พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ฟ้า | ฟ้า | [ฟ้า] | น.ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นปกคลุมแผ่นดิน,สวรรค์,อากาศ |
ฟาก | ฟากฯ | [ฟาก] | น.ไม้ไผ่ทำให้เป็นแผ่นแบนสำหรับปูพื้น: มีทั้งชนิดฟากสับ คือผ่าลำไม้ไผ่ออกมาแล้วทุบให้แบน และฟากที่ผ่าไม้ไผ่เป็นชิ้นเล็กๆ แล้วถักให้เป็นผืนด้วยหวายหรือเชือก |
ลถขายยฺา | ร฿ถฯขายฯอยฯา | [รถขายอฺยฺา] | น.รถโฆษณาขายยา - หน่วยโฆษณาเคลื่อนที่ของบริษัทผลิตและจำหน่ายยา มักจะ ฉายภาพยนต์กลางแปลงในการโฆษณาขายยา |
บวบงู | บวฯบงู | [บวบงู] | น.บวบงู ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่านอยงู''; ดู...บ่านอยงู |
กั๋ว | ก฿ลฯวฯ | [กลัว] | ก.คร้าม,พรั่นพรึง,หวั่น,หวาด,รู้สึกไม่อยากพบกับสิ่งไม่ดี เช่น กั๋วตุ๊ก - กลัวความทุกข์, กั๋วผี - กลัวผี |
เป๋อะ | เปิอฯะ | [เปอะ] | น.โคลน,ตม,เปือก,เลน; ขี้เป๋อะ ก็ว่า |
กำสูมาคัวตาน | คำฯสูมาระฯค฿วฯทาฯนฯ | [คำสูมาครัวทาน] | น.คำขอขมาเครื่องไทยทาน ก่อนการถวายเครื่องไทยทาน มักจะมีการกล่าวคำขอขมาต่อเครื่องไทยทาน เนื่องจากว่าในช่วงจัดเตรียมเครื่องไทยทานนั้น ศรัทธาผู้จัดอาจกระทำในสิ่งที่ไม่เหมาะสม ทั้งทางกาย วาจา ใจ จึงต้องกล่าวคำขอขมาเพื่อแก้ไขให้เครื่องไทยทานนั้นไม่มีมลทิน ก่อนการถวายทาน |
เสาดั้งลวด | เสัาดั้งฯลวฯด | [เสาดั้งลวด] | น.เสาต้นที่ตั้งจากพื้นดินขึ้นไปรับอกไก่หลังคา |
ขำตี้ | ขำที่ | [ขำที่] | ก.คาที่ เช่นต๋ายขำตี้- ตายคาที่ |
นกกะบ้า | น฿กฯกบ้าฯ | [นกกะบ้า] | น.นกกินยุง/นกตีทอง/นกค้อนทอง - นกโพระดกชนิดหนึ่ง เป็นนกโพระดกขนาดเล็กที่สุด ตัวเล็กสีเขียว คอและแก้มสีเหลือง อกและหน้าผากสีแดง ชอบอยู่บนต้นไม้สูง กินผลไม้; นกก๋าบ้า ก็ว่า |