น.ฟันหลอ - คนถิ่นเหนือเรียก ''เขี้ยวเว่า'' คือฟันที่มีช่องว่างระหว่างฟัน เนื่องมาจากฟันหลุด แตก แลงกินฟัน หรือหักจนถึงโคน
เขี้ยวเว่า (ข้ยฯวเวัาฯ)