พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
บวม | บวฯม | [บวม] | ก.อาการที่เนื้อนูนขึ้นเพราะฟกช้ำหรืออักเสบ เช่น ต๋าบวม - ตาบวม,ขยาย พอง หรือนูนขึ้นจากสภาพที่ราบเรียบหรือสภาพปกติ เช่น กระดาษบวม กระป๋องบวม |
สูตเบิก | สูระฯตเบิกฯ | [สูตรเบิก] | ก.สวดเบิกพระเนตรเวลาอบรมสมโภชพระพุทธรูป |
ก๋องฟอน | กอฯงฟอฯร | [กองฟอน] | กองฟืนที่ทำขึ้นเพื่อเผาศพ |
มัด | มัดฯ | [มัด] | ก.ผูกรัดเข้าด้วยกัน,ผูกรัดให้แน่น; ล.ใช้เรียกของบางอย่างที่ผูกมัดเข้าด้วยกัน |
หน่อส้ม | หนฯอฯส฿มฯ | [หน่อส้ม] | น.หน่อไม้ดอง - หน่อไม้ฝานเป็นชิ้นบางๆ แช่ในน้ำเกลือ หรือน้ำข้าวมวกเพื่อให้มีรสเปรี้ยว |
อี่หล้า | อี่ห้ลฯา | [อี่หล้า] | น.ลูกสาวคนสุดท้อง คู่กับ ไอ่หล้า ลูกชายคนสุดท้อง |
คนไทยล้านนา | ฅ฿นฯไทยฯล้านฯนาฯ | [ฅนไทยล้านนา] | น.คนไทยที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคล้านนา ๘ จังหวัดภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย ได้แก่ เชียงใหม่ ลำพูน ลำปาง เชียงราย พะเยา แพร่ น่าน และแม่ฮ่องสอน; ฅนไตยวน,คนเมือง,คนล้านนา ก็ว่า |
บ่าเก่า | บ่าฯเกั่า | [บ่าเก่า] | น.เก่าแก่,สมัยเก่า,โบราณ; บ่าเก่าบ่าเกื้อ,หมะเก่า ก็ว่า เช่น คนบ่าเก่า - คนโบราณ, ของบ่าเก่า - ของโบราณ |
ปึ๊บ | พึบฯฯ | [พึบ] | ดู...ปึ๋ก น. |
สอดแหล็๋บๆ | สอฯดแหัลฯบๆ | [สอดแหล็บๆ] | ก.วิ่งเที่ยวไป (มักหมายถึงสุนัขที่วิ่งเที่ยวหาอาหารกินภายในหมู่บ้าน) |