พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
น้ำคอก | นาฯฅอฯก | [น้ำฅอก] | น.ภาชนะใส่น้ำดื่มทำด้วยไม้ซาง มีสายสำหรับสะพายติดตัวไปทำไร่ไถนา หรือเข้าป่า |
แป้ง | แป้งฯ | [แป้ง] | น.สิ่งที่ทำเป็นผงละเอียดได้จากธัญพืช พืชหัว เป็นต้น เช่นแป้งข้าวเหนียว แป้งมัน ใช้เป็นอาหาร,เครื่องไล้ทาเป็นผงละเอียด ส่วนมากเป็นผงสีขาว |
ลักสู้ | ลักฯสู้ | [ลักสู้] | ก.แอบชอบกัน,เป็นชู้กัน |
อี่หน้อย | อี่ห้นฯอฯย | [อี่หน้อย] | น.อีหนู - คำที่ผู้ใหญ่มักใช้เรียกเด็กหญิงด้วยความเอ็นดู |
ลับมืนหลวง | ลัปฯมืนฯหลฯวฯง | [ลับมืนหลวง] | น.ชุมเห็ดเทศ - ชื่อพรรณไม้พุ่มขนาดกลาง สูงประมาณ ๑ - ๕ เมตร เป็นพืชสมุนไพร มีแขนงมาก ใบเรียงตัวกันเป็นคู่อยู่ในระนาบเดียวกัน ประมาณ ๔ - ๒๐ คู่ ดอกเป็นช่อใหญ่สีเหลืองผลเป็นฝักแบน มี ๔ ปีก คล้ายถั่วพู; เล็บมืนหลวง ก็ว่า |
บ่าม่วน | บ่าฯม่วฯร | [บ่าม่วน] | ว.ไม่สนุก |
สาบฮ้า | สาปฯร้า | [สาบร้า] | น.กลิ่นปลาร้าก.ได้รับกลิ่นปลาร้า |
ก๊างเขียนธรรม | ค้าฯงฯขยฯรธัม์มฯ | [ค้างเขียนธัมม์] | น.แท่นวางต้นฉบับคัมภีร์ใบลานสำหรับจารใบลาน |
สะหลิ๋ดบ่ดี | สิลฯๆดบํดี | [สลิดบ่ดี] | ว.ไม่เรียบร้อย,ไม่สำรวม |
หน่อม | ห่นฯอฯม | [หน่อม] | ว.อายุน้อย (ที่น้อยกว่าหนุ่ม); แหน่ม ก็ว่า |