พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หมอมๆ | หมฯอฯมๆ | [หมอมๆ] | ว.บ่อยๆ,เรื่อยๆ |
ลูกจ๊าง | ลูกช้างฯ | [ลูกช้าง] | น๑.ลูกช้าง - ลูกของช้าง น๒.นักศึกษา หรือศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ |
ลมปิ๊ชจ๊ะขอด | ล฿มฯพิชฌฯขอฯด | [ลมพิชฌขอด] | น.ลมเพชรหึง - ลมที่พัดอยู่ระหว่างโลกมนุษย์และสวรรค์ หากใครเหาะไปถึงระดับนี้จะถูกลมพัดให้คอขาด; ลมมีดขูด ก็ว่า |
ขื่อ | ขื่ | [ขื่อ] | น.ไม้เครื่องบนสำหรับยึดหัวเสาด้านขวาง |
ลูกป๊อจาย | ลูกพํอฯชายฯ | [ลูกพ่อชาย] | น.ลูกผู้ชาย - เรียกชายที่มีความเข้มแข็ง กล้าหาญ เด็ดเดี่ยว ซื่อสัตย์ มีความรับผิดชอบและเป็นสุภาพบุรุษ |
ฮอมเต๋าะฮอมแต๋ะ | รอฯมโตอฯะรอฯมแตะ | [รอมเตาะรอมแตะ] | ก.เก็บเล็กผสมน้อย |
ป๋อ | ปํอฯ | [ปอ] | น๑.ปอ - ชื่อไม้ยืนต้น และไม้ล้มลุกหลายชนิดที่ใช้เปลือกทำปอ น๒.เส้นเชือกที่ทำจากเปลือกไม้บางชนิด เรียกเจื้อกป๋อ - เชือกปอ เช่น เชือกปอที่ใช้ทำกระสอบ เป็นต้น น๓.แมลงชนิดหนึ่ง ตัวยาวประมาณ ๑.๕ เซนติเมตร ตัวสีน้ำตาลอ่อน ปีกสีส้มจุดแดง อาศัยใบอ่อนหรือผลของต้นปอขาวหรือปอบ้าน กินลูกปอเป็นอาหารเรียก แมงป๋อ |
สาวค้าง | สาวฯฅ้างฯ | [สาวฅ้าง] | ดู...สาวเคิ้น |
อู้พวัะ | อู้ระฯพ฿วฯะ,อู้ภ฿วฯะ | [อู้พรัวะ,อู้ภัวะ] | ก.พูดลามก |
แป๋งหน้าไน่ | แปลฯงห้นฯาไน่ | [แปลงหน้าไน่] | ก.ทำหน้าระรื่น |