พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หน่องหนั๋ก | ห่นฯอฯงหันฯก | [หน่องหนัก] | น.รา - ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ตง(อยู่ระหว่างรอด) หรือพื้นเรือนเพื่อมิให้พื้นอ่อน,ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้กลอนเพื่อมิให้หลังคาอ่อน |
ขี้ไค่หัว | ขี้ระฯไค่ห฿วฯ | [ขี้ใคร่หัว] | ก.มักหัวเราะบ่อยๆ,หัวเราะเป็นว่าเล่น |
พะเจ้าเจ็๋ดล้อยปี๋ฯ | ระฯพเจั้า 7๐๐ ปีระฯสีเมิอฯงชยฯงไห่มฯ | [พระเจ้า ๗๐๐ ปีสรีเมืองเชียงใหม่] | น.พระเจ้า ๗๐๐ ปีศรีเมืองเชียงใหม่ - พระพุทธรูปที่ชาวเชียงใหม่ทุกหมู่เหล่า สร้างขึ้นเป็นที่ระลึกในโอกาสที่เชียงใหม่มีอายุครบ ๗๐๐ ปี เมื่อพ.ศ. ๒๕๓๙ หน้าตัก ๗๐ นิ้ว วัดจากบนฐานที่ประทับถึงยอดพระเกตุมาลาในแนวดิ่ง สูง ๙๐ นิ้ว หล่อที่ วัดพระสิงห์ วรมหาวิหาร อ.เมืองชียงใหม่ เมื่อวันที่ ๙ กันยายน พ.ศ.๒๕๓๙ และอัญเชิญไปประดิษฐานวัดเจ็ดยอด พระอารามหลวง (วัดโพธาราม มหาวิหาร) ต.ช้างเผือก อ.เมืองเชียงใหม่ วันที่ ๒๒ มีนาคม พ.ศ.๒๕๔๔ |
จ๋นปอไหม้ | จ฿นฯพํอฯไห้ | [จนพอไหม้] | ก.จนกระทั่งไหม้ |
ฮ้าป๋าหลิม | ร้าปลฯฯาหิลฯม | [ร้าปลาหลิม] | น.ปลาร้าที่ทำจากปลาช่อน ถือว่าเป็นปลาร้ารสดี |
ยว้ายแย้ม | ย้วฯายฯแย้มฯ | [ยว้ายแย้ม] | ดู...ยฺว้าย |
ปลฯฯาระฯกทิงฯ | [ปลากระทิง] | น.ปลากระทิง ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ป๋าหลาด''; ดู...ป๋าหลาด | |
จุ๋น | จุร | [จุน] | ก.อุด,ยัด,กระทุ้ง - กระแทก หรืออุดคาไว้ในช่องที่มีขนาดใหญ่ อย่างการอุดพื้นกระดานบ้านที่มีรู ถ้าเป็นของขนาดเล็กใช้ จิ๋ม หรือ จี๋ม |
ฮู้ตวย | รู้ทวฯยฯ | [รู้ทวย] | ดู...ฮู้กั๋บ |
ส๋บน้ำ | ส฿ปฯ¢ | [สบน้ำ] | น.ปากแม่น้ำ - ทางภูมิศาสตร์หมายถึง จุดหรือบริเวณที่ลำน้ำตั้ง ๒ สายขึ้นไปไหลมาพบกัน หรือบรรจบกัน มีสถานที่หลายแห่งที่มีคำว่า "สบ" เป็นคำประกอบ ซึ่งมีความหมายดังกล่าวนี้; ดู...สบรวก สบเมย สบทา |