พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
อ่าง | อ่างฯ | [อ่าง] | น.ภาชนะใส่น้ำเป็นต้น มักมีลักษณะกลมเตี้ย ปากผายก้นตื้น ทำด้วยดินหรือวัสดุอื่น |
ยง | ย฿งฯ | [ยง] | ก.ทำให้สูงขึ้น เช่น ยกขันดอกไม้ สิ่งของเครื่องไทยทานขึ้นจรดศีรษะก่อนที่จะประเคนถวายพระ เยอ,เยิง,โยง ก็ว่า |
บ่าถั่วปู | บ่าฯถ฿วฯพู | [บ่าถั่วพู] | น.บ่าถั่วปู - เป็นอีกชื่อหนึ่งที่ภาษาถิ่นล้านนา ใช้เรียก ถั่วพู; ดู...ถั่วปู |
บอกไฟหม้อ | บอฯกไฟหํมฯอฯ | [บอกไฟหม้อ] | ดู...บอกไฟบ่าขี้เบ้า |
ดั๋ดนิไส | ดัดฯนิไสยฯ | [ดัดนิไส] | ก.ดัดนิสัย - ลงโทษให้เปลี่ยนนิสัยไปในทางที่ดีขึ้น,ลงโทษให้หลาบจำ; ดั๋ดสันดาน ก็ว่า |
หลำต๋า | หํลฯาตา | [หลำต๋า] | ก.พลาดสายตา,เล็ดลอดสายตา |
ขำผู้หลู้ | ขำผู้ห้ลฯ | [ขำผู้หลู้] | ว.ลักษณะของที่อุดหรือจุกช่องอยู่ โดยยื่นส่วนหนึ่งโผล่ออกมาจากช่องนั้น อย่างจุกปิดกระบอกข้าวหลาม เป็นต้น |
แล่งเฮียนแล่งง่าว | แล่งฯรยฯรแล่งฯง่าวฯ | [แล่งเรียนแล่งง่าว] | ว.ยิ่งเรียนยิ่งโง่ |
ต๋ามหน้าบุญ | ตาห้นฯาบุญ | [ตามหน้าบุญ] | ดู...ต๋ามบุญต๋ามก๋ำ |
ต่ำเกิ่ง | ตําเกิ่งฯ | [ต่ำเกิ่ง] | ว.วัยพอสมควร เช่น ไม่เป็นสาวน้อยหรือสาวแก่ |