พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
กำเวน	คำฯเวนฯ	[คำเวน]	ดู...กำเวนตาน
เปิบกั๊น	เปิบฯฯคั้นฯ	[เปิบคั้น]	ก.กระโจนเข้าปลุกปล้ำ,กระโจนเข้าทำร้าย
*หยฺ้าว*	อยฯาวฯ	[อฺยฺ้าว]	น.เหย้า - เรือน,บ้านเรือน
เปิงจั๋ก	เพิงฯจักฯ	[เพิงจัก]	ว.ควรจะ,น่าจะ
ฟ้อนแวด	ฟ้อฯรแวดฯ	[ฟ้อนแวด]	ก.ฟ้อนวนเวียนไปมาโดยรอบ
ราชสีห์ ออกเสียง ''ลาดจ๊ะสีห์''	ราชสีห์	[ราชสีห์]	น.ราชสีห์ - พญาสิงโต,สิงหราช,สีหราช เป็นสัตว์ในนิยายอยู่ในป่าหิมพานต์ รูปร่างองอาจน่าเกรงขาม ดุร้ายและมีกำลังมาก เป็นใหญ่แก่สัตว์ทั้งหลาย มีสัตว์ดุร้ายทั้งน้อยใหญ่จำนวนมากเข้าสวามิภักดิ์ เรามักพบมีความเกี่ยวข้องอื่นๆ เกี่ยวกับราชสีห์ ดังมีปรากฏในงานศิลปกรรมมากมายของศาสนสถาน เช่น วัดในภาคเหนือนิยมใช้ราชสีห์หรือสิงห์นั่งบนกำแพงประตูหน้าวัด ตลอดถึงนิทานชาดก อาทิ มหาเวสสันดรกัณฑ์มัทรี กัณฑ์ที่ ๙ ขณะที่พระนางมัทรีกลับจากเข้าป่าหาผลไม้ มีราชสีห์สัตว์ผู้เป็นใหญ่รวมทั้งเสือโคร่งและเสือเหลืองมานอนกั้นขวางทาง เป็นเหตุให้พระนางเสียเวลากลับอาศรมจวนมืดค่ำ อีกซ้ำไม่พบชาลีกัณหาสองลูกรักว่าหายไปไหน พระนางสุดเศร้าโศกเสียใจ สะอื้นไห้สิ้นสติล้มลงกับพื้น; สิงห์ ก็ว่า
ขี้ห..า	ขี้ห่า	[ขี้ห..า]	ว.กลิ่นเหล้าบูด
บิ๋ดหน้าหนี	บิดฯห้นฯาหีนฯ	[บิ๋ดหน้าหนี]	ก.เบือนหน้าหน้า,หันหน้าไปทางอื่น,ไม่ดู,ไม่แล,ไม่สน; บิ่นหน้าหนี,เบ่นหน้าหนี ก็ว่า
บ่าผางก๋ำปอ	บ่าฯผางฯคำฯพํอฯ	[บ่าผางกำพอ]	น.มะปรางที่มีรสหวานอมเปรี้ยว หรือเปรี้ยวๆ หวานๆ
หลืดมือ	หืลฯดมื	[หลืดมือ]	ว.ได้คลำ ได้จับ ได้สัมผัส(ด้วยมือ)เป็นประจำ แม้มองไม่เห็นก็รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร