พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
งูแสงอาทิตย์ | งูแสงฯอาทิต์ยฯ | [งูแสงอาทิตย์] | น.งูแสงอาทิตย์ ถิ่นเหนือเรียก ''งูจืน''; ดู...งูจืน |
ป็๋อก | ปัอฯก | [ป็อก] | ว.แคระ,แกร็น,เตี้ย,อ้วนเตี้ย |
กี้ก | คีกฯ | [คีก] | ว.จำนวนคี่ เช่น ๑,๓,๕..., จำนวนที่เลข ๒ หารไม่ลงตัว,โดดเดี่ยว |
นั่งข๋ดถะหวายหงายอ้งตี๋น | นั่งฯข฿ดฯถๆวฯายฯหงฯายฯอ้฿งฯตีนฯ | [นั่งขดถวายหายอ้งตีน] | ก.นั่งขัดสมาธิหงายฝ่าเท้าขึ้น,นั่งเสวยสุข |
ซว่าน | ซ่วฯานฯ | [ซว่าน] | ก.ซ่าน - กระจาย,กระวนกระวาย,ฟุ้ง,แผ่กระจายไปทั่วตัว เช่น ปิ๊ดซว่าน - พิษซ่าน |
ว่านมีดยับ | ว่าฯนฯมีดฯยัปฯ | [ว่านมีดยับ] | น.ว่านหางช้าง - ไม้ล้มลุก เหง้ามีลักษณะเป็นไหลสั้น ใบเป็นแผ่นคล้ายพัดหรือขนปลายหางช้าง |
เหวิ้นๆ | เหิ้วฯรๆ | [เหวิ้นๆ] | ก.อาการที่ของสิ่งใหญ่และแบนหมุน หรือลอยไปในอากาศ หรือเคลื่อนที่ไปกับพื้นด้วยความเร็ว; ดู...ผั๋ดเหวิ้นๆ |
เอ็นสะต๊ก | เอนฯสท฿กฯ | [เอนสะทก] | น.เอ็นกระตุก |
ป๋งหม้อหนึ้ง | ป฿ลฯงหํมฯอฯหึ้นฯง | [ปลงหม้อหนึ้ง] | ก.ยกหม้อนึ่งลงจาก "ก้อนเส้า" หรือเตา หลังจากที่เสร็จจากการใช้นึ่ง เป็นต้น |
พองเอา | ระฯพอฯง´า | [พรองเอา] | ว.พยายามหาโอกาส,รอโอกาส |