พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ตุงกะด้าง | ทุงระฯกด้างฯ | [ทุงกระด้าง] | น.ธงทำด้วยแผ่นไม้ หรือแผ่นโลหะ เช่นแผ่นเงิน แผ่นสังกะสี เป็นต้น หรือหล่อเป็นแผ่นคอนกรีต นิยมทำลวดลายเป็นรูปพรรณพฤกษา ลายดอกไม้นานาพรรณ สัตว์ในหิมพานต์ ลายสัตว์ใน ๑๒ ราศี หรือลายนาคเกี้ยว เป็นต้น แล้วลงรักปิดทอง ประดับด้วยกระจกสีอย่างงดงาม ตั้งไว้เป็นเครื่องสักการะ |
ก๊อก | คัอฯก | [ค็อก] | น.อุปกรณ์เปิด - ปิดน้ำจากท่อหรือภาชนะ,ขมวดเชือก ก.ตีหรือเคาะเบาๆอย่างเคาะที่ประตู;ต๊อก ก็ว่า ว.วัยรุ่น,วัยคะนอง,ขึ้นหนุ่ม เช่น เรียกวัวรุ่นว่า งัวก๊อก,ท่าทางกรุยกราย |
บ้วง | บ้วฯง | [บ้วง] | น๑.บ่วง - สิ่งที่ทำเป็นวงรูดสำหรับคล้อง เช่น บ้วงก๊องจ๊าง - บ่วงคล้องช้าง น๒.เป็นวง เช่น บ้วงสิ้น - วงซิ่น น๓.ห่วง เช่น บ่าต้อลอดบ้วง - ตะกร้อลอดห่วง น๔.เรียกปลาเค็มตากแห้งว่า "ป๋าบ้วง" |
ง่างเงง | ง่างฯเงงฯ | [ง่างเงง] | ว.ลักษณะของใหญ่ที่เกะกะ; หง้างเหง้ง ก็ว่า |
ไปแอ่ว | ไพแอ่วฯ | [ไพแอ่ว] | ก.ไปเที่ยว - การเดินทางเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ เพื่อความสนุกสนานตื่นเต้น หรือเพื่อความรู้ในด้านต่างๆ เช่น ในแหล่งธรรมชาติ แหล่งวัฒนธรรม ประเทศไทยได้มีการพัฒนามาตั้งแต่ พ.ศ.๒๔๖๗ สมัยพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน ครั้งดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการการรถไฟ ในครั้งนั้นการท่องเที่ยวในประเทศไทยยังเป็นการท่องเที่ยวเพื่อชมธรรมชาติ สถานที่ราชการ หรือสถานที่สำคัญที่ชาวต่างประเทศเข้ามาในประเทศไทยสร้างขึ้น |
ไม้ส้าวแง่ม | ไม้ส้าวฯแง่มฯ | [ไม้ส้าวแง่ม] | น.ไม้ส้าวที่ผ่าปลายเป็น ๒ ง่าม ลึกลงไปประมาณหนึ่งคืบ ใช้สำหรับสอยผลไม้ เป็นต้น |
เนื้อเหมย | เนิ้อฯอเหิมฯอฯ | [เนื้อเหมย] | ว.ผิวเนียน,เนื้อละเอียดเหมือนเหมย หรือน้ำค้าง |
เหิม | เหิมฯ | [เหิม] | ว.กำเริบ,คะนอง,ได้ใจ |
ป้าด | พาดฯ | [พาด] | ก๑.ผสมพันธุ์สัตว์ ก๒.วางสิ่งของให้ส่วนหนึ่งห้อยลงมา เช่น ผ้าป้าดบ่า - ผ้าสังฆาฏิ ก๓.ก่าย,เกี่ยว เช่น ป้าดขัว - ก่ายสะพาน |
หัวมุย | ห฿วฯมุ | [หัวมุย] | น.สันขวาน - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียก สันขวานว่า ''หัวมุย/สันมุย''; ดู...สันมุย |