พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หลว้าง(หลว กล้ำ) | ห้ลฯวฯางฯ | [หลว้าง] | ดู...หล้วง น๒.หลฺวาดๆ(หลว กล้ำ) sลซkดq [หลวาดๆ] ว.ร้อนผ่าว,ไปอย่างรวดเร็วและมีปริมาณมาก เช่น น้ำไหลหลวาดๆ - น้ำที่มีปริมาณมาก (แม่น้ำ,ลำคลอง เป็นต้น) ไหลอย่างรวดเร็ว ถ้ามีปริมาณน้อยจากแหล่งน้ำขนาดเล็ก ไหลช้าๆ เรียกไหลหลิ๋ดๆ |
ดอกป่านเถื่อน | ดอฯกป่านฯเถิ่อฯร | [ดอกป่านเถื่อน] | น.ดอกรัก - ไม้พุ่มขนาดเล็ก ลำต้นสูง ๑.๕-๓ เมตร ออกดอกเป็นช่อ ตามซอกใบใกล้ส่วนยอดหรือตามปลายกิ่ง แต่ละช่อมีดอกย่อยจำนวนมาก ดอกเป็นสีขาว ม่วง ม่วงแดง ขาวอมม่วง มีกลีบดอก ๕ กลีบ ผิวเกลี้ยง โคนเชื่อมติดกัน มีรยางค์คล้ายมงกุฎอยู่ตรงกลางดอก นิยมใช้ทำพวงมาลัยเกี่ยวกับงานมงคล เช่น ไหว้ครู แต่งงาน เป็นต้น |
ป๋าดุ๋ก | ปลฯาดุก | [ปลาดุก] | น.ปลาดุก - มีหนวด ไม่มีเกล็ด ครีบหูมีเงี่ยง ครีบหลังและครีบก้นยาว มีหลายชนิด |
กิ้งกือ | กิ้งฯคื | [กิ้งกือ] | น.กิ้งกือ ภาษาถิ่นเหนือมีชื่อเรียกหลายอย่าง เช่น ตืกเต๋า,ตืกต๋าว,แมงแสนตี๋น เป็นต้น; ดู...แมงแสนตี๋น |
ก้าน | ก้านฯ | [ก้าน] | น.ส่วนของต้นไม้ที่ต่อดอก ใบ หรือผลกับกิ่งไม้,เส้นแข็งกลางใบไม้ทุกชนิดเช่น กล้วย มะพร้าว ลาน,สิ่งที่เป็นแท่งยาวๆ เชื่อมต่อกับส่วนอื่น เช่น ก้านเตียนแส้ - ก้านธูป |
อ่อนหา | อ่อฯรหา | [อ่อนหา] | ก.ง้อ,ขอคืนดีด้วย |
ตาว | ทาฯวฯ | [ทาว] | ก.กวน,คน,ช้อนขึ้นหรือตักขึ้นจากน้ำ |
ไม้เก็๋ดแดง | ไม้เกัลฯดแดงฯ | [ไม้เกล็ดแดง] | น.ไม้ชิงชัน/ไม้ประดู่ชิงชัน - ไม้ต้น เป็นไม้เนื้อแข็ง ทนทาน ราคาแพง แก่นสีแดงเข้มถึงม่วงแก่ ใช้ทำเครื่องเรือน ดอกสีม่วงถึงขาวอมม่วง ผลเป็นฝักแบนบาง |
แซ่ปะตู๋ | แซ่ระฯบตู | [แซ่ประตู] | น.กลอนประตู |
บี่ | บี่ | [บี่] | ก.คลี่ออก,เบะออก,เปิดออก |