พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หล่อผะเจ้า | หํลฯอฯระฯพเจั้า | [หล่อพระเจ้า] | ก.หล่อพระพุทธรูป |
เกิ๋น | เกินฯ | [เกิน] | น.พะอง - บันไดขนาดเล็ก แคบและยาว |
ลูบหน้าลูบหลัง | ลูบห้นฯาลูบหัลฯง | [ลูบหน้าลูบหลัง] | ก.เอามือลูบตามเนื้อตัวด้วยความเอ็นดู |
เสียใจ๋ | เสยฯไจ | [เสียใจ] | ก.ไม่สบายใจ |
หมอนเต๊า | หมฯอฯรเทั้าฯ | [หมอนเท้า] | น.หมอนวางแขน |
ฟ้อนดาบ | ฟ้อฯรดาบฯฯ | [ฟ้อนดาบ] | ก.การฟ้อนโดยใช้ดาบประกอบ |
แล่วๆ | แล่วฯๆ | [แล่วๆ] | ว.เรื่อยๆ,ดำเนินต่อไป,แต้วๆ ก็ว่า |
เข็น | เขนฯ | [เขน] | ว.ยากเข็ญ,เดือดร้อน,รำเค็ญ |
จี่เข้า | จี่เขั้า | [จี่เข้า] | ก.จี่ข้าว - ข้าวเหนียวปั้นเป็นก้อน วางบนถ่านไฟร้อน พลิกกลับไปมาจนผิวข้างนอกเหลืองเกรียม (ไม่ถึงกับไหม้) เมื่อสุกแล้วเรียก เข้าจี่ |
จ่อนขุ่ย | จ่อฯรขุ่ | [จ่อนขุ่ย] | น.พังพอน - สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ลักษณะคล้ายกระแต แต่ตัวใหญ่กว่ามาก ขนสีน้ำตาลแดงหรือเทาหน้ายาวเล็ก จมูกแหลม หูสั้นกลม หางเรียวยาวเป็นพวง ชอบต่อสู้กับงูเห่า |