พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เล็บมืนหน้อย | เลัปฯมืนฯห้นฯอฯย | [เล็บมืนหน้อย] | น.เล็บมืนหน้อย เป็นอีกชื่อหนึ่งที่ภาษาถิ่นเหนือใช้เรียก ''ชุมเห็ดไทย''; ดู...ลับมืนหน้อย |
ปู๋สะลี | ปูสลี | [ปูสะลี] | ดู...เจื๋อสะลี |
วุ้นเส้น | วุ้รเส้นฯ | [วุ้นเส้น] | น.วุ้นเส้น - ภาษาถิ่นเหนือหรือคำเมือง เรียก ''งุ้น'': เส้นร้อน ก็ว่า; ดู...งุ้น |
กิ๋นไหนขว้างหั้น | กินฯไหนฯข้วฯางฯหั้นฯ | [กินไหนขว้างหั้น] | ว.กินไหนทิ้งนั่น - กินที่ไหนทิ้งตรงนั้น,มักง่าย ไม่มีระเบียบ |
กว๊านจอด | ค้วฯาฯนฯจอฯด | [คว้านจอด] | น.ที่พัก,ที่พักแรม |
อยฺู่นอก | อยฯู่นอฯก | [อฺยฺู่นอก] | ดู...แอ่วสาว |
ก๊ง | ค้฿งฯ | [ค้ง] | น.หน่วยตวงเหล้าตามวิธีประเพณี ๑ ก๊ง เท่ากับ ๕๐ มิลลิลิตร (มล.); ตอง ก็ว่า ก.ดื่ม(ใช้แก่เหล้า) เช่น ก๊งเหล้า ๓ ตอง; ดู...ตองเหล้า |
สั๋บสอด | สัปฯสอฯด | [สับสอด] | ก.เปลี่ยนแทนที่กัน,สลับกัน,สับสนวุ่นวาย |
ในไส้ | ไนไส้ | [ในไส้] | น.เรียกลูกที่เกิดกับตนว่า ลูกในไส้ |
ต้นไม้แพ่ง | ต้฿นฯไม้แภ่งฯ | [ต้นไม้แภ่ง] | น.ต้นสะแก - ไม้ต้น ต้นที่ยังเล็กกิ่งจะมีหนาม ดอกสีขาวหรือเหลืองอ่อน ออกเป็นช่อแบบช่อหางกระรอก เนื้อไม้นิยมใช้ทำฟืน |