พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ผางเจา | ผางฯเชัา | [ผางเชา] | น.ใบจอบ [ถ้าจอบมีด้ามด้วย เรียก ขอบ๋ก หรือ ขอจ๊ก] |
เหวิง | เหิวฯง | [เหวิง] | ก.เคว้งคว้าง,บินร่อน,ร่อน,ลอยลมบน; เหวิน ก็ว่า |
เจ็๋บเนื้อเจ็๋บตั๋ว | เจัปฯเจัปฯ | [เจ็บเนื้อเจ็บตัว] | ก.เจ็บไปทั่วทั้งตัว |
เมาะม่อยเนื้อ | โมอฯะม่อฯยฯเนิ้อฯอ | [เมาะม่อยเนื้อ] | ก.กายซบกาย |
เหล็๋กค่วน | เหัลฯกฅ่วฯร | [เหล็กฅ่วน] | ดู...เหล๋กค่วง |
บ่าเฮงกั๋ด | บ่าฯเรงฯกัดฯ | [บ่าเรงกัด] | น.เป็นมะเร็งอันตรายกว่าชนิดอื่น มีชื่อเรียกตามบริเวณที่เป็น เช่น บ่าเฮงกั๋ดดูก บ่าเฮงกั๋ดเอ็น บ่าเฮงกั๋ดคอ ถ้ารักษาไม่ถูกผู้ป่วยอาจเป็นอัมพาต (ต๋ายผาก) ได้ |
หมากเก็๋บ | หมฯากฯเกัปฯ | [หมากเก็บ] | ก.การเล่นของเด็ก ใช้เม็ดมะขามเป็นต้น โยนแล้วเก็บ |
แสน | แสนฯ | [แสน] | น๑.จำนวน ๑๐๐,๐๐๐ น๒.สองหาบ - น้ำหนักชั่ง = ๑๒๐ กิโลกรัม, น๓.ยศของขุนนางระดับสูงรองจากพระญา เรียก แสน หรือ เจ้าแสน ว.(กวี)มาก,มากยิ่ง เช่นหนุ่มรำพึงรำพันถึงสาวคนรักที่จากไปว่า "แสนโศกตุ๊กข์ล้ำบากหัวใจ๋ แสนตี้อาลัยตุ๊กข์ใจ๋ยิ่งล้ำ" |
ปั้นหน้า | ปั้นฯห้นฯา | [ปั้นหน้า] | ก.วางหน้าเพื่อซ่อนความรู้สึก |
หนั๋กใจ๋ | หันฯกไจ | [หนักใจ] | ว.ลำบากใจ; หนั๋กอ๋กหนั๋กใจ๋ ก็ว่า |