หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
หยฺอกเหยฺ๋าะอยฯอฯกโอยฯอฯะ[อฺยฺอกเอฺยฺาะ]ก.หยอกเย้า,แหย่เล่น; เหย๋าะไย (โอยฯ฿อฯะไอยฯ-เอยาะไอย) ก็ว่า
ลมปิ๊ชจ๊ะขอดล฿มฯพิชฌฯขอฯด[ลมพิชฌขอด]น.ลมเพชรหึง - ลมที่พัดอยู่ระหว่างโลกมนุษย์และสวรรค์ หากใครเหาะไปถึงระดับนี้จะถูกลมพัดให้คอขาด; ลมมีดขูด ก็ว่า
ฮอด้ายฮํอฯด้ายฯ[ฮอด้าย]น.กรอด้าย
บ่าถั่วเน่าแข๋บบ่าฯถ฿วฯเนาฯแขัปฯ[บ่าถั่วเน่าแข็บ]น.ถั่วเหลืองต้มเปื่อย หมักให้ได้ที่ ตำให้ละเอียดปรุงรสเผ็ด หวาน มัน เค็ม ตามใจชอบ ทำเป็นแผ่นกลมประมาณ ๓ - ๔ นิ้วบางๆ ตากให้แห้งเก็บไว้ได้นาน ใช้ปรุงรสอาหาร เช่น ผักกาดจอ
ห้ามดุมห้ามฯดุม[ห้ามดุม]ก.ห้ามล้อรถจักรยานชนิดที่ทำให้เกิดความฝืดที่ดุมล้อ
เหงยเหิงฯ[เหงย]น.เงย - ยกหน้าขึ้น,แหงนหน้าขึ้น; เหงยหน้า ก็ว่า
เป๋นใจ๋กั๋นเปนฯไจกันฯ[เปนใจกัน]ก.สมคบกัน,เข้าข้างกัน
อ่องต่องอ่อฯงต่อฯง[อ่องต่อง]ว.เปล่งปลั่ง (ใช้กับของขนาดเล็ก) เช่น แก้มใสอ่องต่อง - แก้มใสเปล่งปลั่ง; อ้องต้อง ก็ว่า
โยนกหนะกอนโยน฿กฯนคอฯร[โยนกนคร]น.โยนกนคร/แคว้นโยนก เป็นรัฐของชาวไทยวน ที่ตั้งอยู่ลุ่มน้ำโขงตอนกลาง อันเป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำกก เป็นที่ตั้งของชุมชนที่มีมาช้านาน แม้จะเป็นรัฐชายขอบที่ตั้งอยู่ใกล้กับอาณาจักรขนาดใหญ่ ขอม พุกาม และยูนนาน แต่ก็ได้พัฒนาการอย่างรวดเร็วช่วงพุทธศตวรรษที่ ๑๗
โก๋นโก฿นฯ[โกน]น.โพรง เช่น โก๋นนก - โพรงนก,โก๋นเหม้น - โพรงเม่น; ก๋น ก็ว่า