พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หัวถาก | ห฿วฯถากฯ | [หัวถาก] | น.หัวที่ตัดผมเกรียนโดยรอบ เหลือผมไว้เฉพาะส่วนบน |
หนุนซวะ | หนฯรซวฯะ | [หนุนซวะ] | น.ขนุนพันธุ์ลูกเล็ก เปลือกคล้ำ ตาถี่ นิยมใช้ผลอ่อนมาแกง; หนุนเป๋อะ ก็ว่า |
หูต็๋อบ | หูตัอฯบ | [หูต็อบ] | ว.ส่วนปลายของหูตกห้อยลงกว่าระดับเล็กน้อย ใช้กับสุนัข เป็นต้น |
สิ๋เนลุ | สิเนรุ | [สิเนรุ] | น.เขาพระสุเมรุ - ชื่อภูเขาที่อยู่กึ่งกลางจักรวาล ยอดเป็นที่ตั้งของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ (นิยมใช้ สิเนโร) |
หน่วยไม้ | ห่นฯวฯฯไม้ | [หน่วยไม้] | น.ผลไม้ทั้งลูก บางครั้งหมายถึงเม็ดใน |
ไม้แพ่ง | ไม้แภ่งฯ | [ไม้แภ่ง] | น.ไม้สะแก - ไม้ต้น เมื่อยังเล็กกิ่งจะมีหนาม กิ่งอ่อนเป็นดเหลี่ยมสันแคบ ๔ สัน ดอกสีขาวหรือเหลืองอ่อน ออกเป็นช่อแบบช่อหางกระรอก ผลแบบผลแห้งมีครีบตามยาวผล ๔ ครีบ เนื้อไม้นิยมใช้ทำฟืน |
หน้าด้าน | ห้นฯาด้านฯ | [หน้าด้าน] | ว.หน้าด้าน - ควรจะอายแต่ไม่อาย |
ไม้เกี๊ยะ | ไม้เคยฯะ | [ไม้เคียะ] | น.ไม้เกี๊ยะ - ไม้ชิ้นเล็กๆ ผ่าซีก ขนาดนิ้วก้อย ยาวประมาณตะเกียบ ทำจากไม้สนชนิดหนึ่งที่เนื้อไม้มียางหรือน้ำยางที่มีคุณสมบัติติดไฟได้ง่าย ใช้สำหรับเป็นอุปกรณ์ช่วยก่อไฟหรือจุดไฟให้กับเชื้อเพลิงในเตาไฟ เช่น ไม้ฟืน ถ่านไม้ เพื่อต้มน้ำ นึ่งข้าว ทำอาหาร เป็นต้น |
สีฮัก | สีรักฯ | [สีรัก] | น.สีน้ำรัก - สีน้ำตาลคล้ำ, สีดำอมแดง เช่น กว่างฮัก - กว่างที่มีปีก สีดำอมแดง |
สะหลิ๋ดหนิม | สิลฯๆดหินฯม | [สลิดหนิม] | ว.เรียบร้อย,สงบเสงี่ยม |