พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หลังฝาย | หัลฯงฝายฯ | [หลังฝาย] | น.หน้าเขื่อน - ส่วนของน้ำที่เอ่อขึ้นทั้งหมดที่อยู่เหนือเขื่อน; ถ้าเป็นด้านใต้เขื่อน เรียก ต๊องฝาย |
ลูกจ๊าง | ลูกช้างฯ | [ลูกช้าง] | น๑.ลูกช้าง - ลูกของช้าง น๒.นักศึกษา หรือศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ |
หม้อแอ่ง | หํมฯอฯมฯอฯแอ่งฯ | [หม้อแอ่ง] | น.ภาชนะดินเผาขนาดเล็ก ก้นเตี้ย ปากผาย มักใช้ในการอาบน้ำทารก เป็นต้น |
เหย | เหิยฯ | [เหิย] | ก.ระเหย - อาการที่ของเหลวกลายเป็นไอ, เอ๋ย - คำตอบรับเมื่อถูกเรียก(ไม่ค่อยสุภาพ), เอ๋ย - คำออกเสียงแสดงความเอ็นดูหรือรักใคร่ เช่น ลูกเหย - ลูกเอ๋ย |
แปด | แปดฯ | [แปด] | น.จำนวน ๘ ก.ป้ายทำให้เปื้อน เช่น เอาสีแปด- เอาสีป้าย, เอาขี้เป๋อะแปด - เอาโคลนป้าย, แปดมือ - เปื้อนมือ |
กิ๋นดาย | กินฯดายฯ | [กินดาย] | ก.กินเปล่าๆ - หมายถึงกินอาหารเปล่าๆ โดยไม่มีข้าว; กิ๋นบ่ดาย ก็ว่า |
แควน | แฅวฯร | [แฅวน] | ว.น่าจะ,คงจะ,มาก,ยิ่ง,เพิ่มขึ้น,ดีขึ้น เช่น ยังแฅวน - ค่อยยังชั่ว,ดีขึ้น; แวน ก็ว่า |
หม้องนอนหมาหน้อย | ห้มฯอฯงนอฯรหมฯาห้นฯอฯย | [หม้องนอนหมาหน้อย] | น.ที่นอนของลูกสุนัข |
ลางน้ำบ่อ | ลางฯนาฯบํอฯ | [ลางน้ำบ่อ] | ก.ลอกก้นบ่อน้ำ ตักน้ำ และสิ่งที่ตกค้างอยู่ในบ่อน้ำออก |
เบิก | เบิกฯ | [เบิก] | น.สวดเบิก - การสวดด้วยทำนองเสียงขับอันยาว ด้วยพระสงฆ์ ๔ รูป เรียกว่า จตุรวรรค สำหรับสวดในงานมงคลเช่น สวดหลังเที่ยงคืนไปจนถึงรุ่งเช้าก่อนพระอาทิตย์ขึ้น ก่อนเบิกเนตรพระพุทธรูป ก.ตั้งขึ้น,จัดขึ้น,ทำให้กว้าง,ขยายที่ทำการเกษตร เช่น เบิกสวน |