พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หงำสาว | หํงฯาสาวฯ | [หงำสาว] | ก.หลงรักสาวจนถอนตัวไม่ขึ้น |
ผั๋ดต๋าสินแวดธาตุ | ผัดฯตาสินฯแวดฯธาฯตฯ | [ผัดตาสินแวดธาตุ] | ก.ทำประทักษิณรอบเจดีย์ |
แผก | แผกฯ | [แผก] | ก.แปลก - ผิดไป,ไม่เหมือน |
สายแก้ก | สายฯแคกฯ | [สายแคก] | น.สายบังเหียนม้า |
เต๋าปุง | เตัาพุง | [เตาพุง] | น.เตาที่มีลักษณะเป็นโพรงอย่างเตาเผาเครื่องปั้น,เตาที่ขุดเป็นโพรงลงไปในดิน |
ไฟต๋า | ไฟตา | [ไฟตา] | น.ประกายที่เกิดขึ้นกับตาอย่างที่ถูกชกเข้าที่เบ้าตา ว.ความสามารถในการมองเห็น |
แมงสาบ | แมงฯสาปฯ | [แมงสาบ] | น.แมลงสาบ - ชื่อแมงพวกเดียวกับแมลงแกลบ แต่โตกว่า ตัวยาวรีรูปไข่ค่อนข้างแบนราบ ขายาวมีหนามคลุม เมื่อโตเต็มวัยมีทั้งมีปีก และไม่มีปีก ชนิดที่มีปีกเรียก ''แมงแส็๋บ'' ชอบอาศัยอยู่ตามบ้านเรือน และที่สกปรกชื้นแฉะ |
ต๋กธรรม | ต฿กฯธัม์มฯ | [ตกธัมม์] | ก.กำหนดตัวพระธรรมกถึก,มอบหมายคัมภีร์เพื่อเทศนา |
ดำคุมมุม | ดำฅุมมุม | [ดำฅุมมุม] | ว.ลักษณะ ของสิ่งใหญ่ที่สกปรก หรือที่มองเห็นตะคุ่มๆ อยู่ในความมืด ถ้ามีจำนวนมากใช้ ดำ คุมมุมคำมำ |
งูแส้ม้า | งูแส้ม้า | [งูแส้ม้า] | น.งูสายม่านพระอินทร์ - งูชนิดหนึ่งตัวเล็กและยาว สีออกเทาเงิน มีทางสีดำยาวตลอดตัว; งูไส้ม้า ก็ว่า |