พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
แอ่วสอด | แอ่วฯสอฯด | [แอ่วสอด] | ก.ท่องเที่ยวไปโดยไม่มีจุดหมาย |
ฮ้อน | ร้อฯร | [ร้อน] | น.ร้อน - ความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกไฟไหม้ เป็นต้น,กระวนกระ วาย,รีบเร่ง |
อ่อนขา | อ่อฯรขา | [อ่อนขา] | ก.ขาไม่มีกำลัง; อ่อนแข้งอ่อนขา ก็ว่า |
ดั๋บปิ๊ษ | ดัปฯพิษฯฯ | [ดับพิษ] | ก.ระงับพิษ,แก้พิษ,เอาพิษออก |
เหลา | เหัลฯา | [เหลา] | ก.ทำให้เกลี้ยงหรือแหลมด้วยเครื่องมือ มีมีด เป็นต้น, เกลา หรือเรียบเรียงคำประพันธ์ให้ไพเราะยิ่งขึ้น |
ง้มโก๊ะโงะ | ง้฿มฯโค฿ะโง฿ะ | [ง้มโคะโงะ] | ว.ลักษณะของคนหรือสัตว์ที่ยืนก้มหน้าแบบเซื่องซึม; ก้มโก๊ะโงะ ก็ว่า |
ก๊ำจูอุ๋ดหนุน | คำฯชูอุดหุนฯร | [ค้ำชูอุดหนุน] | ก.ค้ำชูอุดหนุน - เจือจุน,พยุงให้ดีขึ้นสูงขึ้น,สนับสนุนให้เจริญขึ้น,อุดหนุนให้ดำรงอยู่ได้ |
วาน | วาฯนฯ | [วาน] | ก.ขอร้องให้ช่วยทำงาน ว.เบื่อหน่าย,ระอา |
เจ้าเล้า | เจั้าเลั้า | [เจ้าเล้า] | น.สัตว์ที่เป็นจ่าฝูงในแต่ละเล้า เช่น พ่อไก่ที่เป็นจ่าฝูงในเล้าไก่ เรียกว่า ไก่เจ้าเล้า |
ก๋ำเดือน | กำเดิอฯร | [กำเดือน] | น.ช่วงที่สตรีต้องอยู่ไฟหลังการคลอดบุตร; อยู่เดือน ก็ว่า. เรียกสตรีที่อยู่ไฟว่า แม่ก๋ำเดือน |