พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เห็๋ดห้า | เหัดฯห้า | [เห็ดห้า] | น.เห็ดที่ขึ้นตามบริเวณโคนของต้นหว้า (ต้นบ่าห้า) สีน้ำตาลเข้มปนดำ คล้ายเห็ดตับเต่า กินได้ |
โล่งลึโล่งลึ้ง | โล่฿งฯโล่฿งฯ | [โล่งลึโล่งลึ้ง] | ดู...โล่งลึ้ง |
ดุมล้อ | ดุมลํอฯ | [ดุมล้อ] | ดู...ดุม น๑. |
เหล๋าะแหล๋ะ | โหลฯอฯะแหลฯะ | [เหลาะแหละ] | ว.เหลาะแหละ - ไม่จริงจัง,ไม่แน่นอน,เหลวไหล; เลาะและ,เหล๋าะแหล๋ะล่องแล่ง ก็ว่า |
หงววบ("หงว"ควบ) | หงฯวฯวบฯฯ | [หงววบ] | ก.กัด,ขย้ำ - อาการที่สัตว์อย่างสุนัขงับสิ่งของ; หงวาบ,หงวาม ก็ว่า |
ฮับต๋าย | รัปฯตายฯ | [รับตาย] | น.วันอันดับที่ ๗ ในระบบวันเก้าก๋อง; ดู...วันเก้าก๋อง. |
ก๋บกิ๋นเดือน | ก฿ปฯกินฯเดิอฯร | [กบกินเดือน] | น.ราหูอมจันทร์/จันทรคราส/จันทรุปราคา; ก๋บตือเดือน,จั๋กคาดตือเดือน ก็ว่า; ดู...จั๋กคาดตือเดือน |
ม้าบ้อง | ม้าบ้อฯง | [ม้าบ้อง] | น.ผีชนิดหนึ่ง เชื่อกันว่าเป็นคนที่มีผีชนิดนี้สิงอยู่ แสดงอาการคะนองเหมือนม้า วิ่งไปมาตอนกลางคืนเพื่อหากินของที่มีกลิ่นคาว |
จั๋บยับ | จัปฯยัปฯ | [จับยับ] | ก.ควบคุมตัวไว้,จับตัวไว้ไม่ให้หนี |
ดอกประยงค์ | ดอฯกระฯบย฿ง์คฯ | [ดอกประยงค์] | น.ดอกประยงค์ ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ดอกขะยง'' เป็นดอกไม้ที่แปลก เป็นดอกตูมกลีบไม่บาน มีกลิ่นหอมมาก หอมไปไกล หอมตลอดวันตลอดคืน แม้ดอกแห้งก็ยังหอม; ดู...ดอกขะยง |