พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หลงอ๋กหลงใจ๋ | ห฿ลฯงอ฿กฯห฿ลฯงไจ | [หลงอกหลงใจ] | ก.หลงอกหลงใจ - จิตใจโน้มเอียงไปในทางใดทางหนึ่ง,เผลอใจ; หลงใจ๋ ก็ว่า |
หลีด | หีลฯด | [หลีด] | น.ลูกของเหลน; ดู...ลูก |
ตากหงาย | ตากฯหงฯายฯ | [ตากหงาย] | ก.หงายท้อง เช่น นอนตากหงาย (นอนหงายท้อง),หงายหลัง |
บิ่นๆบ้างๆ | บิ่นฯๆ บ้าฯงฯๆ | [บิ่นๆ บ้างๆ] | ว.เว้าๆ แหว่งๆ |
น้ำจิ๋ง | นาฯจิงฯ | [น้ำจิง] | น.น้ำธรรมดาที่ใช้ดื่มทั่วไป |
ไหมมือ | ไหมฯมื | [ไหมมือ] | น.ด้ายมงคลที่ใช้ในการผูกมือทำขวัญ; ฝ้ายไหมมือ ก็ว่า |
กล้วยครั่ง ออกเสียง ก้วย คั่ง | ก้ลฯวฯยระฯคั่งฯ | [กล้วยครั่ง] | น.กล้วยหักมุก - ภาษาถิ่นเหนือหรือคำเมือง เรียก ''ก้วยคั่ง''; เหตุที่ชาวล้านนาเรียก ''กล้วยหักมุก'' ว่า ''ก้วยคั่ง'' เพราะสีเปลือกของกล้วยหักมุกสุกเป็นสีเหลืองปนน้ำตาลเข้มคล้ายสีของครั่งหรือขี้ครั่ง; ดู...ก้วยคั่ง |
ไหป๋าฮ้า | ไหปลฯาร้า | [ไหปลาร้า] | น.ไหที่มีขอบรอบปากสำหรับหล่อน้ำกันมดและแมลง และมีฝาปิดใช้หมักปลาร้า |
ไล่ | ไล่ | [ไล่] | ก.ไล่ - ตามไปอย่างกระชั้นชิดเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ไล่จับ ไล่ยิง: ขับ,บังคับให้ไปหรือออกไปจากที่เดิม เช่น ไล่ออกจากบ้าน |
เติกเอิก | เติกฯเอิกฯ | [เติกเอิก] | ก.หงายหลังพิง |