พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ห้ามเยี่ยว | ห้ามฯย่ยฯว | [ห้ามเยี่ยว] | ว.ห้ามปัสสาวะ |
ขูดปิ๊ด | ขูดพิษฯฯ | [ขูดพิษ] | น.พิธีกรรมบำบัดรักษา โรคอย่างหนึ่งของชาวล้านนา มีจุดมุ่งหมายที่จะขูดเอาพิษที่เกิดจากการกระทำของผีป่าผีเมือง หรือพิษที่เกิดจากขนของแมงบ้ง (ตัวบุ้ง) ให้ออกจากร่างกาย |
ใจ๋กั๋ด | ไจกัดฯ | [ใจกัด] | ว.ใจดำ,ไม่หวั่นเกรง |
ส๋ดตาด | ส฿ดฯตาดฯ | [สดตาด] | ก.อาการที่เกิดแรงอัดมากเมื่อจุดชนวนบ้องไฟ ทำให้"ตาด" ทะลุ; ดู...ตาดบอกไฟ |
หญ้าสะแล็บ | ห้ยฯาสแลัปฯ | [หย้าสะแล็บ] | ดู...หย้าสะลาบหน้อย |
แจ | แช | [แช] | ก.อาการเป็นสัดของสัตว์ในฤดูผสมพันธุ์, อาการอ่อนเพลียที่เกิดขึ้นจากการเป็นลมเพราะอากาศร้อนหรือหิวอาหาร หรือเพราะการเสียเลือดมาก อย่างสตรีมีประจำเดือน เป็นต้น |
เสียก๋าร | เสยฯการฯ | [เสียการ] | ก.เสียการ - ทำให้การงานพลาดไป |
สะเด็น | สเดนฯ | [สะเด็น] | ก.กระเซ็น,กระเด็น - เคลื่อนหรือแตกออกจากที่เดิมไปโดยเร็วเพราะกระทบสิ่งหนึ่งสิ่งใดโดยแรง |
ส้วงแขน | ส้วฯงแขนฯ | [ส้วงแขน] | น.ช่วงแขน,ระยะเอื้อม - ระยะจากไหล่ไปสู่ปลายนิ้วมือ มีความยาวประมาณ ๖๕-๗๐ ซ.ม. ใช้แทนตลับเมตรได้ในคราวจำเป็น เช่นตอนเด็กๆ ทุกคนเคยแตะไหล่เพื่อนตอนจัดแถวหน้าเสาธง เป็นต้น |
เอือน | เอิอฯร | [เอือน] | ว.เอียน - กลิ่นเหม็นชวนให้คลื่นไส้ |