พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ก๊ำตุ๊กก๊ำยาก | คำฯทุก์ขฯคำฯยากฯ | [ค้ำทุกข์ค้ำยาก] | ก.ช่วยเหลือในยามลำบาก,อุปถัมภ์ค้ำจุน ; หนุนตี๋นหนุนมือ ก็ว่า |
ฮิว | ริวฯ | [ริว] | ดู...เฮว. |
กั๋ก | กักฯ | [กัก] | ก.กักกัน - กำหนดเขตให้อยู่ |
อ็๋อกต็๋อก | อัอฯกตัอฯก | [อ็อกต็อก] | ว.ลักษณะของสิ่งที่กลมกลึงสมรูป มักใช้เป็น ตั๋นอ๋อกต๋อก เช่น อ๋กตั๋นอ๋อกต๋อก - หน้าอกเต่งตึงกลมกลึงสมรูป |
ต้องสะดุ๋ด | ต้อฯงสุๆดฯด | [ต้องสะดุด] | ก.วิ่งหรือเดินเอาปลายเท้าไปกระทบกับสิ่งที่ขวางอยู่; ข้องสะดุ๋ด, สะดุ๋ด ก็ว่า |
อะหยัง | อหัยฯง | [อะหยัง] | ว.อะไร,สิ่งไหน; สัง,หยัง,อะสัง,อะหัง ก็ว่า |
เจ้าหนาน | เจั้าหนฯานฯ | [เจ้าหนาน] | น.เชื้อเจ้าที่เคยอุปสมบทเป็นพระภิกษุแล้วสึกออกมา เช่น เจ้าหนานกาวิละ - พระนามของพระเจ้ากาวิละ ก่อนขึ้นครองราชย์เป็นเจ้าหลวงเชียงใหม่องค์ที่ ๑ |
แหมสั๋กหน้อย | แหมฯสักฯห้นฯอฯย | [แหมสักหน้อย] | ว.เพิ่มอีกสักเล็กน้อย |
หญ้าลับมืน | ห้ยฯาลัปฯมืนฯ | [หย้าลับมืน] | น.ชุมเห็ด มี ๒ ชนิด คือ หย้าลับมืนหน้อย - ชุมเห็ดไทย และ หย้าลับมืนหลวง - ชุมเห็ดเทศ; หย้าเล็บมืน,หย้าหลั๋บมืน ก็ว่า; ดู...ลับมืนหน้อย,ลับมืนหลวง |
จุ๋นปาก | จุรปากฯ | [จุนปาก] | ก.ทำปากยื่นบอกใบ้ให้รู้; จู๋นปาก ก็ว่า |