พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เตยหอม | เทิยฯหอฯม | [เทิยหอม] | น.เตยหอม/ ใบเตย / เตย ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกหวานเข้าใหม่; ดู...หวานเข้าใหม่ |
ขอดป๋ม | ขอฯดป฿มฯ | [ขอดปม] | ก.ขมวดเป็นปม |
น้ำเต๊อ | นาฯเทิ้อฯ | [น้ำเท้อ] | น.น้ำทะลักขังนอง |
ว่อล้อ | วํอฯลํอฯ | [ว่อล้อ] | น.เหล็กรองรับแกน ติดอยู่กับดุมเกวียน เพื่อกันมิให้ดุมเกวียนสึกกร่อนเร็ว |
สะแล่งหอมไก๋ | สแล่งฯหอฯมไกลฯ | [สะแล่งหอมไกล] | น.ชื่อพรรณไม้พุ่มยืนต้นจำพวกเดียวกันกับต้นเค็ดเค้า หรือต้นเขี้ยวงู ดอกสีขาวมีกลิ่นหอม |
กำสุ่ย | คำฯสุ่ | [คำสุ่ย] | น.คำพูดยุยง,คำพูดที่ทำให้พอใจ,คำเล้าโลม |
สีก่าน | สีก่านฯ | [สีก่าน] | น.สีที่คาดลายเป็นบั้งๆ |
ซํ้าแล้วซ้ำเล่า | ซํ้าแลฯวฯซํ้าเลั่า | [ซํ้าแล้วซ้ำเล่า] | ว.ซ้ำๆ ซากๆ |
ปู่ติ๊ด | ปู่ทิดฯ | [ปู่ทิด] | น.นกถึดทือ ภาษาถิ่นภาคเหนือเรียก ''นกปู่ติ๊ด''; ดู...นกปู่ติ๊ด |
คาบ | ฅาปฯ | [ฅาบ] | คราบ - น๑.ครั้ง,คราว,มื้อ เช่น เติงเวลาเหล้น-ถึงเวลาเล่น น๒.สิ่งที่ห่อหุ้มหรือปกคลุมร่างกายสัตว์บางชนิดที่ลอกออกได้ เช่น เช่น คาบงู-คราบงู; น๓.รอยเปื้อนที่ติดแห้งอยู่แน่น เช่น คาบเลือด-คราบเลือด; น๔.ซากศพ: คาบ ก็ว่า |