พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
จะโละจะละ | จโล฿ะจะละ | [จะโละจะละ] | ว.ลักษณะที่แสดงว่ามีขนาดสูงและใหญ่ เช่น ต้นไม้สูงจะโละจะละ |
เฟ็ดม่ำ | เฟัดฯมา | [เฟ็ดม่ำ] | ก.นุ่งผ้าหยักรั้ง; เคว็ดม่ำ,เฟ็ดม่าม,เฟ็ดม่ามป่ามขา ก็ว่า |
ไผ่สีสุ๋ก | ไผ่สีสุก | [ไผ่สีสุก] | น.ไผ่สีสุก - ไม้ยืนต้นขึ้นเป็นกอหนาแน่น มีลำสูงใหญ่ สูงประมาณ ๑๕-๒๕ เมตร มีกิ่งมากตั้งฉากกับลำต้นบริเวณข้อกิ่งและแขนงมีหนามแหลมคม ลำต้นสีเขียวสด เป็นมัน เนื้อหนา ดอกออกเป็นช่อ หน่อมีรสชาติดี |
เปิงปาว | เพิงฯพาวฯ | [เพิงพาว] | ว.งดงาม,เหมาะสม |
แป๋งหน้าบ่สู่แขก | แปลฯงห้นฯาบํสู่แขกฯ | [แปลงหน้าบ่สู่แขก] | ก.ทำหน้าไม่รับแขก,ทำหน้าเครียดบูดบึ้งอยู่เสมอ |
ฝ้ายต่อง | ฝ้ายฯต่อฯง | [ฝ้ายต่อง] | น.ฝ้ายดิบที่จัดเป็นวงไว้เพื่อจะนำไปเตรียมเพื่อการทอ |
ล้างขึ๋ด | ล้างฯขึดฯ | [ล้างขึด] | ก.ปัดรังควาญ,ไล่เสนียด; ดู...ขึ๋ด |
เหล็๋ก | เหัลฯก | [เหล็ก] | น.เหล็ก - ธาตุเหล็ก,โลหะของแข็งชนิดหนึ่ง มีประโยชน์มาก |
หัวถาก | ห฿วฯถากฯ | [หัวถาก] | น.หัวที่ตัดผมเกรียนโดยรอบ เหลือผมไว้เฉพาะส่วนบน |
ผีต๋าย | ผีตายฯ | [ผีตาย] | น.ศพ - คนตาย,ร่างคนที่ตายแล้ว |