พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ขวาย | ขวฯายฯ | [ขวาย] | ว.สาย เช่น มาขวาย-มาสาย |
ผีต๋ายฮ่า | ผีตายฯร่า | [ผีตายร่า] | น.ผู้ที่ตายเพราะโรคห่า เช่น ไช้ทรพิษ อหิวาตกโรค เป็นต้น ว.ใช้เป็นคำด่าหรือสาปแช่งผู้ที่มีความประพฤติไม่ดี |
ขึ้นกองล่องกอง | ขึ้นฯคอฯงล่อฯงคอฯง | [ขึ้นคองล่องคอง] | สำ.ไปๆ มาๆ ไม่ทำงาน |
อ้อมต้อม | อ้อฯมต้อฯม | [อ้อมต้อม] | ว.กระทัดรัด,พอดี |
กะหลี้ | กะหี้ลฯ | [กะหลี้] | ดู...กะหลิ้ง |
หน้อยล้ำไป | ห้นฯอฯยลําไพ | [หน้อยล้ำไพ] | ว.มีปริมาณ(หรือขนาด)น้อยเกินไป |
ป๋าง | ปางฯ | [ปาง] | น๑.ที่พักในป่า,ที่พักชั่วคราว,ที่พักระหว่างทาง น๒.ครั้ง,คราว,เมื่อ |
สิ้นยก | สิ้นฯย฿กฯ | [สิ้นยก] | น.ผ้าซิ่นที่ทอเป็นลวดลายศิลปะประดิษฐ์ชั้นสูง; สิ้นยกดอก ก็ว่า |
เซาะกิ๋นเซาะว่า | โซอฯะกินฯโซอฯะว่าฯ | [เซาะกินเซาะว่า] | ก.ทำมาหากิน; เซาะมาหากิ๋น,เซาะว่าเซาะกิ๋น,เซาะว่าหากิ๋น ก็ว่า |
ตั๋งนี | ตังฯนี | [ตั๋งนี] | น.ชันโรง; ขี้ผึ้งของชันโรง มีลักษณะทรงกระบอกกลวงยื่นออกมาภายนอกรัง เรียก "ขี้ตั๋งนี" |