พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
บ่าข๋บ | บ่าฯข฿ปฯ | [บ่าขบ] | น.ไม่ที่ใช้หนุนท่อนซุงไม่ให้เคลื่อนบนค้างสำหรับเลื่อยไม้ |
จ๋ดเหล้า | จ฿ดฯเหั้ลฯา | [จดเหล้า] | ก.ดื่มสุรา |
บ่ตัน | บทันฯ | [บ่ทัน] | ก.ตามไม่ทัน |
ไปผ่อ | ไพ฿กฯผํอฯ | [ไพผ่อ] | ก.ไปดู |
กาดนัด | กาดฯนัดฯ | [กาดนัด] | น.ตลาดที่มีการนัดกันซื้อขายเป็นบางวัน |
ลูกจ้าง | ลูกจ้างฯ | [ลูกจ้าง] | น.ลูกจ้าง - ผู้รับจ้างทำงานให้แก่ผู้อื่น (มักหมายถึงคนรับใช้ในบ้าน) |
ฮุ | รุ | [รุ] | ก.พาไป,ดันไป,เสียดสี; เช่น น้ำไหลพัดเอากิ่งไม้หรือขยะติดไปด้วย |
เจ้าหลวง | เจั้าหลฯวฯง | [เจ้าหลวง] | น.คำที่ใช้ เรียกผู้นำสูงสุดในเมืองใหญ่ซึ่งเป็นเมืองเอกคือ เชียงใหม่ ลำพูน ลำปาง แพร่ น่าน เป็นประมุขของเจ้านายทั้งหลาย และมี ฐานะเป็นเจ้าชีวิตของคนทั่วไป เจ้าหลวงต้องได้รับการยินยอมจากเหล่าเจ้านายทั้งปวง เจ้าหลวงจะต้องได้รับการแต่งตั้งจากผู้ที่มีอำนาจเหนือกว่า, เจ้าผู้ครองประเทศราช,เจ้าผู้ครองนคร เช่นเจ้าหลวง กาวิละเป็นเจ้าหลวงองค์แรก และพลตรีเจ้าแก้วนวรัฐเป็นเจ้าหลวงองค์สุดท้าย (องค์ที่๙) ของเชียงใหม่ |
ผัน | ผันฯ | [ผัน] | ก.ผูกพัน,ยึดเหนี่ยว เช่น ใจ๋ผัน - มีใจผูกพัน,รู้สึกผูกพัน |
น้ำเต๊ย | นาฯเทิ้ยฯ | [น้ำเท้ย] | น.น้ำลายเหนียวที่ไหลยืด |