พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ก๊อ | คํอฯ | [ค้อ] | น๑.ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งคล้ายต้นตาล ผลกลม เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๑.๕ - ๒.๐ ซ.ม.เปลือกบางสีฟ้า เป็น ทะลาย เวลากินใช้ตะแกรงร่อนให้เปลือกกะเทาะออกแล้วลวกด้วยน้ำร้อนให้ระอุหรือนึ่งให้สุก คลุกเกลือป่น กินเป็นของขบเคี้ยว หรือกินกับข้าวเหนียวร้อนๆ ก็อร่อย น๒.เรียกพลอยแดงหรือทับทิมสำหรับทำหัวแหวนว่า แก้วก๊อ |
ต้ง | ท่฿งฯ | [ท่ง] | น.ทุ่ง,นา; โต้ง ก็ว่า: ไปโต้งไปนา - ไปทุ่งไปนา |
ฮ่องฮูดัง | ร่อฯงรูดังฯ | [ร่องรูดัง] | น.ร่องที่อยู่ระหว่างริมฝีปากบนกับฐานจมูก |
จิ๊นแลน | ชิ้นฯแลนฯ | [ชิ้นแลน] | น.เนื้อตะกวด; ดู...แลน ประกอบ |
เก็มใบ้เก็มบอด | เคัมฯไบ้เคัมฯบอฯด | [เค็มไบ้เค็มบอด] | ว.เค็มมาก,เค็มจริงๆ |
แก้มใสยองๆ | แก้มฯไสยอฯงๆ | [แก้มใสยองๆ] | น.แก้มสดใสเปล่งปลั่ง |
บ่าเดื่อน้ำ | บ่าฯเดิ่อฯอนาฯ | [บ่าเดื่อน้ำ] | ดู...เดื่อน้ำ |
ก่างก๊ะ | ก่างฯคะ | [ก่างคะ] | ก.อ้าขาหรือถ่างขาใช้ประกอบคำว่ายืนหรือเดิน เช่น ยืนก่างก๊ะ - ยืนอ้าขา, เตียวก่างก๊ะ- เดินถ่างขา; จ่างจ๊ะ ก็ว่า |
น้ำบ่าดาย | นาฯบ่าฯดายฯ | [น้ำบ่าดาย] | น.น้ำเปล่าๆ เช่น กิ๋นน้ำบ่าดาย - ดื่มน้ำเปล่าๆ |
เก๊าะ | โคอฯะ | [เคาะ] | ก.ลาก,คล้อง,จูง,เกาะเกี่ยว,โน้มน้าว |