พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
จู้บ | ชูบ,ชู | [ชูบ] | ว.ครอกเดียวกัน,คราวเดียวกัน,รุ่นเดียวกัน เช่น หมาจู้บเดียวกั๋น-สุนัขที่เกิดร่วมกันจำนวนมากในคราวเดียวกัน,หละอ่อนหมู่นี้เป๋นจู้บเดียวกั๋น-เด็กๆ กลุ่มนี้เป็นรุ่นเดียวกัน |
แอ็๋บป๋า | แอัปฯปลฯฯา | [แอ็บปลา] | น.แอ่บปลา; (ปลาซิว ปลาดุก ปลาช่อน หรือปลาชนิดอื่นๆ ก็ได้); ป๋าแอ่บ,ห่อแอ่บป๋า ก็ว่า. ดู...แอ่บ |
จน | ช฿นฯ | [ชน] | ก๑.ต่อสู้ เช่น ไก่จน - ไก่ที่เลี้ยงไว้สำหรับชน ก๒.โดนแรงๆ เช่นรถจนกั๋น - รถชนกัน ก๓.บรรจบ เช่นวางโต๊ะหื้อจนกั๋น - วางโต๊ะให้บรรจบกัน |
เก๋บ | เกัปฯ | [เก็บ] | ก.เอาไปไว้ตามที่ที่ต้องการ,หยิบของที่อยู่ตามที่ต่างๆ มารวมกัน |
ก่ำ | กํา | [ก่ำ] | ว.สีคล้ำ,สีม่วงเข้ม เช่น เข้าสาลีก่ำ - ข้าวโพดที่มีสีคล้ำ; หน้าแดงก่ำ - สีหน้าที่โกรธจัด หรือถูกแดดร้อนจัด |
แมงอุ่มหน้า | แมงฯอุ่มห้นฯา | [แมงอุ่มหน้า] | น.แมลงที่ใช้อวัยวะคล้ายมือปิดหน้าอยู่เสมอ คือตัวแก้วของแมลงปอขณะที่กำลังเติบโตอยู่ในน้ำ ดู...เหน้ว |
คอออม | ฅํอฯออฯม | [ฅอออม] | ดู...คอเหนียง |
แป๋งผี | แปลฯงผี | [แปลงผี] | ก.เซ่นผี - พีธีการสังเวยที่กระทำเมื่อคนในครอบครัวหรือคนในตระกูลได้แต่งงาน; แป๋งผีแป๋งสางก็ว่า |
ลถลากของ | ร฿ถฯลากฯขอฯง | [รถลากของ] | ดู...ลดต่างคัว |
ฮวย | รวฯยฯ | [รวย] | ก.โรย - ค่อยๆ เหี่ยวแห้งและหลุดร่วงไปจากขั้วหรือจากต้น ใช้แก่ดอกไม้ เช่น ดอกกุหลาบโรย เกสรดอกไม้โรย: ไม่สดชื่น,อ่อนกำลัง,อ่อนเพลีย,อ่อนลง; โฮย ก็ว่า |