พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เมา | เมัา | [เมา] | ก๑.ลุ่มหลง,หมกมุ่นอยู่กับบุคคลหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ก๒.อาการฟั่นเฟือนเพราะฤทธิ์เหล้าฤทธิ์ยา ก๓.มึนงง,วิงเวียน เช่น เมาหัว - เวียนหัว |
แป๋งหน้าจุ้มอึ๊กมึก | แปลฯงห้นฯาชุ่มอึ้กฯมึกฯ | [แปลงหน้าชุ่มอึ๊กมึก] | ดู...แป๋งหน้าจุ้ม |
ฮาง | รางฯ | [ราง] | น.ราง - ไม้หรือวัสดุชนิดอื่น ที่ทำเป็นร่องรูปยาวๆ |
ขี้สูนฮาก | ขี้สูรรากฯ | [ขี้สูนราก] | ส.รกรุงรัง,ไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย,สกปรกโสมม |
มิ่งมังก๊ะละ | มิ่งฯมํฯคลฯฯะ | [มิ่งมังคละ] | ว.มงคลอันสูงสุด |
กู้วัน | คู่วันฯ | [คู่วัน] | ว.ทุกวัน; จุ๊วัน ก็ว่า |
ตั๊ดตี้ | ทัดฯที่ | [ทัดที่] | ว.ตรงที่, ณ ที่ |
ป๋าเหยฺี่ยน | ปลฯาอยฯยฯร | [ปลาเอฺยฺี่ยน] | น.ปลาไหล คำเมืองเรียก ''ป๋าเหยี่ยน''; - ปลาที่มีลักษณะรูปร่างเรียวยาวคล้ายงู ไม่มีครีบ (เมื่อยังเล็กมีครีบอก โตขึ้นครีบหายไป) ปลายหางแบนคล้ายใบพาย ตาเล็ก คอป่องออก มีหลายชนิด เช่น ไหลนาหรือไหลบึง ไหลสวนจุดดำ สามารถขุดรูในดินเพื่อจำศีล ในช่วงฤดูร้อนได้ด้วย; ป๋าเอี่ยน ก็ว่า |
หลมไป | ห฿ลฯมไพ | [หลมไพ] | ว.ง่าย,หลวม |
แอวเลิง | แอวฯเลิงฯ | [แอวเลิง] | น.เอวใหญ่,เอวไม่คอด; แอวอู ก็ว่า |