พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
สีนาด | สีนาฯดฯ | [สีนาด] | ดู...สิ๋นาด |
งาม | งา | [งาม] | ว.สวย - ลักษณะที่เห็นแล้วน่ายินดี น่าชื่นใจ ทำให้สดชื่นใจ อยากได้ อยากมี,ง่าย,ดี,มาก |
เข้าเปี๋ยน | เขั้าปยฯร | [เข้าเปียน] | น.ปลายข้าว,ข้าวหักเม็ดเล็กๆ |
ยานเติ๊งเกิ๊ง | ยานฯเทิ้งฯเคิ้งฯ | [ยานเทิ้งเคิ้ง] | ว.ยานโตงเตง |
ขี้ตู่ | ขี้ตู่ | [ขี้ตู่] | น.ชื่อแมลงชนิดหนึ่งมักกินหัวมันเทศ และทำให้บริเวณรอบแผลกัดมีรสเฝื่อน; กั่นตู่ ก็ว่า ก.ทึกทักเอาของผู้อื่นว่าเป็นของตัว,กล่าวอ้างผิดตัว ผิดสิ่งหรือผิดเรื่อง |
ขะจาว | ขะชาวฯ | [ขะชาว] | น.กระเจา หรือ กระเชา ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ขะจาว''; กระเจา หรือ ขะจาว เป็นชื่อของต้นไม้ประจำจังหวัดลำปาง มึลักษณะเป็นไม้ยืนต้น สูง 15-30 เมตร ลำต้นเปลาตรง เปลือกสีน้ำตาลอมเทา มีต่อมระบายอากาศเป็นจุดกลมเล็กๆ สีขาวมองเห็นได้ง่าย เรือนยอดเป็นพุ่มรูปไข่กว้างค่อนข้างทึบ ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับ แผ่นใบรูปรีป้อม โคนใบมนหรือป้าน ปลายใบเรียวแหลม ดอกออกเป็นกระจุกตามง่ามใบ ขนาดเล็ก เป็นกลีบรวม 5-6 กลีบ ผลเป็นรูปโล่แบน มีปีกบางล้อมรอบ เนื้อไม้ใช้ทำสิ่งก่อสร้างที่อยู่ในร่ม ทำเครื่องมือทางเกษตร เปลือกทำยารักษาเรื้อนสุนัข กันตัวไร และใช้เป็นยาแก้ปวดตามข้อ |
ถะแหลเตี้ยง | แถๆลฯท่ยฯง | [ถะแหลเที่ยง] | น.กำหนดยามเท่ากับเวลา ๐๙.๐๐ น.- ๑๐.๓๐ น. |
ซายหย๋ะ | ซายฯหยฯะ | [ซายหยะ] | น.ทรายหยาบ |
ต๋าใส | ตาไส | [ตาใส] | น.ตาเป็นประกาย;ต๋าใสเมียงๆ ก็ว่า |
ต๋กล่อย | ต฿กฯล่อฯยฯ | [ตกล่อย] | ว.ตกต่ำ,มีสภาพเลวกว่าเดิม |