พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ปากปิ๊ด | ปากฯพิษฯฯ | [ปากพิษ] | ก.วาจาศักดิ์สิทธิ์,คาดการณ์ได้แม่นยำ; ปากอยํา ก็ว่า |
ต๋กพึกๆ | ต฿กฯระฯพึกฯๆ,ต฿กฯภึกฯๆ | [ตกพรึกๆ,ตกภึกๆ] | ก.ร่วงพรู - ร่วงลงมาพร้อมกันจำนวนมาก เช่น ซายต๋กพึกๆ - ทรายร่วงหล่นลงเป็นจำนวนมาก,น้ำต๋าย้อยพึกๆ - น้ำตาร่วงพรู |
ลีบ | ลีปฯ | [ลีบ] | ว.ฝ่อ,แฟบ,ไม่สมบูรณ์ เช่น ข้าวลีบ ขาลีบ |
ส่ายบ่าขาม | ส่ายฯบ่าฯขามฯ | [ส่ายบ่าขาม] | ก.ส่ายมะขาม เพื่อให้ฝักร่วงลง |
หมูบหมาบ | หูบหมฯาปฯ | [หมูบหมาบ] | ก.ทรุดลง,ยุบลง; หมู้หม้าหมูบหมาบ ก็ว่า |
ขนดังบืกๆ | ข฿นฯดังฯบืๆกฯ | [ขนดังบืกๆ] | ก.กรนมีเสียงดังครืดๆ, กรนมีเสียงดังเช่นนั้น |
ซ้าเป๊าะหีควาย | ซ้าโพอฯะหีฅวฯายฯ | [ซ้าเพาะหีควาย] | น.บุ้งกี๋; ซ้าหีฅวาย ก็ว่า |
งูหลาม | งูหลฯา | [งูหลาม] | น.งูขนาดใหญ่คล้ายงูเหลือม ตัวอ้วน หางสั้น ลายสีน้ำตาล โตเต็มวัยยาวประมาณ ๔ - ๕ เมตร ตรงกลางหัวมีเส้นสีอ่อนๆ ซึ่งมักจะเรียกว่า ศรขาว ไม่มีพิษ |
ปู๋นอั้น | ปูรอั้นฯ | [ปูนอั้น] | ว.ขนาดนั้น; ปู๋นนั้น ก็ว่า |
นกผะตา | น฿กฯผทาฯ | [นกผะทา] | ดู...นกปะตา |