พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
วาตี๋นวามือ | วาฯตีนฯวามื | [วาตีนวามือ] | น.วาซาบิ - เครื่องปรุงรสอาหารของญี่ปุ่น ลักษณะเป็นครีมสีเขียวอมเหลือง กลิ่นฉุน รสซ่าขึ้นจมูก ได้จากการฝนรากหรือลำต้นใต้ดินขนาดใหญ่ของต้นวาซาบิ นิยมกินกับปลาดิบ ปูอัด (ยืม ญี่ปุ่น-wasabi) |
หว้ายบ๋ก | ห้วฯายฯบ฿กฯ | [หว้ายบก] | ก.กระดืบตัวบนพื้นดิน |
หลูด | หลฯด | [หลูด] | ดู...หลุ๋ด |
ไม้เหียง | ไม้หยฯง | [ไม้เหียง] | น.ต้นเหียง - ไม้ยืนต้นขนาดกลางผลัดใบ สูงประมาณ ๘-๒๘ เมตร ลำต้นเปลาตรงแตกกิ่งก้านน้อยเรือนยอดเล็ก เปลือกลำต้นหนาสีน้ำตาลหรือเทา แตกเป็นสะเก็ดหนาและเป็นร่องลึกตามยาว ใบเป็นใบเดี่ยว กว้าง ๑๐-๑๘, ยาว ๑๕-๓๐ เซนติเมตร เนื้อไม้เป็นสีแดงอ่อนถึงสีน้ำตาลปนแดง ตามกิ่งอ่อนและใบมีขนสีขาวปกคลุม ดอกสีชมพูอ่อน รวมกันเป็นช่อสั้นๆ แบบช่อกระจุกตามง่ามใบและปลายกิ่ง เรียงตัวหลวมๆ เป็นช่อห้อยลง ขณะที่ดอกร่วงลงจะหมุนสวยงามมาก |
ฟักข้าว | ฟักฯข้าวฯ | [ฟักข้าว] | น.ฟักข้าว ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าฟักเข้า''; ดู...บ่าฟักเข้า |
หวำ | หํวฯา | [หวำ] | ก.ทรงตัวไม่อยู่,เสียหลัก,เสียศูนย์ ว.บุ๋มลงไป,เป็นแอ่ง,ลึกลงไป |
จ่องไว้ | จ่อฯงไว้ | [จ่องไว้] | ก.ดึงไว้ |
หนเวียง | ห฿นฯวยฯง | [หนเวียง] | น.ลัทธิการนับถือพระพุทธศาสนาที่มีวัดนันทาราม (ปัจจุบันอยู่ในเขต ต.หายยา อ.เมืองเชียงใหม่) เป็นแกนนำ |
เก๊าผี | เคั้าฯฯผี | [เค้าผี] | น.บ้านที่เป็นสถานที่สถิตของผีตระกูลหรือผีปู่ย่า |
เกิ๋ดตางหน้า | เกิ้ดฯทาฯงฯห้นฯา | [เกิด็ทางหน้า] | ก.สกัดหรือดักด้านหน้า |