พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หน่อยำ | หนฯอฯยำ | [หน่อยำ] | น.หน่อไม้ไผ่ต้มสุกจักเป็นเส้น ตัดให้ยาวประมาณ ๑.๕-๒ นิ้ว คลุกเคล้าด้วยน้ำพริกเครื่องปรุงที่มี น้ำปู๋ เป็นส่วนผสม โรยด้วย ใบขิงหั่นฝอย; ยำหน่อ ก็ว่า |
ก้านกุ่งฮุ่งเฮือง | ก้านฯกุ่งรุ่งเริอฯง | [ก้านกุ่งรุ่งเรือง] | ดู...ก้านกุ่ง |
ไหล้ | ไห้ลฯ | [ไหล้] | น.ป่า,ที่อยู่ของสัตว์ป่า |
ไต่กำ | ไต่คำฯ | [ไต่คำ] | ก.ไต่สวน,พิจารณาคดี,พิจารณาความ |
ปอบ | ปอฯบ,ปอฯบฯฯ | [ปอบ] | น.เชือกที่ใช้ขัดรอบเท้าสัตว์ |
เผาผีจี่กระดูก | เผัาผีจี่ระฯกดูก | [เผาผีจี่กระดูก] | ดู...เผาผี |
นุ่งผ้าต้อย | นุ่งผ้าต้อฯยฯ | [นุ่งผ้าต้อย] | ก.นุ่งโจงกระเบน - ภาษาถิ่นล้านนาเรียกว่า ''นุ่งผ้าต้อย''; นุ่งโจงกระเบน หรือ นุ่งผ้าต้อย เป็นรูปแบบการนุ่งผ้าประเภทหนึ่ง โดยคำว่า ''โจง'' หมายถึง การโยง จูงไป ''กระเบน'' หมายถึง หาง เป็นคำที่มาจากภาษาเขมร นุ่งโจงกระเบน จึงหมายถึง ''การนุ่งผ้าด้วยวิธีม้วนชายผ้านุ่งไปเก็บไว้ด้านหลัง'' ซึ่งดูคล้ายกับกางเกงหลวมๆ โดยนำผ้าสี่เหลี่ยมผืนผ้ามานุ่งขมวดเป็นชายพกไว้ที่เอว แล้วม้วนชายผ้าด้านกว้างทั้ง 2 ที่ประกบกันอยู่ตรงด้านหน้าให้เป็นหางยาว แล้วสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บที่ขอบผ้าด้านหลังบริเวณเอว |
นกแฮ้ง | น฿กฯแร้งฯ | [นกแร้ง] | น.นกแร้ง/อีแร้ง/แร้ง - นกขนาดใหญ่ ปีกกว้าง หางสั้น หัวเล็ก ลำคอค่อนข้างยาว ไม่มีขนปกคลุมบริเวณหัว ไหล่ และลำคอ กินซากสัตว์ มีหลายชนิด เช่นพญาแร้ง แร้งดำหิมาลัย แร้งเทาหลังขาว; ดู...แฮ้ง |
ขั๋บเสี้ยง | ขัปฯส้ยฯง | [ขับเสี้ยง] | ว.ทั้งหมด,ทั้งสิ้น; นับเสี้ยง, ผั๋บเสี้ยง ก็ว่า |
ดังหลัว | ดังฯ | [ดังหลัว] | ก.ก่อไฟโดยใช้ดุ้นฟืน (หลัว) เป็นเชื้อเพลิง; ดู...หลัว |