หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
แผ็๋ดน้ำมนต์แผัดฯนาฯม฿น์ตฯ[แผ็ดน้ำมนต์]ก.โปรยน้ำมนต์,ซัดน้ำมนต์
ก๊าจิ๊นค้าฯชิ้นฯ[ค้าชิ้น]ก.ขายเนื้อสัตว์ โดยปกติจิ้น หมายถึงเนื้อสัตว์ต่างๆ โดยระบุชื่อของสัตว์นั้นๆ เช่น จิ๊นงัว - เนื้อวัว,จิ๊นหมู - เนื้อหมู
โป่(พม่า)โป่[โป่]น.หัวหน้า,ผู้นำ; หัวโป่ ก็ว่า
ผั๋ดต๋าไก่ผัดฯตาไก่[ผัดตาไก่]น.ลมหมุน ชนิดหนึ่ง; ดู...กวิ๋ดกวิ๋ว ก.หมุนวน - ใช้ กับน้ำที่วนเป็นริ้วรอยบนผิวน้ำไหล
กอดเกี้ยวกอฯดก้ยฯว[กอดเกี้ยว]ว.สัมผัสเชื่อมโยงกัน ใช้กับคำประพันธ์ร้อยกรองเช่น คร่าว โคลง ซอ ฉันท์ กาพย์ กลอน
มะขามเปียกมะขามฯปยฯก[มะขามเปียก]น.มะขามเปียก - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกว่า ''บ่าขามเปี๋ยะ''; ดู...บ่าขามเปี๋ยะ
ก้อกวอกคอฯกวอฯก[คอกวอก]ว.ลักษณะสิ่งของหรือใบหน้าผอมมาก หรือซีดขาว; ถ้าขนาดใหญ่ใช้ โก้กโวก
บ่าม่วงแก้วบ่าฯม่วฯงแก้วฯ[บ่าม่วงแก้ว]น.มะม่วงแก้ว - ไม้ยืนต้นทรงพุ่มไม่ผลัดใบขนาดกลาง ลำต้นสูงประมาณ ๑๕-๒๐ เมตร กิ่งหลักและกิ่งแขนงมีมาก ใบรูปหอกเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับกันตามปลายกิ่ง โคนใบมนปลายใบแหลม สีเขียวเข้มเป็นมัน ออกดอกเป็นช่อแขนงแทงออกบริเวณยอดกิ่ง ผลรูปทรงค่อนข้างกลม มีขนาดเล็กถึงปานกลาง เมื่อดิบค่อนข้างเหนียว เมื่อสุกเนื้ออ่อนนุ่มและฉ่ำน้ำ รสหวาน กลิ่นหอม นิยมใช้ผลแก่ทำมะม่วงดอง ใบอ่อนใช้ประกอบอาหาร และมีสรรพคุณทางยา
หม้อดอกหํ้มฯอฯดอฯก[หม้อดอก]น.ปูรณฆฏะ หรือลายหม้อดอก ที่ชาวล้านนาเรียกหม้อดอกนั้น เป็นลวดลายโบราณที่มีต้นกำเนิดมาจากประเทศอินเดีย จะเป็นลายคำปิดทอง ลายฉลุุตามวิหาร มีลักษณะเป็นภาพดอกไม้มีก้าน ๗ ก้าน ออกมาจากหม้อน้ำที่มีปากกว้าง และมีเถาไม้เลื้อยออกมาจากปากหม้อทั้งสองข้าง ต่อมาลายหม้อดอกมีพัฒนาการตกแต่ง มีลายกระหนกประกอบ เป็นหม้อน้ำที่ประกอบด้วยลายช่อดอกบัวก้านยาว ๗ ดอก ปักอยู่ในหม้อทรงสูง มีลายเครือเถาที่ทำใบเป็นกระหนกหัวม้วนโค้งปลายแหลมเลื้อยจากปากหม้อลงมา ประกอบอยู่ข้างหม้อทั้งสองด้าน ช่อดอกบัวที่ปักอยู่ตรงกลางหนึ่งดอกจะเป็นดอกบาน มีช่อดอกบัวตูมอยู่ข้างละสามดอก
ป้ายวัดป้ายฯวัดฯ[ป้ายวัด]น.ป้ายวัด