พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เสี้ยงก๋รรม | ส้ยฯงกัม์มฯ | [เสี้ยงกัมม์] | ก.ตาย มักใช้กับสามัญชนคนธรรมดาทั่วไป; ถ้าเป็นเจ้านายใช้ เสี้ยงบุญ,หม๋ดบุญ |
ต๋ก หม้อหน้า ฮก | ต฿กฯหํมฯอฯห้นฯาร฿กฯ | [ตกหม้อหน้ารก] | ก.ตกนรก - ตายไปสู่นรก,ไปเกิดเป็นสัตว์นรก |
หมอยปาก | หมฯอฯยปากฯ | [หมอยปาก] | น.หนวด; หมุยปาก ก็ว่า |
ก๊ดโหง้งก๊ดหง้าง | ค฿ดฯโห้฿งฯงค฿ดฯห้งฯางฯ | [คดโหง้งคดหง้าง] | ดู...ก๊ดหง้องก๊ดแหง้ง |
ง่าวเมิน | ง่าวฯเมินฯ | [ง่าวเมิน] | ว.โง่นาน - ไม่รู้เท่าทันกับสิ่งที่เกิดขึ้น,กว่าจะรู้หรือคิดออกก็ใช้เวลามาก |
ขี้หย้อง | ขี้ห้ยฯอฯง | [ขี้หย้อง] | ว.ขี้โรค,ผอม,ไม่แข็งแรง |
ไผ่ซางหนาม | ไผ่ซางฯหนฯามฯ | [ไผ่ซางหนาม] | น.ไม้ไผ่ซางที่ขึ้นตามป่า แต่มีหนามออกตามกิ่ง |
แป๋งหน้าขิ่ว | แปลฯงห้นฯาขิ่วฯ | [แปลงหน้าขิ่ว] | ก.ทำหน้าบึ้ง,ทำหน้านิ่ว; แป๋งหน้าขิ่ว หน้างอ ก็ว่า |
หล๋ดก้า | ห฿ลฯดค่าฯ | [หลดค่า] | ก.ลดค่า - ลดราคา; ลดก้า,ย่อมก้า ก็ว่า |
ปิ๋ววึ่นๆ | ปิวฯวึ่นฯๆ,ปิลฯวฯวึ่นฯๆ | [ปิววึ่นๆ,ปลิววึ่นๆ] | ก.ปลิวกระจัดกระจาย |