พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สายฮัดแอว | สายฯรัดฯแอวฯ | [สายรัดแอว] | ดู...สายฮั้ง |
ต้างหลวง | ต้างฯหลฯวฯง | [ต้างหลวง] | น.ไม้พุ่มยืนต้น ลำต้นสูง ๓ - ๖ เมตร ใบเป็นแฉกอย่างใบของมันสำปะหลังแต่ขนาดใหญ่มาก มีขนสีน้ำตาล ออกดอก เป็นช่อตามลำต้น ติดกันเป็นกระจุก ดอกอ่อนแกงกินได้; ต้างป่า,ต้างผา ก็ว่า |
แวดหัวแวดตี๋น | แวดฯห฿วฯแวดฯตีนฯ | [แวดหัวแวดตีน] | ว.มีไปทั่ว,หาไหนก็ได้ |
แมบลิ้น | แมลฯบลิ้นฯ | [แมลบลิ้น] | ก.แลบลิ้น |
คนก้นตั๋ง | ฅ฿นฯก้฿นฯตังฯ | [ฅนก้นตัง] | น.คนที่นั่งคุยนานไม่รู้จักเลิก เสมือนหนึ่งมีตั๋ง (ยางไม้เหนียว) ติดก้นไว้จนลุกไม่ขึ้น |
สิ๋กขา (บาลี) | สิกขฯา | [สิกขา] | น.การศึกษา, สิ่งที่ ต้องศึกษา |
เจี้อถ้อยฟังกำ | เชิ่อฯอถ้อฯยฯฟังฯคำฯ | [เชื่อถ้อยฟังคำ] | ก.เชื่อฟัง,ว่านอนสอนง่าย |
ลูกซ้อย | ลูกซ้อฯยฯ | [ลูกซ้อย] | น.ลูกคนสุดท้อง |
โกมลอย | โค฿มฯลอฯยฯ | [โคมลอย] | น.เครื่องเล่นทำด้วยทำด้วยกระดาษว่าว รูปทรงกลมรีคล้ายลูกโป่ง ด้านล่างมีปากกลมใช้ไม้ไผ่เป็นโครง มีหางยาวห้อยลงจากปาก มีกระบะเล็กๆ ใส่เครื่องสักการะแขวนที่ปาก นิยมใช้ประทัดผูกเป็นสายแขวนไว้ เพื่อเป็นสัญญาณให้คนมองดูในขณะที่ลอยขึ้น การปล่อยต้องพัดหรือใช้พัดลมเป่าให้พองตัวยกตั้งขึ้น แล้วบรรจุควันร้อน เพื่อให้พยุงตัวลอยขึ้น โกมลอย ใช้ปล่อยเวลากลางวันที่มีอากาศแจ่มใส ในงานเทศกาลต่างๆ นิยมกันมากในประเพณีลอยกระทง; ว่าวควัน,ว่าวลม,ว่าวฮม ก็ว่า |
ลมบ่ดี | ล฿มฯบดี | [ลมบ่ดี] | ดู...ลมบ่จอย |