พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ป๊นเวรป๊นกั๋มม์ | พ้฿นฯเวรฯพ้฿นฯกัม์มฯ | [พ้นเวรพ้นกัมม์] | ว.(ปาก)หมดเวรหมดกรรม - พ้นหรือสิ้นสุดในการที่ต้องรับทุกข์อีกต่อไป; เสี้ยงเวรเสี้ยงกั๋มม์/เสี้ยงกั๋มม์เสี้ยงเวร ก็ว่า |
แดกหน้า | แดกฯห้นฯา | [แดกหน้า] | ก.พูดใส่หน้า,ว่ากล่าวให้ละอาย |
หนานน้ำหยาดข้อนก้น | หนฯานฯนาฯอยฯาดฯข้อฯรก้฿นฯ | [หนานน้ำอฺยฺาดข้อนก้น] | น.เรียกผู้ที่เคยบวชเมื่อสึกออกมายังไม่ทิ้งนิสัยเดิม มีความประพฤติไม่ดี ไม่สมกับที่เคยบวชเรียน |
เบ๊อ | เบิ้อฯ | [เบ๊อ] | ว.กระจัดกระจาย,ไม่เรียบร้อย เช่น เฮี่ยเบ๊อ - หล่นกระจัดกระจาย |
หล้อนต้อย | ห้ลฯอฯรต้อฯ | [หล้อนต้อย] | ว.หมดตัว |
ง่อมหา | ง่อฯมหา | [ง่อมหา] | ก.คิดถึงคนึงหา เช่น อ้ายง่อมหาน้องแต๊ๆ - พี่คิดถึงน้องเหลือเกิน |
กิ๋นของมัก | กินฯขอฯงมักฯ | [กินของมัก] | ว.กินของที่ชอบ,กินอาหารที่ชอบ (มัก - ชอบ,พอใจ,ถูกใจ) |
กำค่าวกำเคือ | คำฯระฯค่าวฯคำฯระฯคิอฯอ | [คำคร่าวคำเครือ] | น.คำพูดที่มีการสัมผัสคล้องจองเป็นบทร้อยกรองที่ไพเราะ |
จึ๋ง | จึงฯ | [จึง] | ก.นิ่ง,เฉย,สงบอย่างรอดูท่าที เช่น ยืนจึ๋งไว้ - ยืนนิ่งไว้; ดึ้ง ก็ว่า |
หน้าเต้ง | ห้นฯาเระฯค่งฯ | [หน้าเคร่ง] | ว.หน้าเฉยเมย,หน้าเครียด |