พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หอม | หอฯม | [หอม] | น๑.ไม้ล้มลุกมีหัวหลายชนิด สกุลเดียวกับกระเทียม กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร เช่น หอมหัวใหญ่: น๒.เห็ดหอม - เห็ดที่มีหมวกรูปทรงกระทะคว่ำ สีน้ำตาลแดงหรือน้ำตาลอ่อน ผิวมีนสีขาว เนื้อหมวกหนาสีขาว ขึ้นเป็นดอกเดี่ยวบนขอนไม้ในที่ที่มีอากาศหนาวเย็น นิยมนำมากิน; ดู...เห็๋ดหอม: น๓.กล้วยหอม - กล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งกลายพันธุ์มาจากกล้วยป่า ผลใหญ่ยาว กลิ่นหอม ไม่มีเมล็ด: น๔.กลิ่นหอม - กลิ่นดี,กลิ่นชวนดม,กลิ่นที่น่าปรารถนา: ก.จูบหรือจดปลายจมูกลงบนแก้ทเป็นต้น เช่น ยายหอมแก้มหลาน, ได้รับกลิ่นชวนดม เช่น หอมกลิ่นดอกไม้, ส่งกลิ่นชวนดม เช่น อาหารหอมไปถึงหน้าบ้าน, เก็บ รวบรวม สะสม เช่น หมั่นเก็บหอมรอมริบ: ว.มีกลิ่นดี มีกลิ่นชวนดม เช่น ดอกไม้หอม. |
แจ้ต๋อง | แช่ตอฯง | [แช่ตอง] | ก.นำต๋องตึง (ใบพลวงแห้ง) แช่น้ำเพื่อให้นิ่มก่อนจะทำการไพรให้เป็นตับ |
ผัน | ผันฯ | [ผัน] | ก.ผูกพัน,ยึดเหนี่ยว เช่น ใจ๋ผัน - มีใจผูกพัน,รู้สึกผูกพัน |
ต๋างบอม | ตางฯบอฯม | [ตางบอม] | น.สัตว์ที่มีขนาดย่อมกว่าปกติ |
บ่จิ๋ | บจิ | [บ่จิ] | ก.ไม่กระทบ,ไม่แตะต้อง,ไม่สัมผัส,ไม่แหย่; บ่จิ๋บ่จี้ ก็ว่า |
หลั๋กมอง | หัลฯกมอฯง | [หลักมอง] | น.หลักขนาดใหญ่ประมาณเสาเรือน ปักเรียงรายเพื่อทำพนังกั้นน้ำ ฝาย เขื่อน เป็นต้น |
แก๋งกะด้าง | แกงฯระฯกด้างฯ | [แกงกระด้าง] | น.แกงที่ได้จากการต้มเนื้อหมู เครื่องในหมู หูหมู ให้เปื่อย ทิ้งไว้ในที่เย็นเช่นในตู้เย็น หรืออากาศในหน้าหนาว เพื่อให้น้ำแกงเป็นวุ้น โรยด้วยใบผักชี; แก๋งเกิ้ม ก็ว่า |
เหวิ้นล้อ | เหิ้วฯรลํอฯ | [เหวิ้นล้อ] | น.ล้อของเกวียนขนาดใหญ่ที่ไม่มีซี่ ถ้ามีซี่เรียก แหว้นล้อ |
แหบ | แหปฯ | [แหบ] | ก๑.ไซ้ - อาการที่เป็ดหรือห่านเอาปากไซ้ขน ไซ้กินอาหาร หรือจิกตี ก๒.ครูด,บาด เช่น หญ้าครูด ใบฅาบาด ก๓.ไปอย่างรวดเร็ว มักใช้กับการปั่นจักรยานไปอย่างรวดเร็ว ว.เสียงไม่แจ่มใส |
กิ๋นบ่ดาย | กินฯบํดายฯ | [กินบ่ดาย] | ดู...กิ๋นดาย |