| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| ปาว | พาวฯ | [พาว] | ก.ประคอง,ใช้กำลังพาสิ่งหนึ่งให้เคลื่อนที่ไป |
| หู | หู | [หู] | น๑.อวัยวะของคนและสัตว์ มีไว้ฟังเสียง; น๒.ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก; น๓.เรียกส่วนที่ใช้ฟังเสียงของเครื่องใช้อิเล็กทรอนิกส์ว่า หู |
| แมงค่อมคำ | แมงฯฅ่อฯมฅำ | [แมงฅ่อมฅำ] | น.แมลงทับ - แมลงปีกแข็ง มีหลายสี ส่วนมากเป็นสีเขียวมัน; แมงตั๊บฅำ ก็ว่า |
| ต๋กน้ำหื้อปอเปี๋ยะ | ต฿กฯนํ้าฯหื้พํอฯเปยฯะ | [ตกน้ำหื้อพอเปียะ] | สำ.ต๋กน้ำหื้อปอเปี๋ยะ ภาษาไทยกลางว่า ''ตกน้ำให้เปียกทั้งตัว'' เป็นสุภาษิตที่สอนในเรื่อง การกระทำสิ่งใดๆก็ตาม ควรทำอย่างจริงจัง จะทำให้กิจการงานนั้นๆออกมาดี คุ้มค่ากับการลงมือกระทำไป |
| ป่ามไข่ | ่ป่ามฯไข่ | [ป่ามไข่] | ก.ตีไข่ผสมน้ำให้ข้นพอประมาณ ปรุงรสด้วยน้ำปลา ต้นหอม ผักชี ใส่กระทงใบตอง (ควัก) หนาหลายชั้น ปิ้งไฟให้สุก |
| ปากบ่ถอบ | ปากฯบํถอฯบ | [ปากบ่ถอบ] | ก.พูดไม่ชัดเจน |
| ขาก | ขากฯ | [ขาก] | น.ขี้กลาก; ขี้ขาก ก็ว่า ก.อาการที่ทำให้สิ่งที่อยู่ในลำคอ เช่น เสมหะ เป็นต้น หลุดออกมา |
| อากหลาก | อากฯหลฯากฯ | [อากหลาก] | ว.ลักษณะของเก่าคร่ำคร่าถูกทิ้งไว้; ขากหลาก ก็ว่า |
| ขางแต๊ขางว่า | ขางฯแท้ขางฯว่าฯ | [ขางแท้ขางว่า] | ก.หึงหวงเสียเหลือเกิน,หวงมากๆ |
| สังขาร (บาลี) | สังขฯารฯ,สํฯขารฯ | [สังขาร] | น.ตัวตน,ร่างกาย,สิ่งที่ประกอบและปรุงแต่งขึ้นเป็นร่างกายและจิตใจรวมกัน |