พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
ตืกเต๋า	ตืกฯเตัา	[ตืกเตา]	ดู...แมงแสนตี๋น
ค่าวว้อง	ระฯค่าฯวฯว้อฯง	[คร่าวว้อง]	น.คร่าวสั้นที่มีเนื้อร้องวนไปเวียนมาไม่มีจบ เช่น ใจ๋บ่ดีสูบมูลีอมเหมี้ยง ใจ๋บ่เสี้ยงอมเหมี้ยงสูบมูลี...ถ้าใจ๋บ่ดีสูบมูลี.....ฯลฯ
เอาเห..ย	´าเหยฯ	[เอาเห..ย]	ก.จงรับไว้,เอาเถอะ
ผี้หลี้	ผี้หี้ลฯ	[ผี้หลี้]	ว.คำเสริมท้ายคำว่างาม แสดงลักษณะสิ่งที่สวยงามและบอบบาง มักใช้กับดอกไม้ที่กำลังแย้มบาน หรือสาวแรกรุ่น เช่น จี๋ดอกบัวงามผี้หลี้ - ดอกบัวตูมงามยิ่ง, สาวจี๋งามผี้หลี้ - เด็กสาวแรกรุ่นงามผุดผ่อง เป็นต้น
เมาะอ๋ก	โมอฯะอ฿กฯ	[เมาะอก]	ก.แนบอก,ซบลงที่อก
ถั่วเรียน	ถ฿วฯรยฯร	[ถั่วเรียน]	น.ทุเรียน - ไม้ต้นรูปรีขนาดใหญ่ เป็นพู เปลือกแข็งหนา มีหนามแข็งทั่วผล เนื้อหุ้มเมล็ดมีรสหวานมัน มีหลายพันธุ์ หมอนทอง ก้านยาว ชะนี
จ๋ำยาม	จำยามฯ	[จำยาม]	น.ตามยาม,บานเย็น - ไม้ล้มลุกทรงพุ่มเตี้ย ดอกบานตอนเย็น มีหลายสี; ดอกบานเอฺยฺน ก็ว่า
หน้าสี่จ๊อกห้าแจ่ง	ห้นฯาสี่ชัอฯกห้าแจ่งฯ	[หน้าสี่ช็อกห้าแจ่ง]	ว.หน้าบานแฉ่ง
หั๋ก	หักฯ	[หัก]	ก.พับงอเข้าหากัน,ทำให้พับให้งอเพื่อให้ขาดหรือหลุดออกจากกัน: เอาออก ตัดออกจากจำนวนที่มีอยู่ เช่น หักค่าแรง หักเงินรายได้: เลี้ยวหรือเบนออกอย่างกะทันหัน เช่น หักพวงมาลัย: โค่น,แตกและหลุดออก เช่น ต้นไม้หักโค่น
เบ็๋ดก่อง	เบัดฯก่อฯง	[เบ็ดก่อง]	น.เบ็ดที่มีคันยาวประมาณ ๐.๖ เมตร สายเบ็ดสั้นกว่าคัน เกี่ยวเหยื่อแล้วปักไว้ตามชายน้ำ เรียกว่า ปั๋กเบ๋ด