พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หยฺั๋ด | อยฯดฯ | [อฺยัฺด] | ก.สะเด็ด - แห้งน้ำ ทำให้น้ำที่มีอยู่หยดหรือไหลแห้งไปโดยเร็ว ว.ไม่มีน้ำเหลืออยู่ เช่น ผ้าหยั๋ด - ผ้าที่ปั้นหรือบิดน้ำออก หรือใช้เครื่องปั่นจนสะเด็ดน้ำ,ฝนหยั๋ดแล้ว - ฝนหยุดแล้ว เป็นต้น |
ลูกจิ๊นปิงปอง | ลูกชิ้นฯพิงฯพอฯง | [ลูกชิ้นพิงพอง] | น.ลูกชิ้นที่ทำเป็นลูกโตเท่าลูกปิงปอง |
แมงคาเฮื่อ | แมงฯฅาเริ่อฯอ | [แมงฅาเรื่อ] | ดู...แมงคา |
ฮู้หัน | รู้หันฯ | [รู้หัน] | ก.รู้เห็น - รู้เหตุการณ์ |
ล่าเหล้น | ล่าเห้ลฯร | [ล่าเหล้น] | ก.เที่ยวเล่น; แอ่วล่า ก็ว่า |
มะรุม | มะรุม | [มะรุม] | น.มะรุม ภาษาไทยภาคเหนือเรียก ''บ่าค้อนก้อม''; ดู...บ่าค้อนก้อม |
ลูกจิ๊นลอ | ลูกชิ้นฯลํอฯ | [ลูกชิ้นลอ] | น.ลูกชิ้นที่ทำจากเนื้อสัตว์หลายชนิดคละกัน เช่น หมูกับวัว,กุ้งกับปลา |
กิ๋นได้ไส้ยาว | กินฯได้ไส้ยาวฯ | [กินได้ไส้ยาว] | ก.กินมากเกินขนาด,ไม่รู้จักพอประมาณในการกิน ไม่มาก ไม่น้อย |
ตะพาบน้ำ | ตะพาปฯนาฯํ้ | [ตะพาบน้ำ] | น.ตะพาบน้ำ ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ป๋าฝา''; ดู...ป๋าฝา |
พระอารามหลวง | ระฯพอารามฯหลฯวฯฯง | [พระอารามหลวง] | น.พระอารามหลวง ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''วัดหลวง''; ดู...วัดหลวง |