พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ขอดเวร | ขอฯดเวรฯ | [ขอดเวร] | ดู...ขอดกั๋มม์ตือเวร |
ล่อ | ลํอฯ | [ล่อ] | น.สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างม้ากับลา ใช้เป็นสัตว์พาหนะสำหรับบรรทุกของ ก.ใช้สิ่งหนึ่งสิ่งใดเป็นอุบายชักนำ เช่น ใช้ขนมล่อเด็กให้กินยา เอาเหยื่อล่อหนู,ชักชวนให้หลง,ล้อเลียน,เย้าแหย่ |
ปลากระทิง | ปลฯฯาระฯกทิงฯ | [ปลากระทิง] | น.ปลากระทิง ภาษาถิ่นพายัพ(คำเมือง)เรียก ''ป๋าหลาด''; ดู...ป๋าหลาด |
แผ้ว | แผ้วฯ | [แผ้ว] | ดู...เผี้ยว |
บ่าขามเปี๋ยะ | บ่าฯขามฯเปยฯะ | [บ่าขามเปียะ] | น.มะขามเปียก - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกว่า ''บ่าขามเปี๋ยะ''; มะขามเปียก คือ มะขามเปรี้ยวสุกแกะเมล็ดออก เอาเฉพาะเนื้อมาปั้นเป็นก้อน แล้วรมไฟเพื่อป้องกันแมลง ใส่ภาชนะเก็บไว้ในตู้เย็น ใช้ได้นานเป็นปี สามารถนำมาประกอบอาหารได้หลากหลาย เช่น แกงส้ม ผัดไทย ไข่ลูกเขย ผักกาดจอ เป็นต้น; ดู...บ่าขาม |
ป๋าปาน | ปลฯาพานฯ | [ปลาพาน] | น.ปลากระดี่/กระดี่นาง - ปลาน้ำจืดอยู่ในสกุลเดียวกันกับปลาสลิด มีหลายชนิด เช่น กระดี่หม้อ กระดี่มุก: กะดี่นาง มีสีขาวนวล ลำตัวบาง เกล็ดบาง เกล็ดเล็กและละเอียด ขอบเกล็ดเป็นจัก มีเส้นก้านครีบเป็นรยางค์ยาวอยู่ใต้ท้อง ๑ คู่ |
หอ | หํอฯ | [หอ] | น๑.เรือนหรืออาคารที่สร้างขึ้นเพื่อใช้ประโยชน์เฉพาะในกิจการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หอจดหมายเหตุ หอสมุด หอพัก หอระฆัง เรือนหอ น๒.โรคน้ำกัดเท้า; หอกิ๋นตี๋น,เฮื้อนน้ำ ก็ว่า น๓.โรคที่เกิดกับพืชมีหัวเป็นรอยเจาะที่ผิว มีลัษณะเป็นแผลหรือพรุน |
ปืนดาย | พืนฯดายฯ | [พืนดาย] | น.วันอันดับที่ ๔ ในระบบวันเก้าก๋อง ดู...วันเก้าก๋อง ในภาคผนวก ประกอบ |
สาว่า | สาว่าฯ | [สาว่า] | สัน.เพียงแต่ว่า,แม้นว่า,หากว่า; จ๋าว่า ก็ว่า |
บานเป้อเว้อ | บาฯนฯเพิ้อฯเวิ้อฯ | [บานเพ้อเว้อ] | ว.ลักษณะบานออกอย่างปากแตร |