พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
กอก | กอฯก | [กอก] | น.มะกอก - ไม้ต้นขนาดใหญ่ใบอ่อนมีรสเปรี้ยว นิยมใช้กินกับลาบ ผลสุกมีรสเปรี้ยวเจือฝาด ใช้ปรุงอาหาร เมล็ดใช้ทำยาได้ |
ป้อง | ป้อฯง | [ป้อง] | ก.ป้อง - บังเพื่อกักกันหรือกั้นไว้ เช่น ป้องปาก,ทำคันดินกั้นน้ำ |
ยอบยั้ง | ยอฯปฯฯยั้งฯ | [ยอบยั้ง] | ก.หยุดพัก,หยุดชั่วคราว |
หมั๋ดคำ | หัมฯดฅำ | [หมัดฅำ] | น.ประกายทอง,ไรทองเม็ดเล็กๆ |
ปากแซ่ม | ปากฯแซ่มฯ | [ปากแซ่ม] | ก.จู้จี้ขี้บ่น,บ่นไม่เลิกง่ายๆ |
เบ็๋ดก่อง | เบัดฯก่อฯง | [เบ็ดก่อง] | น.เบ็ดที่มีคันยาวประมาณ ๐.๖ เมตร สายเบ็ดสั้นกว่าคัน เกี่ยวเหยื่อแล้วปักไว้ตามชายน้ำ เรียกว่า ปั๋กเบ๋ด |
สะหลิ๋ดดี | สิลฯๆดดี | [สลิดดี] | ว.มีกิริยามารยาทเรียบร้อย |
แตนก้า | แทนฯค่าฯ | [แทนค่า] | ก.จ่ายเงินตามราคาสิ่งของ |
ลุก | ลุก | [ลุก] | ก๑.เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือนอน,ตื่นนอน,ตั้งขึ้น ก๒.เคลื่อนออก,มาจาก ว.สำเร็จ,สมประสงค์ เช่น เยียะบ่ลุก - ทำไม่สำเร็จ |
คนแจ้ | ฅ฿นฯแจ้ | [ฅนแจ้] | น.คนเตี้ย,คนแคระ,คนที่รูปร่างเล็กกว่าปกติทั่วไป |