พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ปึ้ด | พึดฯ | [พึด] | ก.งัด,ดันขึ้น,ดีดขึ้น |
ดอกชบา | ดอฯกชบาฯ | [ดอกชบา] | น.ดอกชบา - ภาษาถิ่นเหนือ(คำเมือง)เรียก ''ดอกใหม่''; ดู...ดอกใหม่ |
หว่างก๋าง | ห่วฯางฯกลฯางฯ | [หว่างกลาง] | ว.ระหว่าง |
เยียวว่า | ยยฯวว่าฯ | [เยียวว่า] | ว.เกรงว่า,อาจจะ |
ต้าด | ทาฯดฯ | [ทาด] | ก.แตะ,สัมผัสด้วยของร้อนหรือสิ่งที่ทำให้เกิดความแสบร้อนระคายเคือง; จาด ก็ว่า |
เมก | เมกฯ | [เมก] | น.กำแพงเมือง. ใบเสมา - สิ่งก่อสร้างใช้เป็นเครื่องป้องกันอาวุธรายอยู่บนกำแพงเมือง |
แป๋งใจ๋หา | แปลฯงไจหา | [แปลงใจหา] | ก.ปรับใจเข้าหากัน,คล้อยตาม,โอนอ่อนเข้าหากัน |
ตุ่ม | ตุ่ม | [ตุ่ม] | น.ตุ่ม - เม็ดนูนๆที่ขึ้นตามผิวหนัง เช่น ตุ่มยุง ตุ่มเหงื่อ |
จ้าดวอก | ชาดฯวอฯก | [ชาดวอก] | ว.โกหกตอแหลไม่น่าคบ |
สะเบิ้งสะเจิ้ง | สเบิ้งฯสเชิ่งฯ | [สะเบิ้งสะเชิ่ง] | ว.งกๆเงิ่นๆ,ตกตะลึง,ประหม่า,ไม่มีสติ,รู้สึกสับสนจนทำอะไรไม่ถูก |