฯ | [ชาม] | ก.ซ้อม,ทดลอง,ลองเชิง เช่น จามไก่ - เอาไก่ทดลองชนกัน หรือซ้อมชน ก่อนที่จะเข้าเวทีชนไก่จริง |
ฮ่ายน้ำ | ร่ายฯนาฯ | [ร่ายน้ำ] | ก.ถ่ายเทน้ำจากภาชนะหนึ่งสู่อีกภาชนะหนึ่ง เช่น กรอกน้ำจากโอ่งสู่ขวดน้ำ เป็นต้น |
กวั๊ด | คัวฯด | [ควัด] | ก๑.ควัก,ขุดขึ้น,ขุดออก ก๒.ตวัดหรือควักออกไปเป็นปริมาณมาก ถ้าปาดออกไปปริมาณน้อยใช้ แกว้ด |
เลาะและ | โลอฯะและ | [เลาะและ] | ดู...เหล๋าะแหล๋ะ |
บ่มซาย | บ่฿มฯซายฯ | [บ่มซาย] | ก.แทรกอยู่ในกองทราย |
ขั๋บเหล่า | ขัปฯเหั่ลฯา | [ขับเหล่า] | ก.ล่าสัตว์ที่อยู่ตามป่า โดยให้พรรคพวกหรือลูกไล่ทำการไล่สัตว์ที่ซ่อนตัวอยู่ตามพงหญ้า ตามป่าวิ่งออกมาจากที่ซ่อนไปยังผู้ที่คอยซุ่มยิง; ไล่เหล่า ก็ว่า |
ก๋าย | กายฯ | [กาย] | น.ร่างกาย |
หล้องๆ | ห้ลฯอฯงๆ | [หล้องๆ] | ว.สิ่งของหรือคนที่สามารถเข้ากันได้ดี ทั้งการกระทำและคำพูด,ถ้อยทีถ้อยวาจา เช่น อู้เข้ากั๋นหล้องๆ - พูดไปในทิศทางเดียวกัน หรือพูดเสริมกัน |
บ่าม่วงเฮือง | บ่าฯม่วฯงเฮิอฯง | [บ่าม่วงเฮือง] | น.บ่าม่วงเฮือง - มะม่วงที่ยังไม่ทันแก่จัด ยังไม่เข้าไคล(ไม่เข้าค้าว) เปลือกเหี่ยวเหลือง รสไม่อร่อย; ดู...เฮือง |
หน่อต๋ายพาย | หนฯอฯตายฯระฯพายฯ | [หน่อตายพราย] | น.หน่อไม้ไผ่ที่แห้งตายก่อนที่จะโตเป็นต้นไผ่ มักใช้ทำยา และใช้ในพิธีทางไสยศาสตร์ |