พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ก่งต้งน้ง | ก่฿งฯท้฿งฯน้฿งฯ | [ก่งท้งน้ง] | ดู...ก่งโธ้งโน้ง |
วาบ | วาฯปฯ | [วาบ] | ก.อาการที่น้ำลดระดับลง |
จั๋กก่าหัวเขียว | จักฯก่าห฿วฯขยฯว | [จักก่าหัวเขียว] | น.กิ้งก่าหัวเขียว - กิ้งก่าตัวผู้ หัวสีฟ้าอมเขียวมักเกาะอาศัยตามต้นไม้ กิ่งไม้ มีนิสัยชอบผงกหัวบ่อยๆ |
ก่าง | ก่างฯ | [ก่าง] | น.หน้าไม้ - เครื่องยิงมีคันเหมือนธนู ตัวทำด้วยไม้เนื้อแข็งเซาะเป็นรางยิงด้วยลูกศร; ก่างหน้า,ด้ามไม้ ก็ว่า |
จุ๊ย | ชุ้ | [ชุ้ย] | ก.ยุ,หลอกล่อ (ใช้กับสุนัขเท่านั้น) ถ้านำไปใช้กับคนถือว่าเป็นการดูถูก |
แก้ขึ๋ดแก้จา | แก้ขึดฯแก้ชา | [แก้ขึดแก้ชา] | ดู...แก้ขึ๋ด |
แควนดี | แฅวฯรดี | [แฅวนดี] | ว.ค่อยยังชั่ว,ดีขึ้น,สบายกว่าเดิม |
อู้สาว | อู้สาวฯ | [อู้สาว] | ดู...เต๊าะสาว |
ไซ้ | ไซ้ | [ไซ้] | ก.คัด,เลือก,เลือกเพาะที่ต้องการ,เอาออก,ตัดออก เช่น ไซ้ผั๋ก - เลือกเอาเฉพาะส่วนที่ดีๆ ของผักเพื่อใช้ปรุงอาหาร, ไซ้เหา - ค้นหา กำจัด ตัวเหาที่เกาะบนศีรษะออก |
เยียะว่าหากิ๋น | เยยฯะว่าฯหากินฯ | [เยียะว่าหากิน] | ก.ทำมาหากิน,ทำงานหาเลี้ยงชีพ |