พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
จ้าดวอก | ชาดฯวอฯก | [ชาดวอก] | ว.โกหกตอแหลไม่น่าคบ |
หนุนเป๋อะ | หนฯรเปิอฯะ | [หนุนเปอะ] | ดู...หนุนซวะ |
ฝ่าย | ฝ่ายฯ | [ฝ่าย] | น.ด้าน,ส่วน,ข้าง,พวก |
พะเจ้าต๋นหลวง | ระฯพเจั้าต฿นฯหลฯวฯง | [พระเจ้าตนหลวง] | น.พระเจ้าตนหลวง - พระพุทธรูปขนาดใหญ่มาก เช่น พระประธานในวิหารวัดศรีโคมคำ พระอารามหลวง อ.เมือง จ.พะเยา เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๐๓๔-๒๐๖๗ มีหน้าตักกว้าง ๑๖ เมตร สูง ๑๘ เมตร นับเป็นพระพุทธรูปศิลปะเชียงแสน ที่สูงใหญ่ที่สุดในดินแดนล้านนา; ผะเจ้าต๋นหลวง ก็ว่า |
เยือกถอกเยือกถอน | เยิอฯกถอฯกเยิอฯกถอฯร | [เยือกถอกเยือกถอน] | ก.คิดแล้วคิดอีก,ตัดสินใจไม่ตก; กึ๊ดยอกกึ๊ดถอน ก็ว่า |
น้ำป่า | นาฯป่า | [น้ำป่า] | น.น้ำที่ไหลมาจากป่าหรือภูเขาที่มีอาการไหลท่วมอย่างรวดเร็ว และลดลงอย่างฉับพลัน |
ไล่หื่น | ไล่หื่นฯ | [ไล่หื่น] | ก.อาการที่สัตว์ตัวผู้ เช่นสุนัข วัว เป็นต้น ไล่ติดตามตัวเมียเพื่อผสมพันธุ์ |
หม้อซ่วยตี๋น | หํมฯอฯมฯอฯ | [หม้อซ่วยตีน] | น.หม้อบรรจุน้ำสำหรับล้างเท้า มักจะอยู่ที่เชิงบันไดหน้าหรือหลังบ้าน |
เหลืองแอ่มแส่ม | เหิลฯอฯงแอ่มฯแส่มฯ | [เหลืองแอ่มแส่ม] | ดู...เหลืองอ่ามส่าม |
เตวง | เทว฿งฯ | [เทวง] | ก.ทำให้วงแตก,ทำให้การชุมนุมต้องล้มเลิก; เตหมู่ ก็ว่า |