พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ขาว | ขาวฯ | [ขาว] | น.สีขาว,ปลาขาว ว.แจ่มแจ้ง,สะอาด, บริสุทธิ์ |
เล่าผั๋บบ้าน | เลั่าผัปฯบ้าฯนฯ | [เล่าผับบ้าน] | ก.นำไปนินทาทั่วหมู่บ้าน |
หมอง | หมฯอฯง | [หมอง] | ว.ไม่แจ่มใส,มัว,ขุ่น |
ผู่ | ผู่ | [ผู่] | ก.เป่าออก,พ่นออก; ฟู่ ก็ว่า |
แบ่ง | แบ่งฯ | [แบ่ง] | ก.แยกจากส่วนรวมออกเป็นส่วนๆ เช่น แบ่งเงิน แบ่งหน้าที่ |
ขงเลือดขงหนอง | ข฿งฯเลิอฯดข฿งฯหนฯอฯง | [ขงเลือดขงหนอง] | ว.ช้ำเลือดช้ำหนอง |
บ่เป๋นสัง | บเปนฯสังฯ | [บ่เปนสัง] | ดู...บ่เป๋นหยัง |
บ่าหล่องต่องแต่ง | บ่าฯห่ลฯอฯงต่อฯงแต่งฯ | [บ่าหล่องต่องแต่ง] | ว.เรื่อยๆ เปื่อยๆ,เฉื่อยๆ เอื่อย,รุ่งๆ ริ่งๆ; อะหล่องต่องแต่ง ก็ว่า |
ต่ำเลิง | ตําเลิงฯ | [ต่ำเลิง] | คำที่ใช้ขึ้นต้นประโยคมีความหมายว่า ขณะนี้,ได้ยินมา, เป็นที่รู้กันว่า,เป็นธรรมดา |
เนิ้ง | เนิ้งฯ | [เนิ้ง] | ว.เอน,เอียง |