พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ตี้เก้า | ที่เกั้า | [ที่เก้า] | น.ลำดับที่เก้า |
ต้าวขี้เป๋อะ | ท่าฯวฯขี้เปิอฯะ | [ท่าวขี้เปอะ] | ก.หกล้มบนกองโคลน |
ถองแก๋ะถองแก๋น | ถอฯงแกะถอฯงแกนฯ | [ถองแกะถองแกน] | ว.ทุกแง่ทุกมุม,เปิดอก,เปิดเผยจนไม่มีอะไรเหลือ,ละเอียดลึกซึ้ง |
ส่อ | สํอฯ | [ส่อ] | ก.บอก,พูดยุยง,ฟ้อง,อธิบาย; ส่อสน,สนส่อ ก็ว่า |
ตูดเดิ๋ก | ตูดเดิ้กฯ | [ตูดเดิก็] | น.กำหนดยามเท่ากับเวลา ๑๘.๐๐ น. - ๑๙.๓๐ น. |
หม่อนฮอก | ห่มฯอฯรรอฯก | [หม่อนรอก] | ดู...หม่อนหลวง |
จ่องห้อย | จ่อฯงห้อฯ | [จ่องห้อย] | ก.ติดสอยห้อยตาม,ติดตามอย่างกระชั้นชิด |
ป๋ะ | ปะ | [ปะ] | ก.พบ,ประสบ,เจอะ,เจอ,เห็น |
สั๋กยฺาง | สักฯอยฯางฯ | [สักอฺยฺาง] | ว.สักหมึกเป็นจุดๆ บริเวณตั้งแต่หัวเข่าลงไปจนถึงเท้าทั้งสองข้าง ป้องกันพิษงูและสัตว์อื่นๆ เช่นตะขาบ แมลงป่อง เป็นต้น ผู้ที่สักยางูแล้วห้ามกินงู ห้ามข้ามรอยงูที่เลื้อยข้ามตามพื้นดิน |
อู้กำสุ๋ด | อู้คำฯสุด | [อู้คำสุด] | ก.พูดที่ทำให้คู่สนทนาโต้ตอบต่อไปมิได้ |