พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ถูไถ | ถูไถ | [ถูไถ] | ก.แก้ขัดไปก่อน เช่น งานยังบ่ถูกใจ๋ เยียะถูไถไปก่อน-งานยังไม่ถูกใจ ทำแก้ขัดไปก่อน |
หูเตี่ยว | หูต่ยฯว | [หูเตี่ยว] | น.หูกางเกง |
เวน | เวนฯ | [เวน] | ก.มอบให้,สละกรรมสิทธิ์ให้ |
ขากหลาก | ขากฯหลฯากฯ | [ขากหลาก] | ว.ลักษณะของเก่าคร่ำคร่าถูกทิ้งไว้; อากหลาก ก็ว่า |
เตหวะบุ๋ตร | เทวบุระฯต | [เทวบุตร] | ก.เทพบุตร - เทวดาเพศชาย |
ยมพิบาล | ย฿มิภฯบาฯลฯฯ | [ยมภิบาล] | น.ยมบาล - เจ้าพนักงานในเมืองนรก มีหน้าที่ลงโทษคนที่ตกนรกตามคำสั่งของพระยายม; จ่ายม พิบาน ก็ว่า |
ซอเก็๋บนก | ซํอฯเกัปฯน฿กฯ | [ซอเก็บนก] | ก.การซอเรื่องยาวพรรณนาการเข้าป่าดง ชมนกชมไม้ |
ผ่อตางยาว | ผํอฯทาฯงฯยาวฯ | [ผ่อทางยาว] | สำ.คิดให้รอบคอบ |
เมืองแก้ว | เมิอฯงแก้วฯ | [เมืองแก้ว] | น.เมืองแห่งความสุข,เมืองแห่งความอุดมสมบูรณ์ |