พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ลาบลอ | ลาปฯลํอฯ | [ลาบลอ] | น.ลาบที่ใช้เนื้อหมูสับปนกับเนื้อวัวหรือเนื้อควาย |
นาบ | นาฯปฯ | [นาบ] | ดู...นฺวาบ |
ฟั้น | ฟั้นฯ | [ฟั้น] | ก.ขยำ,นวดเฟ้น,บีบกด |
ผายเข้าตอก | ผายฯเขั้าตอฯก | [ผายเข้าตอก] | ก.โปรยข้าวตอก |
หุม | หุม | [หุม] | ก.รัก/ชอบ/พอใจ - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกว่า ''หุม/หม'' เช่น หุมกิ๋นหุมตาน(ชอบทำบุญทำทาน),หละอ่อนคนนี้ัหมหมานักกว่าแมว(เด็กคนนี้รักสุนัขมากกว่าแมว); ว.เรื้อรัง,ยืดเยื้อ,เป็นนาน (ใช้แก่โรค) ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียกว่า ''หุม'' เช่น ตุ่มหุม(ตุ่มเรื้อรัง), แผลหุม(แผลเรื้อรัง-แผลรักษาไม่หายนานกว่า 4 สัปดาห์) |
จ๋นปอลืม | จ฿นฯพํอฯลืมฯ | [จนพอลืม] | ว.จนกระทั่งลืม |
เมาวิน | เมัาวินฯ | [เมาวิน] | ก.หมุน,เวียน,วน,มีอาการมืดหน้าว.ขาดสติ,คลั่ง,ฟั่นเฟือน; จวั๋งเมาวิน,วิน ก็ว่า |
หนีบแกบเอาน้ำมัน | หีนฯบแกลฯบอูานาฯมันฯ | [หนีบแกลบเอาน้ำมัน] | สำ.บังคับให้ทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ |
แป๋ง | แปลฯง | [แปลง] | ก.แปลง - ทำ,สร้าง,ประดิษฐ์ |
ไว้หนั๋ก | ไว้หันฯก | [ไว้หนัก] | ก.มอบภาระหรือความรับผิดชอบให้; วางหนั๋ก,ป๋งหนั๋กก็ว่า |