พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ก๊าย่อย | ค้าฯย่อฯยฯ | [ค้าย่อย] | ดู...ก๊าก้อม |
ลงหูลา | ล฿งฯหูรา | [ลงหูรา] | ก.ลงเลขเพื่อทำการคำนวณตามหลักโหราศาสตร์ |
เบาโต้งโหย้ง | เบัาฯโต้฿งฯโห้฿ยฯง | [เบาโต้งโหย้ง] | ว.ลักษณะของสิ่งใหญ่ที่เบา |
เหล้นยอกเย้อ | เห้ลฯรยอฯกเยิ้อฯ | [เหล้นยอกเย้อ] | ดู...เหล้นจั๊กส้าว |
ก๊องหม้อง | ค้อฯงห้มฯอฯง | [ค้องหม้อง] | น.ฆ้องกระแต - ฆ้องขนาดเล็ก ใช้บรรเลงในวงปี่พาทย์มอญ ร้านฆ้องทำโค้งงอนขึ้นเหมือนฆ้องมอญแต่ปลายสั้นกว่า วงหนึ่งมีลูกฆ้อง ๑๑ ลูก ถ้าเป็นแบบลูกเดียวใช้แขวนกับไม้ สำหรับยามเดินตีบอกเวลา หรือแจ้งข่าวสาร |
เต็๋กฅอ | เตักฯฅํอฯ | [เต็กฅอ] | ก.กดคอ, ก๋ดคอลง |
บ่ะ | บะ,บ่ะ | [บ่ะ] | น.คำนำหน้าชื่อผลไม้ ต้นไม้ หรือวัตถุที่มีลักษณะกลม ในแต่ละท้องถิ่นอาจใช้คำว่า บ่ะ บ่า หมะ หม่า หมาก เช่น บ่ะโอ-ส้มโอ หรือ บ่าโอ หมะโอ หม่าโอ หมากโอ มีความหมายเช่น เดียวกัน แต่นิยมใช้ "บ่า" ดู บ่า เพิ่มเติม |
อยฺู่จะกว๊าย | อยฯู่จะก้วฯายฯ | [อฺยฺู่จะกว๊าย] | ก.อยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไรเลย; อยู่บ่ดาย ก็ว่า |
ถม | ถ฿มฯ | [ถม] | ก.เอาดินหรือสิ่งอื่นใส่ลงไปในที่ที่เป็นหลุมเป็นบ่อหรือเป็นแอ่งเพื่อให้เต็ม,กองสุมๆไว้ไม่เป็นระเบียบ |
ลำตั๊บ | ลำทัปฯ | [ลำทับ] | น.ระเนียด - รั้วที่ปักเสาเรียงชิดกันไปตลอด,เสาค่าย |