ว.(เขมร รี) - อันว่า คำแปลของคำนามที่เป็นประธานของปฐมาวิภัตติในภาษาบาลี หรือใช้ขึ้นต้นข้อความต่างๆ มักปรากฏในธรรมชาดก เช่น พุทฺโธ- พุเทธฯาฯ อันว่าพระพุทธเจ้า(เอกพจน์), มนุสฺสา- มนุสฺสา อันว่าคนทั้งหลาย(พหุพจน์) เป็นต้น: มักปรากฏเป็น รื - รื.