| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| งูแมวเซา | งูแมวฯเซัา | [งูแมวเซา] | น.งูแมวเซา - เป็นงูพิษ หัวสามเหลี่ยม ลำตัวอ้วนสั้น ยาวประมาณ ๙๐-๑๕๐ ซ.ม.หางสั้น สีน้ำตาลอ่อนอมเทา มีเกล็ดสีชมพูแซมบ้าง ออกลูกเป็นตัวครั้งละ ๒๐-๓๐ ตัว ฉกกัดได้รวดเร็ว ชอบอยู่ตามที่ราบแห้งๆ เชิงเขาที่มีดินปนทราย ที่ดอน ซอกหิน โพรงดิน ใต้กอหญ้าใหญ่ๆ ปกติออกหากินกลางคืน หรือตอนเย็นๆกลางวัน กินหนู กบ เขียด จิ้งเหลน กิ้ิงก่า แย้ เมื่อถูกคุกคามจะขดตัวเป็นวง ทำเสียงขู่ดังๆฟังแล้วน่ากลัว. |
| ต๋กต่าเปิ้น | ต฿กฯต่าเพิ่นฯ | [ตกต่าเพิ่น] | ก.ถึงทีเขา,ถึงคราวของเขา |
| อยฺู่ดีกิ๋นดี | อยฯู่ดีกินฯดี | [อฺยฺู่ดีกินดี] | ว.มีความเป็นอยู่สุขสบายไม่ลำบาก |
| เผา | เผัา | [เผา] | ก.ทำให้ร้อน ให้สุก หรือให้ไหม้ เป็นต้นด้วยไฟ,ทำให้เร่าร้อน |
| เลี้ยงเข้างาย | ล้ยฯงเขั้างายฯ | [เลี้ยงเข้างาย] | ก.เลี้ยงอาหารเช้า |
| กิ๋นขี้เขียง | กินฯขี้ขยฯง | [กินขี้เขียง] | สำ.ดุเหมือนสุนัข ที่กินเศษเนื้อติดหน้าเขียง |
| แม่ก๋ำลัง | แม่กำลังฯ | [แม่กำลัง] | น.หญิงโสเภณี; แม่จ้าง ก็ว่า |
| สว่าย | ส่วฯายฯ | [สว่าย] | ก.ส่าย - แกว่งไปมา,เขย่า,สะบัด |
| ฮอบ | รอฯปฯฯ,รอฯบ | [รอบ] | ก.รอบ,บรรจบถึงกัน |
| ปงผั๋กหนอก | พ฿งฯผักฯหนฯอฯก | [พงผักหนอก] | น.ที่ชื้นแฉะมีบัวบกขึ้นอย่างมากมาย |