พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ว.สิ่งของขนาดเล็กที่มีลักษณะแบน บาง ยานและเหี่ยวเช่น จิ๊นเกื๋อแบนแถบแถ้ง - เนื้อเค็มที่เป็นแผ่นบางๆมีลักษณะเหี่ยวแห้ง; ถ้าเป็นสิ่งของขนาดใหญ่ ใช้เถิบเถิ้ง เช่น นมยานเถิบเถิ้ง - นมแบนเหี่ยวและหย่อนยาน
แถบแถ้ง (แถปฯแถ้งฯ)