หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
แฟกั๋นแฟกันฯ[แฟกัน]ก.เคียงคู่กัน,ชิดกัน
เส๋าะโสอฯะ[เสาะ]ก.เซาะ - อาการที่เอาเครื่องมือแบนๆ อย่างเสียมเป็นต้น แทงเบาๆ โดยรอบแล้วช้อนขึ้นให้หลุดล่อนจากที่เดิม,ทำเป็นร่อง
ปางพางฯ[พาง]น๑.ขวด - ภาชนะกลวงใน ส่วนมากทำด้วยแก้ว มักมีคอหรือปากแคบ เพื่อบรรจุของเหลว น๒.เครื่องดนตรีประเภทตี; ผ่าง ก็ว่า
อยฺ่างอยฯางฯ[อฺยฺ่าง]น๑.แบบ,วิธี,เยี่ยง,ทำนอง เช่น ถืออย่างนี้ เดินอย่างนั้น; น๒.ชนิด,สิ่ง เป็นลักษณะนามบอกจำนวน เช่น ทำกับข้าวหลายอย่าง มีสินค้า ๕ อย่าง: ว.เช่น,เหมือน เช่น อย่างเดิม(เช่นเดิม), อย่างที่เคยเล่น(เหมือนที่เคยเล่น: ใช้ประกอบคำวิเศษณ์ หมายความว่า โดยอาการที่ เช่น กินอย่างเอร็ดอร่อย เดินอย่างระมัดระวัง
หว้องๆห้วฯอฯงๆ[หว้องๆ]ว.หายลับไป,เสียงดังอย่างเสียงยุงบิน
จ้อนจ้อฯร[จ้อน]น.ดอกไม้ หรือช่อดอกไม้ที่บานไล่กัน เช่น ผักกาดจ้อน
หละวงขงเขตหลฯะว฿งฯข฿งฯเขตฯ[หละวงขงเขต]น.แว่นแคว้น,อาณาบริเวณ
แถบแถ้งแถปฯแถ้งฯ[แถบแถ้ง]ว.สิ่งของขนาดเล็กที่มีลักษณะแบน บาง ยานและเหี่ยวเช่น จิ๊นเกื๋อแบนแถบแถ้ง - เนื้อเค็มที่เป็นแผ่นบางๆมีลักษณะเหี่ยวแห้ง; ถ้าเป็นสิ่งของขนาดใหญ่ ใช้เถิบเถิ้ง เช่น นมยานเถิบเถิ้ง - นมแบนเหี่ยวและหย่อนยาน
ก๋กโก่ก฿กฯโก่[กกโก่]น.ต้นก้ามปู/ฉำฉา/หรือจามจุรี ไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ มีกิ่งก้านสาขามาก ใบขนาดเล็ก ดอกสีชมพู ผลเป็นฝักมีเนื้อสีชมพู รสหวาน สัตว์เคี้ยวเอื้องเช่น วัว ควาย นิยมกิน มีเมล็ดเล็กๆจำนวนมากแข็งคั่วให้สุกกินได้; ต้นสำสา ก็ว่า.
บ่าฮกฟ้าบ่าฯร฿กฯฟ้า[บ่ารกฟ้า]น.รกฟ้า - ไม้ต้นขนาดใหญ่ เปลือกต้นสีเทาถึงเทาปนดำ แตกเป็นร่องลึกและเป็นสะเก็ดหนาแข็ง กิ่งใบอ่อน และช่อดอกมีขนนุ่มสีสนิมเหล็ก ผลรูปรี มีครีบ ๕ ครีบ เปลือกให้น้ำฝาดสีแดง ใช้ย้อมสี และใช้ทำยา