พจนานุกรมภาษา ล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา

โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนา	อักษรล้านนา	เทียบอักษรไทย	ความหมาย
สะแม้ง	สแม้งฯ	[สะแม้ง]	ก๑.ขัดข้องใจ,ขัดเคืองใจ ก๒.ขัดเคล็ด อย่างเอ็นพลิก
ปู่จา	ปู่ชา	[ปู่ชา]	ก.บูชา,สักการะ; ปู๋จา ก็ว่า
บ่แหนม	บแหนฯม	[บ่แหนม]	สัน.ไม่กล้าจะ,ไม่อาจจะ
หง้อม	ห้งฯอฯม	[หง้อม]	ก๑.งุ้มลง,ม้วนเพราะความอาย; ค้อม,ง้ำ อย่างปากนกแก้ว; ง้ม,หง้ม ก็ว่า
ใส่เต่ว	ไส่ต่ยฯว	[ใส่เตี่ยว]	ก.สวมกางเกง
เหล้าเด็๋ด	เหั้ลฯาเดัดฯ	[เหล้าเด็ด]	น.เหล้าที่ได้จากการกลั่นในตอนแรกๆ; เหล้าน้ำหัว,เหล้าหัวเด๋ด,เหล้าน้ำดำ ก็ว่า
ปื๋นลูกก๋ำผาย	ปืนฯลูกกำผายฯ	[ปืนลูกกำผาย]	น.ปืนลูกปราย,ปืนลูกดาวกระจาย
ง้วนหมู	ง้วฯรห	[ง้วนหมู]	น.กระทุ้งหมาบ้า- ไม้เถาเนื้อแข็งขนาดใหญ่ เลื้อยพันขึ้นตามต้นไม้; ดูละเอียดที่ ผั๋กฮ้วนหมู
เยฺ็น	เอยฯันฯ	[เอฺยฺ็น]	ว.เย็น - ไม่ร้อน,หนาว,หายร้อน: ใช้เกี่ยวกับ อุณหภูมิ เช่น น้ำเย็น ข้าวเย็น อากาศเย็น ตู้เย็น: "เสือเยนบ่กิ๋นน้ำเยฺน-เสิอฯอเยนฯบํกินฯนาฯเอยฯนฯ" = เสือสมิงไม่ดื่มน้ำเย็น (ถ้าเขียน เยนฯ-เยน ออกเสียงขึ้นจมูก หมายถึง เสือเย็น-เสือสมิง หรือพวกอมนุษย์; ดู...เยน-เยนฯ)
เป๋นม่วนเป๋นงัน	เปนฯม่วฯรเปนฯงันฯ	[เปนม่วนเปนงัน]	ว.สนุกสนานมาก