พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ตุ๋มกั๋น | ตุมกันฯ | [ตุมกัน] | ก.ประชุมกัน,รวมกัน |
หยูกยา | อยฯกอยฯา | [อฺยฺูกอฺยฺา] | ดู...หยุ๋กยา |
อาบ | อาปฯ | [อาบ] | ก.เอาน้ำรดหรือราดตัวให้เปียกเพื่อชำระล้างร่างกาย เป็นต้น เรียกว่า อาบน้ำ; ชโลม,ทา,ทำให้ซึมซาบ เช่น ลูกดอกอาบยาพิษ; ไหลโซม เช่น เหงื่ออาบหน้า |
สาบอุ่ย | สาปฯอุ่ | [สาบอุ่ย] | ก.ได้รับกลิ่นฉุย ว.มีกลิ่นเบาๆ |
บ่ากอง | บ่าฯคอฯง | [บ่าคอง] | ดู...บ่กอง |
มี | มี | [มี] | ก.ถือเป็นเจ้าของ,อยู่ในครอบครอง เช่น มีรถยนต์ ว.รวย,มั่งมี เช่น เขาเป็นคนมี. ไม่ขาด,ไเปล่า,ไม่ว่าง เช่น บ้านหลังนี้มีคนเช่าแล้ว |
ฝาลับนาง | ฝาลัปฯนาฯงฯ | [ฝาลับนาง] | น.ฝาที่ต่อเลยหรือยื่นออกไปด้านนอกจากแนวห้อง |
ปุ๋นดีเอา | ปุรดีอ´า | [ปุนดีเอา] | ว.ของดีน่าเก็บ |
ป๋าเวณีปี๋ใหม่ | ปาเวณีปีไห่มฯ | [ปาเวณีปีใหม่] | น.ประเพณีสงกรานต์ อยู่ในกลางเดือนเมษายนของทุกปี ปกติจะมี ๓ วัน ได้แก่ วันสังขานต์ล่อง-วันมหาสงกรานต์,วันเน่า-วันเนาว์ และวันพญาวัน-วันเถลิงศกหรือวันขึ้นปีใหม่ |
น้ำหน่อ | นาฯหํนฯอฯ | [น้ำหน่อ] | น.ของเหลวข้นที่ได้จากการเคี่ยวหน่อไม้หมัก |