น.หมอเป่า - หมอพื้นบ้านที่คนถิ่นเหนือ(คนเมือง) เรียกว่า ''หมอเมือง'' รักษาอาการเจ็บป่วยโดยใช้เวทย์มนต์คาถา ''เป่า'' ไปตามร่างกายผู้ป่วย เช่น เป่าตุ่ม เป่ามะเร็งผิวหนัง แผลเรื้อรัง ก้างติดคอ แมงกัดต่อย แผลไฟไหม้ น้ำร้อนลวก เป็นต้น บางครั้งอาจจะใช้สมุนไพรในการรักษาด้วย โดยเป่าประมาณ 5-7 วัน แผลก็จะฝ่อแห้งและหายขาด ''หมอเป่า'' เป็นหมอพื้นบ้านที่มีบทบาทต่อสังคมของคนในชนบท หมอเป่าได้รับการถ่ายทอดความรู้จากบรรพบุรุษ เช่น ปู่ ตา พ่อ หรือจากครูที่สืบทอดกันมา จึงเปรียบเสมือนแพทย์ที่พอจะรักษาอาการเจ็บไข้ได้ป่วยให้ผู้ป่วยได้ การคิดค่ารักษาอาจเป็นค่าตอบแทนเล็กน้อย เพื่อเป็นสินน้ำใจ หรือถ้าผู้ป่วยไม่มีเงินก็รักษาให้ฟรี เมื่อหายจากการเจ็บป่วย ก็จะจัดเตรียมของกินของใช้นำไปตอบแทน: ปัจจุบัน แม้จะมีโรงพยาบาล มีแพทย์แผนปัจจุบันที่ทันสมัย แต่ก็ยังมีชุมชนในชนบทที่ให้ความสำคัญกับ ''หมอเมือง หรือ หมอพื้นบ้าน'' และชาวบ้านก็ยังคงไปรักษาอยู่ ดังนั้น หมอพื้นบ้านจึงยังอยู่ได้อย่างเหนียวแน่น และการรักษาด้วยวิธีนี้ หากไม่มีผู้สืบทอดไว้ ก็จะไม่มีใครรู้จักภูมิปัญญาด้านนี้อีกต่อไป