พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ผ้าตุ๊มผะเจ้า | ผ้าทุ้มระฯพเจั้า | [ผ้าทุ้มพระเจ้า] | น.ผ้าที่ใช้ห่มพระพุทธรูป |
ผั๋บเสี้ยง | ผัปฯส้ยฯง | [ผับเสี้ยง] | ดู...ขั๋บเสี้ยง |
เมาะแมะ | โมอฯะแมะ | [เมาะแมะ] | ก.ทรุดลง,ยุบลงอย่างหมดเรี่ยวแรง; เซาะแมะ,เยาะแมะ ก็ว่า |
เยียะบ่ลุก | เยยฯะบํลุก | [เยียะบ่ลุก] | ก.ทำไม่สำเร็จ |
มัดใจ๋ | มัดฯไจ | [มัดใจ] | ก.ผูกใจ,รักษาน้ำใจ,ผูกมัดน้ำจิตน้ำใจไว้ |
ตั๋บปุ๋ด | ตับฯฯปุด | [ตับปุด] | ว.คำด่าแช่งขอให้ตับจงขาดออกไป |
ส้อน | ส้อฯร | [ส้อน] | ก.ช้อนหรือตักลูกปลาหรือสัตว์น้ำตัวเล็กๆ ด้วยแซะ; ดู แซะ |
เถ่ | เถ่ | [เถ่] | ก.ขับไล่ไสส่ง,ทิ้งไป,เอาออก |
คนป๋อก | ฅ฿นฯปัอฯก | [ฅนป็อก] | น.คนเตี้ย,ผู้มีรูปร่างเตี้ยล่ำ |
ไผ่ห๋ก | ไผ่ห฿กฯ | [ไผ่หก] | ดู...ไผ่หลวง |