พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ขาโค๊ะ | ขาโฅ฿ะ | [ขาโฅ๊ะ] | ว.ขาเขยก |
จวน | ชวฯร | [ชวน] | ก.ชวน - จูงใจ,ชักนำ,ดึงดูดใจ,โน้มนำ,ขอให้ทำตาม |
เจ๊ก | เชักฯ | [เช็ก] | น.คนจีน - (ปาก) เจ๊ก คำที่ใช้เรียกผู้ที่มีเชื้อชาติเป็นจีน, คนจีนหรือคนไทยเชื้อสายจีน |
ต๋ำหนั๋ก | ตำหันฯก | [ตำหนัก] | ดู...ต่ำหนั๋ก |
ผั๋กกาดโป้ง | ผักฯกาดฯโป้฿งฯ | [ผักกาดโป้ง] | น.ผักกาดหัว/หัวไชเท้า - พืชล้มลุกขนาดเล็ก เป็นพืชสมุนไพร ลบำต้นสั้นๆเชื่อมอยู่ระหว่างรากกับใบ ลักษณะกลมๆ เป็นข้อสั้นๆ ก้านใบแทงออกจากโคนลำต้น สีเขียวอ่อน เป็นใบเลี้ยงเดี่ยวทรงยาวรีขนาดใหญ่ โคนใบรี ปลายใบมนกว้าง ผิวใบบางเห็นเส้นชัดเจน ดอกสีขาว หัวลักษณะเป็นรูปกรวยยาว มีทั้งสีขาว ม่วง ชมพู แดง ปลายของหัวมีรากฝอยขนาดเล็กแทงดิ่งลงด้านล่าง หัวไชเท้าเป็นพืชผักที่อุดมไปด้วยคุณค่าทางอาการสูง ใช้ทำอาหารได้หลากหลายเมนู และมีสรรพคุณทางยา รักษาโรคได้หลายชนิด |
ลวดบ่ดีเอา | ลวฯดบีดฯ´า | [ลวดบ่ดีเอา] | ดู...ลวดได้บ่ดีเอา |
หนังก๋ง | หันฯงก฿งฯ | [หนังกง] | น.แถบยางที่ใช้ทำหนังสติ๊ก |
ต๋กก้า | ต฿กฯก้ลฯา | [ตกกล้า] | ก.โยนมัดข้าวกล้ากระจายไปตามกระทงนาเพื่อสะดวกแก่ผู้ปลูก |
เหินห่าง | เหินฯห่างฯ | [เหินห่าง] | ก.ไม่ใส่ใจ,ละเลย,ไม่สนิทสนมกันเหมือนก่อน,ไม่ได้คบหาใกล้ชิดเหมือนเดิม,ไม่ค่อยไปมาหาสู่กันเหมือนเดิม |
ต้นปู๋น | ต้฿นฯปูร | [ต้นปูน] | น.เต้าปูน - ที่ใส่ปูนกินหมาก |