พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ต๋กขะป้า | ต฿กฯขพ่า | [ตกขะพ่า] | ดู...ต๋กก๊ะป้า |
บ่าหุ่งฮั้ว | บ่าฯหุ่งร้฿วฯ | [บ่าหุ่งรั้ว] | ดู...บ่าหุ่ง |
ผ้าย่อย | ผ้าย่อฯยฯ | [ผ้าย่อย] | น.เศษผ้า |
แส่ | แส่ | [แส่] | ก.แส่ - แหย่ อาการอย่างเอาปลายไม้เรียวเป็นต้น แหย่เข้าไปในที่ใดที่หนึ่งแล้วส่ายปลายไม้นั้นเล็กน้อย. ถ้าแกว่งอย่างแรง เรียก ส่าย,สฺว่าย; แสฺว่ ก็ว่า |
กะดูกขี้ข้าง | ระฯกดูกขี้ข้างฯ | [กระดูกขี้ข้าง] | น.กระดูกซี่โครง; ขะดูกขี้ข้าง,สี้ข้าง ก็ว่า |
เถิก | เถิกฯ | [เถิก] | ดู...เถ๋อะ |
ปิม | พิม์ | [พิมพ์] | น.แม่แบบ,แม่พิมพ์. ดู...เต็๋กปิม |
ฬ (ฬ) ออกเสียงเป็น ฬะ | ฬ | ฬ | ฬ (ฬะ) เป็นอักษรต่ำ ใช้ในคำที่มาจากภาษาบาลี หรือในคำไทยที่มาจากภาษาบาลีเช่น กีฬา - กีฬา (การเล่น,ความร่าเริง) จัตตาฬีสะ - จตตฯาฬีส (จำนวนสี่สิบ) จุฬาลักษณ์- จุฬาลักษฯฯณ์ (โฉมงาม,มีลักษณะเลิศ) ในภาษาสันสกฤตไม่มีตัว ฬ - ฬ ใช้ ในภาษาไทยเดิมมีที่ใช้บ้าง เช่น จักรวาฬ โมฬี ฬา ฬ่อ ปัจจุบันใช้เป็น จักรวาล โมลี ลา ล่อ หมดแล้ว ยังคงใช้อยู่เฉพาะที่เป็นตัวสะกดในแม่กน เช่น ทมิฬ ปลาวาฬ เหงื่อกาฬ. |
ต๋ายก๋ะ | ตายฯกลฯะ | [ตายกละ] | ก.ตะกละ,มุมมาม |
อั้นจา | อั้นฯขา | [อั้นชา] | ดู...อั้นจ๊ะลือ |