หน้าหลัก

เรียน 10 คำใหม่

ออกเสียงล้านนาอักษรล้านนาเทียบอักษรไทยความหมาย
ผึ๋ผึ[ผึ]ก.เหวี่ยง,โปรย,โยนให้แผ่ออกไป อย่าง สาดน้ำสงกรานต์ หรือโปรยข้าวเลี้ยงไก่ เป็นต้น หึ๋ ก็ว่า; ถ้าใช้ปริมาณน้อยอย่างประพรมน้ำพุทธมนต์ เรียก แผ๘+ด
ปอยลูกแก้วพอฯยฯลูกแก้วฯ[พอยลูกแก้ว]น.งานบวชลูกแก้ว - บวชนาค: กุลบุตรผู้นุ่งขาวห่มขาวเตรียมตัวเพื่อจะเข้าพิธีบรรพชาเป็นสามเณร เรียกว่า "นาค" แต่ก่อนที่จะเป็นนาคนั้น ชาวล้านนานิยมฉลองโดยการจัดขบวนแห่ ขี่ช้าง ขี่ม้า หรือขี่คอ ตามควรแก่ฐานะ เรียกว่า "แห่ลูกแก้ว" ไปยังบ้านญาติพี่น้อง หรือผู้ที่เคารพนับถือ เพื่อบอกบุญร่วมอนุโมทนา พร้อมกับรับเอาอัฐบริขารจากผู้รับเป็นเจ้าศรัทธาเตรียมไว้; ดู...นาค และ ลูกแก้ว
จั๋กจั่นงวงจ๊างจักฯจั่นฯงวฯงช้างฯ[จักจั่นงวงช้าง]ดู...ไก่งอน
คุบฅุบ,ฅุ[ฅุบ]ดู...คุบ
โอกาสหยาดน้ำโอกาสฯฯหยฯาดฯนาฯ[โอกาสอฺยฺาดน้ำ]ก.กล่าวคำและหยาดน้ำอุทิศส่วนกุศล (วัฒนธรรมล้านนานิยมใช้ คำแผ่กุศลหยาดน้ำแบบพื้นเมือง : อิ๋ตัง ตานะ กั๋มมัง...; ยังกิ๋ญจิ๋ กุ๋ส๋ะลัง กั๋มมัง...ไปจบที่ สัมปั๋ตตี๋นัง สะมิชฌันตุ๋ โว)
ห่อแอ็๋บหํอฯแอัปฯ[ห่อแอ็บ]น.ชื่ออาหารที่ใช้ ปลา กุ้ง หรืออย่างอื่น เคล้ากับน้ำพริกห่อใบตองปิ้งไฟให้สุก; ดู...แอ๋บ
เกิ่งๆก๋างๆเกิ่งฯๆกลฯางฯๆ[เกิ่งๆกลางๆ]ดู...เกิ่งก๋าง ฮางมะ
ยฺืนซันอยฯนฯซันฯ[อฺยฺืนซัน]ก.ยืนนิ่ง,ยืนตรง
วอกโตนวอฯกโท฿นฯ[วอกโทน]น.ลิงที่อยู่ตามลำพัง สำ.ใช้เรียกหรือด่าผู้ที่โกหกตลบตะแลง มีเล่ห์เหลี่ยม; วอกหลวง ก็ว่า
เขี้ยวเว่า ออกเสียง เขี้ยวเว่าข้ยฯวเวัาฯ[เขี้ยวเว่า]น.ฟันหลอ - คนถิ่นเหนือเรียก ''เขี้ยวเว่า'' คือฟันที่มีช่องว่างระหว่างฟัน เนื่องมาจากฟันหลุด แตก แลงกินฟัน หรือหักจนถึงโคน