พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ฮักเบื้องย่ำแคม | รักฯเบิ้อฯงย่ำแฅมฯ | [รักเบื้องย่ำแฅม] | น.ลำเอียง - รักข้างหนึ่งเหยียบย่ำอีกข้างหนึ่ง |
ก๊างแว่น | ค้าฯงฯแว่นฯ | [ค้างแว่น] | น.กระบะ หรือรางใส่เครื่องสำอาง หวี แป้ง เป็นต้น ที่ทำไว้ด้านหน้ากระจกเงา; หน้าแว่น ก็ว่า |
ก้อดี (ก็ดี) | คํดี,กีดฯ | [ค็ดี,กีด] | คำแสดงความหมายเป็นส่วนๆ หรือเน้นความให้มีน้ำหนักเท่ากัน |
งา | งา | [งา] | น๑.ชื่อไม้ล้มลุก ผลเป็นฝักเม็ดเล็กๆ สีขาวหรือดำ ใช้สกัดน้ำมันหรือประกอบอาหาร น๒.ฟันที่งอกออกจากปากช้างพลาย(งาช้าง) น๓.ฝาปิดของเครื่องดักสัตว์ เช่นลอบหรือไซ น๔.ฝาปิดข้องสำหรับใส่ปลา |
อ๋ดมานักแล้ว | อ฿ดฯมานักฯแลฯวฯ | [อดมานักแล้ว] | ก.ทนมามากต่อมากแล้ว |
ไม้นิโครธ | ไม้นิโระฯค฿ธฯ | [ไม้นิโครธ] | น.ไม้นิโครธ ถิ่นภาคเหนือเรียก ''ไม้ลุง''; ดู...ไม้ลุง |
จั้ง | ชั่งฯ | [ชั่ง] | น.เครื่องชั่ง - เครื่องมือที่ใช้กำหนดน้ำหนัก ก.ชั่ง - กระทำให้รู้น้ำหนักโดยใช้ตาชั่ง,คาดคะเน,ประมาณ |
หุ่นขี้เผิ้ง | หุ่รขี้เผิ้งฯ | [หุ่นขี้เผิ้ง] | น.หุ่นขี้ผึ้ง - หุ่นที่ทำด้วยขี้ผึ้งผสมสารเคมีบางชนิด ปั้นเป็นรูปคนสัตว์ ผลไม้ สิ่งของ คล้ายของจริงมาก |
สืบขะกู๋ล | สืปฯขกูล์,-ระฯกกูล์ | [สืบขะกูล] | ก.สืบวงศ์ตระกูล; สืบเจื๊อ ก็ว่า |
ก๋องโอ๊ะโยะโอกโหยก | กอฯงโอ฿ะโย฿ะโอ฿กฯโห฿ยฯก | [กองโอ้ะโยะโอกโหยก] | ดู...ก๋องโอกโหยก |