พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เอ้าะเยาะ | โออฯะโยอฯะ | [เอ้าะเยาะ] | ว.ลักษณะสิ่งของที่วางอยู่เป็นกองเล็กๆ; ถ้ากองใหญ่เรียก โอ้ะโยะ |
ต่อละต่อฅว่าง | ตํอฯละตํอฯข้วฯางฯ | [ต่อละต่อฅว่าง] | ก.ต่อราคาแบบถูกๆโดยไม่ประสงค์ที่จะซื้อจริง |
ห้างเข้า | ห้างฯเขั้า | [ห้างเข้า] | ดู...ห้างขันเข้า |
บ่าฟักหม่น | บ่าฯฟักฯห่฿มฯร | [บ่าฟักหม่น] | น.ฟักเขียว ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''บ่าฟักหม่น''; ฟักเขียว หรือ บ่าฟักหม่น - ผักพื้นบ้าน เป็นพืชล้มลุกจำพวกไม้เถาตระกูลแตง ลำต้นสีเขียวยาวหลายเมตร มีขนหยาบขึ้นปกคลุมทั่วทั้งต้น ใบสีเขียวลักษณะหยักหยาบ ดอกสีเหลือง ผลกลมยาวขนาดปานกลางถึงใหญ่ เปลือกสีเขียว เนื้อในขาว เนื้อแน่น ฉ่ำน้ำ ตรงกลางมีเมล็ด ใช้ประกอบอาหารได้หลายอย่าง เช่น แกง ลวกจิ้มน้ำพริก ฟักเขียวผัดไข่ ต้มจืด เป็นต้น |
อายน้ำหน้า | อายฯนาฯห้นฯา | [อายน้ำหน้า] | ก.รู้สึกละอายในความสามารถ หรือสภาพความเป็นอยู่ของตน |
ก้องด้อง | ก้อฯงด้อฯง | [ก้องด้อง] | ว.ลักษณะของสิ่งเล็กที่ผอมสูง; ถ้าผอมและสูงปานกลางใช้ เกิ้งเดิ้ง; ถ้าผอมและสูงมากใช้ โก้งโด้ง |
เหล้นกิ๋นแต๊ | เห้ลฯรกินฯแท้ | [เหล้นกินแท้] | ก.เล่นพนันเอาเงินหรือทรัพย์กันจริงๆ |
เติงตอน | เทิงฯทอฯร | [เทิงทอน] | ว.ถึงเวลาอาหารมื้อกลางวัน |
หายใจ๋เส่า | หายฯไจเสั่า | [หายใจเส่า] | ดู...หายใจ๋สั้น |
พิกแด้ | ฯระฯพิกฯแด้ | [พริกแด้] | น.พริกขี้หนู - พืชล้มลุก ไม้ทรงพุ่มขนาดเล็ก เป็นพืชผักสมุนไพร ลำต้นกลมๆ สีเขียว ใบสีเขียวทรงเรียวรีปลายแหลมเรียบมัน ดอกรูปกรวยกลีบสีขาว ผลมีขนาดเล็กทรงกลมยาวปลายเรียว ผิวเปลือกหนาลื่นเป็นมัน ผลดิบสีเขียวเข้ม เมื่อสุกจะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีส้มแดง หรือแดงปนน้ำตาล เมล็ดแบนสีขาวหรือเหลืองอ่อน รสเผ็ด; พริกแต้ ก็ว่า |