พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
แด่นป้าว | แด่ | [แด่นป้าว] | ดู...แด่น ก. |
เหล็๋กชาบ | เหัลฯกซาปฯ | [เหล็กชาบ] | น.เหล็กกล้า |
เก๊าแยก | เคั้าฯฯแยกฯ | [เค้าแยก] | น.นกเค้าแมว |
หมายุย | หมฯายุ | [หมายุย] | ว.สุนัขที่มีขนยาวปุกปุย อย่างสุนัขที่ชาวเขาชอบเลี้ยงบนดอยที่มีอากาศหนาวเย็น; หมาแม้ว ก็ว่า |
พุ่ม | พุ่ม | [พุ่ม] | ว.ลักษณะของต้นไม้ที่แตกกิ่งก้านในระดับต่ำเป็นรูปทรงเกือบกลม,สิ่งที่มีทรวดทรงอย่างดอกบัวตูม เช่น พานพุ่ม |
สะหยอง | สยฯๆอฯฯง | [สยอง] | น.เรียกเชือกที่ร้อย ใบลานเข้าเป็นปึก เช่น คัมภีร์ใบลาน ว่าสายสะหยอง ก.เหาะ - บินไปในอากาศด้วยกำลังฤทธิ์,กระโดดลอยตัว,โลดขึ้น |
เตียวดุ่มๆ | ทยฯวดุ่มๆ | [เทียวดุ่มๆ] | ก.ก้มหน้าก้มตาเดินไปเรื่อยๆ |
ย่างสามขุม | ย่างฯสามฯชุม | [ย่างสามขุม] | ก.เดินย่องๆ แต่องอาจแบบเสือ |
แหวน | แหวฯร | [แหวน] | น.เครื่องประดับสวมนิ้ว; ปอกมือ,ปอบมือ ก็ว่า |
ลูกจาย | ลูกชายฯ | [ลูกชาย] | น.ลูกเขย - ชายที่เป็นสามีของลูกสาว |