พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ขี้กอ | ขี้คํอฯ | [ขี้คอ] | น.ไทกอ - โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง |
คก | ฅ฿กฯ | [ฅก] | น.ครก - เครื่องใช้ที่มีลักษณะเป็นหลุมสำหรับตำหรือโขลกด้วยสาก ทำด้วยดินเผา ไม้ หรือหิน ขนาดใหญ่หรือเล็กตามการใช้งาน; คก ก็ว่า |
จ๋ำจื่อ | จำจื่ | [จำจื่อ] | ก.จดจำ - กำหนดไว้ในใจ,จำไว้ในใจ; จื่อจ๋ำ ก็ว่า |
เหล็๋กปึ๊ด | เหัลฯกพึดฯ | [เหล็กพึด] | น.ชะแลง |
แจ้เย็ฺน | แช่เอยฯันฯ | [แช่เอฺยฺ็น] | ก๑.แช่เย็น-เอาใส่ไว้ในน้ำแข็ง หรือห้องเย็น ตู้เย็น ตู้แช่ เช่น เอาเนื้อแช่เย็น เป็นต้น; ก๒.ดองไว้ - เก็บเอาไว้เป็นเวลานาน เช่น โครงการสร้างถนนถูกแช่เย็น |
ตอกเกี้ยวก๋อน | ตอฯกก้ยฯวกลฯอฯร | [ตอกเกี้ยวกลอน] | น.ตอกที่ใช้มัดตับใบพลวง (ต๋องตึง) หรือตับหญ้าคาที่ใช้มุงหลังคา |
เบื่อหน่ายก้ายจัง | เบิ่อฯอห่นฯายฯค่าฯยฯชังฯ | [เบื่อหน่ายค่ายชัง] | ก.รู้สึกทั้งเบื่อหน่ายและชิงชัง |
ขั๋ดสาน | ขัดฯสานฯ | [ขัดสาน] | ก.ทำกีดขวางไว้เพื่อไม่ให้หลุดออก |
มูกเลือด | มูกเลิอฯด | [มูกเลือด] | น.อุจจาระที่เกิดจากเชื้อบิดมีเลือดและน้ำเมือกปนอยู่ |
ยฺวา | อยฯวฯา | [อฺยฺวา] | ก.เรียกอาการที่น้ำตาคลอเบ้าว่า น้ำต๋ายฺวา |