พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ต๋าเหมย | ตาเหิมฯอฯยฯ | [ตาเหมย] | ก.ตาปรือ |
โว่ | โว่ | [โว่] | ก.ลุกลาม,ขยายตัว เช่น ฝีโว่ออก- ฝีอักเสบขยายตัวออกไปเรื่อยๆ |
บิ๋ดหน้าหนี | บิดฯห้นฯาหีนฯ | [บิ๋ดหน้าหนี] | ก.เบือนหน้าหน้า,หันหน้าไปทางอื่น,ไม่ดู,ไม่แล,ไม่สน; บิ่นหน้าหนี,เบ่นหน้าหนี ก็ว่า |
พี้ | ฯระฯพิ้ | [พริ้] | ว.นี้,ที่นี้,สิ่งนี้,แบบนี้,อย่างนี้; ภี้,เพร้,เภ้ ก็ว่า |
วันค่ำ | วันฯฅ่ำ | [วันฅ่ำ] | ว.ตลอดวัน,ทั้งวัน |
แม่เมีย | แม่เมยฯ | [แม่เมีย] | น.แม่ของภรรยา |
ลอกแบ๊น | ลอฯกแบ้นฯ | [ลอกแบ๊น] | ก.ถอกร่นจน แหงนหงาย (มักใช้กับอวัยวะเพศชาย) |
ผ้ำ | ผ้ำ | [ผ้ำ] | น.ฝีชนิดหนึ่งขึ้นตามนิ้วมือ |
ป๋งไหเข้า | ป฿ลฯงไหเขั้า | [ปลงไหเข้า] | ก.ปลงไหข้าว - ยกไหข้าวลง หลังจากที่นึ่งข้าวเหนียว |
ดอกจุ๋มปี๋ | ดอฯกจุมปี | [ดอกจุมปี] | น.ดอกจำปี - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียก ''ดอกจุ๋มปี๋'': จำปี หรือ จุ๋มปี๋ -ไม้ยืนต้นขนาดกลาง สูง 10-20 เมตร เรือนยอดรูปกรวยทึบ ใบรูปรี ปลายแหลม ดอกเดี่ยวออกที่ซอกใบ สีขาวนวล กลีบดอกยาวรีคล้ายดอกจำปา แต่กลีบเล็กและหนากว่า มี 8-12 กลีบ ยาว 4-6 ซ.ม. กลิ่นหอมเย็น ออกดอกเกือบตลอดปี |