พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ก้าบง | ก้ลฯาบ฿งฯ | [กล้าบง] | น.ต้นกล้าที่เพาะไว้ที่ถอนจากแปลงมาชำไว้ระยะหนึ่งเพื่อให้แข็งแรงแล้วจึงถอนไปปลูกในนา |
ขี้ขำก้น | ขี้ขำก฿้นฯ | [ขี้ขำก้น] | ดู...ขี้ขั้น |
ขั๋บน้ำ | ขัปฯนาฯ | [ขับน้ำ] | ก.กระหายน้ำ |
ก๊ดเกี๊ยว | ค฿ดฯค้ยฯว | [คดเคี้ยว] | ว.คดเคี้ยว - วนเวียนไปมา เช่น หนตางก๊ดเกี๊ยว - ถนนคดเคี้ยว |
หม้าย | ห้มฯายฯ | [หม้าย] | ว.ไร้คู่ครองเนื่องจากอีกฝ่ายหนึ่งเสียชีวิต และยังไม่ได้แต่งงานใหม่ ถ้าเป็นชายเรียก ป้อหม้าย, ถ้าเป็น หญิงเรียก แม่หม้าย (ต่างจากภาษาไทยกลาง ม่าย หมายถึง ไร้คู่ครองเนื่องจากเลิกร้างกันไป หรืออีกฝ่ายหนึ่งเสียชีวิต) |
ด๋ะ | ดะ | [ดะ] | ก.สับ,ฟัน; อย่างฟันต้นไม้ให้ล้มเอนลงไป ว.เรียกาการแตกร้าวของไม้ว่า ไม้ด๋ะ |
ผิ๋ดฮีต | ผิดฯรีตฯ | [ผิดรีต] | ว.ผิดจารีตประเพณีที่เคยปฏิบัติกันมาช้านาน |
กำฮ่าย | คำฯร่ายฯ | [คำร่าย] | น.ร่าย - คำประพันธ์ชนิดหนึ่ง ก.พูดถ่ายทอดสืบต่อกันไป |
หัวที | ห฿วฯธี | [หัวที] | น.ครั้งแรก; หนที ก็ว่า |
ส้อนอี่ฮวก | ส้อฯรอี่รวฯก | [ส้อนอี่รวก] | ก.ช้อนหรือตักลูกอ๊อดด้วยแซะหรือสวิง |