พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ออกเสียงล้านนา | ออฯกสยฯงล้านฯนาฯ | [ออกเสียงล้านนา] | ออกเสียงล้านนา - ตามที่ได้กล่าวมาแล้ว ในตอนค้นหาคำว่า ''กิ๋นเข้า'' ซึ่งพิมพ์เป็นตัวตรงทั้งหมด แต่แสดงผลในช่อง ออกเสียงล้านนา ''กิ๋น'' เป็นตัวตรง แต่ ''เข้า'' เป็นตัวเอน เพราะ ''เข้า'' ออกเสียงตรีเพี้ยน (หรือโทสูง) ซึ่งไม่มีในภาษาไทย และไม่สามารถหาอักษรไทยมาพิมพ์ให้ออกเสียงตรีเพี้ยนได้ ในพจนานุกรมนี้จึงใช้ตัวเอนแทน ดังนั้นตัวเอนทั้งหมดที่ปรากฏในพจนานุกรมนี้ ออกเสียงตรีเพี้ยน; อ่านต่อที่...ตรีเพี้ยน |
มีหั้นจ๊ะแล | มีหั้นฯช¦ | [มีหั้นชะแล] | ว.มีอยู่อย่างนั้น,เป็นอย่างนั้น,มีอยู่ที่นั่นจริง (มักปรากฏท้ายข้อความในเอกสารล้านนา) |
สีสะล้อหื้อควายฟัง | สีสลอฯหื้ฅวฯายฯฟังฯ | [สีสะล้อหื้อฅวายฟัง] | สำ.แนะนำหรือสั่งสอนคนโง่ คนปัญญาทึบ มักไม่มีประโยชน์ |
โหล่ง | โห่ลฯง | [โหล่ง] | น.ตอน,บริเวณ,ย่าน,ละแวก,ที่ราบระหว่างภูเขา,ระยะทางตามความกว้างหรือยาวจากที่หนึ่งไปยังที่อีกแห่งหนึ่ง; หล่ง ก็ว่า |
ผางไถ | ผางฯไถ | [ผางไถ] | น.ผาลไถ - แผ่นเหล็กที่ใช้ไถดิน [ส่วนที่เป็นคันไถ เรียก ง้อนไถ] |
เต๋านีดถ่าน | เตัานีดฯถ่านฯ | [เตานีดถ่าน] | น.เตารีดชนิดที่ใช้ถ่านไฟสำหรับให้เกิดความร้อนทำด้วยเหล็กหล่อ มีฝาด้านบนสำหรับใส่ถ่าน และช่องระบายอากาศ |
คำไวพจน์ | คำฯไวพ฿จ์นฯ | [คำไวพจน์] | น.คำไวพจน์ - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกว่า ''กำเหมือนกำ''; ดู...กำเหมือนกำ |
กั้นเข้า | กั้ลฯรเขั้า | [กลั้นเข้า] | ก.อดข้าว |
ดั๋บ | ดัปฯ | [ดับ] | น.ดับ - ชื่อของ ''แม่วัน'' ที่เรียกว่า ''แม่มื้อ'' อันดับที่ 2 ในจำนวน 10 ได้แก่ กาบ ''ดับ'' รวาย เมือง เปิก กัด กด ร้วง เต่า ก่า; ดู...วันไท |
แม่ฝน | แม่ฝ฿นฯ | [แม่ฝน] | น.ชื่อแมลงปีกแข็งสีน้ำตาล ตัวโตประมาณนิ้วก้อย หนวดยาว เชื่อกันว่าเมื่อแมลงนี้มาบินหรือส่งเสียงแล้ว ฝนจะตกในไม่ช้า; ล่ามฝน ก็ว่า |