น.บ่าตาว คำเมือง หรือภาษาถิ่นเหนือเรียก ''บ่าต๋าว'' - คือ ผลของต้นตาว เป็นทะลายขนาดใหญ่ แต่ละทะลายมีผลจำนวนมาก ลักษณะของผลเป็นรูปไข่ โตประมาณ 3-4 ซ.ม. ผลอ่อนสีเขียวอ่อน เมื่อแก่สีเหลืองอมดำ หรือม่วงเข้มจนถึงดำ, เมล็ดอ่อนสีขาวขุ่น นิ่ม อ่อน เมื่อแก่สีดำ เปลือกของเมล็ดจะกลายเป็นกะลาบางๆ แข็งๆ ในแต่ละผลมีเมล็ดเรียงชิดกันอยู่ 2-3 เมล็ด ด้วยเหตุนี้จึงเรียกผลของต้นตาวว่า ''ลูกชิด''; ผลอ่อน หรือเนื้อในเมล็ดที่เรียกว่า ''ลูกชิด'' รับประทานสดๆ หรือต้ม หรือเชื่อม รับประทานเป็นของหวานได้; ดู...ต้นต๋าว
น.ต้นตาว,ตาว ภาษาถิ่นเหนือเรียก ''ต้นต๋าว,ต๋าว''; - เป็นพืชในวงศ์ปาล์มเช่นเดียวกับมะพร้าวและตาล สูง 6-15 เมตร มีขนาดใหญ่กว่าต้นตาล, ใบเป็นใบประกอบแบขนนก คล้ายใบมะพร้าว แต่ใหญ่และแข็งกว่า, ดอกออกเป็นช่อห้อยยาวลงได้มากกว่า 2 เมตร, ผลเป็นทะลายไหญ่ รูปไข่ โตประมาณ 3-4 ซ.ม. ผลอ่อนสีเขียวอ่อน เมื่อแก่สีเหลืองอมดำ หรือม่วงเข้มจนถึงดำ, เมล็ดอ่อนสีขาวขุ่น นิ่ม อ่อน เมื่อแก่สีดำ เปลือกของเมล็ดจะกลายเป็นกะลาบางๆ แข็งๆ ในแต่ละผลมีเมล็ดเรียงชิดกันอยู่ 2-3 เมล็ด ด้วยเหตุนี้จึงเรียกผลขงต้นตาวว่า ''ลูกชิด''; ประโยชน์ของตาว - หน่ออ่อน ยอดอ่อน ใช้นึ่งจิ้มน้ำพริก แกง ใช้ประกอบอาหารได้เช่นเดียวกับยอดอ่อนมะพร้าว ผลอ่อน หรือเนื้อในเมล็ดที่เรียกว่า ''ลูกชิด'' รับประทานสดๆ หรือต้ม หรือเชื่อม รับประทานเป็นของหวานได้; ดู...บ่าต๋าว
บ่าต๋าว (บ่าฯตาวฯ)