พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.หอมแดง - ไม้ล้มลุกมีหัว ใบเป็นใบเดี่ยวออกเรียงสลับ มีลักษณะดาบยาวรี ใบกลมข้างในกลวง ปลายใบแหลม โคนใบเป็นกาบออกหุ้มสลับซ้อนกันอยู่ ใบอ่อนสดใช้บริโภค หัวใต้ดินรูปไข่สีแดงเข้ม มีเปลือกกาบใบหุ้มหลายชั้น หัวแก่เปลือกด้านนอกแห้ง สีแดงหรือแดงอมม่วง ใน ๑ หัวแยกได้ ๒-๓ กลีบ กลิ่นไม่ฉุนจัด รสชาติเผ็ดซ่า ใช้ปรุงอาหารและทำยา.
หอมบั่ว (หอฯมบ่฿วฯ)