พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
น้ำฮั่วปิ๋ดๆ | นาฯร่฿วฯปิๆดฯ | [น้ำรั่วปิดๆ] | ว.ลักษณะของน้ำที่รั่วไหลลงเป็นหยดช้าๆ |
ต่าเข้า | ต่าเขั้า | [ต่าเข้า] | ว.มื้อข้าว,เวลา กินข้าว |
จ๊างนัก | ช้างฯนักฯ | [ช้างนัก] | น.ช้างที่มีจำนวนมากมาย ดู...บ้านจ๊างนัก |
มาลูน | มาลูร | [มาลูน] | ก.มาทีหลัง |
หน้าตี้ | ห้นฯาที่ | [หน้าที่] | น.หน้าที่ - กิจวัตรที่ต้องทำเป็นประจำ |
เมินล้ำเมินเหลือ | เมินฯลาเมินฯเหิลฯอฯอ | [เมินล้ำเมินเหลือ] | ว.นานเหลือเกิน |
ดอกด้าย | ดอฯกด้ายฯ | [ดอกด้าย] | น.ดอกฟอน/หงอนไก่ไทย - ไม้พุ่มล้มลุกเนื้ออ่อนขนาดเล็ก ขนาดเล็ก สูงประมาณ ๓๐-๖๐ เซนติเมตร ลำต้นอาจมีสีเขียวอ่อน เขียวแก่ หรือแดง เป็นสัน แตกกิ่งก้านสาขามาก ใบเดี่ยวเรียงสลับ ช่อดอกเป็นรูปทรงกระบอกดอกเป็นช่อตั้งขึ้นตรง กลีบดอกมีหลายสี เช่น แดงสด ขาว และเหลือง |
เนื้อฮุ่ม | เนิ้อฯอรุ่ม] | [เนื้อรุ่ม] | ว๑.ตัวรุม หรือตัวรุมๆ - อาการที่เริ่มจะเป็นไข้ หรือจวนจะหายแต่ยังไม่หายดี ตัวยังร้อนอยู่บ้างนิดหน่อย; ว๒.ไฟรุมๆ - ไฟอ่อน; ย่างบนไฟรุมๆ,เคี่ยวบนไฟรุมๆ เช่น จิ๊นฮุ่ม - เนื้อที่เคี่ยวด้วยไฟอ่อนๆ มีลักษณะนุ่มหนึบ ไม่เปื่อย แต่ไม่เหนียว |
ต๋าปู้ดต๋าป๋อน | ตาพูดตาปอฯร | [ตาพูดตาปอน] | ก.เคียดแค้น,โกรธแค้น,เคืองแค้น,แค้นมาก; ว.ตาปูดตาโปน: ผ่อจ๋นต๋าปู้ดต๋าป๋อน (จ้องมองเขม็งด้วยความเคียดแค้น), เถียงเป๋นต๋าปู้ดต๋าป๋อน (เถึยงด้วยความโกรธแค้น). |
หงิ๋ดๆ | หิงฯดๆ | [หงิดๆ] | ว.ตะหงิดๆ - รู้สึกรำคาญเล็กๆ น้อยๆ; หิ๋ดๆ ก็ว่า |