พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
มั่งเต๊า | มั่งฯเทั้าฯ | [มั่งเท้า] | ว.(ทรัพย์สิน)สะสมพอกพูน |
หน้าบุญ | ห้นฯาบุญ | [หน้าบุญ] | ว.การทำบุญทำกุศล,บารมี,วาสนา; นาบุญ ก็ว่า |
วัดแขก | วัดฯแขกฯ | [วัดแขก] | น.สุเหร่า,มัสยิด - สถานที่สำหรับใช้ประกอบพิธีกรรมทางศาสนาอิสลาม |
เจี่อล้ำ | เจิ่อฯอลํา | [เจื่อล้ำ] | ว.บ่อยมากๆ,บ่อยเหลือเกิน |
สีจุ้มอึกมึก | สีชุ่มอึ้กฯมึกฯ | [สีชุ่มอึกมึก] | ดู...สีจุ้ม |
มันสำปะหลัง | มันฯสำปะหัลฯง | [มันสำปะหลัง] | น.มันสำปะหลัง ภาษาไทยภาคเหนือเรียก ''มันต้าง''; ดู...มันต้าง |
บ่ามุด | บ่าฯมุด | [บ่ามุด] | น.ละมุด - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียก ''บ่ามุด''; ละมุด เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง พุ่มทึบ มีกิ่งก้านแตกออกเป็นชั้นๆ รอบๆ ลำต้น ละมุดที่นิยมปลูกมี 2 ชนิดคือ ละมุดไทย (ละมุดสีดา) และละมุดฝรั่ง, ใบ เป็นใบเดี่ยวมักออกเป็นกระจุกตามปลายกิ่ง, ดอก เป็นดอกเดี่ยวออกตามง่ามกิ่ง กลีบดอกจะเชื่อมกันยกตั้งขึ้น มี 6 กลีบ สีเหลืองนวล, ผล เป็นรูปไข่ หรือปลายแหลม ผิวสีน้ำตาล ผลดิบมียางสีขาวคล้ายน้ำนม ผลสุกจะนิ่ม รสหวาน ไม่มียาง ข้างในมีเมล็ดรูปยาวรี สีดำ ฝังอยู่ในเนื้อ 1 ผลมีประมาณ 2-6 เมล็ด |
เสื้อบ้าน | เสิ้อฯอบ้าฯนฯ | [เสื้อบ้าน] | น.อารักษ์ที่คุ้มครองหมู่บ้าน |
เยือก | เยิอฯก | [เยือก] | ก๑.แห้ง,งวดลง; ก๒.สั่นไหว,ไหวยวบยาบ. ว.วูบวาบ,เปลี่ยนแปลง. |
ป้อหม้าย | พํอฯห้มฯายฯ | [พ่อหม้าย] | น.พ่อม่าย - ชายที่เมียตายและยังไม่ได้แต่งงานใหม่; ถ้าเป็นหญิงเรียก แม่หม้าย (เรียกชายที่หย่าจากเมียว่า ป้อฮ้าง และหญิงที่หย่าจากผัวว่า แม่ฮ้าง) |