พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
สำ.เรียกผู้ที่ผ่านอุปสรรคมาได้อย่างหวุดหวิด,ผู้ที่รอดพ้นจากอันตรายได้อย่างไม่น่าเชื่อ เช่น คนที่รอดตายจากการที่เกิดอุบัติเหตุรถชนอย่างร้ายแรง หน้าเละ แขนขาหัก เป็นต้น
แก้วลอดฟ้า (แก้วฯลอฯดฟ้า)