พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
พ่าย | ระฯพ่ายฯ | [พร่าย] | ก.รุ่ยออก,หลุดออก, หมด สภาพ การใช้งาน, อ่อนแรง |
ตอม | ทอฯม | [ทอม] | ก.ขุนให้อ้วน,ทะนุถนอม,บำรุง,ประคบประหงม,เลี้ยง,เลี้ยงต้อย |
ออนก่อนนั้น | ออฯร | [ออนก่อนนั้น] | ว.แต่ก่อน,นานมาแล้ว |
จะล็อกๆ | จลัอฯกๆ | [จะล็อกๆ] | ก.เดิน,เข้าๆ ออกๆ |
รก ออกเสียง ฮก | ร฿กฯ | [รก] | รก - เป็นทั้ง คำนาม กริยา และ คำวิเศษณ์ ภาษาไทยถิ่นเหนือ เรียก ''ฮก''; ดู...ฮก |
เจ้าหัวใจ๋ | เจั้าห฿วฯไจ | [เจ้าหัวใจ] | น.ผู้กระทำต่อคนอื่นโดยผู้ถูกกระทำฝืนใจ มักใช้เป็นสำนวนกับคนใกล้ชิด |
ออกฮา | ออฯกรา | [ออกรา] | ก.ขึ้นรา,มีเชื้อราขึ้น |
นกแก้ว | น฿กฯแก้วฯ | [นกแก้ว] | น.นกแก้ว ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''นกแล''; ดู...นกแล |
ตั๋นผิง | ตันฯผิงฯ | [ตันผิง] | ดู...ตั๋นติ๋ก |
ไม้สำสา | ไม้สำสา | [ไม้สำสา] | น.ต้นจามจุรี หรือมักเรียก ต้นก้ามปู ไม้ฉำฉา แต่ถิ่นภาคเหนือเรียก ''ไม้สำสา''; จรมจุรี หรือ สำสา - เป็นต้นไม้ประจำจังหวัดลำพูน มีลักษณะเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สูง 15-20 เมตร บางต้นมีขนาดใหญ่ถึง 10 คนโอบรอบ มีกิ่งก้านสาขามาก แผ่กว้างคล้ายรูปร่ม เปลือกสีดำแตกและร่อน เนื้อไม้มีความแข็งแรง ลวดลายสวยงาม ใบขนาดเล็ก ดอกออกเป็นช่อสั้นๆ ตามยอดปลายหิ่ง สีชมพู ผลเป็นฝัก ฝักอ่อนสีเขียว เมื่อแก่สีน้ำตาลดำ ภายในฝักมีเนื้อนุ่มเหนียวมีสีชมพู รสหวาน สัตว์เคี้ยวเอื้องเช่น วัว ควาย ชอบกินเป็นอาหาร มีเมล็ดเล็กๆจำนวนมาก เมื่อแก่เมล็ดสีดำรูปรีค่อนข้างแบน เนื้อนิ่ม คั่วให้สุกกินได้ |