พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ล่อใจ๋หา | ลํอฯไจหา | [ล่อใจหา] | ก.ลองใจ,เร้าใจ,ชวนใจให้อยากได้,หยั่งเชิง |
คูบาสะหลีวิไจ | ระฯคูบาฯระฯสีวิไชยฯ | [ครูบาสรีวิไชย] | น.ครูบาศรีวิชัย - พระสงฆ์ที่รู้จักกันทั่วไป โดยเฉพาะในดินแดนล้านนาว่าเป็น "ตนบุญ" หรือ "นักบุญ" ซึ่งมีความหมายเชิงยกย่องว่าเป็นนักบวชที่มีคุณสมบัติพิเศษ มีศีลาจารวัตรที่งดงาม เคร่งครัดในพระวินัย อาจพบว่ามีการเรียกขานชื่อท่านว่า ครูบาศรีวิชัย ครูบาเจ้าศรีวิชัย ครูบาศีลธรรม |
โส้ตี๋นจ๊าง | โส้ตีนฯช้างฯ | [โส้ตีนช้าง] | ดู...เจี้อกเหล๋กจ๊าง |
กายเนื้อกายตั๋ว | คาฯยฯเนิ้อฯอคาฯยฯต฿วฯ | [คายเนื้อคายตัว] | ก.ระคายไปทั่วทั้งตัว |
เต้สน์หมะที | เทส์นฯมัระฯที | [เทสน์มัทรี] | ก.แสดงพระธรรมเทศนามหาเวสสันดรชาดกกัณฑ์มัทรี |
ซะออน | ซะออฯร | [ซะออน] | ว.ลางสังหรณ์,กังวล; สะออน ก็ว่า |
แปดเปง | แปดฯเพงฯ | [แปดเพง] | น.เดือน ๘ เหนือ ออก ๑๕ ค่ำ ตรงกับเดือน ๖ เพ็ญ หรือ เดือน ๖ ขึ้น ๑๕ ค่ำ ของภาคกลาง (การนับเดือนทางจันทรคติของล้านนาเร็วกว่าภาคกลาง ๒ เดือน) |
ไม้บ่าตื๋น | ไม้บ่าฯตืนฯ | [ไม้บ่าตืน] | น.ต้นกระท้อน - ไม้ต้นขนาดใหญ่ ผลกลมแป้น เมื่อสุกสีเหลือง เนื้อหนา กินได้ มีทั้งชนิดรสเปรี้ยวและหวาน เมล็ดมีเนื้อสีขาวเป็นปุยหุ้ม |
โต้โหล้ | โต้โห้ลฯ | [โต้โหล้] | ดู...โต้โล่ |
ว้าย | ว้าฯยฯ | [ว้าย] | ก.เบน,หัน,เหลียว,เอี้ยว; หว่าย,อว่าย ก็ว่า |