พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หมุ้น | หุ้ร | [หมุ้น] | น๑.แมลงชนิดหนึ่งตัวเล็กๆ จำพวกริ้น กัดคัน; ขุ้น ก็ว่า น๒.ชื่อไม้ยืนต้นชนิดหนึ่ง เรียกว่า ไม้หมุ้น เรียกผลว่า บ่าหมุ้น ก.ฝ่าเข้าไป,แหวกเข้าไป |
มั่งมูน | มั่งฯมูร | [มั่งมูน] | ว.มั่งคั่ง,ร่ำรวย |
ว่อมแว่ม | ว่อฯมแว่มฯ | [ว่อมแว่ม] | ว.เล็กๆ น้อยๆ ไม่สำคัญ; อี่ว่อมอี่แว่ม ก็ว่า |
เอี่ยงกั๋น | อ่งกันฯ | [เอี่ยงกัน] | ก.แข่งกัน |
เมาเก๋า | เมัาเกัลฯา | [เมาเกลา] | ก.มัวเมาคลุกเคล้าอย่างผึ้งมัวเมาเกสรดอกไม้ |
กีมปากจั๊กกิ้ม | คีมฯปากฯชักฯกิ้มฯ | [คีมปากชักกิ้ม] | น.คีมปากจิ้งจก - คีมปากแหลมยาว ใช้จับหรือคีบ |
แมงบ้ง | แมงฯบ้฿งฯ | [แมงบ้ง] | น.หนอนบุ้ง,บุ้ง - ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''แมงบ้ง''; หนอนบุ้ง หรือ แมงบ้ง คือหนอนผีเสื้อ มีหลายชนิด ได้แก่หนอนผีเสื้อกลางวัน มีสีสันสดใส ลำตัวปกคลุมด้วยขนแข็ง หากินตามพืชผักสวนครัว ไม่เป็นอันตรายแก่ผู้ไม่มีอาการแพ้, ส่วนหนอนผีเสื้อกลางคืน รวมทั้งผีเสื้อกลางคืน ไม่มีสีฉูดฉาด ตัวอ้วนป้อม ปกคลุมด้วยขนละเอียด ออกหากินกลางคืน พบได้ทั่วไป มักจะมาเล่นไฟตามบ้านเรือน มีพิษเป็นอันตรายเมื่อสัมผัสกับขน จะทำให้เกิดอาการแสบร้อน เกิดผื่นแพ้ บวม ชา ตามผิวหนัง ตลอดจนลูกนัยน์ตา หากเกิดขึ้นกับเด็กอาจทำให้ตาบอด เป็นต้น; ดู...หนอน |
ต๋องก้วยงำเคือ | ตอฯงก้ลฯวฯงำเระฯคิอฯอ | [ตองกล้วยงำเครือ] | น.ใบตองใบเล็กๆใบสุดท้ายที่คลุมบนเครือกล้วย |
อ่วงกิ๋นอ่วงว่า | อ่วฯงกินฯอ่วฯงว่าฯ | [อ่วงกินอ่วงว่า] | ก.ห่วงเรื่องอาหารการกิน |
ฟาดฟื้น | ฟาดฯฟื้นฯ | [ฟาดฟื้น] | ก.ขบถ,ปฏิวัติ(กวี); ฟื้น ก็ว่า |