พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สีแก่ | สีแก่ | [สีแก่] | น.สีเข้ม เช่น สีเขียวแก่ - สีเขียวเข้ม |
ต้อม | ต้อฯม | [ต้อม] | ก.ตะล่อม - รวบรวมเข้าเป็นกลุ่มก้อน ว.รวมเป็นกลุ่มอยู่ในแหล่งเดียวกัน,ไม่กว้าง, กระทัดรัด |
ตุ่มหมืน | ตุ่มหืมฯร | [ตุ่มหมืน] | น.ผื่นลมพิษ, ตุ่มพิษลามที่เป็นผื่น มักทำให้คัน |
เหิงตอง | เหิงฯทอฯง | [เหิงทอง] | น.ตะแกรงร่อนของละเอียด สานจากลวดทองเหลือง ก.ใช้ตะแกรงร่อนหาทอง |
ฝ้ายยวง | ฝ้ายฯยวฯง | [ฝ้ายยวง] | ดู...ฝ้ายกอก |
มุยหงอน | มุหงฯอฯร | [มุยหงอน] | น.มุยหงอน - เป็นอีกชื่อหนึ่งที่ชาวล้านนา (คนเมือง) บางท้องถิ่นใช้เรียก ขวานหงอน ว่า ''มุยหงอน'' หรือ ''มุยแง่ม''; ดู...มุยแง่ม |
ไม้ปีก | ไม้ปีลฯก | [ไม้ปลีก] | น.ไม้แผ่นนอกสุดที่ติดกับเปลือกไม้ ที่ได้จากการผ่าหรือเลื่อย |
บุ๋บหอบุ๋บเฮือน | บุหํอฯบุเริอฯร | [บุบหอบุบเรือน] | ก.ทุบทำลายข้าวของบ้านเรือน |
ตี๋หละกุยหมู่ | ตีหลฯะคุห่มฯ | [ตีลูกคุยหมู่] | ดู...ตี๋ลูกกุยหมู่ |
คอบคัว | ระฯคอฯบระฯค฿วฯ | [ครอบครัว] | น.สถาบันพื้นฐานของสังคมที่ประกอบด้วยพ่อแม่และลูก,ผู้ร่วมครัวเรือน |