พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
บ่าก้วย | บ่าฯก้ลฯวฯยฯ | [บ่ากล้วย] | น.ฝรั่ง ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าก้วย หรือ บ่าก้วยก๋า''; ฝรั่ง หรือ บ่าก้วย หรือ บ่าก้วยก๋า - เป็นชื่อไม้ต้นขนาดกลาง สูง 3-5 เมตร ผิวต้นเรียบเกลี้ยง ใบหนา หยาบ ดอกเป็นช่อเล็กๆ สีขาวอมเขียวอ่อน ผลรูปทรงกลม รูปไข่ หรือรูปรี ผิวเกลี้ยง สีเขียวอ่อนหรือเขียว ผลสุกสีครีม-เหลืองอ่อน-เขียว มีเมล็ดเล็กๆ แข็ง อยู่ภายใน เนื้อในขาว รสหวาน กรอบ มีหลายพันธุ์ เช่น ฝรั่งขี้นก เวียตนาม กิมจู สาลี่ แป้นสีทอง ฝรั่งไร้เม็ด เป็นต้น; บ่าหมั้น,บ่าก้วยก๋า ก็ว่า |
เหี้ย | เห้ยฯ | [เหี้ย] | น.ตัวเงินตัวทอง - สัตว์เลื้อยคลาน รูปร่างคล้ายกิ้งก่าขนาดใหญ่ ตระกูลเดียวกันกับตะกวดหรือแลน ตัวอ้วนใหญ่ลำตัวสีดำมีลายดอกสีเหลืองหรือขาวพาดขวาง หางเป็นลายปล้องสีดำสลับเหลือง ลิ้นสีม่วงปลายแยกเป็น ๒ แฉกคล้ายงูใช้รับกลิ่น ชอบอาศัยอยู่ใกล้แหล่งน้ำ ว่ายน้ำเก่ง ดำน้ำได้นาน ชอบหากินของเน่าเปื่อย เศษซากอาหาร บางครั้งก็จะกินสัตว์เป็นๆ เช่นไก่ เป็ด; ดู...แลน |
แหล่หลาย | แห่ลฯหลฯายฯ | [แหล่หลาย] | ว.มาก,มีจำนวนมาก,หลาย; หลายแหล่ ก็ว่า |
ไพเขี้ยว | ไระฯพข้ยฯว | [ไพรเขี้ยว] | น.แผงฟัน - ฟันเทียมพร้อมกับเหงือกประดิษฐ์ ซึ่งสามารถใส่เข้าและถอดออกจากปากได้ ทำหน้าที่ทดแทนฟันธรรมชาติที่เสียไป |
กู้แอมข้าง | คู่แอมฯข้างฯ | [คู่แอมข้าง] | ดู... กู้แอ้ม |
บ่าเกว๋นควาย | บ่าฯเกวฯรฅวฯายฯ | [บ่าเกวนฅวาย] | น.ตะขบควาย - ไม้ยืนต้นขนาดเล็ก สูง ๑-๒ เมตร เป็นไม้เนื้อแข็ง เปลือกต้นสีขาวหรือน้ำตาลอมเทา มีหนามแข็ง ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับ ผลเมื่อสุกสีแดงอมดำ รสหวาน ทั้งราก ต้น เปลือก ใบ ใช้ทำยาได้ |
นุน | นุร | [นุน] | ก.ดื้อรั้น,อิดออด,แสดงอาการไม่เต็มใจ; นูน ก็ว่า |
ได้ฮ่อม | ได้ร่อฯม | [ได้ร่อม] | ว.ได้ช่องทาง,ได้แนวปฏิบัติ |
ปี๋ซืน | ปีซืนฯ | [ปีซืน] | น.ปีก่อนปีที่แล้ว |
ลืมหน้าลืมหลัง | ลืมฯห้นฯาลืมหัลฯง | [ลืมหน้าลืมหลัง] | ก.หลงๆ ลืมๆ,สมองเลอะเลือนจำอะไรไม่ค่อยได้ |