พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เหล้ม | เห้ลฯม | [เหล้ม] | ล.เล่ม - ลักษณะนามเรียกของที่ยาวเรียว และเรียกของบางชนิด เช่น เกวียน สมุด หนังสือ |
ซาน | ซานฯ | [ซาน] | ก.ฌาน - ลอยไปบนอากาศ,เหาะไป |
ต๋าสุ๋ข | ตาสุข | [ตาสุข] | ว.ความสุข,ผาสุก เช่น บ่เป๋นต๋าสุ๋ก - ไม่มีความสุข |
เป๋นฮือเป๋นกั๋น | เปนฯรืเปนฯกันฯ | [เปนรือเปนกัน] | ว.เป็นไรเป็นกัน |
ใจ๋สูง | ไจสูง | [ใจสูง] | ว.มีใจใฝ่ในทางดี,ไม่มีใจคิดร้ายใคร |
ถือตือ | ถืทื | [ถือทือ] | ถือสา,ถือเอาเป็นโทษ |
ลวงสุ๋ดไป | ลวฯงสุดไพ | [ลวงสุดไพ] | น.ไปจนกระทั่ง,ไปจนถึงที่สุด |
บ่าว | บ่าฯวฯ | [บ่าว] | น.ชายโสด,หนุ่มที่ยังไม่ได้แต่งงาน,เรียกผู้ชายที่เข้าสมรสว่า "เจ้าบ่าว" |
คิ่น | ฅิ่นฯ | [ฅิ่น] | ว.ของที่เป็นกรรมสิทธิ์,ผู้เป็นที่รัก,แท้ เช่น หลานฅิ่น-หลานแท้ๆ (ลูกของลูกสาวหรือลูกของลูกชาย) |