พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
แก๊นควัน | แค้นฯฅัวฯร | [แค้นฅวัน] | ก.สำลักควัน |
สายดือ | สายฯดื | [สายดือ] | น.สะดือ |
เหล็๋กกน | เหัลฯกค฿นฯ | [เหล็กคน] | น.ตะปู - คำเมือง หรือภาษาถิ่นเหนือเรียก ''เหล็๋กกน''; ตะปู หรือ เหล็๋กกน เป็นอุปกรณ์ที่ทำมาจากโลหะ โดยปกติเป็นเหล็ก มีลักษณะยาว ปลายแหลม มักใช้สำหรับยึด ตรึง หรือเพื่อติดวัตถุชนิดต่างๆ ในงานไม้ งานก่อสร้าง งานวิศวกรรม เป็นต้น, ตะปู มีลักษณะต่างๆ ที่หลากหลาย เพื่อรองรับการใช้งานที่เหมาะสม; เหล็๋กจำ,เหล็๋กปิ่น ก็ว่า |
ขุ้นโอ๊ะโนะ | ขุ้รโอ้฿ะโน฿ะ | [ขุ้นโอ้ะโนะ] | ว.ลักษณะขุ่นข้นของของเหลวที่ข้นมากๆ |
ลุกๆนั่งๆ | ลุกๆนั่งฯๆ | [ลุกๆนั่งๆ] | ก.นั่งๆ ยืนๆ |
ฮู้ | รู้ | [รู้] | ก.เข้าใจ,แจ้ง,ทราบ |
หยอง | หยฯง | [หยอง] | ว.พอง,ฟู เช่น ไก่หยอง -ไก่ที่มีขนฟู,เนื้อไก่อบเป็นฝอยฟู; หมูหยอง เป็นต้น |
โก้น | โค่฿นฯ | [โค่น] | ดู...ก้น |
ฟุย | ฟุ | [ฟุย] | น.ค่าบริการในการแลกเปลี่ยนเงินตรา เรียก น้ำฟุย |
หล่อม | ห่ลฯอฯม | [หล่อม] | ก.ทรุดลง หรือยุบลงในช่องที่คับแคบแต่ไม่ลึก เช่น เอาเสาหล่อมลงขุม - ยกเสาลงหลุมที่ขุดไว้ |