พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ฮอก(สัตว์) | ฮอฯก | [ฮอก] | น.กระรอก ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ฮอก'' - เป็นสัตว์ฟันแทะเลี้ยงลูกด้วยนม ขนาดลำตัวเล็ก ขนปุยปกคลุมทั้งตัว นัยน์ตากลมดำ หางเป็นพวงฟูสวยงาม มีกรงเล็บแหลมคม ใบหูใหญ่ บางชนิดมีปอยขนที่หู กระรอกมีนิ้วเท้าหน้าข้างละ 4 นิ้ว และนิ้วเท้าหลังข้างละ 5 นิ้ว อาศัยอยู่ตามเรือนยอดของต้นไม้ไปจนถึงโพรงใต้ดิน ออกหากินตอนกลางวัน (ยกเว้นกระรอกบิน) กินผลไม้และเมล็ดพืชเป็นหลัก |
ลวงเหล้นฝ้า | ลวฯงเห้ลฯรฝ้า | [ลวงเหล้นฝ้า] | น.มังกรเล่นบนปุยเมฆ - ลักษณะของท้องฟ้าที่มีแสงวาววับเป็นประกายในหมู่เมฆโดยไม่มีเสียง |
ไม้สะลาบ | ไม้สลาปฯ | [ไม้สะลาบ] | น.ไม้ไผ่ผ่าซีกขนาดประมาณ ๑-๒ นิ้ว ใช้ทำรั้ว เรียก รั้วไม้สะลาบ |
ลูกจิ๊นป๋า | ลูกชิ้นฯปลฯา | [ลูกชิ้นปลา] | น.ลูกชิ้นปลา - ลูกชิ้นที่ทำจากเนื้อปลา |
ขั๋ก | ขักฯ | [ขัก] | น.กรัก - แก่นขนุนที่ใช้ต้มเอาน้ำย้อมผ้า มีสีน้ำตาลอมดำ เรียกผ้าที่ย้อมด้วยน้ำขั๋กว่า ผ้าขั๋ก อย่างจีวรที่พระสงฆ์ใช้ห่มเดินธุดงค์ |
กาบไค้ ออกเสียง กาบไก๊ | กาปฯไค้ | [กาบไค้] | น. ปีกุน ฉศก - ชื่อปีที่ได้จากวิธีการนับมื้อ คือนับวันเดือนปีตามแบบล้านนา มี กาบไจ้ กาบเหม้า...ไปจนถึงกาบไก๊ ดู...วันไท ในภาคผนวก |
แสบโว่ๆ | แสปฯโว่ๆ | [แสบโว่ๆ] | ก.รู้สึกแสบร้อนที่ผิวมาก; ดู...แสบวี่ๆ |
อ้อม | อ้อฯม | [อ้อม] | ก.โอบรอบ,ตีวงโค้ง,ห่อหุ้ม,ไม่พูดตรง |
เก็๋ก | เกักฯ | [เก็ก] | น.เรียกเหรียญครึ่งสตางค์ ที่มีแนวเป็นวงเล็กๆ อยู่ตรงกลาง แต่ไม่เจาะทะลุเป็นรูว่า ซะตางค์เก็๋ก หรือซะตางค์แก็๋ก,เรียกตาที่มีสีขาวขุ่น ทำให้มองไม่เห็นว่า ต๋าเก็๋ก หรือ ต๋าแก็๋ก ว.บอด,มองไม่เห็นไม่มีช่อง,ไม่มีรู |
พี้ | ฯระฯพิ้ | [พริ้] | ว.นี้,ที่นี้,สิ่งนี้,แบบนี้,อย่างนี้; ภี้,เพร้,เภ้ ก็ว่า |