พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ขี้แซม | ขี้แซมฯ | [ขี้แซม] | ก.สอดพูด |
ฮอมปอย | รอฯมพอฯยฯ | [รอมพอย] | ก.ร่วมบริจาคเงินหรือสิ่งของในงานปอย ดู...ปอย สำ.มีส่วนร่วมในกิจการงานต่างๆ เช่นเขา กำลังตะลุมบอนกันอยู่ เราเข้าไปร่วม ลงไม้ ลงมือกับเขาด้วย, เข้าไปร่วมอยู่ในกลุ่มชน ที่เดินขบวนเรียกร้องสิทธิ์ เป็นต้น |
หยื้อ | อยฯ | [อฺยฺื้อ] | ก.ยื่นมือพร้อมกับพยุงตัวให้สูงขึ้นเพื่อจับเอาสิ่งของ |
ห่อยเจ๊ก | ห่อฯยฯเชักฯ | [ห่อยเจ๊ก] | น.มะระจีน - ไม้เถาเลื้อย ผลใหญ่กลมและยาว ๑๒ - ๓๐ ซ.ม. ผิวขรุขระ สีเขียวอ่อน ยอดอ่อน ใบอ่อน ผลอ่อน นึ่งหรือลวกให้สุก กินเป็นผักจิ้มน้ำพริก ผลมะระจีนนำมาแกงจืดมะระตุ๋น มะระยัดไส้ มะระผัด หรือเมนูอาหารได้หลายชนิด และมีสรรพคุณทางยาหลายอย่าง |
แถบ | แถปฯ | [แถบ] | น.เงินรูปีของประเทศอินเดีย เคยนิยมใช้ในภาคเหนือ เรียก เงินแถบ; ดู...เงินแถบ |
ยอบยั้งเซาแฮง | ยอฯปฯฯยั้งฯเซัาแรงฯ | [ยอบยั้งเซาแรง] | ก.หยุดพัก,หยุดพักเพื่อเอาแรง; จอดจั้งเซาแฮง ก็ว่า |
หูโทหละศั๋พท์ | หูโทรศัพ์ทฯ | [หูโทรศัพท์] | น.กระบอกพูด (และฟัง) ของเครื่องรับโทรศัพท์ |
เปิงเป๋น | เพิงฯเปนฯ | [เพิงเปน] | ว.เหมาะที่จะเป็น |
แป๊ะ | แพะ | [แพะ] | น.แพะ - สัตว์เคี้ยวเอื้อง เป็นสัตว์กีบคู่ขนาดกลาง ตัวผู้มีเคราใต้คาง |
สิง | สิงฯ | [สิง] | น.ชื่องูชนิดหนึ่ง ไม่มีพิษ ดู...งูสิง; ก.สิง - อยู่,เข้าอยู่,อาศัยอยู่ (มักใช้แก่ ผี สาง เทวดา อารักษ์) เช่น ผีสิง |