พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
พิกน้อย | ฯระฯพิกฯน้อฯยฯ | [พริกน้อย] | น.พริกไทย - ไม้เถาเลื้อย เจริญในแนวดิ่ง สูงประมาณ ๕ เมตร ลำต้นเป็นข้อปล้อง ลำต้นมีรากฝอยเพื่อใช้ยึดเกาะ ใบใหญ่สีเขียวสดคล้ายใบพลู ดอกออกเป็นช่อสีขาวแกมเขียว ผลกลมเล็กๆเป็นพวง ผลมีรสเผ็ดร้อนใช้ปรุงอาหารและทำยาได้ |
แจ้ | แช่ | [แช่] | ก.แช่ - จุ่มหรือใส่ลงในน้ำหรือของเหลวอย่างอื่นสักพักใหญ่ หรือใช้เวลานานขึ้น (ถ้าใส่ลงน้ำแล้วรีบยกขึ้นเรียกจุ่ม) |
มนอุ้มลุ้ม | ม฿นฯอุ้มลุ้ม | [มนอุ้มลุ้ม] | ดู...มนแกว้ด |
เขียวอุ้มฮุ่ม | ขยฯวอุ้มฮุ่ม | [เขียวอุ้มฮุ่ม] | ว.เขียวชอุ่ม |
โอ้งตี๋น | โอ้฿งฯตีนฯ | [โอ้งตีน] | น.อุ้งเท้า - ส่วนตรงกลางของฝ่าเท้า. |
จั๋น/จั๋นท์/จั๋นทน์ | จันฯ,จันทฯน์,จัระฯน์ทฯ | [จัน,จันทน์,จันทร์] | น.จัน/จันทน์/จันทร์ - คำพ้องเสียง มีความหมายต่างกัน |
แต๋ะแหม๋ะ | แตะแหมฯะ | [แตะแหมะ] | ว.ใช้แสดงลักษณะที่ต่ำเตี้ย เช่น นั่งแต๋ะแหม๋ะ - นั่งราบอยู่กับพื้น, ต่ำแต๋ะแหม๋ะ - ต่ำเตี้ยมาก |
ขี้เดือด | ขี้เดิอฯด | [ขี้เดือด] | ก.ดุ,ชอบดุ,ดุเก่ง |
ดื้อด้าน | ดื้ด้านฯ | [ดื้อด้าน] | ดู...ดื้อ |
เป่ยมุ่นๆ | เปิ่ยฯมุ่รๆ | [เป่ยมุ่น] | ว.เปื่อยยุ่ย,เปื่อยมากๆ; เป่ยหมุ้ยๆ ก็ว่า |