พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
แป๋งหน้าขิ่ว | แปลฯงห้นฯาขิ่วฯ | [แปลงหน้าขิ่ว] | ก.ทำหน้าบึ้ง,ทำหน้านิ่ว; แป๋งหน้าขิ่ว หน้างอ ก็ว่า |
ยวน | ยวฯร | [ยวน] | น.ชื่อเผ่าของคนไทในล้านนาเรียก ไทยวน. ก.อิจฉา; ขอย ก็ว่า |
ลูกน้ำ | ลูกนาฯ | [ลูกน้ำ] | น.ตัวอ่อนของลูกยุงที่อาศัยอยู่ในน้ำ ก่อนที่จะเข้าดักแด้แล้วลอกคราบออกมาเป็นยุง (ทั่วไปเรียกหนอนน้ำ); ดู...หนอนน้ำ |
เสี้ยงใจ๋ | ส้ยฯงไจ | [เสี้ยงใจ] | ก.หมดสิ้นความผูกพัน |
สิ่ว | สิ่วฯ | [สิ่ว] | น.เครื่องมือช่างไม้ หรือช่างทอง เป็นต้น ปลายแบนมีคม สำหรับใช้เจาะ ดุน ตอก ปรุ แร สลัก |
ยมพิบาล | ย฿มิภฯบาฯลฯฯ | [ยมภิบาล] | น.ยมบาล - เจ้าพนักงานในเมืองนรก มีหน้าที่ลงโทษคนที่ตกนรกตามคำสั่งของพระยายม; จ่ายม พิบาน ก็ว่า |
เฮ่ย | เฮิ่ยฯ | [เฮ่ย] | อ.คำที่เปล่งออกมาเพื่อให้ไป หรือให้เดินต่อไป (ใช้กับวัวควาย) อย่างที่ใช้ตอนไถนาหรือเทียมเกวียน; ฮื่ย ก็ว่า: ใช้คู่กับ หย่อ เพื่อสั่งให้หยุด. |
โถ | โถ | [โถ] | น.ภาชนะก้นลึก ทำด้วยดินเผา แก้ว ไม้ พลาสติก โลหะ กระเบื้องเคลือบเป็นต้น ปากกว้าง มีฝาปิด |
ฮวงซุ้ย | ฮวฯงซุ้ | [ฮวงซุ้ย] | น.ที่ฝังศพของชาวจีน แผลงมาจาก ฮวงจุ้ย. |
แตนหอแตนเฮือน | แทนฯหํอฯแทนฯเริอฯร | [แทนหอแทนเรือน] | ดู...แตนคัว |