พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
แหงง,แหงงๆ | แหงฯง,แหงฯงๆ | [แหงง,แหงงๆ] | ว.เอ๋ง,เอ๋งๆ - เสียงอย่างสุนัขร้อง |
หืน | หืนฯ | [หืน] | ก.คันเพราะถูกสิ่งที่ทำให้ระคายเคือง เช่น หมามุ่ย ตัวบุ้ง ว.มีกลิ่นเหม็นคล้ายกลิ่นน้ำมันหมูที่ทิ้งไว้นานๆ; ดู...เหม็นตั๋ง |
ลับแล | ลัปฯแล | [ลับแล] | น.ชื่ออำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ ว.ลักษณะที่เหลื่อมกัน แต่ไม่ติดกัน |
ต๊กต๋อง | ท฿กฯตอฯง | [ทกตอง] | ก.ใช้ตะขอมีคมคล้ายเคียวเกี่ยวข้าว ต่อด้ามยาว คล้องกระทกตัดเอาใบตอง; ต๊กต๋องก้วย ก็ว่า |
แอบอ้อม | แอปฯอ้อฯม | [แอบอ้อม] | ก.อยู่ใกล้ชิด,เป็นคู่ครอง |
ส่างลอง(ไทใหญ่) | ส่างฯลอฯง | [ส่างลอง] | น.นาคของชาวไทใหญ่ที่กำลังจะเข้าพิธีบวช โดยมากมักจะเป็นเด็กแต่งกายแบบเจ้าชาย |
ต๋องจ่อ | ตอฯงจํอฯ | [ตองจ่อ] | น.ใบตองอ่อนที่นาบด้วยเตารีดหรือถุงทรายร้อน เพื่อใช้มวนบุหรี่; ต๋องจ่า ก็ว่า |
จากหวาก | จากฯหวฯากฯ | [จากหวาก] | ว.ลักษณะรูหรือหลุมขนาดใหญ่; โจ้โหว้ ก็ว่า.ถ้าขนาดปานกลาง เรียกจ้อหว้อ. ถ้าขนาดเล็ก เรียกจี้หวี้. |
หัวล้านโยงๆ | ห฿วฯล้านฯโย฿งฯๆ | [หัวล้านโยงๆ] | น.หัวโล้นเกลี้ยง,หัวล้านเหน่ง |
จอผั๋กกาด | ชํอฯผักฯกาดฯ | [ชอผักกาด] | ก.การปรุงอาหาร ที่นิยมใช้ผักกาดเขียวกวางตุ้งกำลังออกช่อดอกสีเหลือง ชาวล้านนาเรียก ผักกาดจ้อน เป็นเครื่องปรุงหลัก ด้วยการปรุงโดยวิธีการ จอ; ดู...จอ |