พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
จ๊ะนาน | ชนาฯ | [ชะนาน] | ว.ชำนาญ; ซะนาน,สะนาน ก็ว่า |
ป้อหละแหม้ | ปํอฯหลฯะแห้มฯ | [ป้อหละแหม้] | ก.นั่งพับเพียบ: ดู...นั่งป้อหละแหม้ |
เสามงคล | เสัาม฿ง฿คฯล์ | [เสามงคล] | น.เสาเอก - เสาที่ยกคู่กับ เสานาง; เสาผะยา ก็ว่า |
จะหง๋ะ | จหงฯะ | [จะหงะ] | ว.ซีดจาง,เห็นริ้วรอยได้ชัด |
ม้านแดด | ม้านฯแดดฯ | [ม้านแดด] | ว.ผิวเกรียมเพราะถูกแดดเผา |
วะว่อย | วว่อฯยฯ | [วะว่อย] | ดู...วอยๆ |
ไม้แงะ | ไม้แงะ | [ไม้แงะ] | น.ไม้เต็ง ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ไม้แงะ'' - ไม้เต็ง เป็นไม้ต้นผลัดใบ วงศ์เดียวกับไม้รัง สูง ๑๕-๓๐ เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกว้าง เปลือกสีน้ำตาล เป็นไม้เนื้อแข็งที่มีความแข็งแรงทนทานมาก เนื้อไม้สีน้ำตาลอ่อนถึงน้ำตาลแกมแดง นิยมใช้กับงานโครงสร้างภายนอก เช่น เสา คาน และพื้น เพราะทนต่อสภาพอากาศได้ดี |
ลายดี | ลายฯดี | [ลายดี] | น.ลายทอหรือลายสานที่ทำเป็นตาขนาดใหญ่รูปขนมเปียกปูน |
กุ้มตั๋ว | กุ้มต฿วฯ | [กุ้มตัว] | ว.เก่งเอาตัวรอด,มีความสามารถหาเลี้ยงตนเองได้,ปกครองตนเองได้ |
เป๋นใจ๋ | เปนฯไจ | [เปนใจ] | ก.เข้าข้างกัน,สมคบกัน,สมรู้ด้วย |