น๑.เมี่ยง - ชื่อพรรณไม้พุ่มขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ยอดอ่อนนึ่งให้สุกแล้ว หมักให้ได้ที่ ใช้ม้วนห่อเกลือเพื่ออมหลังอาหาร และยังนิยมใช้เป็นของต้อนรับ ไม่ว่าการเยี่ยมเยียน การพบปะ งาน ประเพณี งานกุศลต่างๆ น๒.น้ำที่ได้จากการนึ่งยอดเมี่ยงนำมาเคี่ยวให้เหนียวผสมข้าวคั่วบดละเอียดปรุงรส เรียกว่า น้ำเหมี้ยง น๓.เรียกสนิมว่า ขี้เหมี้ยง สำ.เรียกคนที่ไร้ความสามารถว่า ไอ่(อี่)ขี้เหมี้ยง