พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ด๋ะ | ดะ | [ดะ] | ก.สับ,ฟัน; อย่างฟันต้นไม้ให้ล้มเอนลงไป ว.เรียกาการแตกร้าวของไม้ว่า ไม้ด๋ะ |
ฝ้ายจู๋งหัว | ฝ้ายฯจูงห฿วฯ | [ฝ้ายจูงหัว] | ดู...ฝ้ายจู๋ง |
ขี้โข่ | ขี้โข่ | [ขี้โข่] | น.ขยะ,สวะ,หยากเยื่อ |
ซุม | ซุม | [ซุม] | ก.สูญไป,สูญเปล่า ว.มาก,จำนวนมาก,รวมกันอยู่เป็นจำนวนมาก |
ผึ่งแดด | ผึ่งฯแดดฯ | [ผึ่งแดด] | ก.ตากแดด |
ตั๊บบ่าตู๋ | ทัปฯบ่าฯตู | [ทับบ่าตู] | ก.ปิดประตู แต่ไม่ลงกลอน |
เข๋าะข้อนขิ่ง | โขอฯะข้อฯรขิ่งฯ | [เขาะข้อนขิ่ง] | ดู...ข้อนขิ่ง |
ตาม | ทาฯมฯ | [ทาม] | น.บึง,ที่ที่มีน้ำขัง ก.พ่วง,โยง,ลาก ว.ใกล้ชิด,ติด |
วาตี๋นวามือ | วาฯตีนฯวามื | [วาตีนวามือ] | น.วาซาบิ - เครื่องปรุงรสอาหารของญี่ปุ่น ลักษณะเป็นครีมสีเขียวอมเหลือง กลิ่นฉุน รสซ่าขึ้นจมูก ได้จากการฝนรากหรือลำต้นใต้ดินขนาดใหญ่ของต้นวาซาบิ นิยมกินกับปลาดิบ ปูอัด (ยืม ญี่ปุ่น-wasabi) |
เอี่ยงกั๋น | อ่งกันฯ | [เอี่ยงกัน] | ก.แข่งกัน |