หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ดอกดู่ดอฯกดู่[ดอกดู่]น.ดอกประดู่: ประดู่ - ไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สูงประมาณ ๒๕ เมตร ใบรูปมนรี ปลายใบแหลม ดอกออกเป็นช่อสีหลวงสด กลิ่นหอมแรง ผลเป็นฝักกลมแบน มีเมล็ด ๑-๒ เมล็ด
ไข่น้ำไข่นํ้าฯ[ไข่น้ำ]น.ไข่น้ำ/ไข่แหน(ห นำ น) - ภาษาไทยถิ่นเหนือ (คำเมือง) เรียก ''ผำ/ไข่ผำ''; ดู...ผำ
พะเจ้าแสนแซว่ระฯพเจั้าแสนฯแซ่วฯ[พระเจ้าแสนแซว่]ดู...พระเจ้าแสนแซ่
แม่ฮ้างเย้ยแม่ร้างฯเยิ้ยฯ[แม่ร้างเยิ้ย]น.สตรีที่มีชายมาร่วมสมสู่ด้วยระยะหนึ่งโดยว่าจะแต่งงานด้วย แต่ไม่ยอมเข้าพิธีแต่งงานดังที่พูดไว้
สอดๆสอฯดๆ[สอดๆ]ว.เสียงดังเบาๆ เป็นจังหวะอย่างคนนอนกรน
บ่าถั่วบ่าฯถ฿วฯ[บ่าถั่ว]น.ไม้เถาหลายชนิด หลายสกุล ใช้ใบ ยอด ดอก ฝัก เมล็ด เป็นอาหาร
เจ้าเจั้า[เจ้า]น๑.คำเรียกขานนำหน้านามตามประเพณีนิยมล้านนา ใช้กับผู้สืบสกุลของเจ้าหลวง เช่น เจ้ายาย,เจ้าพ่อ,เจ้าแม่,เจ้า....(ตามด้วยชื่อ) แต่ทั้งนี้ผู้สืบสกุลดังกล่าวจำนวนไม่น้อยซึ่งดำรงชีวิตตามแบบสังคมเมืองปัจจุบัน แม้จะมีความผูกพันกับสายสกุลอยู่อย่างมาก แต่ก็เลือกที่จะไม่ใช้คำเรียกขานตามแบบโบราณประเพณี : น๒.เจ้านาย,ผู้เป็นใหญ่,ผู้มีเชื้อสายมาจากกษัตริย์, ผู้มีเชื้อสายมาจากเจ้าหลวงผู้ปกครองในล้านนา น๓.คำลงท้ายประโยคเพื่อแสดงความอ่อนน้อม ปัจจุบันมักใช้เฉพาะเพศหญิง เช่น กิ๋นแล้วเจ้า - กินแล้วค่ะ, บ่เอาเจ้า - ไม่เอาค่ะ,ยินดีจ้าดนักเจ้า - ขอบคุณมากค่ะ; ยุคก่อนชายก็ใช้กับเจ้านายและพระเถระด้วย
ยองยอฯง[ยอง]น๑.ชื่อเมืองยอง ในรัฐฉาน ประเทศเมียนม่าร์ น๒.ชาวยอง - กลุ่มชนที่สืบเชื้อสายจากบรรพบุรุษที่อพยพมาจากเมืองยอง น๓.ภาษายอง - ภาษาที่ชาวยองใช้สื่อสารกัน: (ยอง ที่เป็นคำกริยา หมายถึง ตั้ง หรือวาง เขียน อฺยฺอง)
ขี้ขวยขี้ขวฯยฯ[ขี้ขวย]ดู...ขวย
หญ้าหูหนวกห้ยฯาหูหนฯวฯฯก[หย้าหูหนวก]น.หญ้าถอดบ้อง