หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
บ่าฟักเข้าบ่าฯฟักฯเขั้า[บ่าฟักเข้า]น.ฟักข้าว ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าฟักเข้า''; ฟักข้าว หรือ บ่าฟักเข้า - พืช สมุนไพรไม้เถาเลื้อยพัน เป็นพืชประเภทฟักแฟง มีมือเกาะ พาดพันกับต้นไม้ หรือขึ้นตามร้านที่ทำไว้ให้ ใบรูปหัวใจหรือรูปไข่ ขอบใบหยักลึกเข้าเป็น ๓ แฉก หรือ ๕ แฉก กลีบดอกสีขาวแกมเหลือง ตรงกลางมีสีน้ำตาลแกมม่วง ผลมี ๒ ชนิด ยาวรีและกลม มีหนามเล็กๆ รอบผล ผลอ่อนสีเขียวอมเหลือง เมื่อสุกสีแดง เรียกยอดอ่อนว่า ผั๋กเข้า ทั้งยอดและผลกินได้; บ่าฟักเข้า,ฟักเข้า ก็ว่า
หลั๋กฝายหัลฯกฝายฯ[หลักฝาย]น.ไม้หลักที่ใช้ในการซ่อมสร้างฝายหรือเขื่อนกั้นน้ำ
หม่างฯห่มฯางฯ[หม่าง]ก.พยายามทำสิ่งที่เกินกำลังความสามารถ ว.จางลง,ซีดลง,น้อยลง,อ่อนลง เช่น สีเสื้อหม่าง - สีเสื้อซีดลง
ตั๋วป่อยต฿วฯป่ลฯอฯยฯ[ตัวปล่อย]น.เรียกวิธีการเขียนตัวสะกดการันต์ตามความเข้าใจของตนเองโดยไม่คำนึงถึงกฎหรือที่มาของศัพท์
ลายมือลายฯมื[ลายมือ]น.รอยเส้นที่ฝ่ามือ,ตัวหนังสือเขียน,ตัวหนังสือเขียนที่แสดงลักษณะว่าเป็นของผู้หนึ่งผู้ใดโดยเฉพาะ
เฮาเรัา[เรา]ส.เรา - สรรพนามบุรุษที่ ๑ พหูพจน์ ใช้แทนตัวผู้พูดหรือกลุ่มของผู้พูด เช่น หมู่เฮา - พวกเรา: ถ้าเอกพจน์ เป็นคำที่พระภิกษุหรือกษัตริย์ใช้แทนตนเอง.
เนื่องเนิ่อฯง[เนื่อง]ก.เติม,เพิ่ม,หนุน ว.ติดกัน,สัมพันธ์กัน
ดอกสารภีดอฯกสารภี[ดอกสารภี]น.ดอกสารภี ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ดอกสาหละปี''; ดู...ดอกสาหละปี
ด้อยปากด้อฯปากฯ[ด้อยปาก]ก.อาการที่พูดโผงผางจนเคยตัว
เปิบกั๊นเปิบฯฯคั้นฯ[เปิบคั้น]ก.กระโจนเข้าปลุกปล้ำ,กระโจนเข้าทำร้าย