พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หนุนตี๋นเสา | หนฯรตีนฯเสัา | [หนุนตีนเสา] | ก.เอาก้อนหินรองโคนเสาในการก่อสร้างอาคาร เพื่อไม่ให้เสาผุง่าย |
จ้าดลำ | ชาดฯลำ | [ชาดลำ] | ว.อร่อยมาก,อร่อยจริงๆ,ถูกปาก |
เปิม | เพิมฯ | [เพิม] | ว.ลาดเกินไป,มีความลาดชันน้อย เช่น หลังคาเปิม - หลังคาที่มีความลาดชันน้อยเกินไปมักจะรั่วง่าย เพราะน้ำไหลไม่สะดวก |
แหม(ม สะกด) | แหมฯ | [แหม] | ว.อีก -ใช้ตามหลังคำกริยา เช่น กิ๋นแหม - กินอีก, ไปแหม - ไปอีก, เอาแหม - เอาอีก |
เคี่ยน | ฅยฯร | [เฅี่ยน] | ดู...เขี่ยน |
จ๊ำใจ๋ | ชําไจ | [ช้ำใจ] | ว.เจ็บใจ,ตรมใจ,ระทมใจ |
ผ้ง | ผ้฿งฯ | [ผ้ง] | น.โพรง - ช่องที่กลวงเข้าไปของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง อย่างโพรงมดง่ามหรือปลวก; โผ้ง, โป้ง ก็ว่า |
อี่ง่าว | อี่ง่าวฯ | [อี่ง่าว] | ดู...บ่าง่าว |
เหล็๋กไส้จี้กุ่ง | เหัลฯกไส้จี้กุ่ง | [เหล็กไส้จี้กุ่ง] | น.เหล็กสปริง ที่มีลักษณะม้วนเป็นท่อนกลมยาว อย่างที่ใช้เป็นโช้คอัพรถจักรยานยนต์ |
หญ้าหนวดแมว | ห้ยฯาหนฯวฯฯดแมวฯ | [หย้าหนวดแมว] | น.ต้นพยับเมฆ |