| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| แดงฮะแดงฮ่าม | แดงฯรแดงฯร่ามฯ | [แดงฮะแดงฮ่าม] | ว.แดงเถือกไปหมด |
| แหลม | แหลฯม | [แหลม] | น.แหลน - เครื่องมือใช้แทงทำด้วยเหล็กปลายแหลมมีด้ามยาว ก.โกหก ว.แหลมคม,ฉลาด |
| บ่ากั๋บตอง | บ่าฯกัปฯทอฯง | [บ่ากับทอง] | น.มะพลับ - ไม้ต้น ดอกแยกเพศอยู่คนละต้น ผลรูปไข่ถึงกลมรี กลีบเลี้ยงติดอยู่ที่ขั้วผล ผลสุกมีรสฝาดๆ หวานๆ กินได้ มีหลายชนิด เช่น มะพลับไข่นก มะพลับดง |
| กว่างจน | ก่วฯางฯช฿นฯ | [กว่างชน] | น.กว่างที่ใช้ชนเพื่อเป็นการพนัน ปกติเป็น กว่างโซ้ง |
| จิ้งจก | จิ้งฯจ฿กฯ | [จิ้งจก] | น.จิ้งจก ถิ่นเหนือเรียก ''จั๊กกิ้ม''; ดู...จั๊กกิ้ม |
| ฟ้าม้าน | ฟ้าม้านฯ | [ฟ้าม้าน] | น.โรคงูสวัด - โรคชนิดหนึ่งเกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการอักเสบเฉียบพลันที่ปมประสาทไขสันหลัง มีเม็ดพุพองขึ้นที่ผิวหนัง มักขึ้นตามลำตัว ตั้งแต่ลำคอลงไปถึงเอว ลักษณะเป็นผื่นแดงในตอนแรกมีอาการคัน จากนั้นผิวบริเวณนั้นจะคล้ำและ ปวด แสบร้อน หากเอามือไปใกล้จะรู้สึกได้ถึงความร้อนที่แผ่ออกมา ล้านนาเรียก "บ่าเฮงฟ้าม้าน" |
| โก๊น | โค้฿นฯ | [โค้น] | ดู...ก๊น |
| ผ่ง | ผ฿งฯ | [ผ่ง] | ว.พรุน,ทะลุเป็นรูไปทั่ว,ปรุ; โผ่ง ก็ว่า เช่น เป๋นฮูผ่ง - เป็นรูไปทั่ว |
| ดอกด้าย | ดอฯกด้ายฯ | [ดอกด้าย] | น.ดอกฟอน/หงอนไก่ไทย - ไม้พุ่มล้มลุกเนื้ออ่อนขนาดเล็ก ขนาดเล็ก สูงประมาณ ๓๐-๖๐ เซนติเมตร ลำต้นอาจมีสีเขียวอ่อน เขียวแก่ หรือแดง เป็นสัน แตกกิ่งก้านสาขามาก ใบเดี่ยวเรียงสลับ ช่อดอกเป็นรูปทรงกระบอกดอกเป็นช่อตั้งขึ้นตรง กลีบดอกมีหลายสี เช่น แดงสด ขาว และเหลือง |
| อิ๋ดไจ๋ | อิดฯไจ | [อิดใจ] | ก.เหนื่อยใจ,ท้อแท้; อิ๋ดอ๋กอิ๋ดไจ๋ ก็ว่า |