พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
คนเถ้าคนเถิบ | ฅ฿นฯเถั้าฅ฿นฯเถิปฯ | [ฅนเถ้าฅนเถิบ] | น.ผู้เฒ่าผู้แก่,ผู้สูงอายุ |
หม๋ดอ้อยหล้อย | ห฿มฯดอ้อฯยฯห้ลฯอฯย์ | [หมดอ้อยหล้อย] | ว.ขาวบริสุทธิ์ |
น้ำเต้า | น้ำฯเตั้า | [น้ำเต้า] | น.น้ำเต้า ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''บ่าน้ำ''; ดู...บ่าน้ำ |
หน้าดี | ห้นฯาดี | [หน้าดี] | ว.น่า - ใช้ประกอบหน้าคำกริยา แปลว่า ชอบ,ควร เช่น หน้าดีกิ๋น - น่ากิน,บ่หน้าดีเยียะ - ไม่น่าทำ,บ่หน้าดีไป - ไม่ควรไป; เปิงดี ก็ว่า |
โยนกหนะกอน | โยน฿กฯนคอฯร | [โยนกนคร] | น.โยนกนคร/แคว้นโยนก เป็นรัฐของชาวไทยวน ที่ตั้งอยู่ลุ่มน้ำโขงตอนกลาง อันเป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำกก เป็นที่ตั้งของชุมชนที่มีมาช้านาน แม้จะเป็นรัฐชายขอบที่ตั้งอยู่ใกล้กับอาณาจักรขนาดใหญ่ ขอม พุกาม และยูนนาน แต่ก็ได้พัฒนาการอย่างรวดเร็วช่วงพุทธศตวรรษที่ ๑๗ |
แหง้ม | แห้งฯม | [แหง้ม] | ก.เล็ม,กัดกินทีละน้อย, นำไปทีละน้อย,แยกออกทีละน้อย |
ตืกแป้บ | ตืกฯแพปฯ | [ตืกแพบ] | ดู...ตั๋วแป้บ |
ลถ | ร฿ถฯ | [รถ] | น.รถ - ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป |
เปงปุ๊ด | เพงฯพุธ์ | [เพงพุธ] | น. เพ็ญพุธ - วันเพ็ญ (วันขึ้น ๑๕ ค่ำ) ที่ตรงกับวันพุธ เชื่อกันว่าพระอุปคุตเถระ ซึ่งจำพรรษาอยู่ใต้สมุทรจะออกจากสมาบัติมารับบิณฑบาตในตอนเช้ามืดวันนี้ พุทธศาสนิกชนชาวล้านนาจึงนิยมตักบาตรก่อนรุ่งสว่าง เรียก "ใส่บาตรพระอุปคุต" ดู...พระอุปคุต |
ดอกอูน | ดอฯกอูร | [ดอกอูน] | น.ดอกอูน,ดอกพวงไข่มุก - ไม้พุ่มหรือไม้ยืนต้นขนาดเล็ก สูงได้ถึง ๖ เมตร ดอกสีขาวมีกลิ่นหอม ออกเป็นช่อเป็นพวง มีดอกย่อยขนาดเล็กจำนวนมาก; ดอกอุน ก็ว่า |