พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สะเปา | สเพัา | [สะเพา] | น.สำเภา - ชื่อเรือเดินทะเลแบบจีน แล่นด้วยใบ ว.ต่ำ,เตี้ย |
เหยิย | เหิยฯย | [เหยิย] | ดู...เหยิม |
ปงจ๊าง | พ฿งฯช้างฯ | [พงช้าง] | น๑.บริเวณที่ช้างไปชุมนุมกันเพื่อกินดินโป่ง น๒.หนอนตาย อยาก - ไม้เถาล้มลุก เป็นกอเตี้ย ใบรูปหัวใจ มีหัวอยู่ใต้ดิน ลักษณะอวบรวมเป็นกระจุกคล้ายกระชาย ใช้ทำยาฆ่าแมลง |
เกิ๋ดตางหน้า | เกิ้ดฯทาฯงฯห้นฯา | [เกิด็ทางหน้า] | ก.สกัดหรือดักด้านหน้า |
อู้ลื้มเก่าลื้มใหม่ | อู้ลื้มฯเกั่าลื้มฯไห่มฯ | [อู้ลื้มเก่าลื้มใหม่] | ก.พูดแล้วพูดอีก,พูดอยู่นั่นแหละ,พูดเรื่องเก่าซ้ำๆ ซากๆ; อู้แล้วอู้แถม ก็ว่า |
หน่อบุ่น | หนฯอฯบุ่ร | [หน่อบุ่น] | น.หน่อไม้ไผ่ที่งอก ออกมาจากเหง้าใต้ดิน มีลักษณะตรงและ ขนาดโตกว่า หน่อต๋า |
แบ่งเกิ่ง | แบ่งฯเกิ่งฯ | [แบ่งเกิ่ง] | ก.แบ่งครึ่ง,แบ่งเป็นสองส่วนเท่าๆ กัน |
น้ำเต๊ย | นาฯเทิ้ยฯ | [น้ำเท้ย] | น.น้ำลายเหนียวที่ไหลยืด |
ขี้เกี้ยด | ขี้คยฯด | [ขี้เคียด] | ว.โกรธง่าย |
ฟักแม้ว | ฟักฯแม้วฯ | [ฟักแม้ว] | น.ฟักแม้ว/มะระหวาน/มะระแม้ว ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''บ่าห่อยแม้ว หรือ บ่าเขือเครือ''; ดู...บ่าเขือเครือ |