พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
ปู๋มต๊าง | ปูมท้าฯงฯ | [ปูมท้าง] | น.ที่ทดน้ำเข้านา |
เหล้นขี้แนด | เห้ลฯรขี้แนดฯ | [เหล้นขี้แนด] | ก.เล่นเอาเถิด,เล่นไล่จับ |
ถิ้มต๋ำ | ถิ้มฯตำ | [ถิ้มตำ] | ดู...ถิ้ม |
สะเหล๋าะเบ๋าะแบ๋ะ | โสๆลฯอฯะโบอฯะแบะ | [สะเหลาะเบาะแบะ] | ว.ไม่มีสาระ; อะเหล๋าะเบ๋าะแบ๋ะ ก็ว่า |
ซ้าเป๊าะ | ซ้าโพอฯะ | [ซ้าเพาะ] | ดู...ซ้า |
อ้อมต้อม | อ้อฯมต้อฯม | [อ้อมต้อม] | ว.กระทัดรัด,พอดี |
กาถาเศรษฐี | คาฯถาเสฏีพฯฯ:อุฯ อา ก ส | [คาถาเสฏฐี: อุ อา กะ สะ] | น.คาถาเศรษฐี - เป็นหลักธรรมคำสอนทางพระพุทธศาสนา เมื่อเรียนรู้แล้วต้องปฎิบัติตามจึงจะได้ผล เป็นภาษาบาลี มี ๔ ข้อ เรียกว่า ทิฏฐะธัมมิกัตถะประโยชน์ หมายถึงประโยชน์ในปัจจุบัน คือ อุ (อุฏฐานะสัมปะทา), อา (อารักขะสัมปะทา), กะ (กัลยาณะมิตตะตา), สะ (สะมะชีวิตา): ใช้พยางค์แรกของหลักธรรมทั้ง ๔ ข้อมาเป็นคาถาสำหรับท่องให้ขึ้นใจแล้วนำไปปฏิบัติ คือ ''อุ-อา-กะ-สะ'' แปลว่า ''หมั่นหา-รักษาดี-มีกัลยาณมิตร-ใช้ชีวิตพอเพียง'' |
หน้าเซอะ | ห้นฯาเซิอฯะ | [หน้าเซอะ] | ว.หน้าโง่,ไม่ฉลาด; หน้าง่าว,หน้าเซอะหน้าง่าว ก็ว่า |
ยานต่างเต่ง | ยานฯนฯต่างฯเต่งฯ | [ยานต่างเต่ง] | ว.ยานโตงเตง |
หัวเสิ๋ก | ห฿วฯเสิกฯ | [หัวเสิ็ก] | น๑.กองทัพส่วนหน้า น๒.แม่ทัพ,ผู้นำกองทัพ; หัวตั๊บ ก็ว่า |