หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
จื้นย้าวชื่นฯย้าวฯ[ชื่นย้าว]ว.สุขใจ,เบิกบานใจ
เมือป่าเฮ่วเหียเมิอฯอป่าเฮ่วฯเหยฯ[เมือป่าเฮ่วเหีย]ก.ไปตายเสียเถิด (ใช้เป็นคำด่า)
บ่าขี้หูดบ่าฯขี้หูด[บ่าขี้หูด]๒.พืชล้มลุก ใบคล้ายใบผักกาด ฝักเป็นปล้องๆ ปลายแหลม กินได้ เรียก ผั๋กขี้หูด,ผั๋กบ่าขี้หูด หรือ ผั๋กเปิ๊ก
เว่อเวิ่อฯ[เว่อ]ว.ขยายออก,เจ่อ,บวม,พอง เช่นตุ่มเว่อ - ตุ่มบวมพอง
หายใจ๋ย่งซัดหายฯไจย่฿งฯซัดฯ[หายใจย่งซัด]ก.หอบ,หายใจถี่ด้วยความเหน็ดเหนื่อย
เต๊าะตี๋นผมโทอฯะตีนฯผ฿มฯ[เทาะตีนผม]ก.กันผม - ใช้ใบมีดโกนตกแต่งชายผม
ต๋ายขำตี้ตายฯขำที่[ตายขำที่]ดู...ต๋ายกาตี้
จุ๊จั๊นชุชั้นฯ[ชุชั้น]ว.ทุกชั้น
บ้วมบ้วฯม[บ้วม]ก.บุบ,ยุบลงเพียงเล็กน้อย เช่น ขันน้ำบ้วม - ขันน้ำบุบไปนิดหนึ่ง; ถ้าบุบหรือยุบลงมาก เรียก บูบ; เช่น รถจนจ๋นบูบ - รถชนจนบุบไปตั้งเยอะ. บุ้ม ก็ว่า. ถ้ายุบจนแบนหนือเกือบจะแบนใช้แบบ เช่น รถทับหมาแบบ - รถทับสุนัขจนแบนแต๊ดแต๋
โหยกโห฿ยฯก[โหยก]ว.คำที่ใช้ระบุลักษณะของสิ่งใหญ่ที่เป็นกองสุม; โอกโหยก ก็ว่า ดู...ก๋องโอกโหยก