พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เต๊าแขน | เทั้าฯแขนฯ | [เท้าแขน] | น.ทวย - ไม้ค้ำยันชายคากับเสา. ปีกยาง ก็ว่า. ก.ใช้ฝ่ามือวางกับพื้นเพื่อรับน้ำหนักตัว; ต๊าวแขน ก็ว่า |
ห้องแถว | ห้อฯงแถวฯ | [ห้องแถว] | น.อาคารที่สร้างเป็นห้องๆ เรียงติดกันเป็นแถว ถ้าเป็นตึกสร้างด้วยคอนกรีตเป็นห้องๆ เรียงติดกันเป็นแถว เรียกว่า ตึกแถว |
ขวางหูขวางต๋า | ขวฯางฯหูขวฯางฯตา | [ขวางหูขวางตา] | ก.เกะกะสายตา,ทำให้น่ารำคาญ,ทำไม่ถูกใจ |
ก้านบ่าป๊าว | ก้านฯบ่าฯพ้ลฯาวฯ | [ก้านบ่าพล้าว] | น.ทางมะพร้าว; เฮวบ่าป๊าว ก็ว่า |
คนไตยวน | ฅ฿นฯไทยวฯร | [ฅนไทยวน] | ดู...ฅนไทล้านนา |
เอิก | เอิกฯ | [เอิก] | ก.ร่น,ถอย,หงายหลัง เช่น เติกเอิก - หงายหลังพิง |
ผั๋กกาดจ้อน | ผักฯกาดฯจ้อฯร | [ผักกาดจ้อน] | น.ผักกาดจ้อน - ผักกาดเขียวชนิดหนึ่งก้านเล็ก มีลักษณะใกล้เคียงกับผัก(กาดเขียว)กวางตุ้งมาก เป็นผักกาดเขียวพันธุ์ที่ออกดอกไร่เรี่ยกัน ดังนั้น "ผักกาดจ้อน" ที่คนล้านนามักเรียกว่า "ปู้เขียวหางดอก" ที่แปลว่าไก่ตัวผู้สีเขียวมีหางเป็นดอกๆสีเหลิอง ดังสีของผักกาดจ้อนที่มีสีเขียว และมีดอกสีเหลืองบานสพรั่งไล่ๆกัน |
ยินเปิงใจ๋ | ยินฯเพิงฯไจ | [ยินเพิงใจ] | ก.รู้สึกพอใจ |
อันนึ่ง | อันฯนึ่งฯ | [อันนึ่ง] | ว.สิ่งหนึ่ง,ประการหนึ่ง |
ภิกขุ๋/ภิกษุ๋ | ภิกขฯ,ภิกษฯ | [ภิกขุ/ภิกษุ] | น.(บ,ส)ภิกขุ/ภิกษุ - ชายผู้ได้อุปสมบทแล้ว,ชายที่บวชเป็นพระ,พระผู้ชาย ต้องรักษาสิกขาบท (ถือศีล) ๒๒๗ ข้อ มีปาราชิกเป็นเบื้องต้น ภิกษุรูปแรกได้แก่ พระอัญญาโกณฑัญญะ |