หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
วิดขี้วิดฯขี้[วิดขี้]น.ส้วม - ที่ถ่ายอุจจาระ: ถ้าเป็นบรรพชิตใช้ เวจกุฎี
เปิบเปิบฯฯ[เปิบ]ก.กระโดดเข้าใส่,ถลาเข้าหา,กระโจนเข้าหา,ปรี่เข้าหา,ทำท่าหลอก; เผิบ ก็ว่า
ต้นเสี้ยวดอกแดงต้฿นฯส้ยฯวดอฯกแดงฯ[ต้นเสี้ยวดอกแดง]น.ต้นชงโค ไม้พุ่มกึ่งยืนต้น ดอกสีม่วงแดง ออกเดี่ยวๆ ตามง่ามใบ
สองใจ๋สองคอสอฯงไจสอฯงฅํอฯ[สองใจสองฅอ]ว.สองจิตสองใจ, ลังเล, ตัดสินใจไม่ถูก, ตะขิดตะขวงใจ
หั้นหั้นฯ[หั้น]น.นั่น,นั้น
ขี้แข๋ะขี้แขะ[ขี้แขะ]ว.ขี้ขลาด,ใจเสาะใจไม่สู้; ขี้แหล๋ะ ก็ว่า
ไม้หมายเมืองไม้หมฯายฯเมิอฯง[ไม้หมายเมือง]น.ไม้หมายเมือง - ต้นไม้ที่ใช้บ่งบอกถึงที่ตั้งของเมือง เป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่น ตามลักษณะภูมิประเทศที่มีพันธุ์ไม้นั้นๆ มักเป็นต้นไม้ขนาดใหญ่และสูง โดดเด่น มองเห็นได้ชัดเจน แม้อยู่ระยะไกล เช่น ต้นยางนาขนาดใหญ่ ๙ คนโอบรอบ สูง ๒๑๘ ฟุต(กว่า ๖๖ เมตร) อายุ ๒๖๘ ปี (พ.ศ.๒๕๖๔) เจ้าอลองพญา กษัตริย์พม่าปลูกเมื่อ พ.ศ.๒๒๙๖ เป็นไม้หมายเมืองของนครเชียงตุง; หรือ ไม้หมายเมืองเชียงใหม่ ไม้ยางนาขนาดใหญ่และสูง พระเจ้ากาวิละ เจ้าหลวงเชียงใหม่องค์ที่ ๑ ปลูกไว้ใกล้เสาหลักเมืองเชียงใหม่ (เสาอินทขีล) ในวัดเจดีย์หลวง วรวิหาร ซึ่งตั้งอยู่กลางกำแพงเมืองเชียงใหม่ เป็นต้น
อะหลากสากเสกอหลฯากฯสากฯเสกฯ[อะหลากสากเสก]ว.ผสมปนเปทั้งรีบร้อนและไม่เรียบร้อย,ลวกๆ ลนๆ; บ่าหลากสากเสก ก็ว่า
หลั๋บแต๊หัลฯบแท้[หลับแท้]ก.หลับจริง
เสี้ยวส้ยฯว[เสี้ยว]น.ชื่อเรียกพรรณไม้หลายชนิด จำพวกต้นชงโค ก.ว.เฉ,ไม่ตรง มักใช้เมื่อใช้ของมีคมตัดสิ่งที่เป็นแผ่น อย่างเอากรรไกรตัดกระดาษ มีดกรีดใบตอง เป็นต้น; จ๊วย,ส้วย ก็ว่า