พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ไหดอก | ไหดอฯก | [ไหดอก] | น.ภาชนะดินเผา ป่องกลางเล็กน้อย มักทำจีบที่ปาก ใช้เป็นแจกัน; หม้อดอก,หม้อไหดอก ก็ว่า |
ฟั่งวิดฟั่งก๋ำ | ฟั่งฯวิดฯฟั่งฯกำ | [ฟั่งวิดฟั่งกำ] | ก.รีบคว้าไว้ |
อว้า | อ้วฯา | [อว้า] | น.อุจจาระ |
สึงสังอึงอัง | สึงฯสังฯอึงฯอังฯ | [สึงสังอึงอัง] | ว.อื้ออึง,อื้อฉาว; อึงอัง ก็ว่า |
อี่ยิ้น | อี่ยิ้นฯ | [อี่ยิ้น] | น.ค้างคาวพันธุ์หนึ่ง ตัวขนาดเล็กกว่าค้างคาวทั่วไป สีดำ; อี่หยิ้น,อี่หวิ้น ก็ว่า |
กึ๊ดใจ๋ | คึดฯไจ | [คึดใจ] | ก.คิดทบทวน,พิจารณาดู |
บ่าฟักแก้ว | บ่าฯฟักฯแก้วฯ | [บ่าฟักแก้ว] | น.ฟักทอง ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าฟักแก้ว''; ฟักทอง หรือ บ่าฟักแก้ว - เป็นไม้เถาเลื้อยไปตามดิน มีมือสำหรับยึดเกาะ ลำต้นอวบน้ำ ใบเดี่ยวรูป 5 เหลี่ยม มีขนทั้ง 2 ด้าน ดอกสีเหลืองรูประฆัง ผลมีหลายลักษณะ เกือบกลมก็มี แต่โดยทั่วไปเป็นรูปทรงกลมแป้น ผิวขรุขระเล็กน้อย เป็นพูโดยรอบ ผิวมักขรุขระเป็นตุ่มนูน เนื้อในสีเหลือง เหลืองอมเขียว หรือเหลืองอมส้ม มีเมล็ดจำนวนมาก รูปไข่ แบน ยอดอ่อน ใบอ่อน ดอกตูม และผลอ่อน ลวกหรือนึ่งรับประทานร่วมกับน้ำพริก หรือประกอบอาหาร เช่น แกงเลียง แกงส้ม ผลแก่ใช้ประกอบอาหารหลายชนิด หรือของหวาน เช่น ฟัหทองบวด เป็นต้น เมล็ดกินได้ |
ปากบ่ออก | ปากฯบํออฯก | [ปากบ่ออก] | ก.พูดไม่ออก,อยากพูดแต่ก็ไม่สามารถพูดได้ |
แดงฮ่าม | แดงฯร่ามฯ | [แดงฮ่าม] | ว.แดงอร่าม - ใช้กับของสีแดงเป็นกลุ่มจำนวนมาก เช่น เลือดไหลแดงฮ่าม |
หน่วยใน | ห่นฯวฯฯไน | [หน่วยใน] | น.เม็ดในของผลไม้ |