พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ปอกแอว | ปลฯอฯกแอวฯ | [ปลอกแอว] | น.เข็มขัด; ปอบแอว,สายฮั้ง,สายฮ้าง ก็ว่า |
เยียะไฮ่ใส่นา | เยยฯะไร่ไส่นาฯ | [เยียะไร่ใส่นา] | ก.ทำไร่ทำนา,ทำอาชีพเกษตรกรรม |
ไม้จามจุรี | ไม้จามฯจุรี | [ไม้จามจุรี] | น.ไม้จามจุรี ถิ่นภาคเหนือเรียก ''ไม้สำสา''; ดู...ไม้สำสา |
ฟั้น | ฟั้นฯ | [ฟั้น] | ก.ขยำ,นวดเฟ้น,บีบกด |
เจ้าแคว่น | เจั้าแฅ่วฯร | [เจ้าแฅว่น] | น.ผู้ปกครองแคว้น |
หูหิ้น | หูหิ้นฯ | [หูหิ้น] | ว๑.หูกร่อน ว๒.เรียกคนใจกล้าไม่หวั่นภัยใดๆ ว่า แมงหูหิ้น |
กระเจา | ระฯกเชัา | [กระเชา] | น.กระเจา หรือ กระเชา ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ขะจาว''; ดู...ขะจาว |
ยอกำ | ยํอฯคำฯ | [ยอคำ] | ก.บอกกล่าว,กล่าวโทษ,ฟ้องร้อง |
ลำโจ๊ะโละ | ลำโช฿ะโล฿ะ | [ลำโชะโละ] | ว.ลักษณะของสิ่งที่เป็นลำขนาดใหญ่และยาวสูงตั้งขึ้นข้างบน อย่างลำไม้ไผ่ |
ซอถ้อง | ซํอฯถ้อฯง | [ซอถ้อง] | ก.การขับเพลงซอโต้ตอบระหว่างชายหญิง ช่างซอที่เป็น "คู่ถ้อง" คือผู้โต้ตอบจะต้องมีปฏิภาณไหวพริบดี และได้รับการฝึกฝนจนชำนาญ |