พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
หล่ายเปิ้บ | ห่ลฯายฯเพิปฯ | [หล่ายเพิบ] | น.ด้านกว้าง - เรียกด้านที่เป็นส่วนกว้างของไม้ที่แปรรูปเป็นแผ่นหรือเป็นท่อนสี่เหลี่ยม เช่นไม้แป้น ไม้ระแนง เป็นต้น; เรียกส่วนหนาว่า หล่ายดั้ง |
เวยๆ | เวิยฯๆ | [เวยๆ] | ก.เร็วๆ,เร็วๆ เข้า,เร็วๆ หน่อย |
นกพิราบ | น฿กฯพิราปฯ | [นกพิราบ] | น.นกพิราบ ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''นกก๋าแก๋''; ดู...นกก๋าแก๋ |
ขี้สูนฮาก | ขี้สูรรากฯ | [ขี้สูนราก] | ส.รกรุงรัง,ไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย,สกปรกโสมม |
เอากู้อยฺาง | ´าคู่อยฯางฯ | [เอาคู่อย่าง] | ว.เอาทุกอย่าง |
ไหลลวะๆ | ไหลฯลวฯะๆ | [ไหลลวะๆ] | ก.ไหลเชี่ยวกราก - อาการที่น้ำปริมาณมากเคลื่อนที่ไปอย่างรวดเร็ว; ดู...ไหลหลวาดๆ |
เหม็นตึ๊ง | เหัมฯรทึ้งฯ | [เหม็นทึ้ง] | ว.เหม็นคลุ้ง,เหม็นโฉ |
ปั๊ดเว้อปั๊ดว้า | พัดฯเวิ้อฯพัดว้าฯ | [พัดเว้อพัดว้า] | ดู...ปะเว้อปะว้า |
เฮือนขี้โหย้ง | เริอฯรขี้โห้฿ยฯง | [เรือนขี้โหย้ง] | น.เรือนที่ผุพัง; เฮือนโหย้ง ก็ว่า |
จีดผีด | จีดฯผีดฯ | [จีดผีด] | ว.ลักษณะแคระแกร็น ไม่เติบโตสมบูรณ์อย่างคนขาดสารอาหาร |