พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ซองมีด | ซอฯงมีดฯ | [ซองมีด] | น.ที่วางกระบวย - กระบวยใช้ตักน้ำดื่ม เมื่อใช้ แล้วต้องวางคว่ำลงในซองที่อยู่ใกล้ๆหม้อน้ำ |
ปู๋จี่ | ปูจี่ | [ปูจี่] | น.ปูเผา |
ซาวเข้า | ซาวฯเขั้า | [ซาวเข้า] | ก.ล้างขัดข้าวก่อนก่อนที่จะนำไป ตัม นึ่ง หรือหุง |
ลูกสิ๋กข์ | ลูกสิก์ขฯ | [ลูกสิกข์] | น.ลูกศิษย์ - ผู้ศึกษาเล่าเรียนซึ่งอยู่ในความดูแลของครูอาจารย์; ลูกสิ๋กข์ลูกหา ก็ว่า |
เฮื่อ | เริ่อฯอ | [เรื่อ] | ว.เรื่อ - อ่อนๆ (ใช้กับแสงไฟ,แสงตะวัน),ความสุกสว่าง |
เหล็๋กน้ำพี้ | เหัลฯกนาฯพี้ | [เหล็กน้ำพี้] | น.เหล็กที่มีคุณภาพดีกว่าธาตุเหล็กใดๆ ยกเว้นเหล็กไหล นิยมใช้ทำศาสตราวุธ พระขรรค์พระแสงดาบ เพื่อใช้ประโยชน์ในทางสงคราม บ่อเหล็กน้ำพี้อยู่ที่ อ.ทองแสนขัน จ.อุตรดิตถ์; เหล๋กปิวดำ ก็ว่า |
ตุ้ม | ตุ้ม | [ตุ้ม] | น.อีจู้ - เครื่องดักปลาชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ไผ่สาน; ก๑.พยุงไว้,ประคองยกขึ้น,ผลักขึ้น; ก๒.ค้ำจุน,อุดหนุน |
ออกใจ๋เยียะก๋าร | ออฯกใจเยยฯะการฯ | [ออกใจเยียะการ] | ก.อยากทำงาน |
หันก่อ | หันฯกอฯ | [หันก่อ] | เห็นไหม (คำถาม) |