หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ผ่าผ่า[ผ่า]ก๑.ทำให้แยกจากกันตามยาวด้วยของมีคม ก๒.เจือ,ผสม เช่น ลูกผ่า - ลูกผสม, เอาน้ำผ่าหื้อจ๋าง - เอาน้ำผสมให้เจือจาง เป็นต้น
ไปเซาะไปหาไพโซอฯะไพหา[ไพเซาะไพหา]ก.ไปเสาะหา
มันแก๋วหละแวกมันฯแกวฯลแวกฯ[มันแกวละแวก]น.มันแกว; มันละแวก ก็ว่า
แดดฮ้อนแดดวอนแดดฯร้อฯรแดดฯวอฯร[แดดร้อนแดดวอน]ว.แดดร้อนจัด
แม่อี่หลุ้มแม่อี่ห้ลฯม[แม่อี่หลุ้ม]น.เรียกกว่างตัวเมียว่า กว่างแม่อี่หลุ้ม; กว่างแม่อู้ด ก็ว่า
บ่ากุ๋กบ่ากุ๋ยบ่าฯกุกบ่าฯกุ[บ่ากุกบ่ากุย]ว.โบร่ำโบราณ,รุงรังเป็นกระเซิง
ข๋ะ - ขะ[ข]ข (ออกเสียง ข๋ะ) เป็นอักษรสูง ใช้เป็นพยัญชนะต้น และตัวตาม ตามหลักของภาษาบาลีสันสกฤต สำหรับ ระฯก - กร เป็นพยัญชนะควบกล้ำ ออกเสียงเป็นพยัญชนะตัวถัดไปในวรรคเดียวกันคือ ระฯก ออกเสียงเป็น ข
ไม้กี้บไม้คีปฯ[ไม้คีบ]น.ตะเกียบอย่างที่คีบอาหาร; ไม้ถู่ ก็ว่า
จิ่มจิ่มฯ[จิ่ม]ก.กับ/ด้วย/พร้อมด้วย/อีก - คำประกอบกริยาหรือวิเศษณ์ เพื่อให้รู้ว่าเป็นการรวม เพิ่ม ทำร่วมกัน หรือแสดงความขอร้อง เช่น จ้วยจิ่ม-ช่วยด้วย,มาจิ่มเน้อ-มาอีกน๊ะ
หางปลากระเบนหางฯปลฯฯาระฯกเบนฯ[หางปลากระเบน]น.หางปลากระเบน - ภาษาถิ่นล้านนาเรียกว่า ''หางป๋าไม''; ดู...หางป๋าไม