พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
วงก๋ต | ว฿งฯ฿งฯก฿ตฯ | [วงกต] | น.ชื่อภูเขาลูกหนึ่งในมหาเวสสันดรชาดก มีทางเข้าออกวกวนเวียนอาจทำให้หลงทางได้ ชาวล้านนานิยมสร้างเขาวงกตจำลองในงานเทศน์มหา ชาติ เพื่อความสนุกสนาน |
ปากบ่ถอบ | ปากฯบํถอฯบ | [ปากบ่ถอบ] | ก.พูดไม่ชัดเจน |
ตุ๋บ | ตุบ,ตุ | [ตุบ] | ว.งอลง,พับลง เช่น เรียกสุนัขที่มีหูพับลงว่า หมาหูตุ๋บ |
ฮางเข้าหมู | รางฯเขั้าหู | [รางเข้าหมู] | น.ราง-ข้าวหมู - รางที่ใช้ใส่อาหารเลี้ยงหมู |
โห่ซ้าว | โห่ซ้าวฯ | [โห่ซ้าว] | ก.ส่งเสียงร้องดังเกรียวกราว |
บานจื้น | บาฯนฯชื่นฯ | [บานชื่น] | น.บานชื่น - ไม้ล้มลุก ลำต้นกลวง มีขนตามลำต้น กลีบดอกซ้อนเป็นชั้นๆ คล้ายเบญจมาศ มีสีขาว แดง ม่วง เหลือง ชมพู; (ยืม...บานชื่น) |
แห้ง | แห้งฯ | [แห้ง] | ว.ไม่มีน้ำ,หมดน้ำ เช่น บ่อน้ำแห้ง แม่น้ำแห้ง: ไม่เปียกชื้น เช่น ผ้าแห้ง ผมแห้ง: ไม่สด,ที่เก็บไว้ได้นานๆ เช่น พริกแห้ง มะพร้าวแห้ง: ไม่สดชื่น,ไม่แจ่มใส เช่น หน้าแห้ง ยิ้มแห้ง: ไม่ใส่น้ำ เช่น ก๋วยเตี๋ยวแห้ง: ไม่ชุ่มชื้น เช่น ตาแห้ง ผิวแห้ง สวนผักแห้ง: ขัดสน ฝืดเคือง มีไม่พอเพียง อดอยาก เช่น กระเป๋าแห้ง อดอยากปากแห้ง; ดู...จ้าว |
จีด | จีดฯ | [จีด] | ก.ทำให้ทนทาน มั่นคง ด้วยการแต้ม วาด บัดกรี ยา หรืออุด |
สาน | สานฯ | [สาน] | น๑.ปรวด - เนื้อที่เป็นก้อนแข็งอยู่ใต้ผิวหนัง น๒.เมล็ดพืชที่กระเทาะ เปลือกออกแล้ว เช่น สานงา - เมล็ดงา, สานเข้า - ข้าวสาร ก.สาน - อาการที่ใช้เส้นตอกเป็นต้นขัดกัน คือยกและข่ม ให้เป็นรูปร่างตามที่ต้องการ |
แหน้นตึ๊กแหน้น | แห้นฯรทึกฯแห้นฯร | [แหน้นทึกแหน้น] | ว.แน่นจนสิ้นสุดขอบเขตของความแน่น |