หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ฮ่อมหนูๆไต่ ฮ่อมไหน่ๆเตียวร่อฯมหูๆไต่ ร่อฯมไห่นฯๆทยฯว[ร่อมหนูๆไต่ ร่อมไหน่ๆเทียว]ดู...ฮ่อมไผฮูมัน
พะสิงห์ระฯพสิง์หฯ[พระสิงห์]น.พระพุทธสิหิงค์,พระสิงห์ - พระประธานในพระวิหารลายคำ เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย เนื้อสำริดหุ้มทอง แบบเชียงแสนหนึ่ง สกุลช่างเชียงแสน ศิลปะล้านนา หน้าตัก ๓๑ นิ้ว สูงจากขอบฐานถึงยอดพระเมาลีบัวตูม ๕๑ นิ้ว พระเจ้าแสนเมืองมา กษัตริย์พระองค์ที่ ๗ แห่งราชวงศ์มังราย ได้อัญเชิญมาประดิษฐานที่ ''วัดลีเชียงพระ'' แห่งนี้เมื่อ พ.ศ.๑๙๔๓ ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็น ''วัดพระสิงห์'' กระทั่งปี พ.ศ.๒๔๘๓ ได้ยกฐานะขึ้นเป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดวรมหาวิหาร มีชื่อว่า ''วัดพระสิงห์ วรมหาวิหาร'' ในเทศกาลสงกรานต์ (ปีใหม่เมือง) จะมีการอัญเชิญ ''พระสิงห์'' ประดิษฐานบนรถบุษบก และพระพุทธรูปสำคัญ แห่รอบเมืองเชียงใหม่ให้ประชาชนสรงน้ำ เพื่อความเป็นสิริมงคลเป็นประจำทุกปี
เอามือกะแหล้งก้น´ามืกะแห้ลฯงก้฿นฯ[เอามือกะแหล้งก้น]ก.เอามือไพล่หลัง,ไม่ยอมทำงาน
ฮ้องถ้องร้อฯงถ้อฯง[ร้องถ้อง]ก.ส่งเสียงร้องโต้ตอบกันไปมา
กำเหมือนกำคำฯเหิอฯรคำฯ[คำเหมือนคำ]น.คำไวพจน์ - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกว่า ''กำเหมือนกำ''; คำไวพจน์ หรือ กำเหมือนกำ คือ คำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกัน หรือใกล้เคียงกันมาก หรือ หรือคำต่างรูป ต่างเสียง แต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกัน เช่น ดอกไม้/บุปผา/บุษบา/ผกา/มาลี/โกสุม หรือ ผู้หญิง/นารี/สตรี/อิตถึ/พธู/สุดา/กัลยา/กามินี/สมร หรือ ป่า/ดง/พง/ไพร/พนา/อารัญ เป็นต้น
หล๋วะหลฯวฯะ[หลวะ]ก.ตกลงมา,ถอดออก,ปลด,เปลื้องออก,ร่วง,หลุด,หลุดล่อน,หลุดออก; หลั๋วะ ก็ว่า
ลูกตนลูกท฿นฯ[ลูกทน]น.ลูกโทน - ลูกคนเดียวของพ่อแม่,ลูกตัวเดียวของสัตว์บางชนิดที่ปกติออกครั้งละหลายตัว เช่น ลูกสุนัข; ลูกโตน ก็ว่า
เถี่ยนถ่ยฯร[เถี่ยน]ุน.ด้าม - ลักษณะนามใช้เรียกของมีคมบางชนิด เช่น ขวาน พร้า มีด ๕ ภาษาไทยถิ่นเหนือ เรียก ''เถี่ยน'' เช่น มีดเถี่ยนไหนคมตี้สุ๋ด - มีดด้ามไหนคมที่สุด, เอามุยเถี่ยนหน้อยไปจ๋ดเหล็๋กกน - ใช้ขวานด้ามเล็กไปตอกตะปู; ดู...เหล็๋กกน
ข่าวสารข่าวฯสารฯ[ข่าวสาร]น.ข้อความที่ส่งมาเพื่อให้รับรู้ทั่วกัน,คำบอกกล่าว,เรื่องราว
ตั๋วป้อต฿วฯพอฯ[ตัวพ่อ]น๑.ชายคนรัก คู่กับตั๋วแม่-หญิงคนรัก น๒.สัตว์ตัวผู้ คู่กับตั๋วแม่-สัตว์ตัวเมีย