พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สิ่วกั่น | สิ่วฯกั่นฯ | [สิ่วกั่น] | น.สิ่วชนิดที่มีกั่นสำหรับสอดลงไปให้ยึดแน่นกับด้าม |
แฟะเข้า | แฟะเขั้า | [แฟะเข้า] | ก.กินข้าวไม่เป็นเวลา มักใช้แก่เด็ก |
ขั้น | ขั้นฯ | [ขั้น] | น.ตอน,ระดับ,ชั้นที่ทำลดหลั่นกันไปเป็นระดับ ก.กั้น,ปืด,อั้น |
คืนเมือ | ฅืนฯเมิอฯอ | [ฅืนเมือ] | ก.กลับ,กลับไปที่เดิม |
เฮือนเยฺ็น | เริอฯรเอยฯันฯ | [เรือนเอฺยฺ็น] | น.บ้านที่มีคนตาย(ช่วงที่นำศพไปฌาปนกิจแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำบุญสังคหะ); ถ้าศพยังอยู่ในบ้าน เรียก บ้านศพ. บางท้องที่ เฮือนเยน หมายถึงบ้านที่มีคนตาย (ในช่วงที่ตั้งศพทำบุญอุทิศส่วนกุศล) เมื่อนำศพออกจากบ้านไปฌาปนกิจ ก็หมดสภาพการเป็น เฮือนเยน |
ในเวียง | ไนวยฯง | [ในเวียง] | น.แหล่งที่มีคนหนาแน่น, แหล่งที่มีความเจริญภายในเมือง เช่น ในเวียงเจียงใหม่ - ในเมืองเชียงใหม่, |
ถงยฺาง | ถ฿งฯอยฯางฯ | [ถงอฺยฺาง] | น.ถุงบรรจุของที่ทำจากพลาสติก |
ตี๋หละกุยล่องโต้ง | ตีหลฯะคุล่อฯงโท่฿งฯ | [ตีหละกุยล่องโท่ง] | ดู...ตี๋ลูกกุยล่องโต้ง |
ออกแล้ง | ออฯกแล้งฯ | [ออกแล้ง] | น.หน้าแล้ง ก.เข้าสู่ฤดูแล้ง |
เจี๊อเจ้า | เชิ้อฯอเจั้า | [เชื้อเจ้า] | น.เชื้อสายเผ่าพันธุ์ที่เป็นเจ้า เช่น พระเจ้าอยู่หัว,เจ้าหลวงเชียงใหม่ เป็นต้น |