พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
ก้วยเต้ด	ก้ลฯวฯยฯเทสฯฯ	[กล้วยเทส]	น.มะละกอ
เห..ย	เห้ยฯ	[เห..ย]	น.ตัวเงินตัวทอง - สัตว์เลื้อยคลาน รูปร่างคล้ายกิ้งก่าขนาดใหญ่ ตระก..ลเดียวกันกับตะกวดหรือแลน ตัวอ้วนใหญ่ลำตัวสีดำมีลายดอกสีเหลืองหรือขาวพาดขวาง หางเป็นลายปล้องสีดำสลับเหลือง ลิ้นสีม่วงปลายแยกเป็น ๒ แฉกคล้ายงูใช้รับกลิ่น ชอบอาศัยอยู่ใกล้แหล่งน้ำ ว่ายน้ำเก่ง ดำน้ำได้นาน ชอบหากินของเน่าเปื่อย เศษซากอาหาร บางครั้งก็จะกินสัตว์เป็นๆ เช่นไก่ เป็ด; ดู...แลน
เกี๋ยว,เก๋ว	กยฯว,กลฯยฯว	[เกียว,เกลียว]	น.เกลียว - สิ่งที่มีลักษณะเป็นรอยพันหรือบิดไปโดยรอบอย่างต่อเนื่องเช่น เชือกที่ฟั่น ตะปูควง สว่าน เป็นต้น
แหย่วๆ	แห่ยฯวฯๆ	[แหย่วๆ]	ว.มักใช้ประกอบหลังกาย และ คัน ดู...กายแหย่วๆ, คันแหย่วๆ
ง่าว	ง่าวฯ	[ง่าว]	ว.โง่,ไม่ฉลาด,ไม่มีไหวพริบ,ไม่รู้
เสือลากหาง	เสิอฯอลากฯหางฯ	[เสือลากหาง]	น.ชื่อท่าการรำ ฟ้อนเจิง หรือ ฟ้อนดาบ ท่าหนึ่ง เรียก ท่าเสือลากหาง
ดงดิ๋บ	ด฿งฯดิปฯ	[ดงดิบ]	น.ดงดิบ - ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นหนาแน่นเขียวชอุ่มและชุ่มชื้น มีฝนตกชุกตลอดปี
บ่ฮู้หยัง	บรู้หัยฯง	[บ่รู้หยัง]	ดู...บ่ฮู้สัง
แข้งแหย้ง	แข้งฯแห้ยฯง	[แข้งแหย้ง]	ว.ใช้กับคนที่มีลักษณะผอมสูง มีสามระดับ : ผอมสูงธรรมดา - สูงแข้งแอย้ง,ผอมสูงปานกลาง - สูงข้องอย้อง,ผอมสูงมาก - สูงโข้งโอย้ง
เหมือด	เหิอฯด	[เหมือด]	น.ชื่อไม้ยืนต้นหลายชนิด เช่น เหมือดดอย เหมือดดง เหมือดหอม เป็นต้น