พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ป๊น | พ้฿นฯ | [พ้น] | ว.หมด,ออกนอก,ออกจาก |
สิ๋บ่าผาง | สิบ่าฯผางฯ | [สิบ่าผาง] | ก.สอยมะปราง - ใช้ไม้ส้าวกระทุ้งเอามะปราง |
ข๋บหัวกิ๋นหัว | ข฿ปฯห฿วฯกินฯห฿วฯ | [ขบหัวกินหัว] | ก.(บาปกรรม)ตามสนอง |
จั๊นเจื๊อ | ชั้นฯเชิ้อฯอ | [ชั้นเชื้อ] | ว.เชื้อสาย,โบราณ,เก่าก่อน |
นกการะเวก | น฿กฯการะเวกฯ | [นกการะเวก] | น.นกการะเวก ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''นกก๋าระวีก''; ดู...นกก๋าระวีก |
ยอบ | ยอฯปฯฯ | [ยอบ] | ก.ยุบลง,พร่องลง,ย่อลง |
เมาอู้ | เมัาอู้ | [เมาอู้] | ก.มัวแต่พูด |
หั๋บหีด | หัปฯหีดฯ | [หับหีด] | ก.ปิดหีบ |
แมลงปอ ออกเสียง แมงป๋อ | มแลงฯปํอฯ | [แมลงปอ] | น.แมลงปอ คนเมืองในแต่ละท้องถิ่นเรียกไม่เหมือนกัน เช่น ''ก่ำบี้ ก๋ำบี้ กะบี้ อี่บี้''; ดู...ก่ำบี้ |
อ๋กฮ่อง | อ฿กฯร่อฯง | [อกร่อง] | น.ชื่อมะม่วงชนิดหนึ่ง ผลค่อนข้างแบน มีร่องที่ท้องเป็นทางยาว เปลือกบางและเหนียว เมื่อสุกมีรสหวานแหลม |