พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เปี้ยด | พยฯด | [เพียด] | น.กระบุง ภาชนะสานทึบ รูปกลมสูง ก้นลึกเป็นเหลี่ยม มักเสริมขอบและมุมก้นด้วยหวาย มีหูสำหรับสอดเชือกเพื่อคล้องกับคานหาม |
เห๋าะ | โหอฯะ | [เหาะ] | ก.ไปโดยเร็ว,เดินอากาศ; ฌาน,สยอง-เดินไปในอากาศด้วยฤทธิ์ ก็ว่า |
ฟั่งวิดฟั่งก๋ำ | ฟั่งฯวิดฯฟั่งฯกำ | [ฟั่งวิดฟั่งกำ] | ก.รีบคว้าไว้ |
ไม้กร่าง | ไม้ระฯก่างฯ | [ไม้กร่าง] | น.ไม้กร่าง ถิ่นภาคเหนือเรียก ''ไม้ลุง''; ดู...ไม้ลุง |
น้ำฮั่วปิ๋ดๆ | นาฯร่฿วฯปิๆดฯ | [น้ำรั่วปิดๆ] | ว.ลักษณะของน้ำที่รั่วไหลลงเป็นหยดช้าๆ |
ด้าย | ด้ายฯ | [ด้าย] | น๑.ด้าย - เส้นด้ายที่ใช้สำหรับการทอหรือการอื่น (ถ้าเส้นด้ายที่ใช้เย็บผ้าเรียก ไหมหยิ๋บ) น๒.ดอกด้าย มีหลายชนิด; ดู...ดอกด้าย; น.สิ่งที่เห็นเป็นดวงมีแสงสว่างบนท้องฟ้าเวลามืด นอกเหนือจากดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ |
แวง | แวงฯ | [แวง] | น.รอด,คาน - ไม้เครื่องเรือนที่ให้ตงพาดอยู่เพื่อจะปูฟากหรือกระดาน ก.เตลิด,หลบ,เฉ,เอน,หลีกออกไปข้างๆ โดยเร็วเมื่อสะดุ้งตกใจ เช่น ม้าแวง - ม้าเตลิดออกไปนอกทาง |
เบ๋าะขวั้น | โบอฯะขั้วฯร | [เบาะขวั้น] | ก.ปลิดขวั้น,ปลิดขั้ว |
แกรถยนต์ | แคร฿ถฯย฿น์ตฯ | [แครถยนต์] | น.แตรรถยนต์ |
บ่เมิน | บ£าเมินฯ | [บ่เมิน] | ว.ไม่นาน |