พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เต๋า | เตัา | [เตา] | น.เตา - อุปกรณ์ให้ความร้อนสำหรับหุงต้มหรือเผาสิ่งต่างๆ ใช้เชื้อเพลิงแตกต่างกันไป เช่น แก๊ส ถ่าน น้ำมัน ไฟฟ้าเป็นต้น |
ต๋ามเปิงไจ๋ | ตาเพิงฯไจ | [ตามเพิงใจ] | ว.ตาม ความพอใจ,ตามที่ชอบใจ,ตามถูกใจ; ต๋ามอันมักเปิงใจ๋ ก็ว่า |
หลอบ | หลฯอฯบ | [หลอบ] | ว.หลุบ - ลู่ลง,ปกลง เช่น หมาหางหลอบ - สุนัขที่หลุบหางลง เพราะความกลัว |
น้าจาย | นาฯชายฯ | [น้าชาย] | น.น้าเขย |
อี่เก | อี่เค | [อี่เค] | น.ลิเก/ยี่เก - การละเล่นชนิดหนึ่ง มาจากชาวมลายู มีบทเจรจาสลับร้องกลอนด้น พร้อมแสดงท่าทางประกอบ. |
เม่ย | เมิ่ยฯ | [เมิ่ย] | ก.เมื่อย,ป่วย,เป็นไข้; ดู...เมื่อย |
ปากบ่ดี | ปากฯบํดี,ปากฯบีดฯ | [ปากบ่ดี] | ก.พูดไม่ดีทำให้ผู้อื่นเสียหาย |
มัดจ๋อก | มัดฯจัอฯก | [มัดจ็อก] | ก.มัดรวบเป็นกระจุก |
หยิ๋บ | หิยฯบ | [หยิบ] | ก.เย็บ,เย็บผ้า,กลัดด้วยไม้กลัดให้แน่น |
กุงฟ้า | คุงฟ้า | [คุงฟ้า] | ว.ถึงฟ้า - ถึงจุดสูงสุด,บรรลุเป้าหมายสูงสุด เช่น หัวกุงฟ้า-หัวจรดฟ้า(หมายถึงได้รับความพออกพอใจสูงสุด,มีความสุขที่สุด เป็นต้น) |