พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
งูตึง | งูทึงฯ | [งูทึง] | น.งูตึง - งูขนาดเล็ก เป็นชื่อเรียกของถิ่นเหนือ ลำตัวสีเทาแก่ หรือเทาอมดำ เป็นงูพิษ มักอาศัยอยู่ใต้ใบพลวงแห้ง (ต๋องตึงแห้ง) ใบไม้ขนาดใหญ่ที่ใช้ไพรเป็นตับมุงหลังคา ร่วงหล่นทับถมอยู่ตามพื้นดิน |
บ่เหลือกำ | บเหิลฯอฯอคำฯ | [บ่เหลือคำ] | ว.เชื่อฟัง |
สานเข้า | สานฯเขั้า | [สานเข้า] | น.ข้าวสาร |
หน้าเหลื้อม | ห้นฯาเหิ้ลฯอฯม | [หน้าเหลื้อม] | ก.หน้าทะเล้น,หน้าเป็น; หน้าลอกต๋าเหลื้อม, หน้าเหลื้อมต๋าลอก ก็ว่า |
ดือเวียง | ดืวยฯง | [ดือเวียง] | ดู...ดือเมือง |
นกเก๊าเหมย | น฿กฯเคั้าฯเหิมฯอฯยฯ | [นกเค้าเหมย] | น.นกฮูกชนิดหนึ่ง ชอบออกหากินยามดึก |
ก๋ำขี้ดีกว่าก๋ำต๋ด | กำขี้ดีก่วฯากำต฿ดฯ | [กำขี้ดีกว่ากำตด] | สำ.ก๋ำขี้ดีกว่าก๋ำต๋ด เป็นสุภาษิตคำสอนโบราณ ที่ชาวถิ่นเหนือเรียกว่า ''กำบ่าเก่า''; ก๋ำขี้ดีกว่าก๋ำต๋ด - มีความหมายว่า ได้บ้างนิดๆหน่อยๆ ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย; ควรมีความพอใจในสิ่งที่ได้ แม้ไม่มากนัก ถ้านำไปใช้ประโยชน์ได้ ควรยินดีรับไว้ ดังคำพังเพยของภาษาไทยกลางว่า ''กำขี้ดีกว่ากำตด-สิบเบี้ยใกล้มือ'' |
ขึ้นสู่ลงหา | ขึ้นฯสู่ล฿งฯหา | [ขึ้นสู่ลงหา] | ก.ไปมาหาสู่ |
ผักตำลึง | ผักฯตำลึงฯ | [ผักตำลึง] | น.ผักตำลึง ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ผั๋กแคบ''; ดู...ผั๋กแคบ |
ฮะ | ฮะ | [ฮะ] | ก.ล้าง,ราด,สาดด้วยน้ำ เช่น น้ำฝนฮะ - น้ำฝนสาด; ซะ,ส๋ะ ก็ว่า. ว.ลามก,ต่ำช้า,ถ่อย เช่น เหล้นฮะ,อู้ฮะ. |