พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
อุ้กปุ๊ก | อุ้กพุก | [อุ้กพุก] | ว.ลักษณะสิ่งของที่บวมหรือพองออก; อุ๋กปุ๋ก ก็ว่า |
สู่ขวัญ | สู่ขัวฯร | [สู่ขวัน] | ก.เรียกขวัญ - เชิญขวัญให้กลับมาอยู่กับตัวโดยการทำพิธี; สู่เข้าเอาขวัน,ฮ้องขวัน ก็ว่า |
ตุ่มปิ๊ด | ตุ่มพิษฯฯ | [ตุ่มพิษ] | น.โรคลมพิษ - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียก ''ตุ่มปิ๊ด''; โรคลมพิษ ลักษณะพิเศษเฉพาะที่เห็นได้ชัดของโรค คือ มีผื่นแดงหรือปื้นนูนแดงที่ชัดเจน และมีอาการคันร่วมด้วย เกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่นการแพ้สารบางชนิด การรับประทาน การสัมผัส การสูดดม หรือจากการฉีดเข้าไปในร่างกาย ซึ่งสาเหตุสำคัญๆ ที่ก่อให้เกิดลมพิษผื่นที่เกิดตามผิวหนัง ได้แก่ อาหาร เครื่องดื่ม ยาปฏิชีวนะ ยาแก้ปวด แมลง(จากการสัมผัส กัดต่อย) อากาศ(แสงแดด คลื่นแสง ความเย็น สารในอากาศ) เหงื่อ อารมณ์และสภาพจิต การขีดข่วน โรคติดเชื้อ ฯลฯ: แพทย์จะซักปะวัติโดยละเอียด ตรวจร่างกาย ตรวจเลือด อุจจาระ ปัสสาวะ ตรวจสารเคมีในเลือด แล้วจึงวินิจฉัย ให้การรักษาต่อไป |
ไฟยาม | ไฟยามฯ | [ไฟยาม] | น.ไฟที่จุดไว้กับศพตลอดเวลา มักเป็นตะเกียงน้ำมันก๊าด |
ปั๋ดมีด | ปัดฯมีดฯ | [ปัดมีด] | ก.ลับมีด อย่างช่างตัดผม เอามีดโกนถูกับเข็มขัดหนังเพื่อให้มีคม |
ซํ่ามีด | ซํ่ามีดฯ | [ซ่ำมีด] | ก.ใช้มีดฟันถี่ยิบ |
ลุ | ลุ | [ลุ] | ก.ถึง,บรรลุ,สำเร็จ |
ขาด | ขาดฯ | [ขาด] | ก.แยกออกจากกัน,ไม่มีอย่างที่ควรจะมี ว.ไม่ครบ,ไม่เต็มจำนวน |
เหม็นบูด | เหัมฯรบูด | [เหม็นบูด] | ว.มีกลิ่นเหม็นคล้ายอาหารบูด |
บ่าขามเกิ้ม | บ่าฯขามฯเกิ้มฯ | [บ่าขามเกิ้ม] | น.มะขามคราบหมู - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกว่า ''บ่าขามเกิ้ม'' คือ มะขามที่ฝักแก่ใกล้สุก แก่จนเปลือกล่อนไม่ติดเนื้อเช่นเดียวกับเปลือกไข่ต้มและไข่ขาว เนื้อสีขาวนวล อ่อนนิ่ม เริ่มมีสีน้ำตาลอ่อนๆ อยู่บ้าง แต่เนื้อยังไม่ถึงกับแห้ง แกะเปลือกออกได้ง่าย ถ้าเป็นมะขามหวานจะมีรสหวานอมเปรี้ยวนิดๆ อร่อย เป็นที่นิยมบริโภคในปัจจุบัน; ดู...เกิ้ม |