พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ก่งโธ้งโน้ง | ก่฿งฯโธ้฿งฯโน้฿งฯ | [ก่งโธ้งโน้ง] | ว.โค้งงอลงมาข้างล่างอย่างมาก; ก่งท้งน้ง, โก่งโท้งโน้ง ก็ว่า |
วันเข้าขึ้นหลอง | วันฯเขั้าขึ้นฯหลฯอฯง | [วันเข้าขึ้นหลอง] | น.วันที่เหมาะสมแก่การนำข้าวขึ้นเก็บในยุ้งฉาง |
เข้าอี่ตู | เขั้าอี่ทู | [เข้าอี่ทู] | ดู...เข้าวิตู,เข้าหวิตู |
สะเด็๋ด | สเดัดฯ | [สะเด็ด] | น๑.ปลาหมอ - ปลาน้ำจืด ตัวป้อมแบน เกล็ดแข็ง คอดหาง กว้าง หัวโต น๒.เรียกขวานชนิดที่มีคอดอยู่ถัดจากช่องที่สวมด้ามว่า มุยป๋าสะเด็ด ว๑.ทำให้น้ำหยุดหยดหรือทำให้ไหลออกไปจนเกือบแห้ง เช่น ล้างจานคว่ำทิ้งไว้ให้สะเด็ดน้ำ ว๒.บิ่น,ลิ เช่น คมขวาน หรือคมมีดที่บิ่น |
ซั้งบ่าแต๋ง | ซั้งฯบ่าฯแตงฯ | [ซั้งบ่าแตง] | น.หลักหรือสิ่งที่ให้แตงทอดเถาเลื้อยพันขึ้นได้; สำ.บ่าแต๋งบ่ขึ้นซั้ง - คำเปรียบเปรยหรือ เยาะเย้ยคนที่ไม่มีคุณภาพไร้ความสามารถ |
ปากแว้ม | ปากฯแว้มฯ | [ปากแว้ม] | ว.ลักษณะปากของคนที่ฟันร่วงไปหมดแล้ว |
ยุ้มไส้ยุ้มปุ๋ม | ยุ้มไส้ยุ้มปุม | [ยุ้มไส้ยุ้มปุม] | สำ.เกร็ง,หวาดเสียว |
น้าว | นาฯวฯ | [น้าว] | ก.ดึงลง,เหนี่ยวลง,ดึงจนโค้ง |
แหน็๋บๆ | แหันฯบๆ | [แหน็บๆ] | ดู...แหน๋กๆ |
ตุ่มเปา | ตุ่มเพัา | [ตุ่มเพา] | น.ปุ่มปมตาม |