พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ลถม้า | ร฿ถฯม้า | [รถม้า] | น.รถม้า - รถเทียมม้า |
ก้างด้าง | ก้างฯด้างฯ | [ก้างด้าง] | ว.ลักษณะสูง เช่น สูงก้างด้าง - สูงโย่ง; ถ้าสูงมากใช้ เกิ้งเดิ้ง |
มีด | มีดฯ | [มีด] | น.มีด - เครื่องใช้มีคมสำหรับหั่น,จัก,ตัด,แทง,ผ่า,ฟัน,เหลา มักทำด้วยโลหะ ใบมีดเป็นแผ่นแบนยาว มีคมด้านเดียวหรือ ๒ ด้าน มีด้ามจับ มีหลายอย่างตามลักษณะของงานที่ใช้ |
จิ๊นปิ้ง | ชิ้นฯปิ้งฯ | [ชิ้นปิ้ง] | น.เนื้อที่ปิ้งสุกแล้ว,เนื้อหมูทอด |
ว้องคอ | ว้อฯงฅํอฯ | [ว้องฅอ] | น.ห่วงเงินที่ใช้ประดับคอของชาวเขาบางเผ่า เช่น อีก้อ |
ขาก | ขากฯ | [ขาก] | น.ขี้กลาก; ขี้ขาก ก็ว่า ก.อาการที่ทำให้สิ่งที่อยู่ในลำคอ เช่น เสมหะ เป็นต้น หลุดออกมา |
เหน็๋ดแหล่ | เหันฯดแห่ลฯ | [เหน็ดแหล่] | ก.รู้สึกปวดเมื่อยที่ไหล่ |
ขี้สาย | ขี้สายฯ | [ขี้สาย] | น.ไส้ตะเกียง,ไส้โคม, ไส้เทียนขี้ผึ้ง, ตีนกาที่เอาแช่น้ำมันไว้สำหรับจุดไฟ; สีสาย,สี้สาย ก็ว่า |
อ้งขะหล้ง | อ้฿งฯขห้฿ลฯง | [อ้งขะหล้ง] | น.ลักษณะที่เป็นแอ่งเว้ากว่าสภาพปกติ |
ป้อเจ้า | พํอฯเจั้า | [พ่อเจ้า] | ส.(ปาก,โบ)สรรพนามบุรุษที่ ๒ ใช้เรียกพ่อเมือง หรือเจ้าผู้ครองนคร น.เจ้าหลวง ดู...เจ้าหลวง |