พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
ดิ้นเด๋อะดิ้นเดิบ	ดิ้เดิอฯะดิ้เดิ	[ดิ้นเดอะดิ้นเดิบ]	ก.ดิ้นแอ่นหน้าแอ่นหลังโยกย้ายส่ายสะโพกด้วยความกระสันในกามราคะ
คุตี๋เข้า	ฅุตีเขั้า	[ฅุตีเข้า]	น.ภาชนะสานขนาดใหญ่ ใช้สำหรับนวดข้าว
มืดหน้ามืดต๋า	ดฯมืดฯห้นฯามืดฯตา	[มืดหน้ามืดตา]	ดู...มืดหน้า
ยิน	ยินฯ	[ยิน]	ก.ชอบ,รับรู้,รู้สึก เช่น บ่ยินฮ้อน - ไม่เดือดร้อน เป็นต้น
ยีกะดาษ	ยีระฯกดาษฯฯ	[ยีกระดาษ]	น.ขยี้กระดาษ
แหน้	แห้นฯ	[แหน้]	น๑.ด้วงไม้ไผ่ - สีขาวนวล ตัวกลมเป็นปล้องคล้ายบุ้ง ไม่มีขน ยาวประมาณ ๓ - ๔ ซ.ม. โตขนาดหลอดกาแฟ ทอดเป็นอาหาร ตามร้านขายอาหารนิยมเรียก "รถด่วน"; แน้ ก็ว่า น๒.เรียกน้อยหน่าว่า บ่าแหน้,บ่าหน้อแหน้,บ่าหน้อยแหน้
เหวิน	เหิวฯร	[เหวิน]	ดู...เหวิง
ดอกเกี๋ยง	ดอฯกกยฯง	[ดอกเกียง]	น.ดอกลำเจียก หรือ ดอกปาหนัน ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''ดอกเกี๋ยง''; ลำเจียก หรือ ปาหนัน - เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก ทรงพุ่ม สูงประมาณ 5-6 เมตร ลักษณะกลม สีขาวหรือน้ำตาลอ่อน มีรากอากาศ มีหนามแหลมสั้นกระจายอยู่ทั่วไป ใบเดี่ยวรูปขอบขนานปลายเรียวแหลม ออกเรียงสลับเวียนรอบขึ้นไปจนถึงยอด ดอกออกเป็นช่อ ตามซอกใบและปลายกิ่ง ต้นที่มีดอกเพศผู้เรียก ''ลำเจียก'' ถ้ามีดอกเพศเมียเรียก ''เตยทะเล'' ผล รูปกลมหรือขอบขนานคล้ายสับปะรด ผลอ่อนสีเขียวอมขาว ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีเหลือง เมื่อสุกเป็นสีส้มหรือส้มอมแดง กลิ่นหอมอ่อนๆ ออกผลลอดทั้งปี ; ดอกเกี๋ยงคำ ก็ว่า
วันต๋กซ้วยใต้	วันฯต฿กฯซ้วฯยไต้	[วันตกซ้วยไต้]	ดู...วันต๋กแจ่งใต้
หลั๋บเดิ๋กลุกเจ๊า	หัลฯบเดิ้กฯลุกเชั้า	[หลับเดิกลุกเช้า]	ก.นอนดึกตื่นแต่เช้า