พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
บอนแบ้ว | บอฯรแบ้วฯ | [บอนแบ้ว] | น.ชื่อไม้ล้มลุกมีหัว ก้านและใบรับประทานได้ |
ล่างเล่ง | ล่างฯเล่งฯ | [ล่างเล่ง] | ว๑.โตงเตง,โพรก เช่น เสื้อหลมล่างเล่ง - เสื้อหลวมโพรก; ล่างเล่งต่างเต่ง,หล่างเหล่ง,หล่างเหล่งต่างเต่ง ก็ว่า ว๒.ไม่เข้มข้น,เหลวเละ(ใช้กับของเหลว) เช่น แก๋งน้ำล่างเล่ง - แกงใส่น้ำมากเกินไป |
เหง้น | เห้งฯร | [เหง้น] | ว.ค่อยๆ เทน้ำออกให้หมด; หงิ้น ก็ว่า |
เรียก กระจ้อน ว่า ไหน่ | ระฯกจ้อฯร | [กระจ้อน] | น.กระจ้อน ภาษาล้านนา (คำเมือง) เรียก ''ไหน่''; ดู...ไหน่ |
แก้ว | แก้วฯ | [แก้ว] | น๓.ทรายที่หลอมด้วยความร้อนสูง มีลักษณะโปร่งใส/โปร่งแสง ได้แก่ แก้ว และกระจก ชนิดต่างๆ |
ต๋ดเหม็นตึ๊ง | ต฿ดฯเหัมฯรทึ้งฯ | [ตดเหม็นทึ้ง] | ว.กลิ่นตดเหม็นกระจายไปทั่ว |
ล่ำเลงดู | ลําเลงฯดู | [ล่ำเลงดู] | ก.พิเคราะห์ดู,มองดู; ล่ำหลิงดู ก็ว่า |
ห้างดา | ห้างฯดา | [ห้างดา] | ก.จัดเตรียม,เตรียมงาน; แต่งดา ก็ว่า |
บ่จิ๊ | บชิ | [บ่ชิ] | ว.ไม่ตระหนี่ถี่เหนียว |