พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
จุ๋ผุ๋ | จุผุ | [จุผุ] | ว.โผล่ออก อย่างเห็ดกำลังโผล่ออกจากพื้นดิน; จุ๋ดผุ๋ด,จะหลุ๋ดผุ๋ด ก็ว่า |
ต่อง | ต่อฯง | [ต่อง] | น.เข็ดด้ายหรือไจด้าย; เรียกผ้าขาวม้าว่า ผ้าต่อง |
แป๋งโต้ษไส่ | แปลฯงโท฿ษฯฯไส่ | [แปลงโทษใส่] | ดู...แป๋งโต๊ด |
ด่อยๆ | ด่อฯๆ | [ด่อยๆ] | ก.อาการที่อวัยวะ เช่นมือหรือสิ่งของสั่นระริก ถ้าสิ่งของขนาดเล็กสั้นสั่น ใช้ สั่นดิ๋ดๆ |
หู | หู | [หู] | น๑.อวัยวะของคนและสัตว์ มีไว้ฟังเสียง; น๒.ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก; น๓.เรียกส่วนที่ใช้ฟังเสียงของเครื่องใช้อิเล็กทรอนิกส์ว่า หู |
ยฺาดองเหล้า | อยฯาดอฯงเหั้ลฯา | [อฺยฺาดองเหล้า] | น.ยาดองสุรา |
น้ำเหมี้ยง | นาฯห้มฯง | [น้ำเหมี้ยง] | น.น้ำเมี่ยง - ของเหลวที่ได้จากน้ำที่ใช้ในการนึ่งยอดเมี่ยง นำมาเคี่ยวให้ข้นจนเหนียว มีสีม่วงอมน้ำตาล นิยมผสมกับข้าวคั่วปรุงรสเป็นอาหาร |
บ่ฮู้กุน | บรู้คุณ | [บ่รู้คุณ] | ว.เนรคุณ |
ไซ้หมั๋ดหมา | ไซ้หัมฯดหมฯา | [ไซ้หมัดหมา] | ก.เอา หมัดออกจากตัวสุนัข |
โต๊ะ | โท฿ะ | [โทะ] | น.โต๊ะ - สิ่งที่ทำด้วยไม้ หรือวัตถุชนิดอื่น เช่น เหล็ก พลาสติก พื้นราบเป็นรูปต่างๆ มีขา ใช้สำหรับเป็นที่เขียนหนังสือ ตั้งเครื่องบูชา หรือวางสิ่งของต่างๆ |