พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เป๋นโมงเป๋นมาง | เปนฯโม฿งฯเปนมางฯ | [เปนโมงเปนมาง] | ว.เป็นรอยด่าง,เป็นลายเป็นดวงๆ |
ฮ้างอ๋ก | ร้างฯอ฿กฯ | [ร้างอก] | ดู...ฮ้วงอ๋ก |
ดอกเก็๋ดถะหวา | ดอฯกเกัดฯถๆวฯา | [ดอกเก็ดถะหวา] | น.ดอกพุดซ้อน ภาษาถิ่นเหนือ(กำเมือง) เรียก ''ดอกเก็๋ดถะหวา''; พุดซ้อน หรือ เก็๋ดถะหวา - เป็นไม้พุ่มเตี้ย มีใบหนาแน่นทำให้ดูทึบ ใบมนรีปลายแหลม ยาวประมาณ 5.0-6.5 ซ.ม. ดอก ส่วนมากเป็นดอกเดี่ยวออกตามง่ามกิ่ง ใกล้ๆ ส่วนยอด กลีบดอกสีขาวซ้อนกันหลายชั้น กลิ่นหอมอ่อนๆ เมล็ด(ผล)เป็นฝัก รูปขอบขนานปลายแหลมโค้ง เมื่อแก่แตกออกเป็น 2 ซีก มี 3-6 เมล็ด เยื่อหุ้มเป็นสีแดง |
หว๋ะหว้าหว๋ะหวาก | หวฯะห้วฯาหวฯะหวฯากฯ | [หวะหว้าหวะหวาก] | ดู...หว๋ะหวาก |
ปุ๋นป๋อง | ปุรปอฯง | [ปุนปอง] | ก.พยายาม,อยากได้ |
ส้อมเหยี่ยน | ส้อฯมอยฯยฯร | [ส้อมเอฺยีฺ่่ยน] | น.เหล็กแหลมที่ใช้แทงค้นหาปลาไหลใน โคลน; เหล๘+กหมาด ก็ว่า ก.อาการที่ใช้ส้อมแทง หาปลาไหล |
อู้ลม | อู้ล฿มฯ | [อู้ลม] | ก.พูดเกินความจริง,คุยโว |
ปั้นดั่ง | พั่นฯดั่งฯ | [พั่นดั่ง] | ว.เบื้อง,ฝ่าย,เฉพาะตน,ส่วน |
ป๋าเวณี | ปาเวณี | [ปาเวณี] | น.ประเพณี - สิ่งที่ชาวเมืองปฏิบัติกันมาเป็นประจำทุกปี เช่น ป๋าเวณีปี๋ใหม่ - ประเพณีสงกรานต์ |
จิ่มกั๋น | จิ่มฯ | [จิ่มกัน] | ว.ด้วยกัน - คำประกอบกริยาหรือวิเศษณ์ เพื่อให้รู้ว่าเป็นการรวม เพิ่ม หรือทำร่วมกัน กิ๋นจิ่มกั๋น-กินด้วยกัน |