หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ข่า ข่า[ข่า]น๑.ชื่อไม้ล้มลุก มีเหง้า ลำต้นสูงประมาณ ๑ - ๒ เมตร เหง้ามีกลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหารและทำยาได้; ข่าหยวก ก็ว่า น๒. หิ้งหรือตะแกรงไม้ไผ่เหนือเตาไฟสำหรับวางหรือย่างสิ่งของ น๓.ร้านไม้ที่ทำคร่อมกองไฟสำหรับปิ้งปลาหรือเนื้อสัตว์
ปุ๊นๆเพ้ๆพุ้รๆเระฯพ้ๆ[พุ้นๆเพร้ๆ]ว.โน่นๆ นี่ๆ,ประปราย,ไม่มาก
ฮั้วสี้รั้วฯสี้[รั้วสี้]น.รั้วทำด้วยไม้ไผ่ผ่าเป็นกีบเล็กๆ ขัดกันเป็นตาเล็กๆ มักทำล้อมสวนครัวเพื่อป้องกันสัตว์ เช่นไก่ สุนัข; ฮั้วฮี้ ก็ว่า
ดอกก๋าสะลองดอฯกกาสลอฯง[ดอกกาสะลอง]น.ดอกปีบ ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''ดอกก๋าสะลอง''; ปีบ หรือ ก๋าสะลอง - ไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ลำต้นตรง สูงประมาณ 5-10 เมตร เปลือกต้นสีเทาเข้ม แตกเป็นร่องลึก มีช่องอากาศ รากเกิดเป็นหน่อเจริญเป็นต้นใหม่ได้ ใบประอบ ๓ ชั้นแบบขนนก คล้ายรูปหอกแกมรูปไข่ ดอกเป็นช่อกระจุกปลายกิ่ง ยาวประมาณ 10-25 ซ.ม.ดอกย่อยมีกลีบเลี้ยงสีเขียวยาวประมาณ 6-10 ซ.ม.เชื่อมติดกันเป็นหลอดปากแตร แยกออกเป็น 5 แฉก, 3 แฉกแรกรูปขอบขนาน, 2 แฉกล่างค่อนข้างแหลม กลิ่นหอมแรงตอนกลางคืน ดอกแห้งใช้ผสมใบยาสูบ, ผล เป็นผลแห้ง แบนยาว ขอบขนาน มีเนื้อและเมล็ดจำนวนมาก เป็นแผ่นบางมีปีก
หมายหลั๋กหมฯายฯหัลฯก[หมายหลัก]ก.ปักหลักเพื่อกำหนดเขตแดน เป็นต้น
ดอกหมากดอฯกหมฯากฯ[ดอกหมาก]น๑.ชื่อเกลื้อนชนิดหนึ่ง เป็นผื่นขาวๆ ขึ้นตามตัวตามหลัง; ขี้เสี้ยนดอกหมาก ก็ว่า น๒.จั่นหมาก - ดอกของต้นหมาก
เป๊อะเพิอฯะ[เพอะ]ก.นำสิ่งของใส่ภาชนะสะพายหลัง
กิ๋นหัวกินฯห฿วฯ[กินหัว] ก.ทำงานชนิดที่ใช้สมองมาก
บ่าแฮ่บ่าฯแร่[บ่าแร่]น.ก้อนกรวด,ก้อนหินขนาดเล็ก; หินแฮ,แฮ่ ก็ว่า
จั๋กข้าวจักฯข้าวฯ[จักข้าว]น.แมงมุม - สัตว์พวกแมงที่มีเขี้ยวคล้ายปากคีบ มีหลายชนิดที่ส่วนท้องมีอวัยวะสร้างใย บางชนิดมีพิษ โดยทั่วไปเรียกก่ำปุ๊ง