พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ออกเสียงล้านนา | อักษรล้านนา | เทียบอักษรไทย | ความหมาย |
---|---|---|---|
เตียวปั๊ดเว้อปั๊ดว้า | ทยฯวพัดฯเวิ้อฯพัดฯว้าฯ | [เทียวพัดเว้อพัดว้า] | ว.เดินเก้ๆกังๆหันรีหันขวาง |
ปากหม๋ด | ปากฯห฿มฯด | [ปากหมด] | ก.พูดเก่ง |
ว่าวไฟ | ว่าฯวฯไฟ | [ว่าวไฟ] | ดู...โกมไฟ |
บุ้งจีน | บุ้งจีนฯ | [บุ้งจีน] | น.ผักบุ้งพันธุ์หนึ่ง ลำต้นกลวง ปล้องใหญ่กว่าผักบุ้งไทย ก้านใบสีเขียวอ่อน ดอกสีขาว |
หน้าวอก | ห้นฯาวอฯก | [หน้าวอก] | น.คำด่าเปรียบเปรยผู้ที่ชอบพูดเท็จหรือโกหกหลอกลวง ก.การทำคำข้าวเหนียวให้หยักลงเป็นแอ่งวักให้กับข้าวเกาะติดมากๆ เรียก หั๋กหน้าวอก |
เป๋นปู้ดเป๋นเป๋า | เปนฯพูดเปนฯเปัา | [เปนพูดเปนเปา] | ว.เป็นตะปุ่มตะป่ำ |
ก๊างอีดฝ้าย | ค้าฯงฯอีดฯฝ้ายฯ | [ค้างอีดฝ้าย] | น.เครื่องหีบฝ้าย - ใช้สำหรับหนีบปุยฝ้ายเพื่อเอาเมล็ดออก; อีด ก็ว่า |
งัวแม่ว้อง | ง฿วฯแม่ว้อฯง | [งัวแม่ว้อง] | น.วัวตัวเมียเขาโง้ง |
เหลืองเอิ่มเสิ่ม | เหิลฯอฯงเอิ่มฯเสิ่มฯ | [เหลืองเอิ่มเสิ่ม] | ดู...เหลืองอ่ามส่าม |
หัวแข็ง | ห฿วฯแขงฯ | [หัวแขง] | ว.หัวแข็ง - ว่ายากสอนยาก,แข็งแรงไม่ค่อยเจ็บไข้ |