พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
น้ำจิ๋ง | นาฯจิงฯ | [น้ำจิง] | น.น้ำธรรมดาที่ใช้ดื่มทั่วไป |
ตะไหล | ตไหลฯ | [ตะไหล] | น.ถาด,จานแบน,ภาชนะแบนขนาดใหญ่; ถะไหล ก็ว่า |
จ่อนหละอุ๋ | จ่อฯรหลฯะอุ | [จ่อนหละอุ] | ก.คำผวน - จ่อนหละอุ๋ ผวนเป็น จุ๋หละอ่อน หมายถึง หลอกเด็ก,โกหกเด็ก |
หมิ๋บปาก | หิมฯบปากฯ | [หมิบปาก] | ก.เม้มปาก |
ไพแพะ | ไระฯพแระฯพะ | [ไพรแพระ] | น.ป่าละเมาะ,ป่าโปร่ง |
หนุ๋กงา | หนฯกงา | [หนุกงา] | ดู...เข้าหนุ๋กงา |
เหนว | เหนฯวฯฯ,เหนฯว | [เหนว] | ว.เหนียว - ดึงขาดยาก,ไม่เปื่อย,ไม่ยุ่ย |
ฟะ - ฟะ | ฟ | [ฟ] | ฟ (ฟะ) เป็นอักษรต่ำ เทียบตัว "ฟ" ออกเสียงเป็น ฟะ มีพื้นเสียงเท่ากับอักษร "ฟ" ใช้เป็นพยัญชนะต้น และตัวสะกดในแม่กบ ในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศบางคำ เช่น ค้อฟฟี่ (coffee) - กาแฟ เป็นต้น |
เหม็นเอือน | เหัมฯรเอิอฯร | [เหม็นเอือน] | ว.เหม็นเอียน - มีกลิ่นชวนให้คลื่นไส้ |
สนๆ | ส฿นฯๆ | [สนๆ] | ว.ใช้ต่อท้ายขยาย กริยา วลี หรือประโยค แสดงถึงการเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องและมีปริมาณมาก เช่น เม่าบินมาสนๆ - กลุ่มแมลงเม่าบินมาเรื่อยๆ,ละอ่อนเตียวไปโฮงเฮียนสนๆ - เด็กๆเดินไปโรงเรียนเป็นทิวแถว เป็นต้น; ส๋ดๆ ก็ว่า |