พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
แป่ง | แป่งฯ | [แป่ง] | น.กำไลเท้า; ขอแป่ง,ขะแป่ง ก็ว่า |
ลาดสะตาย | ราดฯสทาฯยฯ | [ราดสะทาย] | น.ราดซีเมนต์,ราดคอนกรีต |
อู้ๆล่ายๆ | อู้ๆ ล่ายฯๆ | [อู้ๆล่ายๆ] | ดู...อู้ล่ายอู้ล่าย |
เหล้นหลั๋วก | เห้ลฯรหัลฯวฯก | [เหล้นหลัวก] | ก.เอาดีใส่ตัว |
ล่งอ๋กล่งใจ๋ | ล่฿งฯอ฿กฯล่฿งฯไจ | [ล่งอกล่งใจ] | ว.เบาอกเบาใจ ไม่หนักใจ เบาใจ สบายใจ โล่งใจ เช่น ลูกมีงานทำพ่อแม่ก็เบาใจ เมื่อนักเรียนเป็นคนดีคุณครูก็สบายใย |
ก่องเก๊าะก่องกอ | ก่อฯงโคอฯะก่อฯงคํอฯ | [ก่องเคาะก่องคอ] | ว.ลักษณะอย่างหลังที่โกงมากและเดิน หรือเคลื่อนไหวไม่สะดวก; โก่งโก๊ะโก่งโก ก็ว่า |
หลึ๋ก | หึลฯก | [หลึก] | ว.โง่,ดื้อรั้น,ไม่ยอมใคร; หลึ๋ก หลึน ก็ว่า |
เผ่น | เผ่นฯ | [เผ่น] | ก.หนี,ไป,บิน |
หนึ้งเข้าเป่าไฟ | หึ้นฯงเขั้าเปั่าไฟ | [หนึ้งเข้าเป่าไฟ] | ก.นึ่งข้าวและเป่าไฟ; ดู...เป่าไฟ |
ออกใจ๋ | ออฯกใจ | [ออกใจ] | ก.เกิดความต้องการ,กระตือรือร้น,ใส่ใจหรือฝักไฝ่ในสิ่งที่กระทำ |