พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
อุ่มดัง | อุ่มดังฯ | [อุ่มดัง] | ก.เอามือปิดจมูก |
หม๋ดลม | ห฿มฯดล฿มฯ | [หมดลม] | ก.ตาย - สิ้นใจ, สิ้นลม, หมดอายุ; หม๋ดลมหายใจ๋, เสี้ยงลมหายใจ๋, หม๋ดลมหายใจ๋ ก็ว่า |
เม่ย | เมิ่ยฯ | [เมิ่ย] | ก.เมื่อย,ป่วย,เป็นไข้; ดู...เมื่อย |
มอย | มอฯยฯ | [มอย] | ว.คล้ำ,หรี่ลง |
เมิบเอา | เมิปฯฯ´า | [เมิบเอา] | ก.ตู่เอา,เท็จเอา,อ้างว่าเป็นของตน |
เหงาเหล้า | เหังฯาเ หั้ลฯา | [เหงาเหล้า] | ว.เชื่องซึมเพราะดื่มสุรามาก |
สิ๋วิก๋า (บาลี) | สิวิกา | [สิวิกา] | น.วอ,เสลี่ยง; สิ๋วิก๋าย,ยัว ก็ว่า |
จ้าเอี๊ยกแต็ด | จ้าอ้ยฯกแตัดฯ | [จ้าเอี๊ยกแต็ด] | น.จักจั่นตัวผู้ขนาดเล็ก ลำตัวยาวประมาณ ๑.๕-๒ เซนติเมตร มักเกาะอยู่ใกล้บ่อน้ำ ลำห้วย ถ้าตะเบ็งเสียง "เอี๊ยก" ดังๆ จะมีเสียงตอบรับ "แต็ด ๆ ๆ" |
สะแล่ | สแล่ | [สะแล่] | ว.เกือบจะ,จวนจะ; สะแหล ก็ว่า |
ปุ้ม | ปุ้ม | [ปุ้ม] | ว.ลักษณะทรงกลมทู่หรือกลมม่อต้อ; ถ้าเป็นทรงกลมกระทัดรัด เรียก ป้อม เช่น บ่าขามป้อม - มะขามป้อม |