พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
นกจอก | น฿กฯจอฯก | [นกจอก] | น.นกกระจอก - นกขนาดเล็กลำตัวสีน้ำตาล ข้างแก้มสีขาว มักอยู่รวมกันเป็นฝูง น๓.นกจอกเทศ - นกกระจอกเทศ นกขนาดใหญ่มีขนเฉพาะลำตัว คอและขาเป็นหนังเกลี้ยงๆ ขาใหญ่แข็งแรง มีนิ้วตีนข้างละ ๒ นิ้ว วิ่งเร็วแต่บินไม่ได้ |
ปอ | พํอฯ | [พอ] | น.พอ,เพียงพอ,เต็มตามต้องการ |
ฮ่างแค้วแอวมน | ร่างฯแฅ้วฯแอวฯม฿นฯ | [ร่างแฅ้วแอวมน] | น.ร่างสะโอดสะอง |
ต๋ำหนวด | ตำหนฯวฯด | [ตำหนวด] | ดู...ต่ำหนวด |
ต๋อนหำ | ตอฯรหำ | [ตอนหำ] | ดู...ต้องหำ |
เอ่อเอ๊ย | เอิ่อฯเอิ้ยฯ | [เอ่อเอิ้ย] | ว.โธ่เอ๊ย - คำที่ใช้แสดงความรู้สึกเห็นใจ หรือเวทนาสงสาร |
เบาโหย้ง | เบัาฯโห้฿ยฯง | [เบาโหย้ง] | ว.เบามาก ใช้กับของสิ่งใหญ่ที่มีน้ำหนักเบา เช่น กระสอบงิ้วเบาโหย้ง - กระสอบบรรจุนุ่นเบามาก; เบาโหย้งๆก็ว่า. ถ้าเป็นของเล็กใช้ เบาหย้องๆ |
ดอกกระถินเทศ | ดอฯกระฯกถินฯเทศฯ | [ดอกกระถินเทศ] | น.ดอกกระถินเทศ ภาษาไทยภาคเหนือเรียก ''ดอกคำใต้''; ดู...ดอกคำใต้ |
ขอตาน | ขํอฯทาฯนฯ | [ขอทาน] | น.ขอทาน - คนที่ขอเงิน หรือสิ่งของเลี้ยงชีพ ก.ขอเงินหรือสิ่งของเลี้ยงชีพ,หากินโดยหาเงินหรือสิ่งของจากผู้อื่น |
เหี้ยม | ห้ยฯม | [เหี้ยม] | ว.เหี้ยม - แข็งกระด้าง,ปราศจากความเมตตา |