หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
เสาอินทะขีลเสัา±นทฯขีลฯฯ[เสาอินทขีล]น.เสาอินทขีล - ชื่อเสาหลักเมืองของเมืองเชียงใหม่ พญามังราย ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์มังราย ทรงสร้างเมื่อเริ่มสร้างเมืองเชียงใหม่ ปี พ.ศ.๑๘๓๙ เดิมประดิษฐานอยู่ ณ วัดสะดือเมือง หรือวัดอินทขีล เยื้องพระบรมราชานุสาวรีย์สามกษัตริย์ ย้ายมาประดิษฐานในวัดเจดีย์หลวง วรวิหาร ในสมัยพระเจ้ากาวิละ เจ้าหลวงเชียงใหม่องค์แรก ราวปี พ.ศ.๒๓๔๓ มีประเพณีบูชาอินทขีล เรียกว่า ''เข้าอินทขีล'' หรือ ''ใส่ขันดอกไม้'' เป็นประจำทุกปี เป็นเวลา ๗ วัน ตั้งแต่แรม ๑๓ ค่ำ เดือน ๘ ถึงออก ๔ ค่ำ เดือน ๙ เหนือ (เรียกว่า เดือน ๘ เข้า เดือน ๙ ออก)
เข้าคามเขั้าฅามฯ[เข้าฅาม]ก.อาการที่กว่างชนเอาหน้าประชิดกัน เขาสอดไขว้กัน ดันไปข้างหน้า ตัวไหนมีแรงมากกว่าทำให้คู่ต่อสู้ถอยไป ถือว่าเป็นผู้ชนะ
หัวงกห฿วฯง฿กฯ[หัวงก]น.หัวโหนก - หัวที่มีส่วนนูนยื่นออกไปข้างหน้า
ขี้สุ่ยขี้สุ่[ขี้สุ่ย]น.คนหรือสัตว์ที่ถูกยุชักชวนให้คล้อยตามเพื่อทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น สุ่ยหมาหื้อข็บกั๋น - ยุสุนัขให้กัดกัน, สุ่ยละอ่อนหื้อตี๋กั๋น - ยุเด็กให้ต่อยกัน (ทั้งสุนัข และเด็กเหล่านี้ เรียกว่าเป็น ขี้สุ่ย)
ป๋ายปลฯายฯ[ปลาย]น.ยอด,ส่วนยอด,จุดสูงสุด; ว.เพิ่ม,มีเศษ เช่น บาทป๋าย - หนึ่งบาทกว่าๆ, อายุซาวป๋าย - อายุยี่สิบเศษ
ขวั้นขั้วฯร[ขวั้น]น.ขั้ว - ส่วนที่ต่อของผลไม้เข้ากับกิ่งหรือก้านเป็นต้น
เหล้าตือเหั้ลฯาทื[เหล้าทือ]ก.เอะอะโวยวายเพราะฤทธิ์สุรา
ผึ่งผึ่งฯ[ผึ่ง]ก. แผ่ออก,กางออก,เปิดออกเพื่อให้ได้รับลมและแดดอย่างเต็มที่
นี้เต๊อะนี้เทิอฯะ[นี้เทอะ]ว.นี่เถิด,นี้เถิด
ตาบตาตาปฯทาฯ[ตาบทา]น.เครื่องมือคล้ายคราด แต่ใช้แผ่นไม้แทนซี่ ใช้ชักลากเพื่อ เกลี่ยดินให้เรียบ; ต้าดตา,เฝือแป้น ก็ว่า