พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์​ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
หนวดว้องหนฯวฯฯดว้อฯง[หนวดว้อง]น.หนวดที่มีลักษณะเป็นวงโค้งงอนอยู่ริมบนฝีปาก
ข๋บเขี้ยวขอดๆข฿ปฯข้ยฯวขอฯดๆ[ขบเขี้ยวขอดๆ]ก.กัดฟันกรอดๆ,นอนกัดฟันเสียงดังกรอดๆ
หอยต้ากหอฯยฯทาฯกฯ[หอยทาก]น.หอยทาก - หอยฝาเดียว มีหลายชนิด พบในประเทศไทยมากกว่า ๖๐๐ ชนิด มีทั้งชนิดที่ อยู่บนต้นไม้ อยู่พื้นดิน อยู้บนบก อยู่ในน้ำ มีทั้งขนาดจิ๋ว กลาง ใหญ่ และนาดยักษ์ และชนิดท่เป็นศัตรูพืชได้แก่ หอยทากยักษ์ หอยเจดีย์ หอยสาริกา ลักษณะทั่วไปประกอบด้วย ๒ ส่วนที่ไม่สามารถแยกจากกันได้ คือส่วนที่เป็นเปลือกหอย และตัวหอยหรือเนื้อหอยที่สามารถยื่นออกด้านนอกเปลือกได้ ชอบออกหากินตอนกลางคืน กลางวันอาศัยในที่ร่มหลบแสงแดด จะแพร่หลายได้ในช่วงฤดูฝน
ฮุ้งรุ้ง[รุ้ง]น.รุ้ง - นกเหยี่ยวขนาดใหญ่ ลำตัวด้านบนสีน้ำตาลเข้ม ด้านล่างสีน้ำตาล มีจุดขาวกระจายที่หัว ปีก และท้อง หางสั้นสีน้ำตาล ต้นคอมีพู่ขน
เอ็นเอนฯ[เอน]น.เอ็น - เส้นที่อยู่ตามปลายกล้ามเนื้อ ช่วยการเคลื่อนไหวของร่างกาย ว.หยิ่ง,จองหอง,ถือตัว
ส้มป่อยงำเงาส฿มฯป่อฯยฯงำเงัา[ส้มป่อยงำเงา]น.ฝักแห้งของส้มป่อยที่ต้นขึ้นริมน้ำ ไม่ว่าจะเป็นคลอง แม่น้ำ สระน้ำ บ่อน้ำก็ตาม ห้ามใช้ในการสระเกล้าดำหัว
เปเพ[เพ]ก.ชำรุด,หัก,พัง; มักใช้กับ ปัง เป็น เปปัง
ได้ยินวอยๆได้ยินฯวอฯยฯๆ[ได้ยินวอยๆ]ก.ได้ยินเสียงแว่วมาแต่ไกล
ไข้แดดไข้แดดฯ[ไข้แดด]น.ไข้ชนิดหนึ่ง อาการไข้ขึ้นสูงและเร็วเพราะถูกแดดจัด มีอาการปวดศีรษะ ชัก และสลบร่วมด้วยก็ได้
ยั้งเย้ายั้งฯเยั้า[ยั้งเย้า]ก.หยุด,พัก,เลิก

สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2564-65 / Copyright 2021-22. All rights reserved.
จรีย์ สุนทรสิงห์ สำนักมรดกล้านนา จ.เชียงใหม่