หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ยำหนังยำหันฯง[ยำหนัง]น.หนังวัวหรือควายที่ต้มเปื่อยแล้ว ขูดเป็นชิ้นบางๆ หรือหั่นเป็นแท่งสี่เหลี่ยมเล็ก ยาวประมาณ ๑.๕ - ๒ นิ้ว คลุกกับเครื่องปรุง; หนังยำ,หนังฮอ ก็ว่า
เบ๋ดตอยเบัดฯทอฯยฯ[เบ็ดทอย]ดู...เบ๋ดควิด
ขาโค๊ะขาโฅ฿ะ[ขาโฅ๊ะ]ว.ขาเขยก
ดินดากดิดากฯ[ดินดาก]น.ดินดาน - ดินที่มีเนื้อเนียนละเอียดจับกันเป็นก้อนเหนียวๆ เป็นชั้นอยู่ใต้ผิวดินน้ำซึมผ่านได้ยาก ไม่เหมาะแก่การเพาะปลูก นิยมใช้ในการแบบหุ่น ปั้นภาชนะ ทำอิฐ เป็นต้น
พะเวสสันดรระฯพเวสสฯันดฯอฯร[พระเวสสันดร]น.พระเวสสันดร - พระนามพระโพธิสัตว์ชาติที่ ๑๐ ในทศชาติ เป็นพระชาติสุดท้ายก่อนที่จะได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในปริยายหมายถึงผู้มีใจกว้างขวาง ชอบให้ของแก่ผู้อื่นอย่างไม่มีขอบเขตจำกัด มีอะไรให้เขาหมด ดังปรากฏใน ''มหาเวสสันดรชาดก'' เป็นชาดกเรื่องหนึ่งในทศชาติ กล่าวถึงพระชาติสุดท้ายของพระโพธิสัตว์ในการบำเพ็ญทานบารมี ก่อนจะทรงอุบ้ติเป็นพระโคตมพุทธเจ้า
ปํ้าต้นลำไยปํลฯาต้฿นฯลำไย[ปล้ำต้นลำไย]ก.โค่นต้นลำไย
เต้าไฟเทัาฯฯไฟ[เท่าไฟ]น.ขี้เถ้า - ฝุ่นผง หรือเศษผงที่เหลือจากการเผาไหม้,เศษเถ้าถ่าน; ขี้เต้า ก็ว่า
น้ำหยฺาดนาฯอยฯาดฯ[น้ำอฺยฺาด]น.น้ำที่บรรจุภาชนะขนาดเล็ก ใช้สำหรับรินเพื่ออุทิศส่วนกุศล ขณะที่พระสงฆ์ให้พร
ผีเยนผีเยนฯ[ผีเยน]น.เสือสมิง - ผู้มีอาถาอาคมแก่กล้า สามารถจำแลงแปลงกายเป็นเสือ มีความดุร้าย ชอบกินเนื้อดิบๆ เป็นอาหาร; เสือเยน ก็ว่า
แป๋งหน้าไก้แปลฯงห้นฯาไค่[แปลงหน้าไค่]ก.ทำหน้าบูด,ทำหน้าบึ้ง,ทำหน้าตึง; แป๋งหน้าบืน ก็ว่า