พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เอาหน้าเอาต๋า | ´าห้นฯา´าตา | [เอาหน้าเอาตา] | ดู...เอาหน้า |
โมก | โม฿กฯ | [โมก] | ก๑.พุ้ยเอาที่ละมาก อย่างปั้นข้าว เหนียวเป็นคำพุ้ยเอาอาหารทีละมากๆ ก๒.ถลึงตา |
ต้นไม้ตุ้ม | ต้฿นฯไม้ตุ้ม | [ต้นไม้ตุ้ม] | น.ต้นตะกูยักษ์ |
แมงไย | แมงฯไย | [แมงใย] | น.เรไร/ลองไน/แม่ม่ายลองไน - จักจั่นขนาดใหญ่ เมื่อกางปีกยาวได้กว่า ๑๕ ซ.ม. มีสีสันสวยงาม หัวสีดำ อกสีดำคาดขาว ท้องสีส้มแต้มด้วยสีดำ ปีกสีดำ ปีกบนคาดด้วยสีขาว ส่งเสียงดังกังวานในช่วงรุ่งสางและพลบค่ำเท่านั้น ซึ่งแตกต่างจากจักจั่นทั่วไปที่มักส่งเสียงตลอดเวลา; แมงว้าง,แมงแว ก็ว่า |
ของหวาน | ขอฯงหวฯานฯ | ของหวาน] | น.ของกินที่ไม่ใช่กับข้าว มักมีรสหวาน ปรุงจากแป้งหรือข้าวผสมน้ำตาล บางชนิดมีกะทิ; เข้าหนม ก็ว่า |
บอก | บอฯก | [บอก] | น.ปล้องไม้ไผ่มีข้อขังข้างก้นสำหรับใส่น้ำหรือสิ่งอื่น ล.ลักษณะนามที่ใช้กับปืน เช่น ปืน ๕ บอก; ก.พูดให้ฟัง,เล่าให้ฟัง เช่น บอกให้ทำงาน,บอกวิธีเล่น เป็นต้น |
น้ำมันยา | นาฯมันฯอยฯา | [น้ำมันอฺยฺา] | น.น้ำมันที่มีตัวยาผสมอยู่ |
ผิ๋ดใจ๋ | ผิดฯไจ | [ผิดใจ] | ก.โกรธ,แค้น ว.ผิดหวัง,ไม่พอใจ,ไม่สมหวัง |
ขาน | ขานฯ | [ขาน] | ก.พูด,กล่าว,เอ่ย,เรียก |
หย๋ะ | หยฯะ | [หยะ] | น.ขยะ - เศษสิ่งของที่ทิ้งแล้ว,ว.ไม่ประณีต,หยาบๆ |