พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สุ๋กเฮือง | สุกเฮิอฯง | [สุกเฮือง] | ว.ลักษณะของผลไม้ที่ยังไม่ทันแก่ แต่เปลือกเหลือง เหี่ยวคล้ายสุก; ดู...เฮือง |
ดั้ง | ดั้งฯ | [ดั้ง] | น.เรียกเสาที่ตั้งบนขื่อสำหรับรับอกไก่ว่า เสาดั้ง |
บวม | บวฯม | [บวม] | ก.อาการที่เนื้อนูนขึ้นเพราะฟกช้ำหรืออักเสบ เช่น ต๋าบวม - ตาบวม,ขยาย พอง หรือนูนขึ้นจากสภาพที่ราบเรียบหรือสภาพปกติ เช่น กระดาษบวม กระป๋องบวม |
บ่าฮ่าปั๋ก | บ่าฯร่าปักฯ | [บ่าฮ่าปัก] | ดู...บ่าฮ่า |
ผั๋กขี้ขวง | ผักฯขี้ขวฯง | [ผักขี้ขวง] | น.สะเดาดิน - ไม้ล้มลุกขึ้นในนา ใบรูปหอก ปลายใบแหลม ดอกขนาดเล็กสีม่วง ยอดอ่อนกินได้ มีรสขม; ผั๋กขวง ก็ว่า |
ก็๋อกน้ำหยฺาด | กัอฯกนาฯอยฯาดฯ | [ก็อกน้ำอฺยฺาด] | น.ชุด ภาชนะบรรจุน้ำหยาด มี ๒ ชิ้น คือภาชนะ ที่บรรจุน้ำและภาชนะที่ใช้รองรับน้ำหยาด ในขณะที่รินอุทิศส่วนกุศลอาจใช้ภาชนะเล็กๆ เช่น แก้วน้ำ ขวดน้ำ ขันน้ำ แทนได้ |
ยนต์ | ย฿น์ตฯ | [ยนต์] | น๑.เครื่องกล - อุปกรณ์ที่เปลี่ยนพลังงานชนิดอื่นให้เป็นพลังงานกล เช่น มอเตอร์ไฟฟ้า เครื่องยนต์ เป็นต้น น๒.หุ่นหรืออาวุธที่ทำขึ้นแล้วกำกับการเคลื่อนที่ด้วยอาคม |
เสื้อห้วย | เสิ้อฯอห้วฯย์ | [เสื้อห้วย] | น.อารักษ์ที่อยู่ประจำลำห้วย |
ล่ำเปิง | ราเพิงฯ | [ร่ำเพิง] | ก.รำพึง - คิดถึง,คิดคำนึงอยู่ในใจคนเดียว,ใคร่ครวญ; ฮ่ำเปิง ก็ว่า |
เขียดจิ๋ง | ขยฯดจิงฯ | [เขียดจิง] | น.เขียดอีโม้ ภาษาถิ่นภาคเหนือเรียก ''เขียดจิ๋ง'' - เป็นเขียดที่พบมากที่สุด และนิยมนำมารับประทานมากที่สุด ลำตัวยาวประมาณ 3-6 ซ.ม. สีเหลืองแกมน้ำตาล มีจุดลายสีน้ำตาลเข้มกระายทั่วผิวหนัง บริเวณกลางหลังมีเส้นสีเหลืองลากผ่านจากปลายจมูกจนถึงก้น หัวเล็กรูปสามเหลี่ยม ขาหน้าเล็กสั้น มี 4 นิ้ว ส่วนขาหลังใหญ่และยาวกว่ามาก นิ้วเท้าหลังเรียวยาว มี 5 นิ้ว มีฟันบริเวณด้านบนเพดานปาก มีลิ้นใหญ่ กระโดดไกล; เขียดหละอง,เขียดอง,เขียดอี่อง ก็ว่า |