พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
กิ้งกือ | กิ้งฯคื | [กิ้งกือ] | น.กิ้งกือ ภาษาถิ่นเหนือมีชื่อเรียกหลายอย่าง เช่น ตืกเต๋า,ตืกต๋าว,แมงแสนตี๋น เป็นต้น; ดู...แมงแสนตี๋น |
ฮัด | รัดฯ | [รัด] | ก.โอบรอบหรือพันให้กระชับ ว.คับ,ตึง,แน่น |
จานแบน | ชานฯแบนฯ | [ชานแบน] | น.ภาชนะรูปกลมแบน ใช้ใส่ข้าว อาหาร เป็นต้น |
หละหั๋ด | หลฯะหัสฯฯ | [หละหัส] | น.รหัส - ความลับ,ความลึกลับ,เหตุลับ,ระบบสัญลักษณ์ที่ใช้ในเครื่องมือเครื่องใช้ เช่น รหัสกุญแจหรือตู้นิรภัย |
เผาผี | เผัาผี | [เผาผี] | ก.เผาศพ; เผาผีจี่ กระดูก ก็ว่า |
ห้างดา | ห้างฯดา | [ห้างดา] | ก.จัดเตรียม,เตรียมงาน; แต่งดา ก็ว่า |
หลา | หลฯา | [หลา] | น.มาตราวัด ๓ ฟุตเป็น ๑ หลา เท่ากับ ๐.๙๑ เมตร. ๑,๗๖๐ หลา เป็น ๑ ไมล์ หรือ ๑.๖ กิโลเมตร |
ขวัน | ขัวฯร | [ขวัน] | น๑.ขวัญ - ผมหรือขนที่เวียนเป็นก้นหอยบนศีรษะของคน หรือตามตัวของสัตว์ คนส่วนมากมีขวัญเดียว บ้างก็มี ๒ ขวัญ ๓ ขวัญ น๒.คนไทยโบราณเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างมีขวัญ ขวัญเป็นสิ่งที่ไม่มีตัวตน(สภาวะอย่างวิญญาณ) สถิตอยู่ประจำชีวิตของคน สัตว์ และพืช ตั้งแต่เกิดจนถึงตาย น๓.ยอดกำลังใจ,มิ่งมงคล,ความดี เช่น ขวัญดี ขวัญเสีย น๔.สิ่งของที่ให้แก่กัน เป็นการถนอมขวัญ ให้กำลังใจ หรือเพื่ออัธยาศรัยไมตรี |
เมื่อยแขน | เมิ่อฯยฯแขนฯ | [เมื่อยแขน] | ก.แขนไม่มีกำลัง; แขนเลื่อย ก็ว่า |
ต๋าเก็๋ก | ตาเกักฯ | [ตาเก็ก] | น.ตาที่มีสีขาวขุ่นทำให้มองไม่เห็น; ต๋าแก๋ก,ต๋าแกว ก็ว่า |