พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หันกั๋บ | หันฯกัปฯ | [หันกับ] | ก.เข้าใจด้วย,เข้าเป็นพวกด้วย,คล้อยตาม,เห็นด้วย; หันตวย,ฮู้กั๋บ,ฮู้ตวย ก็ว่า |
ส้มปู่ | ส฿มฯปู่ | [ส้มปู่] | ดู...เก๋งเฅ็ง |
เอ้าะ | โออฯะ | [เอ้าะ] | ก.สำรอก - ขย้อนเอาสิ่งที่กลืนลงไปในกระเพาะแล้วออกมาทางปาก. ว.คำที่ใช้แสดงว่ายกให้ หรือ มอบให้ (โดยการยื่นของที่อยู่ในมือเพื่อมอบให้ พร้อมกับพูดว่า "เอ้าะ") |
ยู้ยันกั๋น | ยู้ยันฯกันฯ | [ยู้ยันกัน] | ว.เบียดเสียด,ยัดเยียด,แออัด |
เฝื้อ | เฝิ้อฯอ | [เฝื้อ] | ว.มักใช้กับ ฝั้น ในภาษากวีเป็น เฝื้อฝั้น หรือ ฝั้นเฝื้อ หมายถึงการที่อยู่เป็นคู่ครอง หรือใกล้ชิดกันในเชิงชู้สาว |
ก๋ำขว้าง | กำข้วฯางฯ | [กำขว้าง] | ก.โยนทิ้ง; ก๋ำซัด ก๋ำขว้าง,ก๋ำปือ ก็ว่า |
กว๊าน | ค้วฯาฯนฯ | [คว้าน] | น.ทะเลสาบ,บึง,หนองน้ำใหญ่,บริเวณที่น้ำไหลวน เช่น กว๊านพะเยา ก.เอาสิ่งที่มีคมแหวะให้กว้างหรือแหวะให้เป็นช่อง |
อาน | อานฯ | [อาน] | น๑.เครื่องรองนั่งบนหลังสัตว์พาหนะ เช่น อานม้า หรือยานพาหนะ เช่น อานจักรยาน น๒.โรคไอกรน - โรคติดเชื้อของระบบทางเดินหายใจ มีอาการไข้ ไอติดๆ กัน ๕ - ๑๐ ครั้ง และมีเสียงหายใจที่ลำบากสลับกันกับการไอ พบในเด็กอายุ ๒ - ๖ ปี ก.(โบ.) ลับ - ทำให้เรียบหรือทำให้คมโดยถูกับหิน ปัจจุบันใช้ "ฝน" |
ผั๋ดเหวิ้นๆ | ผัดฯเหิ้วฯรๆ | [ผัดเหวิ้นๆ] | ก.หมุนติ้ว,หมุนด้วยความเร็ว(ใช้กับสิ่งของแบนและใหญ่ ถ้าขนาดกลางใช้ ผั๋ดแหว้นๆ ถ้า ขนาดเล็กใช้ผั๋ดหวิ้นๆ); หมุนเหวิ้นๆ ก็ว่า |
เออเลอ | เอิอฯเลิอฯ | [เออเลอ] | ว.อวบอ้วน,โอ่โถง,โอ่อ่า |