พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
แม่ธอหละนี | แม่ธํอฯรณี | [แม่ธอรณี] | น.แม่พระธรณี,เทวีผู้รักษาแผ่นดิน; นางธรณี ก็ว่า |
จู้มูลี | จู้ | [จู้มูลี] | ก.ต่อบุหรี่ |
นกก๋ก | น฿กฯก฿กฯ | [นกกก] | น.นกเงือก ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''นกก๋ก''; - นกขนาดใหญ่ โดยมากมีลำตัวสีดำและขาว หางยาว ปากหนาใหญ่ ปีกกว้างใหญ่เวลาบินเสียงดังมาก อยู่รวมกันเป็นฝูงในป่าลึก ขณะตกไข่ตัวเมียจะขังตัวอยู่ในโพรงไม้ ให้เหลือเพียงช่องพอที่ตัวผู้จะส่งอาหารเข้าไปได้ กินเนื้อสัตว์และผลไม้เป็นอาหาร |
ยอ | ยํอฯ | [ยอ] | ก๑.ยกขึ้น,ทำให้สูงขึ้นจากเดิมเล็กน้อย ก๒.กล่าวคำเชิดชูเพื่อให้ชอบใจ |
ปุ๋ดเกิ่ง | ปุดเกิ่งฯ | [ปุดเกิ่ง] | ว.ขาดเป็นสองท่อน,ขาดเป็นสองท่อนเท่าๆ กัน |
แหม๋ะ | แหมฯะ | [แหมะ] | ว.ใกล้,เคียง,ชิด,แฝง,แอบ เช่น นั่งแหม๋ะกั๋น - นั่งใกล้กัน,นั่งชิดกัน |
ดอกลำเจียก | ดอฯกลำจยฯก | [ดอกลำเจียก] | น.ดอกลำเจียก ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''ดอกเกี๋ยง''; ดู...ดอกเกี๋ยง |
ป้อก๊า | พํอฯค้าฯ | [พ่อค้า] | น.ชายผู้มีอาชีพค้าขาย |
สูมา | สูมา | [สูมา] | ก.ขอขมา,ขอโทษ,กล่าวคำขอโทษ; สมมา ก็ว่า |
ปิ๊ษ | พิษฯฯ | [พิษ] | น.พิษ - สิ่งที่เป็นอันตรายต่อร่างกายหรือทำให้ไม่สบาย หากเข้าสู่ร่างกายจะทำให้เจ็บปวด พิการ หรือตายได้ ว.ถูกต้อง,แม่นยำ ใช้แก่ปาก(คำพูด); ดู...ปากปิ๊ด |