พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
โซ่ย | โซ่วฯยฯ | [โซ่ย] | ก.ล้างด้วยน้ำ,ทำให้หมดไปหรือทำให้สะอาดโดยใช้น้ำ เช่น ซ่วยผั๋ก - ล้างผัก,ซ่วยตี๋น - ล้างเท้า; ซ่วย,ล้าง,ล้างซ่วย ก็ว่า |
เอิ้นฮ้อง | เอิ้นฯ | [เอิ้นร้อง] | ก.ตะโกนเรียก |
หนังสือเลื่อง | หันฯงสืเริ่อฯง | [หนังสือเรื่อง] | น.นวนิยาย - บทประพันธ์ร้อยแก้วขนาดยาวที่แต่งเพื่อความบันเทิง โดยสมมุติตัวละคร เหตุการณ์ โครงเรื่อง และสถานที่เพื่อให้เกิดความสมจริง |
เสา | เสัา | [เสา] | น.เสา - ไม้หรือสิ่งอื่นที่ใช้ตั้งเป็นหลักหรือเป็นเครื่องรองรับสิ่งอื่นที่อยู่ข้างบน เช่น เรือน, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะเช่นนั้น |
นอง | นอฯง | [นอง] | ก.ท่วม,หลาก เช่น น้ำนอง - น้ำหลาก |
เขาว่า | เขัาว่าฯ | [เขาว่า] | ว.เล่าลือกันมาว่า |
หยิ๋บกี่ | อยฯปฯกี่ | [อฺยฺิบกี่] | ก.เย็บกี่ - ใช้ด้ายเย็บแผ่นกระดาษด้วยวิธีร้อยทีละปึกเล็กๆ เพื่อประกอบเข้าเป็นเล่มหนังสือ |
ลงตืน | ล฿งฯทืนฯ | [ลงทืน] | ก๑.ลงทุน - นำเงินหรือทรัพย์สินเป็นทุนประกอบธุรกิจเพื่อหากำไร ก๒.ทุ่มตัวทำสิ่งที่ยากและไม่น่าเป็นไปได้หรือเป็นไปได้ยาก เช่น นักมวยลงทุนลดน้ำหนักเพื่อไม่ให้เกินพิกัดในการชั่งน้ำหนักแต่ละรุ่นก่อนขึ้นชกในแต่ละครั้ง |
สุ๋ข | สุข | [สุข] | น.สุข - ความสบายกายสบายใจ ตรงข้ามกับทุกข์ ว.สบายกายสบายใจ |
สว่ายเด็ง | ส่วฯายฯเดงฯ | [สว่ายเด็ง] | ก.ตีระฆัง,สั่นระฆัง |