พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ดอกมะลิ | ดอฯกมะลิ | [ดอกมะลิ] | น.ดอกมะลิ ถิ่นภาคเหนือเรียก ''ดอกบ่าลิ''; ดู...ดอกบ่าลิ |
ล่ำปิ๊ด | ลําพิจฯ | [ล่ำพิจ] | ก.คิด,พิจารณา |
หนังเกิบ | หันฯงเกิปฯ | [หนังเกิบ] | น.หนังที่ใช้ทำรองเท้า |
ฮังมดส้ม | รังฯม฿ดฯส้฿มฯ | [รังมดส้ม] | น.รังมดแดง |
ติ๋ด | ติดฯ | [ติด] | ก.เป็นคำกริยา จะมีความหมายอย่างไรขึ้นอยู่กับคำที่ตามหลัง |
หวิ๋ด | หิวฯด | [หวิด] | ว.ขาด,ไม่ครบ,ไม่พอ อย่างเข้าหวิ๋ดแลง - ข้าวไม่พอกินในมื้อเย็น |
ผ่อย | ผ่อฯยฯ | [ผ่อย] | ว.เปราะ,หักง่าย,แตกง่าย เช่น กิ่งไม้เปราะ,มะเขือเปราะ |
บ่าเกี๋ยง | บ่าฯกยฯง | [บ่าเกี๋ยง] | น.มะเกี๋ยง - ไม้พื้นเมืองตามภาคเหนือ เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง ๑๕-๒๐ เมตร เปลือกค่อนข้างเรียบ สีเทาหรือน้ำตาลปนเทา ผลคล้ายลูกหว้า (บ่าห้า) แต่โตกว่า เมื่อสุกสีม่วงแดงหรือแดงอมดำ รสเปรี้ยวกว่าลูกหว้า นิยมนำมาทำเป็นผลไม้แปรรูปหลายชนิด เช่น ดอง ไวน์ น้ำผลไม้ |
ป้อง | ป้อฯง | [ป้อง] | ก.ป้อง - บังเพื่อกักกันหรือกั้นไว้ เช่น ป้องปาก,ทำคันดินกั้นน้ำ |
กั๊ก | คักฯ | [คัก] | น.พูดติดอ่าง - เรียกผู้ที่พูดติดอ่างว่า คนปากกั๊ก |