พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
ต๋าโมก	ตาโม฿กฯ	[ตาโมก]	ก.ตาที่มีลักษณะโปนโต,ตาถลน; ต๋าโมด ก็ว่า
สิ้นป้อง	สิ้นฯป้ลฯอฯง	[สิ้นปล้อง]	น.ผ้าซิ่นที่มีลวดลายตามขวาง; สิ้นลายขวาง ก็ว่า
วายวอด	วาฯยฯวอฯด	[วายวอด]	ก.หมดสิ้นไม่เหลือ
หล๋ดๆหลาดๆ	ห฿ลฯดๆ หลฯาดฯๆ	[หลดๆ หลาดๆ]	ว.อาการเคลื่อนไหวไปมาอย่างต่อเนื่องกันเหมือนระลอกคลื่น
มะระ	มะระ	[มะระ]	น.มะระ ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าห่อย''; ดู...บ่าห่อย
พะเวสสันดร	ระฯพเวสสฯันดฯอฯร	[พระเวสสันดร]	น.พระเวสสันดร - พระนามพระโพธิสัตว์ชาติที่ ๑๐ ในทศชาติ เป็นพระชาติสุดท้ายก่อนที่จะได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในปริยายหมายถึงผู้มีใจกว้างขวาง ชอบให้ของแก่ผู้อื่นอย่างไม่มีขอบเขตจำกัด มีอะไรให้เขาหมด ดังปรากฏใน ''มหาเวสสันดรชาดก'' เป็นชาดกเรื่องหนึ่งในทศชาติ กล่าวถึงพระชาติสุดท้ายของพระโพธิสัตว์ในการบำเพ็ญทานบารมี ก่อนจะทรงอุบ้ติเป็นพระโคตมพุทธเจ้า
ยฺาผู่	อยฯาผู่	[อฺยฺาผู่]	น.ยาที่ใช้เคี้ยวหรือผสมน้ำแล้วพ่นใส่ผู้ป่วย
ลูกในไส้	ลูกไนไส้	[ลูกในไส้]	น.ลูกแท้ๆ ของพ่อแม่ไม่ใช่ลูกเลี้ยง; ลูกตั๋ว ก็ว่า
ผาสาทแก้ววิมานคำ	ผา(ระฯบาฯ)สาทฯแก้วฯวิมานฯฅำ	[ผา(ปรา)สาทแก้ววิมานฅำ]	น.ปราสาทวิมานที่ประดับตกแต่ง ด้วยแก้วและทอง ว่ากันว่ามีอยู่ในสวรรค์ เมื่ออยู่ในมนุษย์โลก หากทำความดี บำเพ็ญบุญก..ศลไว้มาก เมื่อตายแล้วได้ไปเกิดในสวรรค์ จักได้พำนักอยู่ในปราสาทนี้
โธ้งน้ำ	โธ้฿งฯ¢	[โธ้งน้ำ]	น.คุ้งน้ำ; โท้งน้ำ ก็ว่า