พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หล้า | ห้ลฯา | [หล้า] | ว.ท้าย,สุดท้าย,ทีหลัง; ลูกหล้า - ลูกคนสุดท้อง |
คนฮกคนเฮี่ย | ฅ฿นฯร฿กฯฅ฿นฯเร่ยฯ | [ฅนรกฅนเรี่ย] | น.คนไม่มีหัวนอนปลายตีน,คนรกบ้านรกเมือง,คนที่สังคมไม่ต้องการ |
มัดใจ๋ | มัดฯไจ | [มัดใจ] | ก.ผูกใจ,รักษาน้ำใจ,ผูกมัดน้ำจิตน้ำใจไว้ |
หยฺอก | อยฯอฯก | [อฺยฺอก] | ก.หยอก - ล้อเล่น,หยอกล้อ |
ป่าน | ป่านฯ | [ป่าน] | น.ชื่อพันธุ์ไม้หลายพันธุ์หลายชนิด ที่เปลือกเป็นใยเหนียวใช้ทำเชือก เรียกเจื้อกป่าน - เชือกป่าน |
ขี้ไก่น้ำหมาก | ขี้ไก่นาฯหมฯากฯ | [ขี้ไก่น้ำหมาก] | สำ.ไร้สาระ |
ว่าอั้นว่าอี้ | ว่าฯอั้นฯว่าฯอี้ | [ว่าอั้นว่าอี้] | ก.พูดเช่นนั้นเช่นนี้ คือพูดไม่อยู่กับร่องกับรอย |
เงี้ยว | ง้ยฯว | [เงี้ยว] | ดู...ไต; เง้ว ก็ว่า |
แก๋นคอ | แกนฯฅํอฯ | [แกนฅอ] | น.ลูกกระเดือก |
โอ้งโหม้ง | โอ้฿งฯโห้฿มฯง | [โอ้งโหม้ง] | ว.ลักษณะเป็นหลุมใหญ่ และลึก |