พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น๑.ผักเบี้ย - ไม้ล้มลุก ลำต้นอวบน้ำทอดเลื้อยไปบนผิวดิน ใบขนาดเล็กผิวเป็นมัน กินได้ น๒.หอยเบี้ย - หอยทะเลฝาเดียวเปลือกหนาแน่น ผิวเป็นมัน มีหลายชนิด น๓.เปลือกหอยเบี้ยบางชนิดที่คนโบราณใช้เป็นเงินตราสำหรับซื้อขายสิ่งของ เรียกว่า เบี้ย
เบี้ย (เบ้ยฯ)