พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
นกกะเต็๋น | น฿กฯระฯกเตันฯ | [นกกระเต็น] | น.นกกระเต็น - ลำตัวอ้วนป้อม ปากแหลมยาว ขาและหางสั้น เป็นนกสีสันสวยงาม ชอบพุ่งตัวลงน้ำเพื่อจับเหยื่อ มักทำรังอยู่ตามริมตลิ่งโดยใช้ปากขุดดินให้เป็นโพรง |
จ๊า | ช้า | [ช้า] | ว.ไม่เร็ว,ค่อยๆเคลื่อนไป เช่น เตียวจ๊า - เดินช้า,กิ๋นจ๊า - กินช้า |
โล่งใจ๋ | โล่฿งฯไจ | [โล่งใจ] | ว.หมดกังวล,สบายใจ |
วงป้าทย์ | ว฿งฯพาท์ยฯ | [วงพาทย์] | น.ชื่อวงดนตรีที่มี ระนาด ฆ้องวง ปี่มอญ เป็นหลัก |
มันฝรั่ง | มันฯระฯฝั่งฯ | [มันฝรั่ง] | น.มันฝรั่ง ภาษาไทยภาคเหนือเรียก ''มันอะลู''; ดู...มันอะลู |
จู้ | จู้ | [จู้] | ก.สัมผัส,กด,แตะ,ประกบ,ประคบ,ทาบ เช่น เอาลูกกุยจู้ง่อน - เอากำปั้นกดท้ายทอย,เอาหัวจู้กั๋น - เอาหัวชนกัน ก๒.อาการที่ใช้ ลูกจู้ (ลูกประคบ) รักษาหรือบรรเทาโรคต่างๆ เช่น อัมพฤกษ์ อัมพาต เหน็บชา แขนขาไม่มีแรง เป็นต้น; ดู...ป๊กจู้. |
หิ่งห้อย | หิ่งฯห้อฯยฯ | [หิ่งห้อย] | น๑.หิ่งห้อย - แมลงปีกแข็งขนาดเล็กหรือขนาดกลางหลายชนิด มีอวัยวะผลิตแสงที่ปล้องท้อง สามารถเปล่งแสงกระพริบเป็นจังหวะ เห็นได้ชัดเจนในเวลากลางคืน ลำตัวยาวรูปกระบอก น๒.ชื่อเห็ดชนิดหนึ่ง ดู...เห็๋ดหิ่งห้อย หรือ เห็๋ดค่ำคืน |
หน้อยล้ำไป | ห้นฯอฯยลําไพ | [หน้อยล้ำไพ] | ว.มีปริมาณ(หรือขนาด)น้อยเกินไป |
ตังก๋ม | ทังฯก฿ลฯม | ทังกลม | ว.ทั้งหมด,ทั้งสิ้น,ทั้งมวล; ตังมวล ก็ว่า |
ห่าง | ห่างฯ | [ห่าง] | ว๑.ไกลออกไป,ไม่ชิด,ไม่ถี่ ว๒.ร้าง,ถูกทอดทิ้ง เช่น วัดห่าง - วัดร้าง(วัดที่ไม่มีพระภิกษุอยู่จำพรรษา) |