พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สุ่มป๋า | สุ่มปลฯา | [สุ่มปลา] | น.เครื่องมือจับปลาสานด้วยไม้ไผ่เหลาเป็นแท่งกลมๆ รูปทรงกระบอก ด้านบนสอบเข้า มีช่องกลมขนาดให้มือล้วงเข้าไปจับปลาได้ |
หน้าแว่น | ห้นฯาแว่นฯ | [หน้าแว่น] | น.กระบะ หรือราง ใส่เครื่องสำอาง หวี แป้ง เป็นต้น ที่ทำไว้ด้านหน้ากระจกเงา; ก๊างแว่น ก็ว่า |
มืดฟ้ามัวดิน | มืดฯฟ้าม฿วฯดิ | [มืดฟ้ามัวดิน] | ว.มากมายจนนับไม่ถ้วน |
หนวก | หนฯวฯฯก | [หนวก] | ก. หนวก - ไม่ได้ยิน (ใช้กับหู) |
ซวาม | ซวฯา | [ซวาม] | ก.คลำ - ใช้มือควานหาหรือสัมผัสในที่มืดหรือในที่มองไม่เห็น |
สะแกงหล้างหง้าง | สแคงฯห้ลฯางฯห้งฯางฯ | [สะแคงหล้างหง้าง] | ว.ลักษณะของสิ่งใหญ่ที่ทอดตัวตะแคงอยู่ |
เมากั๋น | เมัา | [เมากัน] | ก.รักชอบพอกันในเชิงชู้สาว |
แล้วใจ๋ | แลฯวฯไจ | [แล้วใจ] | ก.พอใจ,สะใจ |
หยฺอด | อยฯอฯด | [อฺยฺอด] | ก.หยอด - ใส่ลงหรือเทลงคราวละน้อยๆ เช่น หยอดหู หยอดตา หยอดน้ำมันเครื่อง เป็นต้น. (ถ้าเขียน หยฯด-หยอด หมายถึง แกร็น,แคระ; ดู...หยอด) |
ไผ่เข้าหลาม | ไผ่เขั้าหลฯามฯ | [ไผ่เข้าหลาม] | น.ไผ่ข้าวหลาม - ไผ่ขนาดกลาง ลำต้นตรง เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๓-๗ ซม. ลักษณะคล้าย "ไม้เฮี้ย" เนื้อไม้บาง ปล้องยาว เยื่อสีขาวเหนียว น้ำหนักเบา นิยมใช้เป็นกระบอกข้าวหลาม |