พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.หอยแครง - หอยทะเล ๒ ฝา ตัวป้อม เปลือกหนา เป็นหอยจำพวกกาบคู่ ปกติสีน้ำตาลอมดำ แต่ถ้าอยู่ในที่น้ำตื้นและแห้งเสมอ เปลือกจะมีสีขาว ความยาวประมาณ ๕-๗ ซ.ม. อาศัยพื้นท้องทะเลชายฝั่งตื้นๆ ที่เป็นโคลนหรือโคลนเหลว เป็นหอยที่นิยมรับประทานมากชนิดหนึ่ง เพราะมีเนื้อมาก นุ่ม เหนียว รสชาติดี
หอยแคง (หอฯยฯแระฯคงฯ)