พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ก๑.พึ่ง - พึ่งพา,อาศัย,พักพิง ก๒. สัตว์ประจำปีนักษัตรเป็นตัวพึ่ง เช่น เกิดปี๋ไจ้ เปิ้งหนู, เกิดปี๋เป้า เปิ้งงัว เป็นต้น
ก.เพิกออก,พังทลาย,เปิดออกอย่างเต็มที่,ล้มไปทางหนึ่ง เช่น ลมปั๊ดฮั้วเปิ้ง - ลมพัดรั้วพังทลาย
เปิ้ง (เปิ้งฯ)