พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ไย่ | ไย่ | [ไย่] | น.ผง,ฝุ่น,ละออง; ก.ปลิว,ฟุ้ง,กระจาย |
ปื๋นลูกก๋ำผาย | ปืนฯลูกกำผายฯ | [ปืนลูกกำผาย] | น.ปืนลูกปราย,ปืนลูกดาวกระจาย |
มะๆ | มะๆ | [มะๆ] | ว.อาการนวดหรือฟั้นสิ่งที่เหลวข้น อย่างนวดแป้ง |
วาตี๋นวามือ | วาฯตีนฯวามื | [วาตีนวามือ] | น.วาซาบิ - เครื่องปรุงรสอาหารของญี่ปุ่น ลักษณะเป็นครีมสีเขียวอมเหลือง กลิ่นฉุน รสซ่าขึ้นจมูก ได้จากการฝนรากหรือลำต้นใต้ดินขนาดใหญ่ของต้นวาซาบิ นิยมกินกับปลาดิบ ปูอัด (ยืม ญี่ปุ่น-wasabi) |
ว่าวไฟ | ว่าฯวฯไฟ | [ว่าวไฟ] | ดู...โกมไฟ |
ม้ำ | มา | [ม้ำ] | ก.เม้ม อย่างเม้มปาก |
ฟ้าบ๋ด | ฟ้าบ฿ดฯ | [ฟ้าบด] | น.ฟ้าครื้ม,ฟ้ามีเมฆบัง,ฟ้าหลัว |
เค่า | เฅั่า | [เฅ่า] | น.สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำคล้ายอึ่งอ่าง หลังสีน้ำตาลอมดำ ท้องสีเทาอ่อน มีจุดเล็กๆทั่วตัว โตพอๆกับอึ่ง ตัวเมียโตกว่าตัวผู้ เสียงร้องดัง โค้ก...โค้ก...โค้ก |
ผั๋กไม้ไซ้เคือ | ผักฯไม้ไซ้เระฯคิอฯอ | [ผักไม้ไซ้เครือ] | น.ผักต่างๆ, ผักนานาชนิด |
โล่งเล่ง | โล่฿งฯ | [โล่งเล่ง] | ว.อาการที่ของใหญ่ห้อยอยู่และแกว่งไปมา; โล่งเล่งโต่งเต่ง ก็ว่า ถ้าสิ่งของเล็ก ใช้ล่องแล่ง |