พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หีเหล็๋ก | หีเหัลฯก | [หีเหล็ก] | ว.คำที่มักใช้เรียกผู้หญิงที่สำส่อนทางเพศ หรือเปลี่ยนผู้ชายบ่อยๆ ว่า อี่หีเหล็๋ก |
ต๋ำหนั๋ก | ตำหันฯก | [ตำหนัก] | ดู...ต่ำหนั๋ก |
ผั๋กบุ้งจีน | ผักฯบุ้งจีนฯ | [ผักบุ้งจีน] | น.ผักบุ้งจีน - ผักบุ้งพันธุ์หนึ่ง รากเป็นรากแก้ว มีรากแขนงแตกออกล้อมรากแก้ว ลำต้นกลวงอวบน้ำ ปล้องใหญ่กว่าผักบุ้งไทย ใบเป็นใบเดี่ยวรูปหอกเรียวยาว ขอบใบเรียบ ก้านใบสีเขียวอ่อน ดอกขาว นิยมรับประทานสด ผัดไฟแดง และใช้ใส่ก๋วยเตี๋ยว เย็นตาโฟ |
แม่กาด | แม่กาดฯ | [แม่กาด] | น.ผู้ที่มาซื้อหรือขายของที่ตลาด |
ป๋าปวน | ปลฯาพวฯร | [ปลาพวน] | น.ปลากระพง - ปลาทะเลชนิดหนึ่งสามารถปรับตัวให้อยู่ในน้ำกร่อยหรือน้ำจืดได้ ลำตัวหนา ด้านข้างแบน หัวโต จะงอยปากค่อนข้างยาวแหลม ตาโต ปากกว้างยืดหดได้ ฟันเป็นฟันเขี้ยวอยู่บนขากรรไกรบนและล่าง ขอบกระดูกแก้มเป็นหนามแหลม |
หวาวใจ๋ | หวฯาวฯไจ | [หวาวใจ] | ก.ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจ เมื่อได้รับความรู้สึกกระทบกระเทือนใจ หรือความไม่สมหวัง เป็นต้น |
หย้อง | ห้ยฯง | [หย้อง] | ก.ทำไหล่ให้สูงขึ้น ว.ใช้ตามหลัง ผอม เป็น ผอมหย้อง หรือ ผอมข้องหย้อง; ดู...ผอมข้องหย้อง (ถ้าเขียน £อฯง-อย้อง หมายถึง ประดับ; ดู...หย้อง ในหมวด หย - ิ) |
หม๋กก๊อง | ห฿มฯกค้อฯง | [หมกค้อง] | น.โหนกฆ้อง - ปุ่มที่นูนยื่นออกตรงกลางด้านหน้าของตัวฆ้อง สำหรับตีที่จุดนั้นให้มีเสียงดังขึ้น |
สู่กั๋น | สู่กันฯ | [สู่กัน] | ก.เฉลี่ยกัน,แบ่งให้,เอาอาหารมาเลี้ยงดูกัน |
ตี้สุ๋ดตี้ซ้อย | ที่สุดที่ซ้อฯยฯ | [ที่สุดที่ซ้อย] | น.ลำดับสุดท้าย |