พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.เรียก ไม้ งาช้าง เป็นต้น ที่ทำเป็นมีดขนาดเล็กลงคาถาอาคมเพื่อใช้ในการปราบผี หรือรักษาโรคว่ามีดแหก; ก๑.ตัดแล่ง,แถก,แยกออก,ถ่างออก เช่น แหกต๋อง ใช้มีดแล่งใบตองออกจากก้าน ก๒.อาการที่หมอเมืองใช้มีดหมอที่ ทำด้วยงาช้าง เขี้ยวเสือ เป็นต้น มาเสกคาถาอาคมแล้วไปขูด ขีด ถู หรือลูบตาม ส่วนของร่าง กายบริเวณที่เจ็บปวดซ้ำกันหลายๆ ครั้ง สลับกับการเสกคาถากำกับ; แฮก ก็ว่า
แหก (แหกฯ)