พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เถ๋ก | เถักฯ | [เถ็ก] | ก.ตวาดด้วยเสียงแสดงอำนาจหรืออาคม,ขู่ให้ยอมสารภาพ |
โละเละ | โล฿ะเละ | [โละเละ] | ว.โพรก - ใช้ประกอบคำว่า "หลม-หลวม" ใช้กับสิ่งของขนาดใหญ่ หมายถึง ไม่แน่น,ไม่สนิท,ไม่พอดี ถ้าของขนาดเล็ก ใช้ เลาะและ; ดู...หลม |
สะเลียมหวาน | สลยฯมหวฯานฯ | [สะเลียมหวาน] | น.สะเดาที่มีรสขมไม่มาก |
หมไก่ | ห฿มฯไก่ | [หมไก่] | ว.ชอบไก่ชน,ชอบชนไก่,ชอบพนันการชนไก่,ชอบเลี้ยงไก่ชน; หุมไก่ ก็ว่า |
ตั๊บคำ | ทัปฯฅำ | [ทับฅำ] | น.แมลงทับ; ดู...ฅ่อมฅำ |
ผะหยา | ผๆยฯา,ระฯบยฯา | [ผยา,ประยา] | น.ปัญญา - ความรู้, ความฉลาดอันเกิดจากการเรียนรู้และคิด |
บ่ผ๋ด | บผ฿ดฯ | [บ่ผด] | ก.ไม่ทะลุ,ไม่โผล่,ไม่ปรากฏ,ไม่สำเร็จ |
ยฺาฝน | อยฯาฝ฿นฯ | [อฺยฺาฝน] | น.ยาสมุนไพรชนิดหนึ่ง ที่มีตัวยาบางส่วนทำมาจาก ต้นไม้ เช่น ราก หัว ลำต้น ผล เป็นต้น จากสัตว์ เช่น เขี้ยวเสือ เขากวาง งาช้าง อองเต่า เป็นต้น และวัตถุธาตุ เช่น ดินสอแก้ว(แก้วโป่งข่าม) ขวันเข้า(วัตถุธาตุชนิดหนึ่งเชื่อว่ามีความศักดิ์สิทธิ์) เป็นต้น เมื่อจะใช้รักษาโรคก็นำมาฝนกับน้ำกระสาย เพื่อให้ได้ฤทธิ์ยา เรียก "น้ำยาฝน" แล้วให้ผู้ป่วยดื่มกิน |
เง้ว | ง้ยฯว | [เง้ว] | ดู...ไต; เงี้ยว ก็ว่า |
โถงเหล้า | โถ฿งฯเหั้ลฯา | [โถงเหล้า] | ดู...ถงเหล้า |