พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เลดสะหนา | เรªๆนฯา | [เรสสนา] | ดู...ลิดสะหนา |
เหมย | เหิมฯอฯย | [เหมย] | น.น้ำค้าง - ไอน้ำในอากาศที่กระทบความเย็นแล้วรวมตัวเป็นละอองน้ำตกลงมา หรือเป็นหยดน้ำค้างบนใบไม้ใบหญ้า หรือวัตถุต่างๆ ที่อยู่ใกล้พื้นดิน ตอนกลางคืนและใกล้รุ่ง |
หัวปี๋ | ห฿วฯปี | [หัวปี] | ว.เกิดก่อนเพื่อน,ทีแรก เช่น ลูกคนหัวปี |
ดาก | ดากฯ | [ดาก] | น.ก้น,ฝาปิดก้น; ตาด ก็ว่า เช่น ตาดไห; เรียกดินเหนียวที่อยู่ใต้นดินดำว่า ดินดาก; เรียกน้อยโหน่งว่า บ่าดาก |
เมื่อตะคืน | เมิ่อฯอตฅืนฯ | [เมื่อตะฅืน] | ว.คืนที่ผ่านมา |
ตานเถ๋าะ | ทาฯนฯโถอฯะ | [ทานเถาะ] | ก.ถวายทาน ถาวรวัตถุเป็นการลำลอง เพื่อหาทุนเพิ่มในการก่อสร้าง |
หั๋บไพ | หัปฯไภยฯ | [หับภัย] | ก.ป้องกันภัย |
ฟั้น | ฟั้นฯ | [ฟั้น] | ก.ขยำ,นวดเฟ้น,บีบกด |
หม้ออ่าง | หํมฯอฯมฯอฯอ่างฯ | [หม้ออ่าง] | น.ภาชนะดินเผา มักมีขนาดใหญ่ ก้นเตี้ย ปากผาย |
ต๋าโก้ง | ตาโก้฿งฯ | [ตาโก้ง] | น.ชื่อผ้าที่ทอเป็นลายสี่เหลี่ยมโตๆ |