พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
พลูคาว | พลฯฅาวฯ | [พลูฅาว] | น.พลูคาว ภาษาไทยภาคเหนือเรียก ''ผั๋กคาวตอง''; ดู...ผั๋กคาวตอง |
แม่กาด | แม่กาดฯ | [แม่กาด] | น.ผู้ที่มาซื้อหรือขายของที่ตลาด |
กิ๋นได้ไส้ยาว | กินฯได้ไส้ยาวฯ | [กินได้ไส้ยาว] | ก.กินมากเกินขนาด,ไม่รู้จักพอประมาณในการกิน ไม่มาก ไม่น้อย |
ฟื้นตั๋ว | ฟื้นฯต฿วฯ | [ฟื้นตัว] | ดู...ฟื้นคิง |
ก๊ำตุ๊กก๊ำยาก | คำฯทุก์ขฯคำฯยากฯ | [ค้ำทุกข์ค้ำยาก] | ก.ช่วยเหลือในยามลำบาก,อุปถัมภ์ค้ำจุน ; หนุนตี๋นหนุนมือ ก็ว่า |
แก้วจืน ออกเสียง แก้วจืน | แก้วฯชืนฯ | [แก้วชืน] | น.แก้วจืน - คือ กระจกตะกั่ว กระจกสี ที่ใช้ในการตกแต่งงานตามสถาปัตยกรรมล้านนา เช่น ฐานชุกชี(แท่นแก้ว) ช่อฟ้า ใบระกา ตามวัดต่างๆในภาคเหนือ ปัจจุบันไม่มีการผลิต ''แก้วจืน'' หรือ ''กระจกตะกั่ว'' ตามที่ีชาวภาคเหนือเคยเห็นเช่นในอดีต โดยใช้วัสดุอื่นแทน เป็นกระจกสีที่มีผิวมันวาว มีสีสันหลากหลาย งดงามไปอีกแบบหนึ่ง; ดู...จืน |
ตั๋บ | ตับฯฯ | [ตับ] | น.ตับ - ชื่ออวัยวะในช่องท้องของคนหรือสัตว์ ทำหน้าที่ผลิตน้ำดี ขจัดสารพิษ เป็นต้น |
สำบาย | สำบาฯยฯ | [สำบาย] | ว.สบาย,สะดวก |
กาถาข่าม | คาฯถาข่ามฯ | [คาถาข่าม] | น.คาถาเสกเป่าเพื่อให้อยู่ยงคงกระพัน |
หนานตั๋น | หนฯานฯตันฯ | [หนานตัน] | น.หนานตัน - เรียกผู้ที่เคยบวชแต่ไม่มีความรู้ศาสนพิธี |