พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
มอน | มอฯร | [มอน] | น.ใจกลางส่วนสำคัญ ว.ล้วนๆไม่มีอย่างอื่นเจือปน; ม้อน ก็ว่า |
ซอน | ซอฯร | [ซอน] | ก.ซ่อมแซม แทรก,ปน,เสริม เช่น ซอนหลังคา ต๋ดซอนขี้ ไห้ซอนไค่หัว |
งูแส้ม้า | งูแส้ม้า | [งูแส้ม้า] | น.งูสายม่านพระอินทร์ - งูชนิดหนึ่งตัวเล็กและยาว สีออกเทาเงิน มีทางสีดำยาวตลอดตัว; งูไส้ม้า ก็ว่า |
อ็๋อกต็๋อก | อัอฯกตัอฯก | [อ็อกต็อก] | ว.ลักษณะของสิ่งที่กลมกลึงสมรูป มักใช้เป็น ตั๋นอ๋อกต๋อก เช่น อ๋กตั๋นอ๋อกต๋อก - หน้าอกเต่งตึงกลมกลึงสมรูป |
หมอนเติก | หมฯอฯรเติกฯ | [หมอนเติก] | น.หมอนสามเหลี่ยม ใช้นั่งพิง; หมอนผา,หมอนอิง ก็ว่า |
จ๋าขวัน | จาขัวฯร | [จาขวัน] | ก.นินทาลับหลัง; เล่าขวัน ก็ว่า |
อวมอำ | อวฯมอำ | [อวมอำ] | ก.ปิดบัง,อำพราง |
แมงแม่แดด | แมงฯแม่แดดฯ | [แมงแม่แดด] | ดู...แม่แดด |
หล้าน้ำ | ห้ลฯานาฯ | [หล้าน้ำ] | ว.ท้ายน้ำ มักใช้กับนาที่อยู่ปลายเหมืองฝายที่ใช้น้ำร่วมกัน |
เยฺาะไยฺ | โอยฯอฯะไอยฯ | [เอฺยฺาไอฺยฺ] | ก.หยอกเย้า,แหย่เล่น |