| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| หยอด | หยฯดหยฯ | [หยอด] | ว.แกร็น,แคระ,ไม่เจริญเท่าที่ควร. (ถ้าเขียน อยฯอฯด-อยอด หมายถึง ใส่ลงหรือเทลงคราวละน้อยๆ. |
| ยฺาส๋ะ | อยฯาสะ | [อฺยฺาสะ] | ดู...ยาซะ,ยาถุ๋ |
| ฮูฮ่อง | รูร่อฯง | [รูร่อง] | น.ร่องสำหรับน้ำไหลผ่าน อย่าง ฮ่องเหมือง - ร่องเหมือง |
| ข๋ดขวา | ข฿ดฯขวฯา | [ขดขวา] | ก.ขยับไปทางขวา,เลื่อนไปด้านขวา |
| ไฮ่ | ไร่ | [ไร่] | น๑.ที่ปลูกพืชและต้นไม้บนไหล่เขาหรือในที่ดอน น๒.จำนวนพื้นที่ ๔๐๐ ตารางวา หรือ ๔ งาน หรือ ๑,๖๐๐ ตารางเมตร (๑ เอเคอร์ = ๒.๕๒๙ ไร่); ไฮ่ผาสี ก็ว่า. |
| แยง | แยงฯ | [แยง] | ก.ดูอย่างละเอียด,พิจารณาดูอย่างพินิจพิเคราะห์; แยงผ่อ ก็ว่า |
| เลี้ยงผีฝาย | ล้ยฯงผีฝายฯ | [เลี้ยงผีฝาย] | ก.เลี้ยงอารักษ์ที่รักษาฝาย - มักทำเมื่อสิ้นสุดฤดูการทำนา ชาวบ้านจะรวบรวมเงินซื้อเครื่องเซ่นต่างๆ โดยแก่ฝายจะทำหน้าที่กล่าวอัญเชิญผีฝายมารับเครื่องเซ่น แล้วจุดธูปเทียน รอจนธูปเทียนดับ ถือว่าผีฝายกินเครื่องเซ่นสังเวยเสร็จแล้ว ชาวบ้านจะนำเนื้อ (ไก่ หมู วัว ควาย) ที่นำมาเซ่นไปปรุงอาหาร (ส่วนใหญ่จะเป็นลาบ) มารับประทานร่วมกัน นับว่าเป็นอุบายที่แยบยล ทำให้เกิดความรักความสามัคคี ดู แก่ฝาย ประกอบ |
| ก้นตั้งป้อด | ก้฿นฯทั่งฯพอฯด | [ก้นทั่งพอด] | ก.หกล้มก้นกระแทก; ก้นยอกป้อด ก็ว่า |
| แอ้วแหล้ว | แอ้วฯแห้ลฯวฯ | [แอ้วแหล้ว] | ว.งามสลวย,งามขำ,สวยไม่สร่าง |
| ขะปือเมือง | ขพืเมิอฯง | [ขะพือเมือง] | ว.กฎของเมืองที่ตั้งไว้ให้ชาวเมืองต้องปฏบัติอย่างเคร่งครัด เช่นสมัยโบราณกำหนดปิดประตูเมืองเวลา ๑๘.๐๐ น. คือย่ำค่ำ เปิดเวลา ๐๖.๐๐ น. เจ้าหน้าที่ต้องปฏิบัติอย่างเคร่งครัดเป็นกฎตายตัว เป็นต้น |