พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ละมุด | ละมุด | [ละมุด] | น.ละมุด - ภาษาไทยถิ่นเหนือ(คำเมือง)เรียก ''บ่ามุด''; ดู...บ่ามุด |
หน้างอก๊อกง็อก | ห้นฯางํอฯคัอฯกงัอฯก | [หน้างอค็อกง็อก] | น.หน้าเง้า,หน้าบอกบุญไม่รับ หน้าสั๋บตั๋บงอ ก็ว่า |
ผิ๋ดปาก | ผิดฯปากฯ | [ผิดปาก] | ก.ทะเลาะถกเถียงกัน |
แหน่หนตาง | แห่นฯห฿นฯทาฯงฯ | [แหน่หนทาง] | ก.บอก ทาง,ชี้ทาง |
สะง้า | สง้า | [สะง้า] | น.ปีมะเมีย - ชื่อปีนักษัตรปีที่ ๗ ใช้ ม้า เป็นสัญลักษณ์ |
เจ๋าะเข๋าะ | โจอฯะโขอฯะ | [เจาะเขาะ] | ว.ลักษณะของที่เป็นกองเล็กหรือเตี้ย |
พะหยืฺด | ระฯพอยฯดฯ | [พระอฺยืฺด] | น.พระเหล็กไหล ว่ากันว่าเมื่อจุดเทียนลนจะขยายตัวได้ให้เห็นอย่างชัดเจน |
นักแก | นักฯแค | [นักแค] | ว.มากมาย,เหลือเกิน เช่นขี้ค้านนักแก - ขี้เกียจมาก; นักแก่ ก็ว่า |
เสือฮ้องไห้ | เสิอฯอร้อฯงไห้ | [เสือร้องไห้] | น.เนื้อตรงคอวัวหรือควายย่างให้สุก เหนียวและเคี้ยวลำบาก แต่มีรสดี |
ซักเสื้อซักเตี่ยว | ซักฯเสิ้อฯอซักฯต่ยฯว | [ซักเสื้อซักเตี่ยว] | ก.ซักเสื้อซักกางเกง |