พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
แต่งไห้ | แต่งฯไห้ | [แต่งไห้] | ก.แสร้งทำเป็นร้องไห้ |
โหม้ง | โห้฿มฯง | [โหม้ง] | น.หลุมหรือแอ่งขนาดใหญ่; ถ้าขนาดเล็กเรียก หม้อง |
โยยาสามาน | โยยาสามาน์ยฯ | [โยยาสามานย์] | ดู...โยยา |
ลองใจ๋ | ลอฯงไจ | [ลองใจ] | ก.หาทางหลิกล่อเพื่อสูจน์ว่าจะมีน้ำใจตามที่คาดหมายหรือไม่; ลองหาใจ๋ ก็ว่า |
นายห้าง | นาฯยฯห้างฯ | [นายห้าง] | น.เจ้าของห้างร้าน |
มอบๆกานๆ | มอฯบฯฯคลฯาฯนฯ | [มอบๆคลานๆ] | ก๑.พินอบพิเทา ก๒.หมอบๆคลานๆ อย่างแมวหมอบรอตะครุบหนู |
ม้ำมึกเอาจ๋นแล้ว | มามึกฯ฿นฯ´าจ฿นฯ¦วฯ | [ม้ำมึกเอาจนแล้ว] | ก.ตั้งใจทำให้เสร็จสมบูรณ์ |
เหิดขึ้น | เหิดฯขึ้นฯ | [เหิดขึ้น] | ก.กระแทกเสียงออกมาเมื่อพอใจหรือไม่พอใจอย่างมาก ทำให้ผู้ฟังตกใจ |
ไม้เหย๋าะ | ไม้โอยฯอฯะ | [ไม้เอฺยฺาะ] | น.เครื่องหมายวรรณยุกต์ "- " ในภาษาล้านนา (ตั๋วเมือง) ตรงกับไม้เอกในภาษาไทย เช่น แบ่งฯเกิ่งฯ - แบ่งเกิ่ง |
เมาอู้ | เมัาอู้ | [เมาอู้] | ก.มัวแต่พูด |