พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.โรงเก็บบ่มใบเมี่ยง ที่ผ่านการนึ่งและมัดเป็นกำจากสวนเมี่ยง มาบ่มในถังหรือหลุมให้ได้ที่ก่อนที่จะนำไปส่งขายตลาดเพื่อบริโภค; ดู...เหมี้ยง
น๑.เมี่ยง - ชื่อพรรณไม้พุ่มขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ยอดอ่อนนึ่งให้สุกแล้ว หมักให้ได้ที่ ใช้ม้วนห่อเกลือเพื่ออมหลังอาหาร และยังนิยมใช้เป็นของต้อนรับ ไม่ว่าการเยี่ยมเยียน การพบปะ งาน ประเพณี งานกุศลต่างๆ น๒.น้ำที่ได้จากการนึ่งยอดเมี่ยงนำมาเคี่ยวให้เหนียวผสมข้าวคั่วบดละเอียดปรุงรส เรียกว่า น้ำเหมี้ยง น๓.เรียกสนิมว่า ขี้เหมี้ยง สำ.เรียกคนที่ไร้ความสามารถว่า ไอ่(อี่)ขี้เหมี้ยง
สางเหมี้ยง (สางฯห้มฯยฯง)