พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เจี๊อเจ้า | เชิ้อฯอเจั้า | [เชื้อเจ้า] | น.เชื้อสายเผ่าพันธุ์ที่เป็นเจ้า เช่น พระเจ้าอยู่หัว,เจ้าหลวงเชียงใหม่ เป็นต้น |
หยวก ออกเสียง หยฺวก | อยฯวฯก | [อฺยฺวก] | น.หยวก - ลำต้นของกล้วย,ส่วนในหรือแกนอ่อนของลำต้นกล้วย ใช้ส่วนที่เป็นแกนอ่อนปรุงเป็นอาหาร เช่น แก๋งหยวกใส่จิ๊นไก่ใส่งุ้น (แกงหยวกใส่ไก่ใส่วุ้นเส้น) หรือใช้ทั้งลำแกะเอาส่วนที่เป็นเปลือกแก่ๆหุ้มอยู่ข้างนอกทิ้ง หั่นสับเป็นชิ้นเล็กๆ ต้มผสมแกลบอ่อน และอาหารหมู ให้หมูกิน; หยวกก้วย ก็ว่า |
กิ๊กมูลี | คิกฯมูลี | [คิกมูลี] | ก.มวนบุหรี่; ปันมูลี ก็ว่า |
หม้องเข้าหนมคก | ห้มฯอฯงเขั้าห฿นฯมระฯค฿กฯ | [หม้องเข้าหนมครก] | น.หลุมขนมครก |
น้อยโหน่ง | น้อฯยฯโห่฿นฯง | [น้อยโหน่ง] | น.น้อยโหน่ง ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''บ่าหนุนแฮ้ง''; ดู...บ่าหนุนแฮ้ง |
ซะเข้า | ซะเขั้า | [ซะเข้า] | ก.ซะข้าว - ล้างข้าวที่หม่าให้หมดกลิ่นน้ำข้าวมวกก่อนนำ ไปนึ่ง;ส๋ะเข้า,ฮะเข้า ก็ว่า |
ลื้มแล้วลื้มเล่า | ลื้มฯแลฯวฯลื้มฯเลั่า | [ลื้มแล้วลื้มเล่า] | ดู...ลื้มเก่าลื้มใหม่ |
จ๊ำเลือดจ้ำหนอง | ชําเลิอฯดชําหนฯอฯง | [ช้ำเลือดช้ำหนอง] | ช้ำเลือดช้ำหนอง - ว๑.มีเลือดและหนองคั่งอยู่ข้างใน ว๒.สีออกม่วงๆคล้ายมีเลือดและหนองปนกันอยู่ เรียกว่า สีช้ำเลือดช้ำหนอง |
สอนเตียว | สอฯรทยฯว | [สอนเทียว] | ก.สอนเดิน - ฝึกหัดเดิน; สอนย่าง ก็ว่า |
สืบกำ | สืปฯคำฯ | [สืบคำ] | ก.นำคำพูดไปกล่าวต่อ,สืบสาวราวเรื่อง |