พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ก๊วน | ก้วฯร | [ก๊วน] | น.แก๊ง,กลุ่ม,คณะ,พรรคพวก,หมู่,เหล่า |
ปอเป๋นน้ำแล้ว | พํอฯเปนฯนาฯ¦วฯ | [พอเปนน้ำแล้ว] | ว.เป็นที่สิ้นสุด |
ข๋ดหล้องหง้อง | ข฿ดฯห้ลฯอฯงห้งฯอฯง | [ขดหล้องหง้อง] | ว.ลักษณะคน สัตว์ หรือสิ่งของ ขนาดเล็กที่ขดงอ เช่น บ่าขามข๋ดหล้องหง้อง - ฝักมะขามที่มีลักษณะขดงอ, ละอ่อนนอนข๋ดหล้องหง้อง - เด็กนอนตัวขด,งูเห่านอนข๋ดหล้องหง้อง - งูเห่านอนขดตัวอยู่ |
เป๋นขี่ | เปนฯขี่ | [เปนขี่] | ว.(สัตว์)ที่สามารถใช้ขี่เป็นพาหนะได้ |
หนิมพิ่ว | หินฯมระฯพิ่วฯ,หินฯมภิ่วฯ | [หนิมพริ่ว,หนิมภิ่ว] | ก.ไม่กระดุกกระดิก,นิ่งสนิท |
ป่ง | ป่฿งฯ | [ป่ง] | น.สถานที่มีดินเค็ม; โป่ง ก็ว่า ก.ผลิ,งอก; มักใช้กับต้นไม้ ใบไม้ ดอกไม้ เช่น ใบไม้ป่ง - ใบไม้ผลิ,ผักหวานป่ง - ผักหวานผลิยอดอ่อน เป็นต้น |
ปะตู๋ผี | ปตูผี | [ปะตูผี] | น.ประตูที่กำหนดให้เป็นทางนำศพออกจากเขตกำแพงเมือง |
ผืนแผ่นดิน | ผืนฯแผ่นฯดิ | [ผืนแผ่นดิน] | น.แผ่นดิน;ผืนแผ่นหล้า ก็ว่า |
เอ้ยก๋ก | เอิ้ยฯก฿กฯ | [เอ้ยกก] | น.ลูกคนโตที่เป็นหญิง |
ปายนอก | พายฯนอฯก | [พายนอก] | น๑.ภายนอก,ฝ่ายนอก,ด้านนอก; น๒.ฝ่ายฆราวาส,ฝ่ายคฤหัสถ์; หนปายนอก ก็ว่า |