พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ดูแคฺวน | ดูแฅวฯร | [ดูแฅวน] | ก.ดูแคลน/ดูถูก/ดูถูกดูแคลน - แสดงอาการเชิงดูหมิ่นหรือเหยียดหยาม |
บ่าโจ้ก | บ่าฯโช฿กฯ | [บ่าโชค] | น.สะคร้อ - ไม้ต้นขนาดกลางถึงใหญ่ สูง ๑๕-๒๕ เมตร แตกกิ่งตามลำต้น ดอกเป็นช่อสีขาวอมเขียว ออกตามซอกใบ ผลมีเนื้อเมล็ดเดี่ยว ทรงไข่ เมื่อสุกรสเปรี้ยวอมหวาน |
ลวงตั้ง | ลวฯงตั้งฯ | [ลวงตั้ง] | น.ทางตั้ง |
ยี่เป็ง | ยี่เพงฯ | [ยี่เพง] | น.ยี่เพ็ญ - เดือน ๒ เหนือ ขึ้น ๑๕ ค่ำ ตรงกับเดือน ๑๒ ขึ้น ๑๕ ค่ำ -ของภาคกลาง หรือวันเพ็ญเดือน ๑๒ |
ขี้ตู่ | ขี้ตู่ | [ขี้ตู่] | น.ชื่อแมลงชนิดหนึ่งมักกินหัวมันเทศ และทำให้บริเวณรอบแผลกัดมีรสเฝื่อน; กั่นตู่ ก็ว่า ก.ทึกทักเอาของผู้อื่นว่าเป็นของตัว,กล่าวอ้างผิดตัว ผิดสิ่งหรือผิดเรื่อง |
บ่าผาบ | บ่าฯผาปฯ | [บ่าผาบ] | น.ฝักแค - สายชนวนทำด้วยกระดาษห่อดินปืนทำเป็นสายยาวๆ ใช้เป็นล่ามจุดบอกไฟ หรือเป็นชนวนจุดไฟในงานเผาศพ เป็นต้น เรียก จิ๋บ่าผาบ |
ผอม | ผอฯม | [ผอม] | ว.มีเนื้อน้อย,ซูบ |
เจ้าขุนหอคำ | เจั้าขุรหํอฯฅำ | [เจ้าขุนหอฅำ] | น.กษัตริย์; เจ้าหอคำ ก็ว่า |
ล้ำคุ่ม | ลําฅุ่ม | [ล้ำฅุ่ม] | สำ.เกินพอ,เลยวัย |
นกข่อ | น฿กฯขํอฯ | [นกข่อ] | น.นกกระทาดง - เป็นนกในวงศ์ไก่ฟ้า นกคุ่ม และนกกระทา มีหลายชนิด เช่น นกกระทาดงแข้งสีเขียว มีแข้งและนิ้วเท้าสีเขียวคล้ำ นกกระทาดงคอสีแสด มีลำตัวป้อม คิ้วสีขาว ใต้คางและคอมีแถบสีแสด มักหากินเป็นฝูงเล็กๆ ตามพื้นดินเวลากลางวัน |