พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เข้าสาลีดอย | เขั้าสาลีดอฯยฯ | [เข้าสาลีดอย] | น.ข้าวโพดที่ปลูกบนเขา ไหล่เขา เชิงเขาเป็นข้าวโพดพันธุ์พื้นเมือง ฝักโตกว่าข้าวโพดเทียน |
ผาเสิฏ | ผา(ระฯบาฯ)เสิฏฯ | [ผา(ปรา)เสิฏ] | ก.ประเสริฐ - ดี,งาม,วิเศษ |
ซิมนา | ซิมฯนาฯ | [ซิมนา] | ก.ปลูกข้าวกล้าแทนส่วนที่เสียหาย; แซมนา ก็ว่า |
ดำคึลึ | ดำฅึลึ | [ดำฅึลึ] | ว.ดำสนิท |
กาบป๋าย | กาพ์ยฯปลฯายฯ | [กาพย์ปลาย] | น.คำร้อยกรอง เป็นทำนอง หลังจบเนื้อเรื่องที่แสดงพระธรรมเทศนา โดยปกติจะเป็นมหาเวสสันดรชาดก อาจจะเป็นการสรุปเนื้อหา หรืออานิสงส์ของการฟังธรรม |
ยฺาเบือ | อยฯาเบิอฯอ | [อฺยฺาเบือ] | น.ยาเบื่อ - ยาที่ทำให้เบื่อเมา บางอย่างอาจทำให้ตายได้ |
ยานโต๊งโก๊ง | ยานฯโท้฿งฯโค้฿งฯ | [ยานโท้งโค้ง] | ว.หย่อนยานลง(ใช้กับของใหญ่) |
ม้า | ม้า | [ม้า] | น๑.สัตว์สี่เท้าเลี้ยงลูกด้วยนม เป็นสัตว์กีบเดี่ยว รูปร่างสูงใหญ่ ใช้เป็นพาหนะสำหรับขี่ และใช้เทียมรถ น๒.ไก - สิ่งประดิษฐ์ที่ยื่นออกมาจากระดับ เพื่อรองรับสิ่งอื่น อย่างไกคันร่มที่ดีดตัวออกมาจากคันร่ม เพื่อรับโครงร่มมิให้เลื่อนตก น๓.สิ่งที่ใช้รองนั่ง ทำจากไม้ หรือวัสดุอย่างอื่น มีขา เรียกม้านั่ง |
ฮ้วงอ๋ก | ร้วฯงอ฿กฯ | [ร้วงอก] | ก.นุ่งผ้าถุงกระโจมอก; ฮ้างอ๋ก ก็ว่า. |
หล่างเหล่ง | ห่ลฯางฯเห่ลฯง | [หล่างเหล่ง] | ดู...ล่างเล่ง |