พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
จะไปละไปขว้าง | จะไพละไพข้วฯางฯ | [จะไพละไพขว้าง] | ว.อย่าทิ้งอย่าขว้าง,ไปละไปขว้าง |
ไน | ไน | [ไน] | น๑.เครื่องมือสำหรับกรอด้ายเข้าหลอด น๒.ชื่อปลาน้ำจืดชนิดหนึ่งคล้ายปลานิล น๓.เรียกหมาจิ้งจอกว่า หมาไน |
ป๊าน | พ้านฯ | [พ้าน] | น.บัวสาย - ก้านใบและดอกไม่มีหนาม ใบลอยบนผิวน้ำ ดอกชูพ้นผิวน้ำ มีหลายสี |
หน่องแนง | ห่นฯอฯงแนงฯ | [หน่องแนง] | น๑.เรียกสะพานไม้ไผ่สองลำที่ทอดขนานกัน และมัดไว้พอไม่ให้แยกจากกันว่า ขัวหน่องแนง; น๒.เรียกวิธีมัดแบบตีตรวนนักโทษว่า มัดหน่องแนง |
ง้มง่าวง้มเซอะ | ง้฿มฯง่าวฯง้฿มฯเซิอฯะ | [ง้มง่าวง้มเซอะ] | ดู...ง้มง่าว |
เวิก | เวิกฯ | [เวิก] | ก.เบิก,เปิด,เลิก หรือ แหวกแต่บางส่วน เช่น สิ้นเวิกเถิงแอว - ผ้าซิ่นถลกขึ้นถึงสะเอว |
บ้วนปาก | บ้วฯรปากฯ | [บ้วนปาก] | ก.ล้างปากด้วยการอมน้ำแล้วบ้วนออก |
คำปิ๋ว | ฅำปิลฯวฯ,-ปิลฯว | [ฅำปลิว] | น.ทองคำเปลว - ทองคำที่ตีแผ่จนบางมาก ตัดเป็นแผ่นสี่เหลี่ยมเล็กๆใส่กระดาษ ใช้สำหรับปิดบนพระรูปหรือปิดงานที่ลงรัก |
เอี่ยงมั่งเอี่ยงมี | อ่งมั่งฯอ่งมี | [เอี่ยงมั่งเอี่ยงมี] | ก.อวดมั่งอวดมี |
ว้องเหล็๋ก | ว้อฯงเหัลฯก | [ว้องเหล็ก] | น.ห่วงเหล็ก,ห่วงโซ่เหล็กที่ทำเป็นวงกลม (โซ่เหล็ก เรียก เจื้อกเหล๋ก) |