พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หลุ๋ | หลฯ | [หลุ] | ก.ชำรุด,ทะลุ,พัง,เสีย,ไม่อยู่ในสภาพปกติ เช่น ขัวหลุ๋ - สะพานชำรุด,รถหลุ๋ - รถเสีย |
แป๋ะ | แปะ | [แปะ] | ก.ซื้อของโดยจ่ายเงินทีหลัง |
ไค้บ๋ก | ไระฯค้บ฿กฯ | [ไคร้บก] | ดู...ไค้นุ่น |
ต๊อกก๊อก | ทัอฯกคัอฯก | [ท็อกค็อก] | ว.หนักพอประมาณ เช่น หนั๋กต๊อกก๊อก - มีน้ำหนักพอประมาณ; ถ้าหนักมากใช้ หนั๋กตึ๊กกึ๊ก |
จ้ำล่ำ | ชําลํา | [ช่ำล่ำ] | ว.สักพักหนึ่ง,ชั่วครู่,ไม่นานเท่าไหร่,ไกลแต่ไม่ไกลนัก; สะล่ำ ก็ว่า |
สว่าง | ส่วฯางฯ | [สว่าง] | ก.สร่าง,คลาย,ดีขึ้น,ปลอดโปร่ง เช่น สว่างไข้ |
จิ๋กทาด | จิกฯธาฯตฯ | [จิกธาตุ] | น.ยอดเจดีย์ |
ไม้แป้น | ไม้แป้นฯ | [ไม้แป้น] | น.ไม้ที่ผ่าหรือเลื่อยเป็นแผ่นบางยาว ใช้ในการก่อสร้างเช่นปูพื้น |
สั่นถาบๆ | สั่นฯถาปฯๆ | [สั่นถาบๆ] | ก.สั่นเทาเพราะความกลัว |
เดือนกี้ก | เดิอฯรคีกฯ | [เดือนคีก] | น.เดือนคี่ - เดือนที่เป็นเลขคี่ คือเดือน ๑,๓,๕,๗,๙ และเดือน ๑๑ |