พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
เรียน 10 คำใหม่
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| สูต | สูต | [สูต] | ก.สวด - การสาธยายคาถาหรือพระปริตรต่างๆ |
| ลวดเป๋น | ลวฯดเปนฯ | [ลวดเปน] | ก.กลายเป็น |
| ไฟหูบ | ไฟหูบ,ไฟหู | [ไฟหูบ] | ก.อาการที่เปลวไฟลุกโพลงเผาของบางสิ่งอย่างรวดเร็ว |
| ใส่โต้ง | ไส่โท่฿งฯ | [ใส่โท่ง] | ดู...ใส่นา |
| ลิว | ลิวฯ | [ลิว] | ก.บิด,พลิ้ว,ทำให้เป็นเกลียว เช่น ลิวตอก - บิดตอกให้เป็นเกลียว |
| บ่ได้อยฺู่ | บได้อยฯู่ | [บ่ได้อฺยฺู่] | ว.มีธุระยุ่ง,ไม่มีเวลา |
| เดือนออก | เดิอฯรออฯก | [เดือนออก] | น.เดือนข้างขึ้น มี ๑๕ วัน คือขึ้น ๑ - ๑๕ ค่ำ เรียก ออก ๑ - ๑๕ ค่ำ; ออก ๑๕ ค่ำ เรียก เดือนเปง - เดือนเพ็ญ; ออก ๑๕ ค่ำ ตรงกับวันพุธ เรียก เปงปุ๊ด. |
| ภาษามคธ (มะคด) | ภาษามค฿ธฯ | [ภาษามคธ] | น.(บ)ภาษามคธ - ภาษาที่ใช้พูดกันในแคว้นมคธ ประเทศอินเดีย หมายถึง"ภาษาบาลี" |
| บุ้ง | บุ้ง | [บุ้ง] | น.ผักบุ้ง,ผักบุ้งไทย, - ไม้เถาทอดเลื้อยตามพื้นดินที่ชื้นแฉะหรือบนผิวน้ำ ดอกเป็นรูปแตร สีขาวอมชมพูหรือม่วงอ่อน ลำต้นกลวง ยอดใช้เป็น ภาษาสุภาพ(ราชาศัพท์)เรียก "ผักทอดยอด" ; ผั๋กบุ้งหนอง ก็ว่า |
| เผิ้งฮัง | เผิ้งฯรังฯ | [เผิ้งรัง] | ดู...เผิ้งหลวง |