พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
สั๋กเตื้อสักฯเทิ่อฯอ[สักเทื่อ]ว.สักครั้ง,สักหน,สักที เช่น บ่เกยไปซักเตื้อ - ไม่เคยไปสัก ครั้ง; ซักเตื้อ ก็ว่า
สั๋กน่อยสักฯน่อฯยฯ[สักน่อย]ดู...สะน่อย
สั๋กบึ๋ดสักฯบึดฯ[สักบึด]ว.ชั่วขณะ,ชั่วครู่,ชั่วยาม, สักครู่; ซักบึ๋ด ก็ว่า
สั๋กบึ๋ดสั๋กเมื่อสักฯบึดฯสักฯเมิ่อฯอ[สักบึดสักเมื่อ]ว.ชั่วครู่ชั่วยาม; ซักบึ๋ดซักเมื่อ ก็ว่า
สั๋กผิงสั๋กมิงสักฯผิงฯสักฯมิงฯ[สักผิงสักมิง]ว.สักนิดเดียว (นิยมใช้ตามหลังข้อความที่แปลว่าไม่ดีหรือใช้การไม่ได้ เช่น กึ๊ดบ่ออกสั๋กผิงสั๋กมิง - คิดไม่ออกเลยแม้แต่น้อย)
สั๋กมอกใดสักฯมอฯกได[สักมอกใด]ว.สักขนาดไหน
สั๋กไม้เต๊าสักฯไม้เทั้าฯ[สักไม้เท้า]ดู...สวั๋กไม้เต๊า
สั๋กยันต์สักฯยัน์ตฯ[สักยันต์]ก.สักยันต์ - สักลวดลายและอักขระบนร่างกาย นิยมสักเป็นยันต์ต่างๆ เพื่อความคงกระพันชาตรี ใช้ป้องกันตัวยามศึกสงคราม ตลอดจนป้อง กันพิษสัตว์ต่างๆ เช่น งู ตะขาบ เป็นต้น
สั๋กยฺางสักฯอยฯางฯ[สักอฺยฺาง]ว.สักหมึกเป็นจุดๆ บริเวณตั้งแต่หัวเข่าลงไปจนถึงเท้าทั้งสองข้าง ป้องกันพิษงูและสัตว์อื่นๆ เช่นตะขาบ แมลงป่อง เป็นต้น ผู้ที่สักยางูแล้วห้ามกินงู ห้ามข้ามรอยงูที่เลื้อยข้ามตามพื้นดิน
สั๋กสวาดสักฯสวฯาดฯ[สักสวาด]ว.ทรงศักดิ์และทรงศาสตร์,มีความสง่า,องอาจ