ว.เสีย - คำเสริมท้ายคำกริยาหรือวิเศษณ์ เพื่อเน้นเชิงบังคับให้เสร็จสิ้น เช่น กิ๋นเข้าเหีย-กินข้าวเสียนะ ไปเหีย-ไปให้พ้น เป็นต้น
เหีย (เหยฯ)