ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สะแม้ง | สแม้งฯ | [สะแม้ง] | ก๑.ขัดข้องใจ,ขัดเคืองใจ ก๒.ขัดเคล็ด อย่างเอ็นพลิก |
ปู่จา | ปู่ชา | [ปู่ชา] | ก.บูชา,สักการะ; ปู๋จา ก็ว่า |
บ่แหนม | บแหนฯม | [บ่แหนม] | สัน.ไม่กล้าจะ,ไม่อาจจะ |
หง้อม | ห้งฯอฯม | [หง้อม] | ก๑.งุ้มลง,ม้วนเพราะความอาย; ค้อม,ง้ำ อย่างปากนกแก้ว; ง้ม,หง้ม ก็ว่า |
ใส่เต่ว | ไส่ต่ยฯว | [ใส่เตี่ยว] | ก.สวมกางเกง |
เหล้าเด็๋ด | เหั้ลฯาเดัดฯ | [เหล้าเด็ด] | น.เหล้าที่ได้จากการกลั่นในตอนแรกๆ; เหล้าน้ำหัว,เหล้าหัวเด๋ด,เหล้าน้ำดำ ก็ว่า |
ปื๋นลูกก๋ำผาย | ปืนฯลูกกำผายฯ | [ปืนลูกกำผาย] | น.ปืนลูกปราย,ปืนลูกดาวกระจาย |
ง้วนหมู | ง้วฯรห | [ง้วนหมู] | น.กระทุ้งหมาบ้า- ไม้เถาเนื้อแข็งขนาดใหญ่ เลื้อยพันขึ้นตามต้นไม้; ดูละเอียดที่ ผั๋กฮ้วนหมู |
เยฺ็น | เอยฯันฯ | [เอฺยฺ็น] | ว.เย็น - ไม่ร้อน,หนาว,หายร้อน: ใช้เกี่ยวกับ อุณหภูมิ เช่น น้ำเย็น ข้าวเย็น อากาศเย็น ตู้เย็น: "เสือเยนบ่กิ๋นน้ำเยฺน-เสิอฯอเยนฯบํกินฯนาฯเอยฯนฯ" = เสือสมิงไม่ดื่มน้ำเย็น (ถ้าเขียน เยนฯ-เยน ออกเสียงขึ้นจมูก หมายถึง เสือเย็น-เสือสมิง หรือพวกอมนุษย์; ดู...เยน-เยนฯ) |
เป๋นม่วนเป๋นงัน | เปนฯม่วฯรเปนฯงันฯ | [เปนม่วนเปนงัน] | ว.สนุกสนานมาก |