พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
อี่ว่อมอี่แว่ม | อี่ว่อฯกอี่แว่มฯ | [อี่ว่อมอี่แว่ม] | ว.เล็กๆ น้อยๆไม่สำคัญ; ว่อมแว่ม ก็ว่า |
ขนปาก | ข฿นฯปากฯ | [ขนปาก] | น.หนวด; หมุยปาก ก็ว่า |
เหล็๋กน้ำพี้ | เหัลฯกนาฯพี้ | [เหล็กน้ำพี้] | น.เหล็กที่มีคุณภาพดีกว่าธาตุเหล็กใดๆ ยกเว้นเหล็กไหล นิยมใช้ทำศาสตราวุธ พระขรรค์พระแสงดาบ เพื่อใช้ประโยชน์ในทางสงคราม บ่อเหล็กน้ำพี้อยู่ที่ อ.ทองแสนขัน จ.อุตรดิตถ์; เหล๋กปิวดำ ก็ว่า |
ต๋ายขาน | ตายฯขานฯ | [ตายขาน] | ก.ตายยืนต้น,ตายคาต้น (ใช้กับต้นไม้) |
ด่อนล้อ | ด่อฯรลํอฯ | [ด่อนล้อ] | น.ปุ่มที่ยื่นจากหัวเพลาเกวียน |
ไห้ซอนไค่หัว | ไห้ซอฯรไระฯค่ห฿วฯ | [ไห้ซอนไคร่หัว] | ก.ร้องไห้ปนหัวเราะ,ร้องไห้ไปหัวเราะไป |
ดาก | ดากฯ | [ดาก] | น.ก้น,ฝาปิดก้น; ตาด ก็ว่า เช่น ตาดไห; เรียกดินเหนียวที่อยู่ใต้นดินดำว่า ดินดาก; เรียกน้อยโหน่งว่า บ่าดาก |
ดุ๋ | ดุ | [ดุ] | น.เรียกบริเวณสันดินที่แบ่งลำห้วย หรือลำเหมืองออกเป็นสองสายว่า หัวดุ๋ ว๑.ขยัน,หมั่น เช่น เยียะก๋านดุ๋ - ขยันทำงาน ว๒.ใจเด็ด,ใจเหี้ยม,เด็ดเดี่ยว,เด็ดขาด,ไม่หวาดเกรงสิ่งใด; สวก ก็ว่า |
จ๋กออกมา | จ฿กฯออฯกมา | [จกออกมา] | ก.ล้วงออกมา |
เหม็นตึ๋เหม็นตึ๊ง | เหัมฯรตึเหัมฯรทึ้งฯ | [เหม็นตึเหม็นทึ้ง] | ว.เหม็นตลบไปหมด; เหม็นบึ๋เหม็นบึ๊ง ก็ว่า |