หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ข่มหล๋บข่฿มฯห฿ลฯบ,-ห฿ลฯ[ข่มหลบ]ก.ใช้ไม้กระหนาบหัวของตับหญ้าคา หรือตับใบพลวง อยู่หลังป้านลมตลอดแนว ตั้งแต่สันหลังคาจนสุดชายคา
กล้วยน้ำว้าก้ลฯวฯยนํ้าฯว้าฯ[กล้วยน้ำว้า]น.กล้วยน้ำว้า ภาษาถิ่นเหนือหรือคำเมือง เรียก ''ก้วยใต้''; ดู...ก้วยใต้
บ่าเฮงกั๋ดบ่าฯเรงฯกัดฯ[บ่าเรงกัด]น.เป็นมะเร็งอันตรายกว่าชนิดอื่น มีชื่อเรียกตามบริเวณที่เป็น เช่น บ่าเฮงกั๋ดดูก บ่าเฮงกั๋ดเอ็น บ่าเฮงกั๋ดคอ ถ้ารักษาไม่ถูกผู้ป่วยอาจเป็นอัมพาต (ต๋ายผาก) ได้
สั๋บยฺางสัปฯอยฯางฯ[สับอฺยฺาง]ก.ใช้มีดสับเปลือกต้นไม้บางชนิดให้เป็นแผลเพื่อให้ยาง(ของเหลวและเหนียว)ไหลออกมาใช้ทำตั๋งนำไปติดจับสัตว์เล็ก; ดู...ตั๋ง
แก่เหมืองแก่เหิมฯอฯง[แก่เหมือง]น.หัวหน้าเหมืองฝาย
โห่งโห฿งฯ[โห่ง]ดู...หุ่ง
ป้องป้อฯง[ป้อง]ก.ป้อง - บังเพื่อกักกันหรือกั้นไว้ เช่น ป้องปาก,ทำคันดินกั้นน้ำ
อ๋อยออฯยฯ[ออย]ก.บาง,มีน้อย เช่น หัวอ๋อย - ผมบาง,ผมมีน้อย
ของข้าเจ้าขอฯงข้าเจั้า[ของข้าเจ้า]น.ของหนู,ของดิฉัน,ของข้าพเจ้า
กะลากะลา[กะลา]น.กะลา หรือ กะโหลก ภาษาถิ่นล้านนาเรียก ''กะโหล้ง''; เช่น เรียก กะลามะพร้าว ว่า ''กะโหล้งบ่าป๊าว'' เรียก กะโหลกศีรษะมนุษย์ว่า ''กะโหล้งหัวคน'' เรียกกะโหลกหัวสุนัขว่า ''กะโหล้งหัวหมา'' เป็นต้น; ดู...กะโหล้ง