พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
บิ๋ดกิ๋ว | บิดฯกิวฯ | [บิดกิว] | น.พายุหมุน; ลมปั่นต๋าไก่ ก็ว่า |
ยืดยาด | ยืดฯเยิ้อฯอ | [ยืดเยื้อ] | ว.ยืดเยื้อ - ยาวนาน,ไม่จบไม่สิ้น,ไม่เสร็จเสียที เช่น ปัญหานี้ยืดเยื้อมานา บ้านหลังนี้สร้างไม่เสร็จสักที |
หลงๆ ลืมๆ | ห฿ลฯงๆ ลืมฯๆ | [หลงๆ ลืมๆ] | ว.จำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง,เฟือน เช่น แก่แล้วชักหลง; ขี้หลงขี้ลืม ก็ว่า. |
โยยา | โยยา | [โยยา] | น.คนชั่ว,คนเลว,ไพร่ ว.ชั่วช้า,เลวทราม; โยยาสามานย์ ก็ว่า |
ฮูดเน่า | รูดเนั่าฯ | [รูดเน่า] | ก.กิน (ปาก) เป็นคำไม่สุภาพ มักใช้เป็นคำด่า หรือพูดในขณะที่โกรธ เช่น ฮูดเน่าหื้อหม๋ด - กินให้หมด เป็นต้น |
แป๊ | แพ้ | [แพ้] | ก.ชนะ - ทำให้ฝ่ายตรงข้ามแพ้, มีชัยเหนืออีกฝ่าย; ว.ทำได้,สำเร็จ,ลุล่วง: ภาษาล้านนา(คำเมือง) ''แป๊'' คู่กกับ ''ก๊าน'', แพ้ (ออกเสียง แป๊) หมายถึง ชนะ, ก๊าน หรือ ค้าน หมายถึง แพ้: ภาษาไทย ''ชนะ'' คู่กกับ ''แพ้'', คำว่า ''แพ้'' ในภาษาล้านนากับภาษาไทย มีความหมายตรงกันข้าม |
ไม้แขว้ง | ไม้แข้วฯง | [ไม้แขว้ง] | น.ไม้ท่อนสั้นๆ ผูกไขว้กันสำหรับขัดแร้ว หรือใส่ในโอ่งเพื่อหาบหรือหาม |
ต้องสะดุ๋ด | ต้อฯงสุๆดฯด | [ต้องสะดุด] | ก.วิ่งหรือเดินเอาปลายเท้าไปกระทบกับสิ่งที่ขวางอยู่; ข้องสะดุ๋ด, สะดุ๋ด ก็ว่า |
ตั้งเก่เด่ | ตั้งฯเก่เด่ | [ตั้งเก่เด่] | ว.โด่เด่ - ลักษณะสิ่งของที่ค่อนข้างสั้นตั้งอยู่ เช่นนมตั้งเก่เด่; ถ้าของยาวใช้ เกิ๋กเดิ๋ก หรือ เก๘+กเด๘+ก เช่นเสาธงตั้งเก๘+กเด๘+ก; ถ้าของใหญ่ใช้ โก่โด่ หรือ เก่อเด่อ เช่นเจดีย์ตั้งโก่โด่ |
แก๋น | แกนฯ | [แกน] | น.วัตถุแข็งที่อยู่ข้างในของสิ่งอื่นสำหรับยึดให้อยู่ เช่น แกนผลไม้, วัตถุแข็งที่มีสิ่งอื่นหุ้ม เช่น แกนเสา ว.อับโชค,ขัดลาภ,ไม่มีโชค เช่น วันนี้แก๋นจ่อมเบ๘+ดบ่ได้ป๋าเลย - วันนี้ไม่มีโชคตกปลาไม่ได้เลย |