พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ข่วงแก้วตังสาม | ข่วฯงแก้วฯทังฯสามฯ | [ข่วงแก้วทังสาม] | น.ลานวิหาร/บริเวณวิหาร/บริเวณภายในวัด |
โก่งโก๊ะโก่งโก | โก่฿งฯโค฿ะโก่฿งฯโค | [โก่งโคะโก่งโค] | ก.อาการที่ลุกนั่งลำบากเพราะโรคภัย หรือความชรา,ก้มๆเงยๆ,งกๆเงิ่นๆ; โก่งโก๊ะโก่งโกย ก็ว่า |
เหน้า | เหั้นฯา | [เหน้า] | ว.รุ่น,สาว,หนุ่ม; มักใช้กับคำ หนุ่ม เป็น หนุ่มเหน้า |
ดอกต๋ายเหิน | ดอฯกตายฯเหินฯ | [ดอกตายเหิน] | น.ดอกมหาหงส์/หางหงส์ - ไม้ล้มลุกลำต้นอยู่ใต้ดิน ใบรูปหอกแกมขอขขนาน ยาว ๓๐-๕๐ เซนติเมตร ใบผิวเกลี้ยงเป็นมัน หลังใบมีขนนุ่มบางๆ ส่วนของก้านใบห่อเป็นลำชูขึ้นมาเหนือพื้นดินเป็นกอหลายลำ ดอกสีขาว มีกลิ่นหอม |
หลาว | หลฯาวฯ | [หลาว] | น๑.ไม้เสี้ยมปลายใช้ในการขนข้าวหรือฟาง,ไม้หรือโลหะปลายแหลมใช้เป็นอาวุธ น๒.เรียกรูน้ำจากบนดินสู่ใต้ดิน หรือรูน้ำที่อยู่ใต้ดินว่า ฮูหลาว |
ไก่งอน | ไก่งอฯร | [ไก่งอน] | น.ไก่ดิน - แมลงประเภทจั๊กจั่น ปีกสีเขียวมีจุดและลายทาง สีเหลืองพาดทั่วปีก มีงวงงอนขึ้น ร้องเสียง เอื้อนดัง ชอบเกาะรวมกันเป็นฝูงตามร่มไม้ ที่ลมโชยเย็นๆ อย่างต้นลำไย เป็นต้น; จั๊กจั่นงวงจ๊าง ก็ว่า |
ก้อด | คอฯด | [คอด] | น.ที่ลุ่มมีน้ำเฉอะแฉะ; ปงก็ว่า ดู...ปง. ว.กิ่ว หรือที่เล็กตอนกลาง |
ขู่ | ขู่ | [ขู่] | ก.แสดงอาการให้ผู้อื่นเกรงกลัว |
ต่างจ้อฟ้า | ต่างฯชํอฯฟ้า | ต่างช่อฟ้า | ก.ยกช่อฟ้า |
แห่ | แห่,แระฯห่ | [แห่,แหร่] | น.รก - เครื่องหุ้มห่อทารกในครรภ์ |