พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เดื่อเกี้ยง | เดิอฯอก้ลฯง | [เดื่อเกลี้ยง] | น.มะเดื่ออุทุมพร/มะเดื่อชุมพร - ใบโต ผิวใบด้านบนเขียวจัด เป็นมัน ผลสีเขียวมีลายแต้มสีขาวกระจายทั่ว เมื่อสุกมีสีแดงอมส้ม |
คอก | ฅอฯก | [ฅอก] | น๑.ที่ขัง,ที่จำกัดอิสรภาพ เช่น เรือนจำ คอกสัตว์ น๒.กระบอกไม้ไผ่ที่ตัดขังปล้อง ใช้ใส่น้ำดื่มในการเดินทางเรียก บอกคอก หรือน้ำคอก น๓.ฝูงสัตว์ที่เกิดร่วมกันในคราวเดียว ว.แขนที่เหยียด ตรงไม่ได้เรียก แขนคอก |
หิงแดดอุ่น | หิงฯแดดฯอุ่ร | [หิงแดดอุ่น] | ดู...หิงแดด |
สะบง | สบ฿งฯ | [สบง] | น.ผ้าสบง - ผ้านุ่งของภิกษุสามเณร |
เอิก | เอิกฯ | [เอิก] | ก.ร่น,ถอย,หงายหลัง เช่น เติกเอิก - หงายหลังพิง |
ผมจ๋อก | ผ฿มฯจัอฯก | [ผมจ็อก] | น.ผมจุก - ผมเด็กที่บิดขมวดกลมๆ ไว้กลางศีรษะ; จุก หรือ หัวจุก ก็ว่า |
ต้องหำงัว | ต้อฯงหำง฿วฯ | [ต้องหำงัว] | ก.ทำหมันวัว; ดู...ต้องหำ |
บิ่นหน้าหากั๋น | บิ่นฯห้นฯาหากันฯ | [บิ่นหน้าหากัน] | ก.หันหน้าเข้าหากัน,ร่วมมือกัน,ปรึกษากัน |
ค่าวไค่สิ๋ก | ระฯค่าฯวฯไระฯค่สิก์ขฯ | [คร่าวใคร่สิกข์] | น.คร่าวฮ่ำที่พระยาพรหมโวหารแต่งขึ้นขณะเป็น พระภิกษุอยู่ที่ลำปาง พรรณนาชีวิตความเป็นอยู่ในเพศบรรพชิต ในทำนอง "สิ้นบุญผ้าเหลือง" อยากสึก(ไค่สิ๋ก) ออกมาเป็นฆราวาส |
ฮ้วงอ๋ก | ร้วฯงอ฿กฯ | [ร้วงอก] | ก.นุ่งผ้าถุงกระโจมอก; ฮ้างอ๋ก ก็ว่า. |