พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
น้ำเกิ้ม | นาฯเกิ้มฯ | [น้ำเกิ้ม] | น.น้ำเย็นเป็นวุ้นจวนจะแข็งตัว |
จ๋นปอไหม้ | จ฿นฯพํอฯไห้ | [จนพอไหม้] | ก.จนกระทั่งไหม้ |
บอกซอ | บอฯกซํอฯ | [บอกซอ] | น.หีบเสียง - เครื่องทำให้แผ่นเสียงหมุน มีเข็มสัมผัสไปตามร่องเสียงแล้วมีเสียงดังออกมาในยุคแรกๆ เป็นแผ่นเสียงที่บันทึกเพลงซอเป็นพื้น จึงเรียกว่า บอกซอ;ก้องซอ ก็ว่า |
บ่าเดื่อน้ำ | บ่าฯเดิ่อฯอนาฯ | [บ่าเดื่อน้ำ] | ดู...เดื่อน้ำ |
ไม้ป๋วย | ไม้ปวฯยฯ | [ไม้ป๋วย] | น.ไม้ตะแบก ถิ่นภาคเหนือเรียก ''ไม้ป๋วย'' - ตะแบก เป็นไม้ต้นขนาดกลางถึงใหญ่ สูง 10-35 เมตร ผลัดใบ ลำต้นมีทรงพุ่มใหญ่ เรือนยอดรูปไข่ให้ร่มเงาดี โคนต้นเป็นพูพอน เปลือกนอกเกลี้ยงสีเทาอมเหลือง หรือน้ำตาลอมเทา มีรอยขรุขระเป็นหลุมตื้นๆ ดูคล้ายกับเปลือกต้นฝรั่ง ส่วนเปลือกชั้นในเป็นสีชมพูอมม่วงซ้อนกันเป็นชั้นๆ ช่อดอกขนาดใหญ้ สีม่วงอมชมพู เนื้อไม้ละเอียดแข็ง ใช้เป็นสิ่งปลูกสร้างที่รับน้ำหนัก เช่น เสา กระดานพื้น และเครื่องมือการเกษตร |
หลมไป | ห฿ลฯมไพ | [หลมไพ] | ว.ง่าย,หลวม |
อม | อ฿มฯ | [อม] | ก.เอาของใส่ปากแล้วหุบไว้ไม่กลืนลงไป |
ลูกติ๋ดป้อติ๋ดแม่ | ลูกติดฯพํอฯติดฯแม่ | [ลูกติดพ่อติดแม่] | น.ลูกขี้อ้อนไม่ยอมห่างพ่อหรือแม่ |
ป๋าแบ | ปลฯาแบ | [ปลาแบ] | น.ปลาตัวเขื่องอย่างปลาตะเพียนเป็นต้น นำมาผ่าแผ่แล่เป็นแผ่นหมักเกลือตากแห้ง |
แว่นแยงเงา | แว่นฯแยงฯเงัา | [แว่นแยงเงา] | ดู...แว่นแยง |