พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
โอ้ | โอ้ | [โอ้] | ว.ใหญ่,เสียงใหญ่,เสียงทุ้ม |
พุ่มดอกไม้ | พุ่มดอฯกไม้ | [พุ่มดอกไม้] | น.ดอกไม้ที่จัดบนพานสำหรับเป็นเครื่องบูชา มีรูปอย่างดอกบัวตูม |
หล๋บ | ห฿ลฯบ | [หลบ] | น.ตลบ - ครั้ง,คราว,หน ก๑.หลบ - หลีก,เลี่ยงไม่ให้ใครพบ,เลี่ยงไม่ให้ถูก,แอบ ก๒.ปิด,บัง,ปก,คลุม ก๓.ปู,ลาด |
ผ้าขะม้า | ผ้าขม้า | [ผ้าขะม้า] | ดู...ผ้าขาวม้า |
คือเมือง | ฅืเมิอฯง | [ฅือเมือง] | น.คูเมือง |
ปู่ | ปู่ | [ปู่] | น๑.พ่อของพ่อ,สามีของย่า น๒.คำใช้เรียกผู้ชายสูงอายุ มีความหมายในเชิงไม่เคารพ น๓. เรียกมะอึกว่า บ่าเขือปู่ |
ยามก๋องค่ำ | ยามฯกลฯอฯงฅํา | [ยามกลองฅ่ำ] | น.เวลา ๑๓.๓๐ น. - ๑๕.๐๐ น. |
จะหลีดจะหลิ้ว | จหีลฯดจหิ้ลฯวฯ | [จะหลีดจะหลิ้ว] | ว.มักใช้ประกอบหลังคำว่า ส้ม ให้มีความหมายเป็นมากๆ หรือ จัด เช่น ส้มจะหลีดจะหลิ้ว - เปรี้ยวจัด |
หงิ๋ดๆ | หิงฯดๆ | [หงิดๆ] | ว.ตะหงิดๆ - รู้สึกรำคาญเล็กๆ น้อยๆ; หิ๋ดๆ ก็ว่า |
เย่ | เย่ | [เย่] | ก.หน้าเจื่อน,หน้าม่อย,เก้อเขิน,แสดงสีหน้ายอมแพ้หรือเขินอาย |