พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เข็น | เขนฯ | [เขน] | ว.ยากเข็ญ,เดือดร้อน,รำเค็ญ |
ศาล | ศาลฯฯ | [ศาล] | น.ศาล - องค์กรที่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดี โดยดำเนินการตามตามรัฐธรรมนูญ ตามกฎหมาย และในพระปรมาภิไธยของพระมหากษัตริย์ เช่น ศาลทหาร ศาลแพ่ง ศาลอาญา: ที่สำหรับเทพารักษ์ เทวดา เจ้าป่าเจ้าเขา วิญญาณ เป็นต้น สิงสถิต เช่น ศาลเจ้าพ่อคำแดง ศาลปู่แส๋ะย่าแส๋ะ |
โก้งโด้ง | โก้฿งฯโด้฿งฯ | [โก้งโด้ง] | ดู...ก้องด้อง |
แฝด | แฝดฯ | [แฝด] | น๑.เป็นคู่ น๒.จำนวนมากกว่าปกติที่เคยมีเพียงหนึ่ง เช่น คลอดลูกทีเดียว ๓ คน ก็เรียก ลูกแฝด เป็นต้น |
ม่อนดอย | ม่อฯรดอฯยฯ | [ม่อนดอย] | น.ยอดดอย ว.มากมาย,ใหญ่โต เช่น ก๋องเต้าม่อนดอย - กองใหญ่มาก |
ตั๊ดกั๋น | ทัดฯกันฯ | [ทัดกัน] | ว.ตรงกัน,มีความเห็นตรงกัน,สามัคคีกัน,เห็นพ้องกัน |
แหล่งหมา | แห่ลฯงหมฯา | [แหล่งหมา] | น.กรงหรือที่นอนของหมา,ชื่อเสาที่เชิงบันไดบ้านซึ่งมักใช้เป็นที่ผูกล่ามหมา |
ตี๋นปุ๋ด | ตีนฯปุด | [ตีนปุด] | ว.เท้าขาด |
ป้อหม่อนแม่หม่อน | พํอฯห่มฯอฯรแม่ห่มฯอฯร | [พ่อหม่อนแม่หม่อน] | น.ผู้เฒ่าผู้แก่,บรรพบุรุษ |
แหล๋ะ | แหลฯะ | [แหละ] | ก.เฉือน,ชำแหละ,ปาด ว.ขี้ขลาด ดู...ขี้แหล๋ะ |