| ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| บ่เหล็๋กบ่เหล้น | บเหัลฯกบเห้ลฯร | [บ่เหล็กบ่เหล้น] | ดู...บ่เหล้น |
| อ๋ก | อ฿กฯ | [อก] | น.อก - ส่วนของร่างกายที่อยู่ด้านหน้าระหว่างคอกับท้อง |
| ปุ๋ดตืนปุ๋ดฮอน | ปุดทืนฯปุดรอฯร | [ปุดทืนปุดรอน] | ดู...ปุ๋ดตืน |
| หื้อขั๋บหนี | หื้ขัปฯหีนฯ | [หื้อขับหนี] | ก.ให้ไล่หนี |
| กิ๋นดิ๋บ | กินฯดิบฯฯ | [กินดิบ] | ก.กินของดิบๆ สดๆ ของที่ยังไม่สุก หรือไม่ผ่านกระบวนการที่ทำให้สุก เช่น กินมะม่วงดิบ กินผักดิบ กินปลาดิบ กินลาบดิบ; ก.ทำสำเร็จได้โดยง่าย เช่น ชนะง่ายในการเล่นเกมบางอย่าง, ช่อมพัดลมได้ง่ายๆ เพียงแค่หยอดน้ำมันเครื่องก็หมุนติ้ว |
| ลูกจิ๊น | ลูกชิ้นฯ | [ลูกชิ้น] | น.ลูกชิ้น - เนื้อสัตว์ที่โขลกหรือบดให้ละเอียด ปรุงแต่งรส ทำ เป็นก้อนกลมๆ หรือเป็นชิ้นแล้วลวก สำหรับ นำไปประกอบอาหาร เรียกชื่อตามชนิด ของเนื้อสัตว์นั้น เช่น ลูกจิ๊นงัว ลูกจิ๊นป๋า |
| ผีเสื้อห้วย | ผีเสิ้อฯอห้วฯยฯ | [ผีเสื้อห้วย] | น.ผีที่อาศัยอยู่ตามป่าเขา มีลักษณะพิเศษ คือไว้ผมยาวรุงรัง ตัวใหญ่ เป็นผีที่ชอบแปลงกายหลอกผู้คน โดยเฉพาะถ้าได้พบผู้ชายพลัดหลงเข้าไปในป่า ผีเสื้อห้วยก็จะแปลงกายเป็นสาวสวย ทั้งๆที่ในเวลาปกติผีเสื้อห้วยจะมีรูปร่างหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวมาก จนมีคำเปรียบเทียบของคนล้านนาที่กล่าวถึงคนที่ไม่สวยว่า "หน้าอย่างผีเสื้อห้วย" |
| ในไส้ | ไนไส้ | [ในไส้] | น.เรียกลูกที่เกิดกับตนว่า ลูกในไส้ |
| เจ้าศรั๋ทธา | เจั้าสัทธฯาฯ | [เจ้าสัทธา] | น.เจ้าศรัทธา - ผู้เป็นเจ้าภาพจัดสร้างถาวรวัตถุในวัดหรือศาสนสถาน,เจ้าของเครื่องไทยทานในการทำบุญ |
| ว่อง | ว่อฯง | [ว่อง] | ก.มอบให้,ให้ปัน,ยกให้เป็นกรรมสิทธิ์; ว่องเวนวาง ก็ว่า ว.คล่องแคล่ว,ปราดเปรียว,ว่องไว; ว่องเวย ก็ว่า |