พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ขื่น | ขื่นฯ | [ขื่น] | ว.ฉุน,กลิ่นแรง เช่น ยาขื่น- ยาฉุน |
หน้าไน่ | ห้นฯาไน่ | [หน้าไน่] | น.หน้าระรื่น |
หยู้หย้าหยูบหยาบ | ห้ยฯห้ยฯาหยฯบหยฯาปฯ | [หยู้หย้าหยูบหยาบ] | ว.ทรุดลง,พับลง,ค่อยๆ ล้มลง |
ไม้ตะแบก | ไม้ตะแบกฯ | [ไม้ตะแบก] | น.ไม้ตะแบก ถิ่นภาคเหนือเรียก ''ไม้ป๋วย''; ดู...ไม้ป๋วย |
นกแหลวไก่หน้อย | น฿กฯแหลฯวฯไก่ห้นฯอฯยฯ | [นกแหลวไก่หน้อย] | น.เหยี่ยวชนิดหนึ่งชอบโฉบเอาลูกไก่ไปกิน |
ต้าก | ทาฯกฯ | [ทาก] | น๑.ทาก - สัตว์ดูดเลือดไม่มีกระดูกสันหลัง ลำตัวเป็นปล้องยืดหดได้ คล้ายปลิง อาศัยอยู่ตามป่า น๒.ชื่อหอยฝาเดียว อาศัยอยู่บนบก มีหลายชนิด ตัวคล้ายทาก แต่มีเปลือกหุ้ม เรียก หอยต้าก - หอยทาก |
สาย | สายฯ | [สาย] | น.สิ่งที่มีลักษณะเป็นเส้นเป็นแนวยาว เช่นสายไฟฟ้า, ชื่อกล้วยไม้ชนิดหนึ่ง เรียก "เอื้องสาย" ว.ความต่อเนื่อง อย่างสายญาติ |
เบ๋อะเบ๋อ | เบิอฯ | [เบอะเบอ] | ว.เรี่ยราด,กระจัดกระจาย,เยอะแยะมากมาย |
ไก่เกี๋ยง | ไก่กยฯง | [ไก่เกียง] | น.เครื่องหมายกากบาท |
โป๋ย | โป฿ยฯ | [โปย] | ก.เปลือย,เปลือยกายล่อนจ้อน; เรียกคนที่เปลือยกายว่า ผีโป๋ย |