หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ขี้ต๋าแหล้ขี้ตาแห้ลฯ[ขี้ตาแหล้]น.ไส้เดือนตัวเล็กๆ สีน้ำตาลอมแดง นิยมใช้เป็นเหยื่อตกปลา
สินสินฯ[สิน]น๑.เงิน,ทรัพย์,สิ่งของ น๒.ศีล; สีน ก็ว่า ก.ตัดและเจียนรอยตัดให้เรียบร้อย
ไล่เหล่าไล่เหั่ลฯา[ไล่เหล่า]ก.ล่าสัตว์โดยการใช้ลูกไล่ขับสัตว์ออกจากที่ซ่อนไปหาผู้ที่ซุ่มยิง มักเป็นไล่สัตว์ขนาดเล็ก เช่น ไล่กระต่ายออกจากป่าละเมาะ
ตั๋บปุ๋ดตับฯฯปุด[ตับปุด]ว.คำด่าแช่งขอให้ตับจงขาดออกไป
ไจ๋ไจ[ไจ]น.ด้ายหรือไหมที่แยกจากเข็ดแล้วมัดไว้เพื่อไม่ให้ยุ่ง ล.ลักษณะนามเรียกด้ายหรือไหมที่ทำเป็นไจแล้ว
ต๊ะ - ทะ [ท]ท (ทะ) เป็นอักษรต่ำ เทียบตัว "ท" ออกเสียงเป็น ต๊Žะ ใช้เป็นพยัญชนะต้นในภาษาล้านนา กับเป็นตัวสะกดและตัวตามในภาษาบาลี สันสกฤต แต่เนื่องจาก ท ในภาษาล้านนาออกเสียงเป็น ต๊Žะ คำที่มี ท เป็นพยัญชนะต้น เช่น ทยฯร-เทียน(ออกเสียงเตียน) ทยฯวทาฯงฯ-เทียวทาง(ออกเสียงเตียวตาง) ได้จัดรวมไว้ในหมวด ต-ต แล้ว สำหรับ ระฯท-ทร ออกเสียง ถะละ ล้านนามีใช้น้อย เช่น ระฯท฿งฯ-ทรง(ออกเสียงถะลง) จัดเข้าไว้ในหมวด "ถ" แล้วเช่นกัน
จ่มจ่฿[จ่ม]ก.บ่น,รำพัน; แซ่ม,จ่มแซ่ม ก็ว่า
เจี้ยก้อมเจ้ยฯก้อฯม[เจี้ยก้อม]น.นิทานขำขัน มักเป็นเรื่องสั้นๆตลกโปกฮา สองแง่สองง่ามค่อนข้างลามก; เจี้ยพั๊วะ ก็ว่า
บ่งหนามบ฿งฯหนฯามฯ[บ่งหนาม]ก.ใช้ของแหลมมีคม เช่นเข็มเป็นต้น เจาะเอาหนามออกจากร่างกาย
ดอยดอฯย,ดอฯ[ดอย]น.ภูเขา,ภูเขาสูง. ถ้าไม่สูงเรียก ม่อน หรือ ม่อนดอย; ปู,ปูดอย ก็ว่า