พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์​ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ปาวพาวฯ[พาว]ก.ประคอง,ใช้กำลังพาสิ่งหนึ่งให้เคลื่อนที่ไป
หูหู[หู]น๑.อวัยวะของคนและสัตว์ มีไว้ฟังเสียง; น๒.ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก; น๓.เรียกส่วนที่ใช้ฟังเสียงของเครื่องใช้อิเล็กทรอนิกส์ว่า หู
แมงค่อมคำแมงฯฅ่อฯมฅำ[แมงฅ่อมฅำ]น.แมลงทับ - แมลงปีกแข็ง มีหลายสี ส่วนมากเป็นสีเขียวมัน; แมงตั๊บฅำ ก็ว่า
ต๋กน้ำหื้อปอเปี๋ยะต฿กฯนํ้าฯหื้พํอฯเปยฯะ[ตกน้ำหื้อพอเปียะ]สำ.ต๋กน้ำหื้อปอเปี๋ยะ ภาษาไทยกลางว่า ''ตกน้ำให้เปียกทั้งตัว'' เป็นสุภาษิตที่สอนในเรื่อง การกระทำสิ่งใดๆก็ตาม ควรทำอย่างจริงจัง จะทำให้กิจการงานนั้นๆออกมาดี คุ้มค่ากับการลงมือกระทำไป
ป่ามไข่่ป่ามฯไข่[ป่ามไข่]ก.ตีไข่ผสมน้ำให้ข้นพอประมาณ ปรุงรสด้วยน้ำปลา ต้นหอม ผักชี ใส่กระทงใบตอง (ควัก) หนาหลายชั้น ปิ้งไฟให้สุก
ปากบ่ถอบปากฯบํถอฯบ[ปากบ่ถอบ]ก.พูดไม่ชัดเจน
ขากขากฯ[ขาก]น.ขี้กลาก; ขี้ขาก ก็ว่า ก.อาการที่ทำให้สิ่งที่อยู่ในลำคอ เช่น เสมหะ เป็นต้น หลุดออกมา
อากหลากอากฯหลฯากฯ[อากหลาก]ว.ลักษณะของเก่าคร่ำคร่าถูกทิ้งไว้; ขากหลาก ก็ว่า
ขางแต๊ขางว่าขางฯแท้ขางฯว่าฯ[ขางแท้ขางว่า]ก.หึงหวงเสียเหลือเกิน,หวงมากๆ
สังขาร (บาลี)สังขฯารฯ,สํฯขารฯ[สังขาร]น.ตัวตน,ร่างกาย,สิ่งที่ประกอบและปรุงแต่งขึ้นเป็นร่างกายและจิตใจรวมกัน

สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2564-65 / Copyright 2021-22. All rights reserved.
จรีย์ สุนทรสิงห์ สำนักมรดกล้านนา จ.เชียงใหม่