พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
บ่าคอแลน | บ่าฯฅํอฯแลนฯ | [บ่าฅอแลน] | น.ผลไม้ป่าชนิดหนึ่งผลคล้ายระกำ แต่รสเปรี้ยว |
ใจ๋ | ไจ | [ใจ] | น๑.หัวใจ - เป็นอวัยวะกล้ามเนื้อ ซึ่งสูบเลือดทั่วหลอดเลือดไปยังส่วนต่างๆ ของร่างกาย โดยการหดตัวเป็นจังหวะซ้ำๆ ทำให้เกิดความรู้สึก ใจเต้น ใจสั่น ใจหวิวๆ เป็นต้น; น๒.สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด อย่างใจคิดเป็นเช่นนั้นเช่่นนี้; ก.คำพูดที่ใช้พูดเร็วๆ แทนคำว่า ขะใจ๋ หมายถึง รีบร้อน,เร็วๆ เช่น ใจ๋กิ๋น - รีบๆกิน มีความหมายเหมือน ขะใจ๋กิ๋น; ดู...ขะใจ๋. |
ขี้เปี้ย | ขี้เป้ยฯ | [ขี้เปี้ย] | ว.ผอมแห้งแรงน้อย; เปี้ย ก็ว่า |
อิ๋ด | อิดฯ | [อิด] | ก.เหนื่อย,เมื่อยล้า,เหนื่อยอ่อน,อ่อนเพลีย,อิดโรย; อิ๋ดอ่อน ก็ว่า |
ฮ้านเข้าแก๋ง | ร้านฯเขั้าแกงฯ | [ร้านเข้าแกง] | น.ร้านข้าวแกง - ร้านขายอาหาร |
ตุ๊ด | ทุด | [ทุด] | ก.ระงับ,หยุด,ยั้ง; มักใช้กับการพยาบาล เช่น ตุ๊ดเลือด -ห้ามเลือด |
ขาโหง้ง | ขาโห้฿งฯง | [ขาโหง้ง] | ว.ขาคดงอ |
หัวใหม่ | ห฿วฯไห่มฯ | [หัวใหม่] | ว.นิยมตามสมัยใหม่ |
คอเหนียง | ฅํอฯหนฯง | [ฅอเหนียง] | น.โรคคอพอก - ลักษณะนูนพองออกมาบริเวณคอ เนื่องจากขาดสารไอโอดีน ถ้าพองนูนออกมาไม่มากเรียกคอออม แต่ถ้านูนโปนออกมามากเรียก คอเอิม |
คนง่าว | ฅ฿นฯง่าวฯ | [ฅนง่าว] | น.คนโง่ |