พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| งาบเงิง | งาปฯเงิงฯ | [งาบเงิง] | ก.แง้ม,เปิดแต่น้อยๆ ถ้าปิดๆเปิดๆเพียงแต่น้อย อย่างปิดประตู เรียก งาบเงิงๆ; ลักษณะของคนใกล้จะตาย อ้าปาก ปิดปาก ซ้ำๆซากๆ เรียก อ้างาบอ้าเงิง |
| เมิบเมอะเมิบเหม้อ | เมิปฯเมิอฯะเมิปฯเมิ้อฯ | [เมิบเมอะเมิบเหม้อ] | ก.นอนพังพาบกลิ้งหรือเคลื่อนไปกลับมา |
| ผะตี้ส | ผทีสฯฯ,ระฯบทีสฯฯ | [ผะทีส,ประทีส] | น.ประทีป,โคมไฟ,ตะเกียง; ผะตี้บ,ผะตี้ส,ผาตี้บ,ผาตี้ส ก็ว่า |
| จะหลั๋วะจะกั๋วะ | จหลฯวฯะจกวฯะ | [จะหลวะจะกวะ] | ว.กระโชกโฮกฮาก,สัปดน |
| กว่างกะทิง | ก่วฯางฯระฯกทิงฯ | [กว่างกระทิง] | น.ชื่อกว่างชนิดหนึ่ง มี ๓ เขา ด้านล่าง ๑ เขา ด้านบนมีสองเขา ปลายแหลมไม่เป็นง่าม รูปร่างลักษณะคล้ายกว่างโซ้ง; ดู...กว่างโซ้ง |
| กูด | กูด | [กูด] | น.พืชขึ้นตามที่ชื้นแฉะตามลำห้วย ใบมีลักษณะหงิกงอ ยอดอ่อนกินได้ เรียก ผักกูด ว.หงิกงอ,หยิก |
| หนืด | หืนฯด | [หนืด] | น.ผื่นหรือสันนูนที่เกิดขึ้นบนร่างกายอย่างที่โดนตีด้วยไม้เรียว ก.เหนียว |
| จ๊อก | ชัอฯก | [ช็อก] | น.มุมแคบๆ,ซอกระหว่างฝาทั้งคู่จรดกัน ก๑.เอาเครื่องมือมีคมขนาดเล็ก เช่นจอบหรือเสียมค่อยๆขุดดินออกด้วยความระมัดระวัง ก๒.กริยาที่สัตว์เอาเท้าหน้าสับโขก |
| คะเน | ฅเน | [ฅะเน] | ก.คะเน,คิด,คาดคำนวณอย่างหยาบ; ขะเน ก็ว่า |
| ก๋ฎหมาย | ก฿ฏฯหมฯายฯ | [กฎหมาย] | น.กฎหมาย-บทบัญญัติที่ผู้มีอำนาจสูงสุดตราขึ้นเพื่อใช้ในการปกครองบ้านเมือง และกำหนดโทษไว้สำหรับผู้ฝ่าฝืน |