พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
กาดนัด	กาดฯนัดฯ	[กาดนัด]	น.ตลาดที่มีการนัดกันซื้อขายเป็นบางวัน
ป๋งวาง	ป฿ลฯงวาฯงฯ	[ปลงวาง]	ก.ยกไว้,ปลงเสียได้,มอบให้
เตียนขี้เผิ้ง	ทยฯรขี้เผิ้งฯ	[เทียนขี้เผิ้ง]	น.เทียนขี้ผึ้ง
ง่อมหา	ง่อฯมหา	[ง่อมหา]	ก.คิดถึงคนึงหา เช่น อ้ายง่อมหาน้องแต๊ๆ - พี่คิดถึงน้องเหลือเกิน
ขึ้นขันตั้ง	ขึ้นฯขันฯตั้งฯ	[ขึ้นขันตั้ง]	ก.ขึ้นครู,ยกครู - ใช้ดอกไม้ ธูปเทียน ทำพิธีคำนับครูที่ถ่ายทอดหรือสอนวิชาให้ก่อนเรียน; (ปาก) มีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกกับหญิงที่มีประสบการณ์กว่า.ใช้แก่ชายหนุ่ม.
อ่านล้อย	อ่านฯร้อฯยฯ	[อ่านร้อย]	ก.นับได้เป็นจำนวนถึงร้อย
ป๋าต๋าเดียว	ปลฯาตาดยฯว	[ปลาตาเดียว]	น.ปลาลิ้นหมา
เข้าต้มหัวหงอก	เขั้าต้฿มฯห฿วฯหงฯอฯก	[เข้าต้มหัวหงอก]	น.ข้าวสารเหนียวห่อใบตองนำไปนึ่งหรือต้มให้สุก ใช้มะพร้าวทึนทึกขูดโรย หรือคลุก
อยฺ่างเหยฺ่ง	อยฯางฯเอยฯงฯ	[อฺยฺ่างเอฺยฺ่ง]	ก.โย่งเย่ง - อาการที่เคลื่อนไหวอย่างเก้งก้าง
ผั๋กคาวตอง	ผักฯฅาวฯทอฯง	[ผักฅาวทอง]	น.พลูคาว ภาษาไทยภาคเหนือเรียก ''ผั๋กคาวตอง''; พลูคาว หรือ คาวตอง - เป็นไม้ล้มลุก เป็นพืชผักสมุนไพร ที่มีสรรพคุณและประโยชน์มากมาย ลำต้นกลม สีเขียว รากแตกออกตามข้อ ใบเดี่ยวออกเรียงสลับ กว้าง ๔-๖ ซม. ยาว ๖-๑๐ ซม. โคนใบเว้ารูปหัวใจ ปลายใบเรียวแหลม ดอกออกเป็นช่อที่ปลายยอด สีขาวออกเหลือง มีกลิ่นคาวทั้งต้น รสฉุน ทั้งต้นสด ต้นแห้ง ราก ใบ ดอก น้ำมันระเหย มีสรรพคุณทางยา มีผู้จดทะเบียนลิขสิทธิ์ยาหรือเครื่องสำอางที่ทำจากผักคาวตองแล้วหลายชนิด ใบและยอดเป็นผักใช้รับประทานสด เช่น กินกับลาบสด ลาบดิบ เป็นต้น; ผั๋กเข้าตอง ก็ว่า