พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
อาบเหื่อต๋างน้ำ | อาปฯเหิ่อฯอตางฯนาฯ | [อาบเหื่อตางน้ำ] | ก.อาบเหงื่อต่างน้ำ - ทำงานด้วยความเหนื่อยยาก |
ตั๋นผิง | ตันฯผิงฯ | [ตันผิง] | ดู...ตั๋นติ๋ก |
ดวงปี๋ | ดวฯงปีลฯ,ดวฯงปีลฯฯ | [ดวงปลี] | น.ปล้องไฉน - ยอดเจดีย์ที่มีสัณฐานคล้ายปลีกล้วย |
เนือกน้อม | เนิอฯกน้อฯม | [เนือกน้อม] | ก.ค้อม,โค้ง,สั่นสะเทือน,หวั่นไหว,อ่อนไหว |
ก้าดแก๊ว | คลฯาฯดฯแค้ลฯวฯ | [คลาดแคล้ว] | ว.คลาดแคล้ว - คลาดไป,รอดไป,พ้นไป,ไม่ประสบ เช่น คลาดแคล้วจากโรคภัยไข้เจ็บ; แก๊วก้าด ก็ว่า |
ก๋องวง | กลฯอฯงว฿งฯ | [กลองวง] | น.เปิงมาง - กลองชุดแบบมอญ เรียงเป็นวงรอบผู้ตี,คำที่ใช้ตามหลัง "ป้าดก๊อง" เป็น ป้าดก๊องก๋องวง - พาทย์ฆ้องกลองวง |
เฟ้ย | เฟิยฯ | [เฟ้ย] | ว.ยาว,เรียว,หย่อนยาน; เฟื้อย ก็ว่า |
จั้งใจ๋ | ชั่งฯไจ | [ชั่งใจ] | ก.คิดให้ดีก่อนตัดสินใจ |
เก๊าเหง้า | เคั้าเฯฯหั้งฯา | [เค้าเหง้า] | ว.หัวที,หัวหน้า เช่น เป๋นเก๊าเป๋นเหง้า - เป็นประธาน, มีมาแต่เก๊าเหง้า - มีมาแต่แรกเริ่มหัวที |
แตว | แทวฯ | [แทว] | ก.ละลาย |