พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หยุ๋บหั้นหยุ๋บหนี้ | หยฯบหั้นฯหยฯบหี้นฯ | [หยุบหั้นหยุบหนี้] | ก.จับนั่นจับนี่,มืออยู่ไม่สุข |
ฮ้อยสายดัง | ร้อฯยฯสายฯดังฯ | [ร้อยสายดัง] | ก.สนตะพาย - เอาเชือกร้อยที่ช่องจมูกวัวควาย ที่เจาะไว้ |
จะหง๋ะ | จหงฯะ | [จะหงะ] | ว.ซีดจาง,เห็นริ้วรอยได้ชัด |
ขี้หย้อง | ขี้อยฯอฯง | [ขี้อฺยฺ้อง] | ว.ชอบแต่งตัวให้สวย,สำรวย |
แม่นม | แม่น฿มฯ | [แม่นม] | น.หญิงที่ให้นมเด็กกินแทนแม่ |
เลาะและ | โลอฯะและ | [เลาะและ] | ดู...เหล๋าะแหล๋ะ |
นอน | นอฯร | [นอน] | ก๑.เอนตัวลงทาบกับพื้น เป็นต้น; ก๒.อาการที่ัสัตว์เอนตัวลงกับพื้นเพื่อพักผ่อน หรือยืนหลับอยู่กับที่; ก๓.อาการที่เอาของที่วางอยู่ในแนวตั้ง หรือเอน หรือของสูงๆ ทอดลง. |
น้ำปุ๊ | นาฯพุ | [น้ำพุ] | น.น้ำพุ - น้ำที่พุพุ่งขึ้นมา จากใต้พื้นดินโดยธรรมชาติ มีทั้งน้ำร้อนและน้ำเย็น; น้ำปุ้ง ก็ว่า |
กากดาก | กากฯดากฯ | [กากดาก] | ว.ใช้ขยายแห้ง เช่น แห้งกากดาก - แห้งผาก,แห้งมาก |
ลัวะ | ลวฯะ | [ลัวะ] | น.ชื่อของชนเผ่าหนึ่ง ตระกูลมอญ เขมร ปัจจุบันยังมีอาศัยอยู่ในถิ่นล้านนา ก.ตัด,ทำให้หลุดออกจากที่เดิม. เช่น ลัวะกิ่งไม้ - ตัดกิ่งไม้ออก; ลิด ก็ว่า |